Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy

Przewodniczący – Sędzia S.O. Piotr Augustyniak

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Matecka

przy udziale Prokuratora Jolanty Skowrońskiej

rozpoznał zażalenie wniesione przez tłumacza języka angielskiego M. Z.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 18 sierpnia 2016 r. w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za stawiennictwo i obecność na posiedzeniu

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Na posiedzenie Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi w dniu 9 sierpnia 2016 r. wyznaczone na godzinę 9.00 stawiła się jako wezwana tłumacz języka angielskiego M. Z.. Po posiedzeniu dnia 17 sierpnia 2016 r. tłumacz złożyła do akt sprawy rachunek i wniosła o przyznanie jej wynagrodzenia za „stawiennictwo w celu wykonania tłumaczenia ustnego – od godziny 8.50 do godziny 9.05, tj. za jedną godzinę stawiennictwa”.

Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2016 r. odmówił tłumaczowi przyznania wynagrodzenia „za przygotowanie do tłumaczenia ustnego w dniu 9 sierpnia 2016 r.”, powołując przepis art. 618b § 4 k.p.k. w zw. z art. 618h § 4 k.p.k. i podniósł, że wniosek o przyznanie wynagrodzenia nie zawiera niezbędnych elementów pozwalających na potraktowanie go jako wniosku o zwrot kosztów dojazdu do Sądu czy też zwrot utraconego w związku przybyciem na posiedzenie zarobku.

Postanowienie to zaskarżyła zażaleniem w całości tłumacz języka angielskiego M. Z. i zarzuciła naruszenie przepisów art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego oraz art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie wynagrodzenia we wnioskowanej wcześniej kwocie 48,08 złotych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. Odnośnie zarzutu wadliwej interpretacji przepisów art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego oraz art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego, nie jest on zasadny. Trzeba od razu zauważyć, że zgodnie z § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, określona w nim zasada wynagrodzenia dotyczy „wynagrodzenia za tłumaczenie ustne”, a ust. 2 tego przepisu jedynie precyzuje, sposób obliczania czasu wykonywania tej czynności (tłumaczenia ustnego), tj. za każdą rozpoczętą godzinę obecności podczas czynności procesowej, w której tłumacz wziął udział. Z przepisów tych wynika więc jedynie wprost wynagrodzenie „za tłumaczenie ustne” podczas czynności procesowej, co nie przesądza, że ta sama zasada wynagradzania znajduje zastosowanie także w wypadku stawiennictwa tłumacza na posiedzenie zgodnie z wezwaniem i nie skorzystanie przez Sąd z jego usług polegających na wykonaniu tłumaczenia, jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie.

O ile w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 5 listopada 2012 r. (data wejścia w życie ustawy z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2012 r. poz. 1101) istotnie brak było uregulowania dotyczącego sposobu wynagradzania tłumacza w razie nie skorzystania przez organ wzywający z jego usług, co umożliwiało stosowanie jedynie w drodze analogii przepisu o wynagrodzeniu za tłumaczenie ustne, którego czas istotnie był mierzony obecnością tłumacza podczas samej czynności, to następnie ten stan prawny uległ istotnej zmianie. Trafnie więc odmawiając przyznania wynagrodzenia Sąd I instancji w aktualnym stanie prawnym powołał się na treść przepisu art. 618h § 1 k.p.k., zgodnie z którym w razie nie skorzystania przez organ procesowy z usług tłumacza, przysługuje zwrot utraconego zarobku lub dochodu, według szczegółowych zasad, określonych w art. 618h § 2 k.p.k. i art. 618b § 3 i 4 k.p.k. W ocenie Sądu Okręgowego rozpoznającego zażalenie, usługa, o której mowa w art. 618h § 1 k.p.k. to wykonane tłumaczenie ustne, a nie sama tylko obecność tłumacza na rozprawie, bez wykonania tłumaczenia. W tej sytuacji procesowej rację ma Sąd I instancji gdy stwierdza, że wniosek tłumacza nie zawiera niezbędnego elementu w postaci określenia przez tłumacza wysokości utraconego zarobku lub dochodu, wynikającego ze stawiennictwa do Sądu i nie skorzystania z usługi tłumaczenia.

Z tych wszystkich powodów zaskarżone postanowienie jako co do zasady prawidłowe, należało utrzymać w mocy. Rozstrzygnięcie to nie zamyka tłumaczowi drogi do dochodzenia zwrotu utraconego zarobku lub dochodu, o ile następnie uzupełni złożony wcześniej wniosek o zasądzenie wynagrodzenia poprzez wskazanie „czasu zużytego w związku z wezwaniem” (art. 618h § 2 k.p.k.), a nie tylko samej bytności na posiedzeniu oraz sprecyzuje co do wysokości żądane przez siebie wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód, uwzględniając kwalifikacje tłumacza.