Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2016r. w S.

odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 lutego 2016 r. (Nr (...))

w sprawie M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej M. R. przysługuje prawo do renty socjalnej od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2018 r.

Sygn. akt IV U 264/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 22 lutego 2016 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.4 ust.1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej odmówił M. R. prawa do renty socjalnej od dnia 1 stycznia 2016 r., wskazując, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 15 lutego 2016 r. nie stwierdziła u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. R. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty socjalnej. Ubezpieczona podniosła, że od prawie 23 lat pobiera rentę socjalną, gdyż jest uznawana za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Stan jej zdrowia nie poprawił się (odwołanie k. 2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienia zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 15 grudnia 2015 r. ubezpieczona M. R. urodzona (...) złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty socjalnej (wniosek k. 76 a. r.). M. R. miała przyznane prawo do renty socjalnej do dnia 31 grudnia 2015 r. na podstawie decyzji z dnia 28 października 2015 r. (decyzja z 28 października 2015 r. k. 75 a. r.).

Ubezpieczona w wyniku rozpoznania powyższego wniosku została skierowana na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z dnia 21 stycznia 2016 r. stwierdził, że M. R. nie jest całkowicie niezdolna do pracy (wypis orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k. 78 a. r.).

Od wymienionego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS M. R. złożyła sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (k. 10 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej).

Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 15 lutego 2016 r. stwierdziła, że M. R. nie jest całkowicie niezdolna do pracy (orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS k. 81 a. r.).

Wobec powyższego, decyzją z 22 lutego 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. R. prawa do renty socjalnej (decyzja k. 82 a. r.).

Biegła lekarz okulista w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznała u M. R. stan po operacji usunięcia zaćmy wrodzonej obu oczu, stan po operacji zeza zbieżnego, niedowidzenie oka prawego oraz nadwzroczność dużego stopnia z astygmatyzmem (...). Przeprowadzone przez biegłą badanie okulistyczne wykazało ostrość wzroku lewego oka do dali wynoszącą 0,6 z kor. +14,0/+1,0 cyl 90 st, zaś do bliży 0,5 z kor. +17,0/+1,0 cyl 90 st. Ubezpieczona nie widzi na oko prawe. Wobec powyższych ustaleń biegła stwierdziła, że ubezpieczona jest nadal całkowicie niezdolna do pracy na okres 3 lat (opinia biegłej k. 10).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. R. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 982 ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej- przed ukończeniem 25 roku życia, w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Zgodnie zaś z ust. 2 wskazanego przepisu, osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała, a renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Artykuł 5 ustawy o rencie socjalnej odsyła, celem wyjaśnienia znaczenia pojęcia całkowitej niezdolności do pracy, do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 2 drugiej z wymienionych ustaw, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, a całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Sporną okolicznością w niniejszej sprawie było, czy M. R. jest nadal całkowicie niezdolna do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej.

W celu ustalenia powyższej okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej lekarza okulisty, która stwierdziła, że ubezpieczona aktualnie nie widzi na oko prawe. Widzenie w oku lewym jest obniżone do 0,6 z bardzo silną korekcją okularową. U M. R. nie występuje akomodacja w bezsoczewkowym, lepszym oku lewym. Pole widzenia ubezpieczonej zawężone jest do 30 st. Z uwagi na powyższe biegła uznała, iż aktualny stan narządu wzroku ubezpieczonej sprowadza nadal całkowitą niezdolność do pracy na okres 3 lat (opinia k. 10). Sąd uznał opinię biegłego za wiarygodną. Opinia została sporządzona przez lekarza specjalistę z dziedziny odpowiadającej schorzeniu ubezpieczonej. Opinia biegłej jest logiczna oraz została dostatecznie uzasadniona. Sporządzenie opinii zostało poprzedzone badaniem klinicznym ubezpieczonej i zapoznaniem się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie. Biegła jednoznacznie wypowiedziała się, że z powodu stanu narządu wzroku uznaje ubezpieczoną za nadal całkowicie niezdolną do pracy na okres 3 lat. Całkowita niezdolność do pracy powstała zatem z powodu naruszenia sprawności organizmu, które wystąpiło przed ukończeniem przez M. R. 18.–tego roku życia.

Wskazać należy, iż zastrzeżenia organu rentowego do opinii są jedynie polemiką z oceną wpływu stanu narząd wzroku ubezpieczonej na stopień niezdolności do pracy. Zastrzeżenia ograniczają się jedynie do stwierdzenia, że zgodnie ze standardami orzeczniczymi ZUS aktualny stan narządu wzroku ubezpieczonej powoduje jedynie częściową niezdolność do pracy. Sąd uznał, że powyższy zarzut nie jest zasadny. Zdaniem Sądu, ocena stanu narządu wzroku dokonana przez biegłą lekarz okulistę jest prawidłowa.

Sąd uznając opinię biegłego lekarza okulisty za wiarygodną oraz dostatecznie uzasadnioną przyjął, że brak jest podstaw do dopuszczenia dowodu z nowej opinii biegłego tej samej specjalności. Dlatego też wniosek organu rentowego takiej treści podlegał oddaleniu.

W tej sytuacji Sąd uznał M. R. za nadal okresowo całkowicie niezdolną do pracy od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r. z powodu naruszenia sprawności organizmu powstałego przed ukończeniem przez wymienioną 18.-tego roku życia. Tym samym ubezpieczona spełniła wszystkie wymagania konieczne do przyznania jej renty socjalnej na dalszy okres.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.