Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2016r. w S.

odwołania Z. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 lutego 2016 r. (Nr (...))

w sprawie Z. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu Z. P. przysługuje prawo do emerytury od dnia 17 lutego 2016 r.

Sygn. akt: IV U 261/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 23 lutego 2016 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okres zatrudnienia.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnym powinien być mu zostać zaliczony okres zatrudnienia od 08.08.1977 do 31.12.1998 r. w Fabryce (...) S.A. w Ł. (odwołanie k.1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. P. w dniu (...) ukończył 60-ty rok życia. W dniu 18 stycznia 2016 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 23 lutego 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 23.02.2016 r. – k.16 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 08.08.1977 do 30.09. 2002 r. był zatrudniony w Fabryce (...) S.A. w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy (bezsporne). Od 8 sierpnia 1977 r. ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku elektromontera w dziale głównego energetyka (umowa o pracę k. 1 cz. B akt osobowych). Następnie w okresie od 27.10.1977 r. do 15.10.1979 r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Dnia 29.10.1979 r. ubezpieczony zgłosił swój powrót do pracy po odbyciu służby wojskowej (podanie k. 11 cz. B akt osobowych) i od dnia 5.11.1979 r. rozpoczął pracę na stanowisku elektryka w dziale energetycznym (k. 12 cz. B akt osobowych). Następnie od 24.05.1982 r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu obowiązki mistrza zmianowego na oddziale P-1 (angaż k. 17 cz. B akt osobowych). W związku ze zmianą pracy oddziału P-1 z dniem 01.02.1990 r. ubezpieczonemu powierzono ponownie obowiązki elektromontera w dziale energetycznym (k. 41 cz. B akt osobowych) i pracę na powyższym stanowisku ubezpieczony wykonywał do 31.12.1998 r. W Fabryce (...) S.A. w Ł. produkowane były opakowania z tworzyw sztucznych na potrzeby chemii kosmetycznej. Zakład miał trzy hale produkcyjne P-1, P-2 i P-3, gdzie procowały wtryskarki służące do tłoczenia opakowań z tworzyw sztucznych, młyny, granulatory, które miały sterowanie elektryczne. Powyższy zakład pracował na trzy zmiany, powyższe maszyny były w ciągłym ruchu. Na jednej zmianie pracowało 6 elektryków po 2 na jedną hale produkcyjną. Zadaniem elektryków było usuwanie usterek elektrycznych we wtryskarkach i urządzeniach je sterujących. W zakładzie była również grupa mechaników, która zajmowała się usuwaniem usterek mechanicznych w tych urządzeniach. Ubezpieczony jako elektryk cały czas pracował na halach produkcyjnych i jego zadaniem było utrzymanie w ruchu urządzeń pracujących na tych halach. Praca ubezpieczonego jako mistrza na wydziale P-1 polegała na kontroli międzyoperacyjnej i dozorze inżynieryjno-technicznym na tym wydziale. Do zadań ubezpieczonego należało obsadzanie pracowników na poszczególne stanowiska pracy, ustawianie parametrów wtryskarek zgodnie z zasadami technologii, wstępne sprawdzanie, czy produkt ma odpowiednie parametry, zgłaszanie usterek maszyn do służb pomocniczych, sprawdzanie czy po usunięciu awarii maszyny, maszyna prawidłowo pracuje po ustawieniu właściwych parametrów technicznych. Pracę na stanowisku mistrza zmianowego ubezpieczony wykonywał na hali produkcyjnej. Pracę na obu wymienionych stanowiskach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: J. B. k. 25v, A. S. k.26, W. T. k. 26-26v, zeznania ubezpieczonego k. 26v-27).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, wyszczególnionego powyżej, który obdarzony został przez Sąd wiarygodnością. Przeprowadzone dowody z zeznań świadków i ubezpieczonego są spójne, logiczne oraz korespondują z dokumentacją pracowniczą dotyczącą ubezpieczonego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. P. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 17 lutego 2016 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostało tylko ustalenie czy ubezpieczony posiada wymagany 15 letni staż pracy w warunkach szczególnych na datę 1 stycznia 1999 r.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony od 08.08.1977 r. do 31.12.1998 r. w Fabryce (...) S.A. w Ł. wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowiskach wskazanych w stanie faktycznym. Ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia pracował na halach produkcyjnych, na których produkowane były opakowania z tworzyw sztucznych. Na tych halach pracowali przede wszystkim operatorzy wtryskarek (na każdej hali pracowało ok. 40 wtryskarek) oraz operatorzy młynów, granulatorów. Praca wykonywana na tych halach była pracą w warunkach szczególnych i została wymieniona w wykazie A, Dziale IV poz. 17 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. nr 8, poz. 43). Praca ubezpieczonego na stanowisku elektryka w dziale głównego energetyka polegająca na usuwaniu awarii elektrycznych w urządzeniach pracujących na halach produkcyjnych w okresach od 08.08.1977 do 23.05.1982 r. i od 01.02.1990 r. do 31.12.1998r. stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A, Dziale XIV, poz. 25 wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów, natomiast praca na stanowisku mistrza zmianowego na wydziale P-1 jest pracą w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A, Dziale XIV, poz. 24 niniejszego rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 21 lat, 4 miesięcy i 22 dni.

Wobec powyższego odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. P. przysługuje prawo do emerytury od 17 lutego 2016 r. tj. od ukończenia 60-ego roku życia.