Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 324/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 6 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSR del. Anna Kruk

SSO Renata Starczewska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 06 października 2016r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa L. N.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 15 lutego 2016r. sygn. akt I C 1448/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedziba w W. na rzecz powoda L. N. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSR del. Anna Kruk SSO Wojciech Vogt SSO Renata Starczewska

II Ca 324/16

UZASADNIENIE

Powód L. N. wniósł przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W. o zasądzenie na jego rzecz kwoty 6.688,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 grudnia 2013 r. i zasądzenie zwrotu kosztów postepowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 15 lutego 2016 r. zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda L. N. kwotę 6.688,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 grudnia 2013 r. i orzekł o kosztach postepowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części zasądzającej od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.026,90 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz w zakresie kosztów procesu stosunkowo do zaskarżonego zakresu.

Zarzucił:

1.  naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 361 § 2 k.c. w z. zw. z art. 363 § 1 k.c. polegające na przyjęciu, iż zostały spełnione przesłanki przyznania odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe w zasądzonej kwocie z ustawowymi odsetkami , w sytuacji wystąpienia szkody całkowitej w pojeździe,

2.  naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I instancji swobodnej oceny dowodów i uznanie wbrew opinii powołanego w sprawie biegłego sądowego, że nie doszło do szkody całkowitej, co skutkowało zasądzeniem na rzecz powoda odszkodowania w zaskarżonej wysokości,

Wskazując na powyższe zarzuty wniósł o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części i zasądzenie zwrotu kosztów postepowania apelacyjnego.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Istotne w niniejszej sprawie jest to, że pozwany w procesie likwidacji szkody zakwalifikował szkodę powoda jako szkodę, którą można naprawić przez przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia. W związku z tym powód dokonał faktycznej naprawy pojazdu. Biegły stwierdził możliwość dokonania naprawy wg zamienników, a koszt naprawy pojazdu w zakładzie nieautoryzowanym przy użyciu zamienników wyliczył na kwotę 16.669,98 zł. W taki właśnie sposób powód dokonał naprawy pojazdu i koszt tej naprawy nie przekracza wartości pojazdu przed szkodą. Powód też uznał, że ten sposób naprawy – w jego ocenie - przywraca stan samochodu sprzed zdarzenia. Nie można więc w tej sytuacji uznać, że nastąpiła szkoda całkowita.

Trafnie Sąd Rejonowy ustalając, czy mamy do czynienia ze szkodą całkowitą uwzględnił stan faktyczny sprawy i uznał – zresztą w pełni zgodnie z opinia biegłego - że szkodę należy rozliczyć uwzględniając wysokość kosztów naprawy według czwartego wariantu przedstawionego przez biegłego, gdyż w opisany w tym wariancie sposób samochód został faktycznie naprawiony.

Biegły również wskazał, że dokonany przez powoda sposób naprawy pojazdu pozwala przywrócić porównywalny stan pojazdu do stanu sprzed kolizji.

Biegły podniósł również, że koszty przywrócenia pojazdu do stanu sprzed kolizji zamykają się w przedziale pomiędzy 16.669,98 zł a 36.587,51 zł w zależności od wybranego wariantu naprawy. Powód naprawił samochód najtańszą metodą wymieniona w wariancie 4 i dlatego ta wartość powinna stanowić podstawę naliczania odszkodowania.

W wypadku niniejszej sprawy przywrócenie pojazdu do wyżej wskazanego stanu nie było niemożliwe ani nie pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmiernych trudności lub kosztów. Nie można więc mówić o naruszeniu przez Sąd prawa materialnego – art. 361 w zw. z art. 363 § 1 k.c.

Zasady wskazane w tych przepisach oznaczają, że wysokość odszkodowania ma odpowiadać kosztom usunięcia różnicy w wartości majątku poszkodowanego, a ściślej - kosztom przywrócenia pojazdowi jego wartości sprzed wypadku. Gdy zatem naprawa pojazdu przywróci mu jego wartość sprzed wypadku, odszkodowanie powinno odpowiadać kosztom takiej właśnie naprawy ustalonym przez rzeczoznawcę (por. G. Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Warszawa 2011, s. 251).

Mając powyższe na uwadze należało – zgodnie z art. 385 i 98 k.p.c. - orzec jak w sentencji.

Renata Starczewska Wojciech Vogt Anna Kruk