Sygn. akt II K 105/15
wyroku z dnia 26 września 2016 r.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
G. P. (1) do 2013 roku zamieszkiwał wspólnie z matką w mieszkaniu w R. przy ul. (...). G. P. (1) posiada wykształcenie podstawowe, nie posiada wyuczonego zawodu, w przeszłości podejmował prace dorywcze jako kucharz, pomoc w kuchni, korzystał z pomocy(...). G. P. (1) kilkukrotnie korzystał z pożyczek udzielanych przez (...) w W., w dniu 8 czerwca 2006 r. zawarł umowę pożyczki na łączną kwotę 340,20 zł oświadczając pożyczkodawcy, iż jako kucharz uzyskuje dochody w wysokości 300 zł, w dniu 28 września 2006 r. zawarł umowę pożyczki kwoty 886 zł oświadczając pożyczkodawcy, iż uzyskuje kwotę 680 zł z tytułu umowy zlecenie jako pomocnik budowlany, w dniu 28 czerwca 2007 r. zawarł umowę pożyczki na łączną kwotę 884 zł, oświadczając pożyczkodawcy, iż źródło jego utrzymania stanowią zasiłki w kwocie około 350 zł miesięcznie, w dniu 9 sierpnia 2007 r. zawał umowę pożyczki na łączną kwotę 1 060,80 zł oświadczając pożyczkodawcy, iż źródło jego utrzymania stanowią zasiłki w kwocie 350 zł, a ponadto uzyskuje kwotę 300 zł miesięcznie z tytułu roznoszenia ulotek, w dniu 15 września 2008 r. zawarł zaś umowę pożyczki na łączną kwotę 1 768 zł.
Po śmierci matki G. P. (1) nadużywał alkoholu, był w długotrwałych ciągach alkoholowych, żebrał, pozwolił by z jego mieszkania korzystały różne, nieznane mu bliżej osoby, również nadużywające alkoholu. G. P. (1) jest osobą uzależnioną od alkoholu, posiada osobowość nieprawidłową socjopatyczną, wykazuje obniżoną zdolność do przeżywania pozytywnych uczuć społecznych, nawiązywania z otoczeniem bliższych relacji uczuciowych, do otoczenia nastawiony jest konsumpcyjnie. Zdolność świadka do postrzegania, przechowywania, zapamiętywania i odtwarzania faktów i zdarzeń jest zaburzona z uwagi na cechy ujawnianej choroby alkoholowej powodującej trwałe zamiany osobowości, w tym osłabioną zdolność do odpowiedzialności za własne czyny, nadmierną sugestywność, tendencje do kłamstwa, mataczenia, na nawet konfabulacji.
dowody:
wyjaśnienia oskarżonego karta 149-150 (w aktach (...)), 99, zeznania świadków K. M. karta 161 (w aktach (...)), 128-130, częściowo G. P. (1) karta 1-2, 35-36, 123, 126-127, 142-143 (w aktach (...)) oraz 101-103, 143-144, 174-175, 190-192, A. Z. karta 127-128, 143, 174-175, dokumentacja P. karta 154-170, opinia sądowo – psychiatryczna karta 164-167 (w aktach (...)), opinia sądowo – psychologiczna karta 194-197
W czerwcu 2013 r. K. M. oraz jej mąż R. M. zaproponowali G. P. (1) wspólne zamieszkanie, przyjęli go do swojego mieszkania w R. przy ul. (...). Wcześniej krótko zamieszkiwał on u córki K. A. Z.. Ponadto najbliżsi pomogli G. P. (1) w uregulowaniu spraw związanych z mieszkaniem przy ul. (...). G. P. (1) nie partycypował w opłatach, pozostawał na utrzymaniu wujostwa.
G. P. (1) będąc wdzięczny K. M. za opiekę, licząc na uzyskanie pieniędzy pochodzących ze spadku oraz na podjęcie pracy w kuchni zaproponował ciotce, że kupi dla nich różne rzeczy w zamian weźmie ich używane za dodatkową dopłatą. Podczas jednej z wizyt u córki ww. – A. Z. poprosił ją by sprawdziła w internecie dane (...) w R., wiedział, że banki udzielają niskich pożyczek wyłącznie w oparciu o oświadczenie klienta, nie weryfikując podawanych przez niego danych.
W dniu 15 lipca 2013 roku G. P. (1) wspólnie z R. M. i K. M. udał się na zakupy do sklepu (...) w R., gdzie wybrali m.in. płytki do kuchni, kleje i fugi. W celu sfinansowania zakupów G. P. (1) zawarł umowę o kartę kredytową nr (...) z (...) z limitem kredytowym 1 500 zł, oświadczając iż uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 2 200 zł miesięcznie z tytułu zatrudnienia w (...) R. od 01.03.2009 r. Następnie z wykorzystaniem dostępnych na karcie środków G. P. (1) dokonał 7-krotnie zakupów na łączną kwotę 1499,69 zł, nie spłacił swojego zobowiązania w całości ani w części.
W dniu G. P. (1) 16 lipca 2013 r. udał się wspólnie z wujostwem na (...) w R. przy ul. (...), gdzie sklep ze sprzętem (...) prowadzi K. B.. Tam ww. dokonał zakupu w systemie ratalnym kuchni gazowej B. oraz kuchenki mikrofalowej za łączną kwotę 1 100 zł, zakup w całości był pokryty kredytem udzielonym przez S. C. Bank na podstawie umowy o kredyt konsumencki nr (...), łączna wysokość pożyczonego kapitału wyniosła 1 132,74 zł. Kredyt miał być spłacony w 12 ratach po 102,32 zł każda. Ubiegając się o udzielenie kredytu G. P. (1) oświadczył, iż jest zatrudniony na (...) w R., od 01.03.2013 r. na czas nieokreślony i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 200 zł miesięcznie. G. P. (1) nie wpłacił ani jednej raty na poczet spłaty zobowiązania. W tym samym dniu G. P. (1) zakupił w(...) z/s w W., Sklep (...) w R. przy ul. (...) czajnik marki Z., (...)wraz z kablem i uchwytem oraz dwa dekodery(...)za łączną kwotę 2 073,98 zł, zakupy sfinansował środkami uzyskanymi z umowy kredytu na zakup towarów nr (...) zawartej w tym samym dniu z (...)z/s we W. na łączną kwotę 2 698,98 zł. Zawierając umowę G. P. (1) oświadczył, iż jest zatrudniony w (...) R. jako spawacz, gdzie otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2 200 zł. Z tym samym Bankiem (...) w tym samym dniu zawarł jeszcze jedną umowę kredytu nr (...) na kwotę 1 214,62 przeznaczoną na zakup mebli (wersalka z dwoma poduszkami, dwóch foteli oraz stolika) w sklepie (...) w R. przy ul, R., składając podobnej treści oświadczenie co do zatrudnienia, wskazał tylko niższą kwotę miesięcznego wynagrodzenia – 2 100 zł.
W rzeczywistości G. P. (1) nigdy nie był zatrudniony w (...) z/s w R.. W 2013 r. był on zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego przez (...)w R. jako osoba bezrobotna, nie pobierająca zasiłku dla bezrobotnych.
dowody:
wyjaśnienia oskarżonego karta 149-150 (w aktach (...)), 99, 101, zeznania świadków K. B. karta 44 (w aktach II K 1132/14), 100-101, 104, I. R. karta 66, 85 (w aktach (...)), 101, 104, A. K. (1) karta 135 (w aktach(...)), 101, 104, K. M. karta 161 (w aktach (...)), 128-130, częściowo G. P. (1) karta 1-2, 35-36, 123, 126-127, 142-143 (w aktach(...)) oraz 101-103, 143-144, 174-175, 190-192, A. Z. karta 127-128, 143, 174-175, informacja (...) karta 17 (w aktach (...)), informacja(...)karta 45 (w aktach (...)), umowa o kredyt konsumencki karta 46 i n. (w aktach(...)), umowa o kartę kredytową karta 54 i n. (w aktach (...)), umowa kredytu wraz z dokumentacją karta 107 i n. (w aktach (...)),
Pomiędzy R. M. a G. P. (1) doszło do konfliktu, na skutek którego G. P. (1) musiał opuścić mieszkanie przy ul. (...). W przeprowadzce do mieszkania przy ul. (...) poza R. M. pomagał D. K.. W mieszkaniu oskarżonego i jego żony poza płytkami w kuchni, telewizorem wraz z dekoderem oraz kuchenką gazową, pozostała też częściowo dokumentacja związana z opisanymi wyżej zakupami i umowami zawartymi z poszczególnymi bankami, m.in. potwierdzająca zakup 2 dekoderów, (...) wraz z uchwytem, kabla oraz czajnika w (...). z/s w W. Sklep (...) w R.. Za pozostawione w domu R. i K. M. rzeczy po za tym, iż przeprowadzając się na ul. (...) zabrał używane dotychczas przez ciotkę i wujka, otrzymał od nich kwotę około 1 000 zł, przekazaną podczas przeprowadzki w obecności D. K.. Za część tych pieniędzy kupił A. Z. prezenty w związku z urodzeniem przez nią dzieci, np. pieluchy, ubranka dziecięce.
dowody:
wyjaśnienia oskarżonego karta 149-150 (w aktach (...)), 99, zeznania świadka K. M. karta 161 (w aktach (...)), 128-130, częściowo G. P. (1) karta 1-2, 35-36, 123, 126-127, 142-143 (w aktach(...)) oraz 101-103, 143-144, 174-175, 190-192, A. Z. karta 127-128, 143, 174-175, D. K. karta 142-143, protokół przeszukania karta 104-106 (w aktach (...)), protokół oględzin karta 114-117 (w aktach (...)),
Po tym jak do G. P. (1) zaczęły przychodzić upomnienia w sprawie spłaty opisanych wyżej zobowiązań zdecydował się on zgłosić do Policji, gdzie złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez siebie oraz R. M.. Ostatecznie G. P. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wniosek o skazanie bez przeprowadzania procesu. Wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt(...) (...)uznał G. P. (1) za winnego tego że:
1. w okresie od 15 lipca 2013 do 8 sierpnia 2013 roku w R. działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1499,69 zł za pomocą wprowadzenia w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z przyjętego na siebie zobowiązania, w ten sposób, że w celu zawarcia umowy o kartę kredytową nr (...) z limitem kredytowym w wysokości 1500 zł w (...) złożył pisemne, nierzetelne oświadczenie dotyczące zatrudnienia oraz uzyskiwanego wynagrodzenia, na podstawie danych uprzednio przygotowanych dla niego przez ustaloną osobę, a okoliczności wskazane w w/w oświadczeniu miały istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, a następnie siedem razy dokonali zakupów z wykorzystaniem w/w karty kredytowej na łączną kwotę 1499,69 zł, czym działał na szkodę (...)
2. w dniu 16 lipca 2013 roku w R. działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą ,w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2698,98 zł za pomocą wprowadzenia w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z przyjętego na siebie zobowiązania, w ten sposób, że w celu zawarcia umowy kredytu na zakup towarów nr (...) w (...) złożył pisemne, nierzetelne oświadczenie dotyczące zatrudnienia oraz uzyskiwanego wynagrodzenia, na podstawie danych uprzednio przygotowanych dla niego przez ustaloną osobę, a okoliczności wskazane w w/w oświadczeniu miały istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, czym działał na szkodę (...)
3. w dniu 16 lipca 2013 roku w R. działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...)do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1132,74 zł za pomocą wprowadzenia w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z przyjętego na siebie zobowiązania, w ten sposób, że w celu zawarcia umowy kredytu na zakup towarów nr (...) w(...) złożył pisemne, nierzetelne oświadczenie dotyczące zatrudnienia oraz uzyskiwanego wynagrodzenia, na podstawie danych uprzednio przygotowanych dla niego przez ustaloną osobę, a okoliczności wskazane w w/w oświadczeniu miały istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, czym działał na szkodę (...) tj. występków z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, co do czynu pierwszego w zw. z art. 12 kk i wymierzył mu za poszczególne czyny kary jednostkowe po 8 miesięcy pozbawienia wolności, a w ich miejsce karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat oraz zobowiązał do naprawienia szkody.
Dowody:
akta sprawy (...)
R. M. ukończył 52 lata, jest żonaty, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Oskarżony posiada wykształcenie zawodowe – ślusarz, obecnie nie pracuje, korzysta z pomocy(...), nie posiada majątku. Za 2014 r. oskarżony nie złożył deklaracji podatkowej. R. M. był wielokrotnie karany, odbywał karę pozbawienia wolności w okresie od dnia 02.08.2001 r. do 04.12.2001 r. i od dnia 15.06.2006 r. do dnia 02.02.2007 r. oraz od dnia 02.02.2007 r. do dnia 31.05.2008 r. m.in. za przestępstwa z art. 279 § 1 kk i innych (wyrokami (...)z dnia 29 marca 2000 r., sygn. akt (...), z dnia 6 lipca 2001 r., sygn. akt (...), z dnia 6 października 2005 r., sygn. akt (...)). Oskarżony leczył się psychiatrycznie oraz odwykowo, jest uzależniony od alkoholu. W czasie kiedy miał popełnić czyny opisane w akcie oskarżenia nie miał ograniczonej ani zniesionej zdolności do ich rozumienia i pokierowania swoim zachowaniem.
dowody:
oświadczenia oskarżonego karta 149 (w aktach (...)), 98, opinia sądowo – psychiatryczna karta 172-175 (w aktach (...)), odpisy wyroków karta 181-190 (w aktach(...)), informacja skarbowa karta 150, karta karna karta 177-179, 204-206
Oskarżony R. M. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że nie dawał G. P. (1) żadnego zaświadczenia, od niego wie, że brał kredyty. G. P. (1) zamieszkiwał u oskarżonego, wówczas zaoferował zakup rzeczy, m.in. telewizora. G. P. (1) zakupił telewizor dla R. M. i jego żony, w zamian otrzymał od nich stary, towarzyszyli mu w tych zakupach. Oskarżony wyjaśnił, że z żoną pomogli G. P. (1) w sprawach mieszkaniowych, ponieważ nie pracował nie chciał mieszkać sam. R. M. zaprzeczył by towarzyszył G. P. (1) przy zawieraniu umów, potwierdził udział w zakupach, podkreślił, że w zamian za pozostawione rzeczy oddał swoje używane, nie dostał ich za darmo ( karta 149-150 w aktach (...)). Podczas rozprawy w dniu 19 maja 2015 r. R. M. podtrzymał swoje dotychczasowe wyjaśnienia, dodał, że płacił za rzeczy które brał od G. P. (1), stanowczo zaprzeczył, by brał i pisał dla niego jakieś oświadczenie. R. M. przyznał, że dokonywał własnych zakupów ratalnych w sklepie (...).
Sąd w zasadzie w całości dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego R. M., które są skąpe, ograniczają się do zaprzeczenia istotnym okolicznościom, takim jak przedłożenie przez oskarżonego zaświadczenia o zatrudnieniu w (...) dla G. P. (1). Dokument taki faktycznie nie istniał, skazany za czyny z art. 286 § 1 kk i in. będące podstawą oskarżenia również R. M. sam przyznał, iż dokumentu takiego nie było, co potwierdzają dowody uzyskane od pokrzywdzonych oraz zeznania świadków. Treść wyjaśnień oskarżonego odnośnie relacji z G. P. (1), jego własnej inicjatywy w zakresie „prezentów” dla wujostwa potwierdzają zeznania świadków K. M., A. Z., jak również w części przyznał je sam G. P. (1).
Sąd oparł swe ustalenia w sprawie również na zeznaniach świadków K. B., I. R., A. K. (2) oraz K. M., A. Z. i D. K.. Przy czym pierwsze trzy osoby są postronne, obce tak dla oskarżonego jak i R. M., przekazały zapamiętane przez siebie informacje związane z wykonanymi zakupami i zawarciem umów przez G. P. (1), częściowo potwierdziły obecność R. M.. Zeznania tych świadków odpowiadają treści zgromadzonych w sprawie dokumentów, a co do obecności oskarżonego, jego wyjaśnieniom oraz zeznaniom K. M.. W ocenie Sądu również w całości zasługują na wiarę zeznania bliskich oskarżonego K. M. i A. Z. oraz jego kolegi D. K. , relacja wymienionych jest spójna, wzajemnie się uzupełnia, a podczas przeprowadzanych konfrontacji G. P. (1) częściowo potwierdzał zeznania świadków.
Zeznania świadka G. P. (1) tylko w części stanowiły postawę ustaleń faktycznych, nie zasługiwały w całości na wiarę przede wszystkim z uwagi na to, iż świadek wielokrotnie zmieniał ich treść, co do istotnych okoliczności m.in. dotyczących udziału R. M. w popełnieniu przestępstw, np. w swoich pierwszych zeznaniach w dniu 14 lutego 2014 r. podał, że „wujek załatwił mu lewe zaświadczenie o pracy i zarobkach na (...) ( karta 2 w aktach sygn. (...)), podobnie zeznał w dniu 11 kwietnia 2014 r. ( karta 36 w aktach sygn. (...)), podczas konfrontacji z R. M. w dniu 2 września 2014 r. zeznał już, że otrzymał od oskarżonego tylko kartkę z danymi (...) ( karta 123 verte w aktach sygn. (...)), zaś już w toku procesu w niniejszej sprawie kilkukrotnie zmieniające swe zeznania ostatecznie przyznał, że sam uzyskał dane z internetu, stało się to jednak dopiero po konfrontacji z A. Z. ( karta 143-144, 174-175), przy czym podczas pierwszej konfrontacji świadek zdenerwował się, konieczne było przerwanie tej czynności. Początkowo G. P. (1) podtrzymywał swe zeznania nie dostrzegając w nich wewnętrznej sprzeczności. Świadek zmieniał swe zeznania również co do innych okoliczności, zwykle dopiero po skonfrontowaniu go z innymi dowodami, co miało miejsce np. w zakresie okoliczności związanych z przeprowadzeniem się z mieszkania wujostwa do mieszkania przy ul. (...), zabrania tam części rzeczy zakupionych na raty oraz otrzymania zapłaty w związku z pozostawieniem u R. M. nowo zakupionych rzeczy i zabraniem używanych – konfrontacja z D. K. ( karta 143), podczas której świadek tylko częściowo przyznał otrzymanie od oskarżonego pieniędzy. Jak również co do własnej przeszłości – zeznania dotyczące zawierania umów pożyczek z P. Polska i podawania w nich nieprawdziwych informacji dotyczących źródła dochodów przez G. P. (1) ( karta 175). Zeznania świadka zasługują na wiarę w zakresie okoliczności bezspornych, potwierdzonych innymi dowodami w toku postępowania, a to co do zawarcia umów kredytu itp. z bankami, zamieszkiwania u wujostwa, pozostawienia w ich miejscu zamieszkania części rzeczy zakupionych na raty. W swoich ostatnich zeznaniach w sprawie, składanych w obecności bieglej psycholog G. P. (1) opisał przebieg wydarzeń w sposób w części zbieżny i spójny z relacją R. M., jego żony, jak również A. Z., podał, że sam ustalił dane (...), kredyty brał z własnej inicjatywny, aczkolwiek za namową wujka. Dokonując oceny zeznań świadka G. P. (1) Sąd miał przede wszystkim na uwadze opinię sądowo – psychologiczną dotyczącą jego osoby, sporządzoną przez biegłą po obserwacji świadka podczas składania zeznań oraz przeprowadzeniu badania psychologicznego. Słusznie biegła zwróciła uwagę na zachowanie G. P. (1), zmienianie przezeń treści zeznań, unikanie odpowiedzi, bądź wskazywanie, że „jest w szoku”, Sąd sam również poczynił tożsame obserwacje. Zestawienie zeznań świadka z treścią opinii przedstawionej przez biegłą po przeprowadzeniu badania oraz obserwacją zachowania G. P. (1) podczas rozpraw, doprowadziło do opisanych wyżej wniosków w zakresie braku wiarygodności jego osoby. Opinia biegłej została sporządzona po zapoznaniu się z aktami sprawy, przeprowadzeniu badania, jak również obserwacji, jest ona spójna, a wnioski w niej zawarte poparte logicznymi argumentami.
Ponadto podstawę ustaleń faktycznych stanowiły powołane wyżej dowody z dokumentów, a to dokumentacji kredytowej przełożonej przez poszczególne poszkodowane banki, instytucje oraz uzyskanej w toku przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego, jak również dokumentacja związana z podejmowanymi przez funkcjonariuszy Policji czynnościami, czy wreszcie związana z ustaleniem dotychczasowej karalności oskarżonego oraz powołane opinie sądowo – psychiatryczne. Treść wymienionych dokumentów nie był kwestionowana, strony G. P. (1) potwierdził złożenie podpisów na umowach. Dokumentacja związana z karalnością została uzyskana od uprawnionego organu. W zakresie opinii zostały one sporządzone przez biegłych sadowych w ramach ich wiedzy i doświadczenia, swe wnioski biegli oparli na informacjach uzyskanych z akt sprawy, a przede wszystkim poprzedzili je przeprowadzeniem odpowiednich badań ambulatoryjnych. Powołane opinie są kompletne, jasne, nie zawierają sprzeczności.
Sąd zważył, co następuje:
R. M. zarzucono popełnienie trzech występków z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk. Warunkiem ponoszenia odpowiedzialności za przestępstwo z art. 286 § 1 kk jest ustalenie, iż sprawca działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd, albo wyzyskania błędu. Zaś przepis art. 297 § 1 kk stanowi o odpowiedzialności osoby, która w celu uzyskania m.in. pożyczki, kredytu dla siebie lub kogoś innego przedkłada w banku podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne pisemne oświadczenie, co do okoliczności istotnych dla zawarcia umowy. Mając na uwadze treść zarzutów oskarżony miał działać wspólnie i w porozumieniu z G. P. (1), co w świetle art. 18 § 1 kk oznacza, iż pomiędzy sprawcami winno istnieć porozumienie, co do wszystkich znamion, elementów popełnianego przestępstwa, mogło do niego dojść jeszcze przed rozpoczęciem czynności sprawczych poprzez uzgodnienia, jak i w sposób dorozumiany, porozumienie takie jest możliwe do czynienia również w trakcie popełniania przestępstwa, realizacji kolejnych jego etapów. Sprawcy muszą mieć świadomość uczestniczenia w realizacji znamion przestępstwa nawet jeśli osobiście, technicznie, nie uczestniczą we wszystkich czynnościach. W przypadku czynów z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk porozumieniem sprawców winien być objęty cel ich działania.
Odnosząc powyższe rozważania do treści postawionych R. M. zarzutów, jak i poczynionych wyżej ustaleń co do przebiegu wydarzeń w ocenie Sądu brak jest przesłanek by uznać, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanych mu czynów. Jak ustalono G. P. (1) sam uzyskał informacje dotyczące (...) R. i jego wyłączną inicjatywą było złożenie oświadczeń o zatrudnieniu w tym zakładzie, oskarżony R. M. nie miał wiedzy w tym zakresie, nie przygotował tych informacji skazanemu. To również nie R. M. działał z zamiarem oszukania banków, umowy zawierał bowiem sam G. P. (1) z własnej inicjatywy (ocena ta, w świetle braku wiarygodności zeznań świadka G. P. i barku innych dowodów, musi być dokonana na korzyść oskarżonego), oskarżony nie towarzyszył mu przy wszystkich tych czynnościach, w toku postępowania nie znaleziono również dowodów na to by umawiał się ze skazanym, co do późniejszego partycypowania w spłacie zobowiązań. Jak wynika z opinii sądowo – psychologicznej G. P. (1) jest osobą nie tylko skłonną nawet do konfabulacji, ale również podatną na sugestie. Mimo to w przedmiotowej sprawie nie uzyskano dowodów przekonujących Sąd w sposób jednoznaczny, iż R. M. uczestniczył w popełnieniu przestępstw przez ww. w ten sposób, że kierował jego postepowaniem, bądź wykorzystał uzależnienie G. P. (1) od siebie. Jak wynika chociażby z zeznań świadka A. Z., również jej G. P. (1) oferował prezenty (chęć zakupu laptopa), czy też już po urodzeniu dzieci, co sam potwierdził, kupił dla nich pieluchy i ubranka, pomimo że de facto nie posiadał stałego źródła dochodów, dysponował tylko pieniędzmi otrzymanymi od wujostwa w zamian za pozostawione im rzeczy, liczył na środki pochodzące ze spadku.
Faktem jest, iż część rzeczy nabytych na podstawie środków uzyskanych na skutek fałszywych oświadczeń G. P. (1) i wprowadzenia przez niego w błąd przedstawicieli banków, niejako otrzymał R. M., lecz nawet gdyby miał on świadomość popełnienia przestępstwa przez G. P. (1), to nie można uznać, iż był współsprawcą czynu z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk. Część rzeczy uzyskanych w drodze przestępstwa przez G. P. (1) przyjęli wspólnie R. M. i jego żona K. M., przy czym ta ostatnia była zapewniana przez krewnego o wywiązywaniu się ze zobowiązań, wreszcie w zamian za te rzeczy skazany otrzymał zapłatę w postaci rzeczy używanych oraz dopłaty w gotówce w kwocie około 1 000 zł, którą częściowo przeznaczył na prezenty dla A. Z. i jej dzieci. Ewentualne rozważanie odpowiedzialności oskarżonego, jak i jego żony w kontekście znamion występku z art. 291, bądź 292 kk w ocenie Sądu przekroczyłoby granice oskarżenia w niniejszej sprawie.
W tym stanie rzeczy mając na uwadze ustalenie, iż oskarżony R. M. swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion zarzucanych mu występków, brak jest dowodów potwierdzających jego udział w przestępstwach popełnionych przez G. P. (1) Sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 pkp w zw. z art. 414 § 1 kpk uniewinnił oskarżonego.
W przedmiocie kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk i art. 618 § 1 pkt. 11 kpk, przy czym koszty pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu obliczono mając na uwadze teść przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (§ 14 ust. 2 pkt. 3 i § 16), które obowiązywał w dacie wniesienia do Sądu aktu oskarżenia, z uwzględnieniem ilości rozpraw z udziałem obrońcy.
SSR Katarzyna Baryła