Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 r.

w postępowaniu uproszczonym

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w G.

przeciwko T. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 sierpnia 2016 r., sygn. akt V GNc 1302/16

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2016 r. Sąd Rejonowy odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty z dnia 30 maja 2016 r. wydanego w sprawie V GNc 1302/16 przyjmując, iż pozwany nie usunął w wyznaczonym terminie braków formalnych sprzeciwu wniesionego na urzędowym formularzu, tj. nie wypełnił prawidłowo rubryki nr 12 formularza. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, we wskazanej rubryce pozwany miał obowiązek wymienić wszystkie dołączone do pozwu dokumenty, co wynika wprost z pouczenia znajdującego się w tej rubryce. Pozwany natomiast ograniczył się do ogólnikowych informacji dotyczących dowodów, choć winien je wymienić w całości.

W zażaleniu pozwany zaskarżył postanowienie w całości, wnosząc o jego uchylenie. Pozwany zarzucił, iż złożony przez niego sprzeciw został uzupełniony zgodnie z wezwaniem z dnia 07.07.2016 r., wobec czego nie zawierał żadnych braków formalnych, zatem postępowaniu wywołanemu na skutek wniesionego sprzeciwu powinien być nadany dalszy bieg. W uzasadnieniu zażalenia pozwany podniósł, że sformułowanie, za pomocą którego wymienił załączone do sprzeciwu dokumenty (załączniki), o treści: „dowody wymienione w rubrykach 10.1.1.-10.4.1.”, w sposób jasny i czytelny odsyła do konkretnych rubryk formularza sprzeciwu, w których znajdują się wymienione z nazwy i z daty zgłoszone przez pozwanego dowody, załączone do sprzeciwu. Ponadto, jak wskazał pozwany, wszystkie dowody (dokumenty) zostały załączone do obydwu egzemplarzy sprzeciwu, więc nie mogło być żadnych wątpliwości, że chodzi o te konkretne dowody (dokumenty).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

W pierwszej kolejności należy zgodzić się ze stanowiskiem skarżącego, iż sformułowanie, za pomocą którego wymienił załączone do sprzeciwu dokumenty (załączniki), tj. „dowody wymienione w rubrykach 10.1.1.-10.4.1.”, w sposób jasny i czytelny odsyła do konkretnych rubryk formularza sprzeciwu. W rubrykach od 10.1.1. do 10.4.1. pozwany precyzyjnie wymienił poszczególne dokumenty, wskazując ich nazwy oraz daty (k-41-42 akt). Ponadto, pozwany załączył do obydwu egzemplarzy sprzeciwu wszystkie dokumenty wymienione jako dowody w rubrykach 10.1.1. – 10.4.1. formularza. Sposób oznaczenia załączników w rubryce 12 nie budzi zatem jakichkolwiek wątpliwości co do tego, o jakie konkretnie dokumenty chodzi, pozwalając na ich jednoznaczną identyfikację. Wobec powyższego, pomimo iż pozwany nie wymienił przedmiotowych dokumentów w rubryce nr 12 formularza w sposób enumeratywny, który to obowiązek nie wynika zresztą z treści pouczenia zawartego w tej rubryce (w pouczeniu brak jest bowiem wskazania, czy dokumenty należy wymienić enumeratywnie, czy można to uczynić także poprzez odesłanie do treści innych rubryk), to możliwe było nadanie sprawie dalszego biegu.

W ocenie Sądu Okręgowego, przepis art. 504 § 1 k.p.c. należy odczytywać łącznie z art. 130 ¹ § 1 ¹ zdanie pierwsze k.p.c. Stosownie zaś do dyspozycji ostatniego z powołanych wyżej przepisów, jeżeli pismo procesowe, które powinno być wniesione na urzędowym formularzu, nie zostało wniesione na takim formularzu lub nie może otrzymać prawidłowego biegu na skutek niezachowania innych warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego poprawienia lub uzupełnienia w terminie tygodniowym, przesyłając złożone pismo. Należy mieć tu na względzie stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone na gruncie wykładni art. 373 k.p.c., dotyczącego odrzucenia apelacji, zgodnie z którym przepis art. 373 k.p.c. należy odczytywać łącznie z art. 130 k.p.c. Odrzucenie apelacji z powodu nieuzupełnienia braków formalnych w wyznaczonym terminie dotyczy zatem tylko takich braków, które uniemożliwiają nadanie apelacji prawidłowego biegu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt II UZ 76/14, Lex nr 1806444). Analogiczne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w odniesieniu do braków formalnych skargi kasacyjnej, wskazując iż w każdym przypadku dostrzeżenia braków formalnych pisma procesowego strona powinna być wezwana do ich usunięcia (art. 130 k.p.c.). Jednocześnie takie wezwanie musi precyzyjnie określać, o jakie braki chodzi, a dodatkowo należy poinstruować wzywanego, w jaki sposób brak formalny ma być wyeliminowany. Tylko wówczas może nastąpić negatywny skutek procesowy związany z nieuzupełnieniem braku formalnego. Chodzi jednak zawsze nie o wszystkie braki formalne, ale o warunki formalne, bez których pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu. Sąd drugiej instancji jest uprawniony do weryfikacji, czy pismo procesowe może mieć nadany prawidłowy bieg. Odrzucenie środka zaskarżenia z powodu nieuzupełnienia braków formalnych w wyznaczonym terminie dotyczy zatem tylko takich braków, które uniemożliwiają nadanie mu prawidłowego biegu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt I UZ 30/14, Lex nr 1663128).

W konsekwencji, wymienienie przez pozwanego dokumentów załączonych do sprzeciwu w sposób odsyłający do treści rubryk 10.1.1.-10.4.1., w których to rubrykach przedmiotowe dokumenty zostały enumeratywnie i szczegółowo opisane, nie powinno skutkować odrzuceniem sprzeciwu. Wobec możliwości zidentyfikowania poszczególnych dokumentów załączonych do sprzeciwu, sprawie mógł i powinien zostać nadany bieg.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie w oparciu o art. 386 § 4 w zw. z art. 397 § 1 i 2 zd. 1 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygnie Sąd Rejonowy w orzeczeniu kończącym sprawę (art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c.).

Zażalenie nie służy.

Z.

1. (...),

2. (...)

3. (...)

T. 10.10.2016 r.