Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku IX Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Ewa Reginia-Jurkiewicz

Protokolant: Tomasz Bajek

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2016 roku w Słupsku

na rozprawie sprawy

z powództwa G. D.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda G. D. kwotę 5.795,87 zł (pięć tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt pięć 87/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24.11.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  orzeka, że koszty procesu ponosi powód w 8,4 %, zaś pozwany w 91,6 %, przy czym szczegółowe rozliczenie kosztów postępowania pozostawia Referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt IX C 117/15

UZASADNIENIE

Powód G. D. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 6.330,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24.11.2014r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Uzasadniając wywiedzione roszczenie powód wskazał, iż w dniu 24.10.2014r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony samochód marki V. (...) o nr rej. (...), stanowiący współwłasność powoda. Sprawca zdarzenia był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Pozwany z tytułu przedmiotowego zdarzenia wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 3.790,48 zł. W ocenie powoda, wypłacone odszkodowanie jest znacząco zaniżone.

(...) S.A. w S. wniósł o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Kontrargumentując roszczenie powoda, pozwany zakwestionował jego wysokość.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24.11.2014r. doszło do kolizji drogowej, w następstwie której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...), należący do G. D.. Sprawca szkody posiadał polisę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) posiadaczy pojazdów w (...) S.A. w S. / bezsporne /.

(...) S.A. w S. przyznało poszkodowanemu odszkodowanie za przedmiotową szkodę w wysokości 3.790,48 zł / bezsporne /.

Celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy samochodu G. D. wynoszą 9.586,35 zł brutto, przy uwzględnieniu ceny części zamiennych nowych i oryginalnych ( dowód : opinia biegłego sądowego I. S. – k. 47).

Sąd zważył:

Kwestię odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu szkód komunikacyjnych regulują przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz.U.2003.124.1152).

Zgodnie z art. 34 powołanej ustawy z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

W świetle przepisów Kodeksu cywilnego ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów zarówno wówczas, gdy odpowiedzialność posiadacza lub kierującego pojazdem oparta jest na zasadzie ryzyka (art. 436 § 1 w zw. z art. 435 § 1 kc), jak i wówczas, gdy oparta jest na zasadzie winy (art. 436 § 2 w zw. z art. 415 kc).

W niniejszej sprawie bezsporną pozostawała okoliczność, iż do powstania szkody w pojeździe powoda doszło na skutek zderzenia się pojazdów mechanicznych. Sprawca tego wypadku objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przez pozwanego. W związku z tym po stronie powoda jako poszkodowanego powstało roszczenie odszkodowawcze, które na mocy art. 822 § 4 kc mogło być dochodzone bezpośrednio od pozwanego jako ubezpieczyciela ( vide: uzasadnienie do Uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z dnia 7 lutego 2008r. III CZP 115/2007).

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności z tytułu przedmiotowego zdarzenia co do zasady, o czym świadczy fakt, iż wypłacił powodowi odszkodowanie.

Spór między stronami sprowadzał się do ustalenia rozmiarów wyrządzonej szkody. Podkreślenia wymaga, iż celem ochrony ubezpieczeniowej jest zapewnienie uprawnionemu pełnej kompensaty ze strony ubezpieczyciela szkody. Kompensacyjna funkcja odpowiedzialności odszkodowawczej wymaga ustalenia odszkodowania w takiej wysokości, aby cały uszczerbek został wyrównany, z drugiej zaś strony, aby poszkodowany nie został niezasadnie wzbogacony.

Celem ustalenia wysokości szkody w pojeździe powoda, Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu kosztorysowania szkód I. S.. Przedmiotowa opinia okazała się logicznie spójna, fachowa, zgodna z dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy, a co więcej nie została zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Z tego też względu Sąd oparł na niej ustalenia faktyczne w zakresie wysokości szkody w pojeździe powoda i przyjął za biegłym, że koszty przywrócenia pojazdu powoda do stanu sprzed szkody wynoszą 9.586,35 zł brutto. Podkreślenia wymaga, iż biegły przy ustalaniu kosztów naprawy uwzględnił te uszkodzenia w pojeździe powoda, które ujęte zostały w protokole oględzin pojazdu, a zatem których związek z wypadkiem był niekwestionowany przez pozwanego. Biegły zaopiniował, że do ustalenia przewidywanych kosztów przywrócenia auta do stanu sprzed zdarzenia przyjęto: stawkę za jedną roboczogodzinę w wysokości 90 zł netto dla prac mechaniczno-blacharskich i pomocniczych oraz 100 zł netto dla prac lakierniczych, oryginalne części zamienne w kategorii O w cenach obowiązujących w okresie ustalenia odszkodowania, wykonanie kalkulacji w systemie A., zakres uszkodzeń ustalony przez ubezpieczyciela. Biegły wskazał, że z informacji uzyskanych w bazie danych systemu optymalizacyjnego programu (...) wynikało, że dla auta powoda we wskazanym zakresie uszkodzeń brak było oferty handlowej dotyczącej oryginalnych części zamiennych w klasie jakości Q.

Podkreślenia wymaga, iż żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii biegłego.

Powyższe pozwala przyjąć, iż oszacowany przez biegłego koszt naprawy pojazdu powoda odpowiada szkodzie rozumianej jako różnica pomiędzy wartością pojazdu powoda w chwili wypadku a jego wartością po wypadku . Podkreślenia wymaga, iż odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek w majątku poszkodowanego, a zatem ciążący na zakładzie ubezpieczeń obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje już z chwilą wyrządzenia szkody. Wysokość odszkodowania zakładu ubezpieczeń jest ustalana według zasad art. 363 § 2 kc, w związku z art. 361 § 2 kc, co oznacza, że odszkodowanie ma odpowiadać kosztom przywrócenia pojazdowi jego wartości sprzed wypadku ( vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2001r. III CZP 68/01).

Podkreślić także należy, iż przywrócenie uszkodzonego pojazdu mechanicznego do stanu poprzedniego oznacza przywrócenie mu nie tylko wyglądu sprzed wypadku, ale przede wszystkim sprawności technicznej, zapewniającej bezpieczeństwo kierowcy i innych uczestników ruchu. Z tego też względu, Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że przy ustalaniu wysokości szkody zasadne jest uwzględnianie cen nowych części oryginalnych, które niewątpliwie są bardziej wytrzymałe i jakościowo lepsze niż większość części nieoryginalnych, a przede wszystkim posiadają gwarancje producenta co do tego, że zostały wykonane zgodnie z jego wymogami technologicznymi wpływającymi na jakość i trwałość produktu .. (...) podobnym tonie wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 12 kwietnia 2012r. (sygn. akt III CZP 80/11), w której jednoznacznie wskazał, iż zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części. Wprawdzie Sąd Najwyższy dopuścił możliwość obniżenia odszkodowania o kwotę odpowiadającą wzrostowi wartości pojazdu, jednakże powyższe uzależnił od wykazania tejże przesłanki przez ubezpieczyciela, argumentując to tym, że z faktu wzrostu wartości pojazdu skutek prawny wywodzi zakład ubezpieczeń, gdyż dzięki temu może zmniejszyć sumę ubezpieczeniową, którą zobowiązany jest wypłacić.

Ponieważ pozwany nie wykazał, aby części w pojeździe powoda wymagające wymiany były nieoryginalne, znacznie wyeksploatowane, czy przestarzałe technicznie, Sąd nie miał podstaw, by odstąpić od powszechnej reguły i uznać, że uwzględnienie nowych części w miejsce dotychczas użytkowanych istotnie doprowadziło do wzrostu wartości pojazdu powoda w porównaniu do stanu sprzed wypadku.

Reasumując, po uwzględnieniu wysokości szkody w pojeździe powoda ustalonej przez biegłego oraz wysokości dotychczas wypłaconego odszkodowania, Sąd za zasadne uznał żądanie zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 5.795,87 zł. Sąd zatem zasądził odszkodowanie w tej wysokości, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

W zakresie roszczenia odsetkowego zważyć należy, iż w świetle art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Ze stanowiska powoda, nie kwestionowanego przez pozwanego wynika, że przedmiotowa szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 24.10.2014r., co oznacza, iż pozwany od dnia 23.11.2014r. opóźnia się ze spełnieniem świadczenia i od tej daty powodowi należą się odsetki ustawowe (art. 481 § 1 i 2 kc).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98, 99 kpc i 108 § 2 kpc, mając na uwadze to, że powód wygrał sprawę 91,6%, zatem pozwany zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania winien pokryć tę część kosztów postępowania, zaś powód w 8,4%, przy czym Sąd szczegółowe rozliczenie kosztów postępowania pozostawił Referendarzowi sądowemu.