Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko W. W.

o zapłatę

I. Zasądza od pozwanego W. W. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 1.704,56 (jeden tysiąc siedemset cztery 56/100) złotych z odsetkami:

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP ale nie wyższymi niż określonymi w art. 481 § 2 ¹ kc od kwoty 1.585,14 zł od dnia 28.10.2015 r. do dnia zapłaty,

- ustawowymi od kwoty 119,42 zł od dnia 28.10.2015 r. do dnia zapłaty.

II. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 647 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. I C 216/16

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 28.10.2015 r. powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego W. W. kwoty 1.704,56 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 1.585,14 zł od 28.10.2015 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 119,42 zł od dnia 28.10.2015 r. do dnia zapłaty. Nadto wniósł o zwrot kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że wierzytelność dochodzona przez powoda wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy Visa Silver- karta kredytowa zawartej w dniu 26.11.2007 r. pomiędzy pozwanym a (...) Bank S.A., będącym poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A. Wskazał, że w związku z brakiem spłaty należności wynikających z umowy poprzedni wierzyciel wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny, zaś po uzyskaniu klauzuli wykonalności wystąpił do komornika z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Prowadzone postępowanie egzekucyjne nie doprowadziło do wyegzekwowania należności.

Na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 4.03.2105 r. powód nabył wierzytelność wobec pozwanego wraz z prawem do naliczania odsetek.

W dniu 29.12.2015 r. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym prowadzonym pod sygn. I Nc 1658/15, w którym uwzględnił roszczenie powoda w całości.

Pozwany W. W. w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty zaskarżył nakaz w całości, zgłaszając zarzut przedawnienia roszczenia, wniósł o jego uchylenie oraz oddalenie powództwa w całości. Nadto wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podał, że nie kwestionuje zawartej z bankiem (...) S.A. umowy o kartę kredytową oraz tego, że naruszał warunki spłaty zobowiązań. Wskazał, że dochodzone przez powoda roszczenie jest przedawnione, bowiem jego bieg w niniejszej sprawie należy liczyć od daty prawomocnego zakończenia postępowania egzekucyjnego.

W odpowiedzi na sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pełnomocnik powoda zakwestionował podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty wskazanej w pozwie wraz z odsetkami ustawowymi oraz umownymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26.11.2007 r. W. W. zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą w K. umowę o kartę kredytową nr (...)\ (...). Na podstawie przedmiotowej umowy pozwany zobowiązał się do zapłaty zobowiązań wynikających z wykonywanych operacji wraz z należnymi bankowi opłatami i prowizjami związanymi z umową. Przyznany pozwanemu limit karty miał charakter odnawialny a pozwany zobowiązał się do korzystania z niego na warunkach określonych w umowie.

(dowód: umowa – k. 58)

Wobec niedotrzymywania postanowień powyższej umowy dnia 19.08.2009 r. nastąpiło wypowiedzenie pozwanemu umowy o kartę kredytową z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia, liczonego od doręczenia wypowiedzenia.

(dowód: wypowiedzenie– k. 59)

W dniu 31.01.2010 r. wystawiono przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny, który postanowieniem z dnia 22.02.2010 został zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Z wniosku (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w dniu 6.04.2010 r. wszczęto egzekucję przeciwko dłużnikowi w sprawie Km 491/10, która wobec bezskuteczności w dniu 26.08.2014 r. została umorzona.

(dowód: akta Km 491/10: wniosek o wszczęcie egzekucji- k. 1, postanowienie o umorzeniu- k. 68)

Na skutek zmian podmiotowych przysługującą wierzytelność dłużnika wobec wierzyciela nabył ostatecznie powód w niniejszej sprawie.

(dowód: umowa cesji wierzytelności- k. 25-30, wykaz wierzytelności- k. 31-33)

Pismem z dnia 4.03.2016 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. poinformował pozwanego o przeniesieniu przysługującej mu wierzytelności względem pozwanego na rzecz powoda w niniejszej sprawie. Powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty, w którym wskazał, że na dzień 14.04.2015 r. kwota długu wynosi 1636,47 zł.

(dowód: zawiadomienie- k. 56, wezwanie do zapłaty- k. 57)

W dniu 28.10.2015 r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu Sekurytyzacyjnego, w którym wskazał, że posiada wymagalną wierzytelność wobec pozwanego na łączną kwotę 1.704,56 zł – z czego 1.585,14 zł z tytułu należności głównej, 5311,52 zł z tytułu odsetek od kwoty niespłaconego kapitału, 35 zł z tytułu odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela.

(dowód: wyciąg – k. 53)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny między stronami Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową, w szczególności wezwań do zapłaty oraz umów cesji wierzytelności, wskazujących na zmiany podmiotowe w sprawie. Nie zaszły także żadne inne okoliczności mogące podważyć prawdziwość treści w nich zawartych, wobec czego Sąd dał im w pełni wiarę i uznał za podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

Bezspornym jest, że pozwany nie wywiązywał się z wynikających z umowy o kartę kredytową zobowiązań, zwłaszcza, że nie kwestionował ani posiadanego wobec powoda zadłużenia, ani tego, że umowę kredytu z poprzednim wierzycielem zawierał. Nie zgłaszał nadto zastrzeżeń do dokonanych przelewów wierzytelności. Istota sporu sprowadzała się natomiast do rozważania podnoszonego przez pełnomocnika pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia.

Na gruncie przedmiotowej sprawy zarzut przedawnienia roszczenia jest nieuzasadniony. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, roszczenie dochodzone przez bank w związku z udzielonym na jego rzecz kredytem jest roszczeniem związanym z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 118 kodeksu cywilnego (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 r., sygn. II CK 113/2002). W konsekwencji termin przedawnienia tego roszczenia wynosi trzy lata. Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym w art. 118 k.c. chodzi o związek roszczenia z działalnością gospodarczą prowadzoną przez wierzyciela. Innymi słowy, roszczenie jest związane z działalnością gospodarczą wówczas, gdy wynika ono ze stosunku prawnego, który powstał w ramach wykonywanej przez wierzyciela działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że w niniejszej sprawie wypowiedzenie umowy kredytu pozwanemu w dniu 19.08.2009 r. rozpoczyna bieg terminu przedawnienia. Od tego momentu podjęto jednak szereg czynności, które bieg tego terminu przerwały. Przede wszystkim w dniu 31.01.2010 r. wystawiono przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny, na którego podstawie prowadzono postępowanie egzekucyjne. Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone postanowieniem z dnia 26.08.2014 r.. Pozew w niniejszej sprawie złożono w dniu 28.10.2015 r., zatem przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia. Na marginesie wskazać należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem złożenie przez wierzyciela wniosku o wszczęcie egzekucji przerywa bieg przedawnienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 r., sygn. akt. II CK 113/02, OSP 2004/11/141). Na mocy dokonanej umowy przelewu wierzytelności doszło nie tylko do przejścia na nabywcę praw wobec pozwanego. Jeśli w odniesieniu do przelanej wierzytelności termin przedawnienia został przerwany i nie biegnie, nabywca uzyskuje ją w takim kształcie. Oznacza to zatem, że powód nabył w dniu 4.03.2015 r. nieprzedawnioną wierzytelność. Od tej daty bieg terminu przedawnienia został na nowo rozpoczęty, zaś dopiero złożenie pozwu w realiach niniejszej sprawy termin ten przerwało. Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał zarzut pozwanego za niezasadny.

W tej sytuacji Sąd stanął na stanowisku, iż zasadnym jest roszczenie powoda, jako następcy poprzedniego wierzyciela wobec pozwanego w kwocie 1.704,56 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP ale nie niższymi niż określonymi w art. 481 § 2 ¹ k.c. od kwoty 1.585,14 zł od dnia 28.10.2015 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 119,42 zł od dnia 28.10.2015 r. do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania Sąd orzekł po myśli art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie stroną przegrywającą jest pozwany, wobec tego należało orzec jak w pkt. II wyroku.