Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Domańska

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa O. (...) w W.

przeciwko U. S.

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Katarzyna Malinowska

UZASADNIENIE

Powód O. (...)wniósł pozew przeciwko U. S. o zapłatę kwoty 2.866,56 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności z tytułu zaciągniętej w dniu 8 sierpnia 2008 r. pożyczki gotówkowej u wierzyciela pierwotnego tj. (...) Bank S.A.(następnie (...) Bank S.A.) Wierzytelność objęta pozwem została natomiast nabyta przez powoda na podstawie postanowień umowy o przelew wierzytelności z dnia 4 marca 2015 r.

W dniu 21 października 2015 r. w tutejszym Sądzie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Z uwagi na wniesienie przez pozwaną w terminie sprzeciwu od nakazu zapłaty nakaz zapłaty utracił moc.

W sprzeciwie wniesiono o oddalenie powództwa w całości z uwagi na nie wykazanie istnienia roszczenia zarówno w zakresie należności głównej, jak i w zakresie należności ubocznych. Podniesiono również brak legitymacji procesowej czynnej strony powodowej, z uwagi na nieudowodnienie przejścia uprawnień do dochodzenia wierzytelności objętej sporem. Przede wszystkim podniesiono jednak zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia z upływem 3 letniego okresu od zawarcia umowy pożyczki.

W piśmie procesowym z dnia 26 lutego 2016 r. stanowiącym odpowiedź na sprzeciw od nakazu zapłaty, pełnomocnik powoda podtrzymał stanowisko w sprawie oraz zaprzeczył wszelkim twierdzeniom pozwanego. Wskazał, że roszczenie dochodzone pozwem nie uległo przedawnieniu. Jak wynika z uzasadnienia w dniu 9 lutego 2010 r. bank wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny, który zaopatrzony został klauzulą wykonalności 17 marca 2010 r. Postępowanie wszczęte na mocy (...) umorzone zostało przez komornika 26 czerwca 2014 r., a więc jak wskazuje powód od tego momentu, w skutek przerwania biegu przedawnienia przez tę czynność, należy liczyć od nowa 3 letni termin przedawnienia.

Na rozprawie, która miała miejsce 2 sierpnia 2016 r. pełnomocnik pozwanej podtrzymał stanowisko w sprawie i ponownie powołał się na przedawnienie dochodzonego roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana w dniu 8 sierpnia 2008 r. zaciągnęła u wierzyciela pierwotnego (...) Bank S.A. (następnie (...) Bank S.A) tzw. prostą pożyczkę gotówkową w kwocie 2.201,48 zł z terminem spłaty do 1 sierpnia 2010 r.

Bezsporne oraz dowód:

- umowa prostej pożyczki gotówkowej – k. 54 akt

Pozwana w zakreślonym terminie wywiązała się ze zobowiązania uregulowania zobowiązania wobec czego wierzyciel pierwotny wystawił dnia 9 lutego 2010 r. w stosunku do niej bankowy tytuł egzekucyjny opiewający na kwotę 1.624,27 zł, który 17 marca 2010 r. zaopatrzony został w klauzulę wykonalności.

Bezsporne oraz dowód:

- (...) k. 58 akt

- postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności – k. 59 akt

Na podstawie powyższego tytułu powód wystąpił o wszczęcie przeciwko pozwanej postepowania egzekucyjnego przez komornika przy Sądzie Rejonowym w Toruniu R. C.. Wszczęte 13 grudnia 2010 r. postępowanie egzekucyjne, została umorzone w dniu 26 czerwca 2014 r. wobec stwierdzenia bezskuteczności prowadzonej egzekucji.

Bezsporne oraz dowód:

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 2 akt komorniczych

- postanowienie o umorzeniu postepowania egzekucyjnego- k. 30 akt komorniczych

W dniu 4 marca 2015 r. powód nabył w drodze umowy przelewu wierzytelność w stosunku do pozwanej od wierzyciela pierwotnego.

dowód :

- wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu – k. 28 akt

Powództwo w sprawie wniesione zostało przeciwko pozwanej 6 sierpnia 2015 r.

bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonych do akt sprawy dokumentów. Dokumentom tym Sąd w pełni dał wiarę, ponieważ układały się w logiczną całość, a ich prawdziwość nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony.

Bezspornym w sprawie jest to, że pozwana zawarła z powodem umowę pożyczki w dniu 8 sierpnia 2008 r. i zobowiązała się do jej spłaty do 1 sierpnia 2010 r. Bezsporny jest również fakt, że wierzyciel pierwotny z uwagi na niewywiązanie się pozwanej ze zobowiązania wystawił przeciwko niej bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego prowadził postępowanie, które w skutek bezskuteczności zostało umorzone w dniu 26 czerwca 2014 r. Spornym w sprawie pozostaje fakt czy pozwana jest zobowiązana wobec podniesionego przez nią zarzutu przedawnienia dochodzonego roszczenia.

Zgodnie z art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Strona powodowa zawarła umowę, której przedmiotem była wierzytelność przysługująca pierwotnie bankowi, a zatem związana z działalnością gospodarczą.

W ocenie Sądu zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną należy uwzględnić. Jak wynika z uchwały Sądy Najwyższego o sygnaturze III Czp 29/16 z dnia 29 czerwca 2016 r. nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwanie biegu przedawnienia wywołanego prowadzeniem egzekucji na (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. W uchwale tej wskazano, że procedura wystawienia i stosowania (...) miała charakter szczególny i posługiwać się nią mogły tylko banki, wszczęcie zatem na tej podstawie egzekucji skutkowało tylko wobec banku, a nie wobec innych podmiotów.

Z zebranego materiału dowodowego wynika więc, że w okresie 3 lat poprzedzającym wniesienie pozwu (6 sierpnia 2015 r.) nie dokonano czynności, która mogła przerwać bieg przedawnienia zgodnie z treścią art. 123 § 1 kc.

Wobec skutecznie podniesionego zarzutu przedawnienia, Sąd pominął badanie innych okoliczności, na które powoływał się pozwany wnosząc o oddalenie powództwa.

Biorąc pod uwagę fakt, że roszczenie, z którym wystąpił powód uległo przedawnieniu, Sąd orzekł o oddaleniu powództwa zgodnie z art. 118 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 §2 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu składało się: 600 zł tytułem zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.