Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym
w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Rodenko

Protokolant: Aleksandra Kopciał

Przy udziale oskarżyciela publicznego: nikt się nie stawił.

po rozpoznaniu w postępowaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 206 r., 30 sierpnia 2016 r.

sprawy R. P., syna S. i W. z domu G., ur. (...) w W.

obwinionego o to, że:

w okresie od dnia 9 lipca 2015r. do dnia 15 lipca 2015r. tj. w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, w W. przy ul. (...) jako właściciel pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...), wbrew obowiązkowi nie wskazał na żądanie Straży Miejskiej(...). W. komu powierzył wyżej wymieniony pojazd do kierowania lub używania w dniu 21 listopada 2014r. o godz. 18:15,

tj. o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dn. 20.06.1997r. „Prawo o ruchu drogowym” (tj. Dz. U. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.)

orzeka

I.  uniewinnia R. P. od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

sygn. akt IV W 2644/15

UZASADNIENIE

R. P. został obwiniony o to, że w okresie od dnia 9 lipca 2015r. do dnia 15 lipca 2015r. tj. w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, w W. przy ul. (...) jako właściciel pojazdu marki B. o numerze rejestracyjnym (...), wbrew obowiązkowi nie wskazał na żądanie Straży Miejskiej (...). W. komu powierzył wyżej wymieniony pojazd do kierowania lub używania w dniu 21 listopada 2014r. o godz. 18:15, tj. o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dn. 20.06.1997r. „Prawo o ruchu drogowym”

Na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w trakcie rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 listopada 2014 r. około godz. 18.15 funkcjonariusze Straży Miejskiej(...) W. pełniąc służbę patrolową w rejonie dzielnicy T., znajdując się na ul. (...) zauważyli pojazd marki B. o nr rej. (...) zaparkowany na całej szerokości chodnika bez pozostawienia 1,5 metra przejścia dla pieszych, co stanowi wykroczenie z art. 97 k.w.

W wyniku prowadzonych przez Straż Miejską (...) W. czynności wyjaśniających ustalono, iż właścicielem wskazanego wyżej samochodu jest R. P. syn S. i W. z d. G., ur. (...).1984 r. w W..

W dniach 02 grudnia 2014 r. oraz 24 stycznia 2015 r. Straż Miejska m st. W. dwukrotnie wzywała R. P. do wskazania w terminie 7 dni, komu powierzył wyżej wymieniony pojazd do kierowania lub używania w dniu 21 listopada 2014 r. o godz. 18.15, a jeżeli był wówczas kierowcą do zapłaty mandatu karnego kredytowanego w wysokości 100 złotych i odpowiedniego wypełnienia dołączonych do treści wezwania pisemnych oświadczeń. W treści wezwań zawarto pouczenia, że R. P. jako właściciel pojazdu – stosownie do treści art. 78 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 20.06.1997 r. „Prawo o ruchu drogowym” - ma obowiązek wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania we wskazanym czasie, a niedopełnienie tego obowiązku naraża go na odpowiedzialność za wykroczenie z art. 96 § 3 kw. Obywa wezwania wraz z załącznikami wysłano na ustalony adres pobytu R. P., tj. Gmina S. (...) (...)-(...) S., obydwa wezwania nie zostały doręczone, po dwukrotnym awizowaniu zostały zwrócone nadawcy.

W dniu 04 lipca 2015 r. Straż Miejska (...) W. po raz kolejny wezwała R. P. do wskazania w terminie 7 dni, komu powierzył wyżej wymieniony pojazd do kierowania lub używania w dniu 21 listopada 2014 r. o godz. 18.15, wraz z pouczeniami na adres Gmina S. 39A (...)-(...) S.. Wezwanie zostało odebrane w dniu 08 lipca 2015 r. przez W. P. – matkę R. P., która nie przekazała go swojemu synowi.

W dniu 04 grudnia 2015 r. Straż Miejska (...). W. skierowała do Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie wniosek o ukaranie R. P. jako obwinionego o popełnienie wykroczenia z art. 96 § 3 k.w.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: notatki urzędowej (k. 1), zpo wraz z dokumentacją zdjęciową (k. 2-3), wezwań wraz z zpo (k. 8-10, 11-13), wyjaśnień obwinionego (k. 45v-46).

W trakcie czynności wyjaśniających Straż Miejska (...). W. w trybie art. 54 § 7 k.p.w. odstąpiła od przesłuchania w charakterze osoby podejrzanej R. P., z uwagi na jego niestawiennictwo do siedziby Straży Miejskiej w celu złożenia wyjaśnień (k. 16).

Obwiniony R. P. w trakcie rozprawy głównej nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i początkowo wyjaśnił, że dostał wezwanie od Straży Miejskiej, ale nie wie czego dotyczy sprawa. Obwiniony potwierdził, że był właścicielem pojazdu marki B. o nr rej. (...), w okresie kiedy ujawniono wykroczenie drogowe, sprzedawał ten samochód, nie był w stanie stwierdzić czy w dniu 21.11.2014 r. był jeszcze właścicielem tego pojazdu. Obwiniony wyjaśnił, że często jest tak, że zawiadomienia przychodzą na adres zameldowania S. (...), gdzie często go nie ma. Pod tym adresem zamieszkują rodzice obwinionego. Obwiniony wyjaśnił, że jeżeli był to zwykły list, nie polecony, to rodzice przekazywali mu korespondencję. Potwierdził, że pojazd marki B. o nr rej. (...) jest wspólnym samochodem jego i małżonki, przy czym małżonka jeździ sporadycznie, jeśli już to tylko z obwinionym. W dalszej części wyjaśnień obwiniony zaprzeczył, że otrzymał wezwanie od Straży Miejskiej, wskazując, że udzielając początkowo odpowiedzi twierdzącej na pytanie Sądu, nie miał na myśli, ze otrzymał je fizycznie, bo nie wiedział czego dotyczy sprawa. Była to kwestia pytania, a nie to, że stwierdził, że dostał je fizycznie (k. 45v-46).

Sąd zważył co następuje:

Sąd uwzględnił wyjaśnienia obwinionego w zakresie okoliczności kluczowej dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a więc co do braku świadomości i wiedzy obwinionego o obowiązku wskazania na żądanie Straży Miejskiej (...) W. osoby, której powierzył pojazd marki B. o nr rej. (...) do kierowania lub używania w dniu 21.11.2014 r. o godz. 18.15 w okresie wskazanym w treści zarzucanego czynu, albowiem jego wyjaśnienia są logiczne i przekonujące, a przede wszystkim dlatego, że przeciwko przedstawionej przez niego wersji zdarzenia nie przemawiają w sposób nie budzący wątpliwości żadne inne dowody zgromadzone w niniejszej sprawie. Wskazać należy, iż obwiniony w treści wyjaśnień zaprzeczył jakoby otrzymał odebraną w dniu 08.07.2015 r. przez jego matkę W. P. korespondencję ze Straży Miejskiej m. st. W., zawierającą wezwanie do wskazania w terminie 7 dni osoby, która użytkowała ww. pojazd w dniu 21.11.2014 r. W ocenie Sądu twierdzenie to, biorąc pod uwagę zasady logicznego rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego, może budzić pewne wątpliwości, tym nie niemniej w sprawie brak jest innego materiału dowodowego, który pozwoliłby w sposób jednoznaczny tę okoliczność zweryfikować. Uwzględniając okoliczność, że obwiniony nie przebywał na stałe pod adresem (...), gdzie zamieszkiwali jego rodzice, nie sposób kategorycznie wykluczyć tego, że przedmiotowej korespondencji, mógł nie otrzymać. Wskazać należy, iż w celu zweryfikowania powyższej okoliczności Sąd dopuścił dowód z zeznań W. P. – matki obwinionego, która w dniu 08.07.2015 r. jako osoba uprawniona odebrała skierowane do obwinionego przez Straż Miejską wezwanie do wskazania kierującego należącym do niego pojazdem w dniu 21.11.2014 r., jednakże w trakcie rozprawy głównej w dniu 30 sierpnia 2016 r. W. P. jako osoba najbliższa dla obwinionego, skorzystała z prawa do odmowy złożenia zeznań w niniejszej sprawie (k. 53v). W tej sytuacji przy braku możliwości dopuszczenia innych dowodów pozwalających tę okoliczność zweryfikować, Sąd nie był w stanie podważyć wyjaśnień obwinionego i ustalić, że mając wiedzę o konieczności wskazania w terminie 7 dni otrzymania wezwania, tj. w okresie od 09 lipca 2015 r. do 15 lipca 2015 r., osoby, której powierzył pojazd marki B. o nr rej. (...) do kierowania lub używania w dniu 21.11.2014 r. o godz. 18.15, wbrew obowiązkowi tego nie uczynił.

W ocenie Sądu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego po dokonaniu jego oceny w oparciu o dyrektywy wskazane w art. 7 k.p.k. należy stwierdzić, że nie jest możliwe ustalenie czy obwiniony R. P. popełnił zarzucane mu wykroczenie. Stwierdzić należy, iż wobec treści wyjaśnień obwinionego, który zaprzeczył jakoby otrzymał skierowane przez Straż Miejską(...). W., a odebrane w dniu 08.07.2015 r. przez jego matkę W. P., wezwanie do wskazania w terminie 7 dni otrzymania wezwania, tj. w okresie od 09 lipca 2015 r. do 15 lipca 2015 r., osoby, której powierzył pojazd marki B. o nr rej. (...) do kierowania lub używania w dniu 21.11.2014 r. o godz. 18.15, przy braku innego materiału dowodowego, który pozwoliłby tę okoliczność zweryfikować, brak jest podstaw do skazania R. P. za zarzucane mu wykroczenie.

Reasumując Sąd uznał, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest niewystarczający aby R. P. przypisać winę odnośnie popełnienia zarzucanego mu w tym postępowaniu czynu zabronionego. W związku z istniejącymi wątpliwościami w tym zakresie Sąd w myśl zasady in dubio pro reo wyrażonej w art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w. zobowiązany był rozstrzygnąć je na korzyść obwinionego i uniewinnić go od popełnienia zarzucanego mu czynu.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 118 § 2 k.p.w.