Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Chudy (spr.)

Sędziowie: SO Anna Górczyńska

SO Dariusz Firkowski

Protokolant: sekr.sądowy Elżbieta Łotowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Janusza Płońskiego

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013r.

sprawy oskarżonego M. B. o przestępstwo z art. 286§1kk w zw. z art. 64§1kk x 7, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kk w zw. z art. 64§1kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 29 stycznia 2013r. sygn. akt VII K 696/12

orzeka:

I zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób w pkt.II , iż podstawę skazania oskarżonego uzupełnia o art.13§1kk, zaś podstawę wymiaru wobec niego kary o art.14§1kk ,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. kwotę 588 zł ( pięćset osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 135,24 zł ( sto trzydzieści pięć złotych dwadzieścia cztery grosze ) tytułem podatku VAT od zasądzonego wynagrodzenia,

IV zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. Akt.VIIKa460/ 13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie przeciwko M. B. oskarżonemu o to, że:

XII. w dniu 18 grudnia 2008r. w O., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika (...) w O. w błąd co zatrudnienia w firmie (...) w O. i osiąganych z tego tytułu dochodów oraz zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup komputera marki A. (...), doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1899 zł na szkodę (...) Bank (...) S.A. we W. (obecnie (...) S.A. we W.), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XIII. w dniu 21 stycznia 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika sklepu (...) w O. w błąd co do zatrudnienia M. W. (2) w firmie Przedsiębiorstwo Budowlane (...) w K. i osiąganych z tego tytułu dochodów oraz zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup laptopa marki A., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2649 zł. za szkodę (...) Bank S.A. w W., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XIV. w dniu 21 stycznia 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika sklepu (...) w O. w błąd co do zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup laptopa marki A., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2099 zł. za szkodę (...) Bank S.A. w W., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XV. w dniu 21 stycznia 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z J. W. (1)i M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika sklepu (...)w O.w błąd co do zatrudnienia J. W. (1)w firmie PPHU (...)w O.i osiąganych z tego tytułu dochodów oraz zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup laptopa marki A., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2699 zł. za szkodę (...) Bank S.A.we W.( obecnie (...)bank S.A. we W.), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XVI. w dniu 12 lutego 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. M. i M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika sklepu (...) w O. w błąd co do jej zatrudnienia w firmie (...) w K. i osiąganych z tego tytułu dochodów oraz zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup laptopa marki A. (...), doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3499 zł. za szkodę (...) Bank S.A. we W. ( obecnie (...) Bank S.A. we W.), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XVII. w dniu 20 lutego 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu ze S. D. i M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika sklepu (...) w O. w błąd co do zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup laptopa marki A., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2299 zł. za szkodę (...) Bank (...) S.A. we W. ( obecnie (...) S.A. we W.), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XVIII. w dniu 26 marca 2009r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. (1), w celu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pomocą wprowadzenia pracownika (...) sp. Z o.o.w O.w błąd co do zatrudnienia w firmie (...)w O.i osiąganych z tego tytułu dochodów oraz zamiaru wywiązania się z warunków umowy o kredyt na zakup telewizora LCDmarki S., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1999 zł. za szkodę (...) Bank S.A.we W.( obecnie (...) Bank S.A.we W.), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 286§ 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

XIX. w dniu 25 stycznia 2011r. w miejscowości S. Gm. P., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, po uprzednim zerwaniu skobla z drzwi do pomieszczenia gospodarczego dostał się do wnętrza, skąd usiłował dokonać zaboru mienia w postaci złomu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję osób trzecich, w przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

orzekł:

I.  oskarżonego M. B. uznał za winnego popełnienia czynów zarzuconych mu w pkt XII – XVIII oskarżenia z tym, ustaleniem, że dopuścił się on ich działając w warunkach ciągu przestępstw i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., skazał go, zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego M. B. uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt XIX oskarżenia, z tym ustaleniem, że działał on na szkodę J. W. (2) i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., skazał go, zaś na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzekł wobec oskarżonego karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia wyrządzonej szkody w części poprzez zapłatę na rzecz:

- (...) S.A.we W.kwoty 1899,00 (jeden tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć) zł oraz kwoty 766,33 zł (siedemset sześćdziesiąt sześć złotych trzydzieści trzy grosze),

(...) Bank S.A. w W. kwoty 1324,50 zł (jeden tysiąc trzysta dwadzieścia cztery złote pięćdziesiąt groszy),

(...) Bank S.A. w W. kwoty 1049,50 zł (jeden tysiąc czterdzieści dziewięć złotych pięćdziesiąt groszy),

(...) Bank S.A. we W. kwoty 899,60 zł (osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy), kwoty 1166,33 zł (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt sześć złotych trzydzieści trzy grosze) oraz kwoty 999,50 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt groszy);

V.  na podstawie art. 29 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. kwotę 300,00 zł (+ podatek VAT) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym, oraz kwotę 756,00 (+ podatek VAT) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu sądowym;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Powyższy wyrok zaskarżył obrońca oskarżonego.

Obrońca zaskarżył wyrok w całości zarzucając mu:

1 obrazę przepisów postępowania , która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art.7kpk i art.410kpk przez dokonanie dowolnej i jednostronnej , a zarazem błędnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności zarazem błędnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego , w szczególności wyjaśnień oskarżonego , zeznań świadków M. W. (1) , M. M., A. M. (1), J. W. (1), M. W. (3) z pominięciem szeregu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy,

2 błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na uznaniu , że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dopuścił się zarzucanych mu czynów pomimo wielu sprzeczności w zebranym materiale dowodowym oraz braku jednoznacznych i nie budzących żadnych wątpliwości dowodów , jak również błędne ustalenie, że oskarżony usiłował dokonać kradzieży z włamaniem podczas , gdy z dowodów wynika, że do dostania się do pomieszczenia nie było potrzeb przełamywania zabezpieczeń ,

3 błędne uznanie , że zasądzenie minimalnej stawki tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu jest adekwatne do nakładu pracy obrońcy oraz zawiłości sprawy.

W oparciu o powyższe zarzuty obrońca oskarżonego wniósł o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ,

- ewentualnie o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów w zarzutach XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII oraz skazanie za czyny z zarzutu I ( zarzut XII z a/o) oraz zarzutu VIII ( zarzut XIX z a/o) przy uznaniu , że czyn ten stanowił usiłowanie dokonanie kradzieży z art.278kk i wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania,

- zasądzenie na rzecz obrońcy z urzędu wynagrodzenia w wysokości trzykrotności stawki minimalnej za obronę wykonywaną przed Sądem I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest oczywiście bezzasadna.

Nie jest trafny zarzut obrońcy oskarżonego wskazujący na dowolną i jednostronną ocenę materiału dowodowego poczynioną przez Sąd I instancji wyrażającą się przede wszystkim w niewłaściwej ocenie zeznań świadków M. W. (1), M. M. , J. W. (1), A. M. (1) oraz M. W. (3).

Podnieść należy, iż Sąd Rejonowy w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia szczegółowo odniósł się do zeznań złożonych przez w/w osoby. Dla oceny zeznań świadków istotne znaczenie miała okoliczność, iż oskarżony przyznał się do popełnienia czynu z pkt.XII.

W odniesieniu do tego zarzutu , z uwagi na fakt, iż umowa kredytowa została zawarta przez oskarżonego osobiście nie mógł on kwestionować w zasadzie swego sprawstwa, zwłaszcza, że niesporna była okoliczność , iż przy zawieraniu umowy kredytowej oskarżony dołączył fałszywy dokument o zatrudnieniu go w firmie (...) w O..

Nie sposób w tym miejscu nie wskazać , iż modus operandi pozostałych przypisanych oskarżonemu czynów i ich realizacja stanowiła powielenie działania przypisanego mu w pkt.XII. Oskarżony do pozostałych czynów mu przypisanych , a kwalifikowanych z art.286§1kk w zw. z art.64§1kk ostatecznie nie przyznał się. Podnieść należy, iż w odniesieniu do tych zarzutów jego wyjaśnienia były niekonsekwentne. Oskarżony swoje stanowisko w sprawie przedstawiał dość koniunkturalnie. Taką konkluzję można wywieść również dokonując analizy pisemnych motywów apelacji obrońcy.

Sąd miał na uwadze , iż relacje świadków złożone w toku postępowania przygotowawczego zawierały różnice, jednakże nie sposób nie podzielić stanowiska sądu, iż przyczyną tego faktu mógł mieć znaczny upływ czasu od daty opisywanych przez nich zdarzeń. Podnieść należy, iż przestępstwa były realizowane w podobny sposób , było ich wiele . Nadto istotnym jest, iż większość świadków , współoskarżonych w sprawie miała już zakończone postępowanie za współudział w czynach przypisanych oskarżonemu i swoją postawą próbowała uchronić oskarżonego prze surową odpowiedzialnością karną.

Sąd dokonując analizy zeznań świadków czynił to we wzajemnym powiązaniu i poprzez powyższy zabieg dokonywał ich weryfikacji.

Szczególnie wnikliwie Sąd I instancji analizował zeznania świadka M. M.. Miał na uwadze jej zachowanie w toku rozprawy, bowiem przedmiotem rozważań Sądu była również treść złożonej w sprawie opinii sądowo- psychiatrycznej w odniesieniu do w/w . Opinia ta wskazywała na jej pełną poczytalność i pozwalała na uznanie za wiarygodnych złożonych przez nią zeznań.

Sąd Rejonowy również w sposób szczegółowy i wnikliwy odniósł się do okoliczności związanej z zatrudnieniem oskarżonego w W. w dacie, kiedy miało dojść do popełnienia zarzucanych mu czynów. W odniesieniu do tej kwestii jedynym obiektywnym dowodem jest meldunek oskarżonego w hotelu. Dotyczy on jednak okresu będącego poza zakresem przypisanych oskarżonemu czynów. Faktu pracy oskarżonego nie potwierdza ani umowa o pracę, ani oświadczenie pracodawcy. Jedynie częściowo znajduje ona wsparcie w zeznaniach świadka A. M.. Wobec jednak okoliczności, iż początkowo świadek nie pamiętał, aby pracował w W. z oskarżonym trudno nie podzielić oceny jego zeznań dokonanych przez Sąd Rejonowy.

W odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt.II ( zarzut XIX) Sąd Okręgowy również podzielił ustalenia faktyczne poczynione w tym zakresie przez Sąd I instancji. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na rozprawie kwestionował jedynie fakt, zerwania skobla do drzwi pomieszczenia gospodarczego. Powyższa okoliczność skutkowała wnioskiem obrońcy o przyjęcie , iż swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał jedynie dyspozycję art.13§1kk w zw. z art.278kk.

Podnieść należy, iż za prawidłowa oceną prawną zachowania oskarżonego przemawiają przede wszystkim zeznania pokrzywdzonych oraz pośrednio wyjaśnienia złożone w sprawie przez M. W..

W zakresie powyższego czynu Sąd Okręgowy dokonał zmiany jedynie w zakresie dotyczącym podstawy skazania oraz wymiaru kary. Zważywszy na treść pisemnych motywów oraz okoliczność, iż oskarżony został uznany winnym popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt.XIX, nie budziło wątpliwości , iż został on skazany za usiłowanie włamania w warunkach recydywy, zaś kara winna zostać wymierzona mu w oparciu o art.14§1 w zw. z art.279§1kk

Wobec powyższego nie sposób dopatrzyć się więc sugerowanych przez obrońcę uchybień natury procesowej w procedowniu przez Sąd I instancji.

Bezskuteczność formułowanego przez obrońcę zarzutów obrazy przepisów prawa procesowego, czyni również niezasadny zarzut błędnych ustaleń faktycznych, który miał być następstwem uchybień w zakresie postępowania dowodowego oraz wadliwej i sprzecznej z art. 7 k.p.k. oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów. Wbrew twierdzeniom apelującego Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń, zarówno w aspekcie okoliczności stanu faktycznego, jak i winy oskarżonego w zakresie przypisanych mu czynów.

Sąd Okręgowy uznał, iż analiza materiału dowodowego poczyniona przez Sąd Rejonowy jest wnikliwa i jasna, w pełni odpowiada dyrektywom określonym w art. 4 k.p.k., a przeprowadzone w oparciu o całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej (410 k.p.k.,) wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i przekonująco uzasadnione - 424§1 k.p.k.

Zauważyć należy, że argumentacja zawarta w apelacji odwołuje się do tych okoliczności, które były już przedmiotem rozważań Sądu I instancji i zostały szczegółowo przez Sąd meriti przeanalizowane. Stąd też Sąd odwoławczy w pełni podziela motywy jakimi kierował się Sąd meriti w wydaniu zaskarżonego wyroku, a które przedstawione zostały w jego uzasadnieniu.

W przedmiotowej sprawie poza sferą rozważań Sądu Rejonowego nie pozostały również żadne istotne okoliczności, które miały wpływ na ukształtowanie wymierzonej oskarżonemu kary.

Jak wynika bowiem z uzasadnienia wyroku Sąd I instancji wziął pod uwagę wszystkie okoliczności, które przemawiały zarówno na korzyść, jak i niekorzyść oskarżonego i orzeczone wobec niego kary jednostkowe oraz kara łączna pozbawienia wolności nie razi surowością, w szczególności jeśli weźmie się pod uwagę fakt działania oskarżonego w warunkach recydywy, praktycznie bezpośrednio po opuszczeniu zakładu karnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok zmienił jedynie w zakresie podstawy skazania i wymiaru wobec oskarżonego kary za czyn przypisany mu w pkt.II w pozostałym zakresie uznając go za słuszny utrzymał go w mocy. ( art.437§1i2kpk)

Na podstawie art. 29 pkt. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 2 pkt.4 §16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. nr 163 poz. 1348) Sąd Okręgowy przyznał obrońcy oskarżonego J. B. kwotę 588 zł tytułem opłaty za obronę wykonywaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 135,24 zł tytułem podatku VAT od zasądzonego wynagrodzenia. W odniesieniu do wynagrodzenia obrońcy w postępowaniu przed Sądem I instancji Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany rozstrzygnięcia Sądu I instancji. W sprawie przed tym sądem były 4 terminy rozpraw. Rozprawa w dniu 9.10 nie odbyła się z powodu choroby obrońcy. Obrońca 3 krotnie stawił się na rozprawach. Łączny czas spędzony na rozprawach w tych 3 dniach wynosił około 8 godzin. W sprawie przesłuchiwano jedynie świadków. Nie należała ona do spraw skomplikowanych. Oskarżony odpowiadał z wolnej stopy. W jej toku wszystkie czynności wykonywano w O.. Powyższe okoliczności wskazują , iż brak jest podstaw do uwzględnienia apelacji obrońcy o znaczne podwyższenie wynagrodzenia za obronę oskarżonego w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 k.k. w zw. z art. 634 k.p.k., uwzględniając sytuację materialną oskarżonego którą w znacznym stopniu kształtuje fakt konieczności odbywania przez niego kary pozbawienia wolności, uznał za słuszne zwolnić go od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.