Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 września 2016

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący: SSR Barbara Ciwińska

Protokolant: Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z wniosku Ł. S.

z udziałem A. G.

o wykonanie kontaktów z małoletnią N. S.

postanawia:

1.  oddalić wniosek,

2.  pozostawić strony przy poniesionych kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

Dnia 17 września 2015 r. (data prezentaty) Ł. S. , reprezentowany przez adwokat M. P. złożył wniosek o: zobowiązanie uczestniczki A. G. do zapłaty kwoty 300 zł za niewypełnienie obowiązku wynikającego z postanowienia o zabezpieczeniu wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w dniu 13 maja 2015 r., polegającego na wydaniu Ł. S. małoletniej N. S. w okresie od czwartku 14 maja 2015 r. do soboty 16 maja 2015 r. w godzinach kontaktu ustalonych przez strony oraz o zobowiązanie uczestniczki A. G. do zapłaty kwoty po 1500 zł za niewypełnienie obowiązków wynikających z postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2015 r. o zabezpieczeniu, polegającego na wydaniu małoletniej N. S. wnioskodawcy w okresie: od piątku 7 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 9 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 21 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 23 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 4 września 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 6 września 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 14 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 23 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00, a także wniósł o zasądzenie od uczestniczki na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. (k. 2-3 wniosek)

W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż pomimo wydania w dniu 13 maja 2015 r. postanowienia przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku, w którym nałożono na uczestniczkę postępowania obowiązek przywiezienia małoletniej do O. w dniu 14 maja 2015 r., w miejscu i w czasie ustalonym przez strony, niniejsze orzeczenie nie zostało przez uczestniczkę zrealizowane, pomimo tego, że na wypadek naruszenia treści niniejszego postanowienia zagrożono uczestniczce nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy kwoty 300 zł.

W uzasadnieniu wniosku podniesiono również, iż na rozprawie przeprowadzonej w dniu 7 sierpnia 2015 r. Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku wydał powtórnie postanowienie zabezpieczające, udzielając zabezpieczenia kontaktów wnioskodawcy z małoletnią córką w terminach wskazanych w orzeczeniu Sądu, zobowiązując uczestniczkę do każdorazowego wydawania małoletniej córki wnioskodawcy w tych terminach (w wydanym postanowieniu zabezpieczono również kontakty wakacyjne wnioskodawcy z małoletnią). W przypadku nieprzestrzegania zobowiązań nałożonych na uczestniczkę ww. postanowieniem, Sąd zagroził uczestniczce nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy kwoty 1500 zł.

Z uwagi na to, że uczestniczka postępowania nie wypełniała swoich obowiązków nałożonych postanowieniami Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 13 maja 2015 r. oraz z dnia 7 sierpnia 2015 r., polegających na wydawaniu wnioskodawcy małoletniej córki w czasie orzeczonych kontaktów, wnioskodawca wniósł o nakazanie jej zapłaty należnej sumy pieniężnej stosownej do liczby naruszeń dokonanych przez wnioskodawczynię w łącznej kwocie 6.800 zł. (k. 2-3 wniosek)

W odpowiedzi na wniosek pełnomocnik uczestniczki postępowania A. G. wniósł o oddalenie wniosku w całości oraz zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że brak realizacji przez uczestniczkę postępowania wskazanych postanowień Sądu nie był spowodowany brakiem chęci unormowania sytuacji między stronami i nie wynikał ze złej woli, lecz uzasadniony był przede wszystkim obawą matki małoletniej o dobro dziecka, w związku ze stosowaniem przez wnioskodawcę przemocy i wprowadzanej przez niego negatywnej atmosfery, w wyniku czego dobro dziecka było w obecności wnioskodawcy zagrożone i niepewne.

Pełnomocnik uczestniczki postępowania podniósł nadto, że wykonanie postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 13 maja 2015 r. z przyczyn logistycznych i organizacyjnych było niemożliwe dla matki małoletniej do zrealizowania, gdyż powyższe postanowienie zostało wydane jeden dzień przed terminem wykonania kontaktów, a jego realizacja miała polegać na przewiezieniu małoletniej przez jej matkę do O.. Obowiązki zawodowe matki dziecka oraz plan zajęć szkolnych małoletniej wykluczały wówczas wykonanie ww. orzeczenia Sądu. Pełnomocnik uczestniczki postępowania wskazał nadto, iż weekend pomiędzy 7 sierpnia 2015 r. a 9 sierpnia 2015 r. wbrew twierdzeniom wnioskodawcy nie był pierwszym, lecz drugim weekendem miesiąca, a weekend pomiędzy 21 sierpnia 2015 r. a 23 sierpnia 2015 r. był weekendem czwartym, a nie trzecim, natomiast niewykonanie obowiązku wydania małoletniej w terminie od 14 sierpnia 2015 r. do 23 sierpnia 2015 r. było wynikiem choroby małoletniej.

Pełnomocnik uczestniczki postępowania podniósł także, że postanowieniem z dnia 6 listopada 2015 roku w sprawie o sygn. akt II 1 Ca 569/15 Sąd Okręgowy w Gdańsku uchylił pkt 1a, 2 i 3 (tj. w odniesieniu do zagrożenia zapłaty 1500 zł za naruszenie obowiązku kontaktów) zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2015 r. i przekazał wniosek o udzielenie zabezpieczenia do ponownego rozpoznania. (k. 53-57 odpowiedź na wniosek)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

N. S. ur. (...) (8 lat) jest jedynym dzieckiem A. G. i Ł. S..

W Sądzie Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku prowadzone jest postępowanie w sprawie o sygn. akt IV Nsm 1486/14 z wniosku A. G. i Ł. S. w przedmiocie m.in. uregulowania kontaktów z małoletnią N. S.. Postępowanie w ww. sprawie nie zostało zakończone.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku, IV Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 13 maja 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV Nsm 1486/14 udzielił zabezpieczenia kontaktów ojca małoletniej N. S. w jego miejscu zamieszkania w ten sposób, że w dniu 14 maja 2015 roku matka małoletniej przywiezie małoletnią N. S. do O. w miejsce i w czasie ustalonym przez strony, a ojciec po kontakcie odwiezie małoletnią w dniu 16 maja 2015 roku do O. w miejsce i w czasie ustalonym przez strony. W wydanym postanowieniu zagrożono A. G. nakazaniem zapłaty kwoty 300 zł na rzecz Ł. S. na wypadek naruszenia udzielonego zabezpieczenia kontaktów. (k. 12 postanowienie)

Obowiązek A. G. wynikający z powyższego postanowienia nie został przez uczestniczkę postępowania wykonany, gdyż matka małoletniej w dniu 14 maja 2015 roku w ustalonym miejscu i czasie nie przywiozła swojej małoletniej córki do O.. ( okoliczność przyznana przez strony)

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku, IV Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV Nsm 1486/14 udzielił zabezpieczenia dobra małoletniego dziecka i uregulował kontakty małoletniej N. S. z ojcem Ł. S. w ten sposób, że Ł. S. będzie miał prawo do kontaktu z małoletnią N. S. w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku od godziny 16:00 do niedzieli do godziny 16:00, poza miejscem zamieszkania małoletniej i bez udziału jej matki oraz w okresie wakacyjnym od dnia 14 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do dnia 23 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00 poza miejscem zamieszkania małoletniej i bez udziału jej matki, zobowiązując ojca małoletniej do odebrania dziecka z jej miejsca zamieszkania oraz do odwiezienia małoletniej do miejsca jej zamieszkania po zakończeniu kontaktu. W wydanym postanowieniu zobowiązano A. G. do wydawania małoletniej jej ojcu na orzeczony kontakt oraz zagrożono jej nakazaniem zapłaty kwoty 1.500 złotych na rzecz Ł. S. na wypadek naruszenia udzielonego zabezpieczenia kontaktów. (k. 7 postanowienie)

Pomimo wydania niniejszego zabezpieczenia w sprawie kontaktów Ł. S. z dzieckiem, matka małoletniej nie wydawała Ł. S. małoletniej na orzeczone postanowieniem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku w sprawie o sygn. akt IV Nsm 1486/14 z dnia 7 sierpnia 2015 r. kontakty w okresie: od piątku 7 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 9 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 21 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 23 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 4 września 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 6 września 2015 r. do godziny 16:00, od piątku 14 sierpnia 2015 r. od godziny 16:00 do niedzieli 23 sierpnia 2015 r. do godziny 16:00. ( okoliczność przyznana przez strony) .

Postanowienie Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2015 r. w sprawie syg. akt IV Nsm 1486/14 w zakresie zabezpieczenia kontaktów wnioskodawcy z jego małoletnią córką zostało uchylone postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 06.11.2015r. II 1 Ca 569/15 wobec czego stało się nieaktualne.

Kolejne postanowienie zabezpieczające w sprawie syg. akt IV Nsm 1486/14 wydane zostało z datą 15.12. 2015r.

Ł. S. ma 38 lat, posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest handlowcem, jest ojcem małoletniej N. S., ma jeszcze syna z innego związku, mieszka w G.. Obecnie jego kontakty z małoletnią N. S. są wykonywane zgodnie z zabezpieczeniem. Nadto porozumiewa się on ze swoją córką przy pomocy komunikatora S.. Córka spędziła z nim cały miesiąc wakacji.

A. G. ma 38 lat, posiada wykształcenie wyższe – zarządzanie zasobami ludzkimi, jest panną, ma dwoje dzieci (drugie dziecko, które posiada z obecnym partnerem ma 5 miesięcy), mieszka w W., nie pracuje, otrzymuje zasiłek rodzinny w wysokości 2100 zł oraz alimenty.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w aktach postępowania, ze szczególnym uwzględnieniem zeznań wnioskodawcy oraz uczestniczki postępowania. Sąd uznał je za wiarygodne. Ponadto Sąd uwzględnił treść wywiadu kuratora oraz złożonych do sprawy dokumentów.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Wniosek należało oddalić.

W myśl art. 598 ¹⁵ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. Artykuł 598 ¹⁶ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi zaś, iż jeżeli osoba, której sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nie wypełnia nadal swego obowiązku, sąd opiekuńczy nakazuje jej zapłatę należnej sumy pieniężnej, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń. Sąd może w wyjątkowych wypadkach zmienić wysokość sumy pieniężnej, o której mowa w art. 598 ¹⁵ Kodeksu postępowania cywilnego, ze względu na zmianę okoliczności. Podstawą do nakazania zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej, jest więc stwierdzenie faktu, iż osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, której sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nadal nie wypełnia swego obowiązku wynikającego z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem.

W niniejszej sprawie bez wątpienia obecnie kontakty wnioskodawcy z córką odbywają się, co zostało przez strony przyznane. Tak więc uczestniczka A. G. wypełnia obecnie swoje obowiązki dotyczące realizacji kontaktów ojca z córką.

Postępowanie egzekucyjne wykonawcze dotyczące kontaktów z dzieckiem ma na celu doprowadzenie do realizacji tych kontaktów. W przypadku, gdy cel ten został osiągnięty i kontakty są wykonywane, Sąd nie może zastosować przepisu art. 598 ¹⁶ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Nadto postanowienie Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2015 r., w zakresie zabezpieczenia kontaktów wnioskodawcy z jego małoletnią córką zostało uchylone, w związku z powyższym nie może obecnie stanowić podstawy do egzekucji, gdyż już nie obowiązuje.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, pozostawiając strony przy poniesionych przez nie kosztach postępowania.