Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna we W.

przeciwko J. B.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego J. B. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna we W. kwotę 488,77 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt osiem złotych i siedemdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia 3 lipca 2015r.; z uwzględnieniem zmiennej stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90,30 zł (słownie: dziewięćdziesiąt złotych i trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XC 1902/15

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka akcyjna we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. B. kwoty 488,77 złotych wraz z odsetkami, tytułem niezapłaconej składki OC pojazdu mechanicznego, stanowiącego własność pozwanego. Wierzytelność powyższą powód nabył od wierzyciela pierwotnego (...) SA V. (...).

Pozwany J. B. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublinie wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc brak zawarcia przez siebie umowy ubezpieczenia OC z wierzycielem pierwotnym a ponadto zabytkowy charakter pojazdu, co skutkuje brakiem obowiązku ubezpieczenia pojazdu.

Sąd ustalił, co następuje

Pozwany J. B. jest właścicielem samochodu osobowego M. (...), model W110 o numerze rejestracyjnym (...) rok produkcji 1967. W okresie od dnia 16 lipca 2012 roku do dnia 15 lipca 2013 roku pojazd był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej w Towarzystwie (...), nr polisy (...). Z tego tytułu pozwany zobowiązany był do uiszczenia składki w kwocie 381 złotych. Należność ta nie została przez pozwanego zapłacona. Polisa ubezpieczeniowa została wystawiona przez wierzyciela pierwotnego jako wznowiona.

Już po okresie ubezpieczenia, w dniu 9 stycznia 2014 roku samochód pozwanego został włączony do Wojewódzkiej Ewidencji (...) Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w T..

W dniu 28 maja 2015 roku wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda (...) SA we W..

/Dowód:

-dokumenty:

dane polisy-k.31 akt, pisma powoda do pozwanego-k.32-33 akt, umowa sprzedaży wierzytelności-k.36-44 akt, zaświadczenie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w T.-k.66 akt, informacja z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w T.-k.74 akt/.

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zawarte w aktach sprawy, przedłożone przez obie strony, których autentyczności i wiarygodności żadna ze stron nie zakwestionowała.

Powództwo jest całkowicie zasadne.

Samochód powoda jest bez wątpienia pojazdem historycznym w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych , zwaną dalej ustawą, ze względu na wiek-ponad 40 lat od daty produkcji. Od lutego 2014 roku jest także pojazdem zabytkowym, w rozumieniu prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy pojazd historyczny w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC podlega odrębnej regulacji w zakresie możliwości skrócenia okresu ubezpieczenia, w stosunku do ustawowego terminu ubezpieczenia całorocznego (art. 26 ustawy) i doraźnego wykupienia polisy nawet 30-dniowej. W ocenie Sądu, możliwość wykupienia okresu ubezpieczenia w trybie art. 27 ustawy, dotyczy sytuacji, w której pojazd historyczny w ogóle nie korzysta z ochrony w zakresie OC. Ustawodawca kierował ten wyjątek do grupy posiadaczy historycznych (zabytkowych) pojazdów, nieużytkowanych na co dzień. Przepis ten stanowi swoistą ulgę w opłatach OC pojazdu i umożliwia wykup ochrony ubezpieczeniowej na okres okolicznościowych wyjazdów np. na zloty pojazdów historycznych, wystawy itp. Art. 27 nie wyłącza natomiast stosowania art. 26 ustawy w przypadku, gdy pojazd jest na stałe dopuszczony do ruchu i użytkowany w sposób ciągły, niezależnie od jego wieku. Jak wynika z treści dokumentów w przedmiotowej sprawie, samochód pozwanego korzystał z ochrony ubezpieczeniowej ze strony wierzyciela pierwotnego w całym okresie od dnia 16 lipca 2012 roku do dnia 15 lipca 2013 roku. Pozwany nie wykazał, aby korzystał z pojazdu sporadycznie lub wcale, czy też traktował posiadany pojazd jako przedmiot kolekcjonerski. Bez wątpienia, w okresie ubezpieczenia powód udzielał pełnej ochrony ubezpieczeniowej z tytułu OC, co po stronie pozwanego rodziło obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej. Jak wynika z treści dokumentów, pozwany korzystał z umowy wznowionej w trybie ustawowym, co pozwala domniemać, iż nie wypowiedział umowy dotychczasowej, którą musiał zawrzeć osobiście za rok poprzedni, lub uczynił to jego poprzednik. Brak bowiem w sprawie danych dotyczących chwili nabycia pojazdu przez pozwanego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 805 § 1 kodeksu cywilnego zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę nieuiszczonej składki, przyjmując, iż wierzyciel pierwotny udzielił w okresie ubezpieczenia ochrony ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej pozwanemu. W ocenie Sądu, historyczny czy nawet zabytkowy charakter pojazdu nie miał istotnego znaczenia dla odpowiedzialności pozwanego za zapłatę składki ubezpieczeniowej, zważywszy na wszystkie okoliczności sprawy.

Sąd przyjął także, iż powód skutecznie nabył wierzytelność w drodze przelewu, po myśli art.509 i następnych kodeksu cywilnego, który to fakt nie był w sprawie kwestionowany przez stronę pozwaną.

Ponadto Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego odsetki skapitalizowane na dzień wniesienia pozwu za okres zwłoki, z dalszymi odsetkami, zgodnie z dyspozycją art. 481 § 1 i art. 482 § 1 kodeksu cywilnego. Kwota skapitalizowanych odsetek została w ocenie Sądu prawidłowo wyliczona przez powoda.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, obejmujący koszty opłaty sądowej oraz koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych, po myśli art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego