Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział IX Sąd Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSO Paweł Czepiel

Protokolant: Marcin Pawlik

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013r. na rozprawie w Krakowie

sprawy z powództwa: Gminy Miejskiej K.

przeciwko: A. D.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego A. D. na rzecz strony powodowej Gminy Miejskiej K. kwotę 321 422 zł 88 zł (trzysta dwadzieścia jeden tysięcy czterysta dwadzieścia dwa złote osiemdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

-

28 408 zł 33 gr (dwadzieścia osiem tysięcy czterysta osiem złotych trzydzieści trzy grosze) od dnia 22 lipca 2003 roku do dnia zapłaty,

-

16 323 zł 91 gr (szesnaście tysięcy trzysta dwadzieścia trzy złote dziewięćdziesiąt jeden groszy) od dnia 7 sierpnia 2003 roku do dnia zapłaty,

-

20 754 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset pięćdziesiąty cztery złote) od dnia 14 września 2005 roku do dnia zapłaty,

-

196 718 zł 70 gr (sto dziewięćdziesiąt sześć tysięcy siedemset osiemnaście złotych siedemdziesiąt groszy) od dnia 21 czerwca 2007 roku do dnia zapłaty,

-

34 059 zł 94 gr (trzydzieści cztery tysiące pięćdziesiąt dziewięć złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze) od dnia 9 września 2009 roku do dnia zapłaty,

II. umarza postępowanie w zakresie kwoty 13 652,90 zł (trzynaście tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt groszy) i odsetek od kwoty 32 562,85 zł od 14 sierpnia 2003r. do 13 września 2005r.

III. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

IV. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 18 472 zł (osiemnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

UZASADNIENIE

wyroku z 2 października 2013 r.

Strona powodowa Gmina Miejska K. wniosła pozew przeciwko pozwanemu A. D. o zapłatę kwoty 435 066,54 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Strona powodowa wskazała, że wynajmowała osobie trzeciej (...) Centrum (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (dalej w uzasadnieniu – spółka) lokal. Spółka nie uiściła należności czynszowych i innych należności związanych z użytkowaniem lokalu, wobec czego strona powodowa wystąpiła do sądu o ich zapłatę. W poszczególnych sprawach sądy wydawały wyroki lub nakazy zapłaty. Strona powodowa prowadziła egzekucję przeciwko spółce, ale okazała się ona bezskuteczna. Obecnie strona powodowa domaga się zapłaty kwot zasądzonych wskazanymi w pozwie orzeczeniami sądowymi od pozwanego, który przez cały czas – to jest w momencie powstawania zobowiązań, procesów przeciwko spółce oraz obecnie pozostaje członkiem zarządu spółki.

Na dochodzoną kwotę składają się kwoty:

- 34 059,94 zł – zasądzona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S;

- 4103 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S;

- 63 899,83 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03;

- 4723,50 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03;

- 43 001,22 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03;

- 3216,40 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03;

- 39 484 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03;

- 3131 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03;

- 32 562,85 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03;

- 2400 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03;

- 90 054,37 zł - zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 106 664,33 zł-zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 17 037 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 2800 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 27 stycznia 2010r., sygnatura akt I Cupr 19/10/S;

- 1400 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 1 lipca 2009r., sygnatura akt I C 724/07/S;

Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany A. D. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym domagał się oddalenia powództwa i zasądzenia kosztów procesu.

Pozwany wskazał, że w sprawie nie występuje przesłanka bezskuteczności egzekucji. Jako jedyny dowód na bezskuteczność egzekucji wskazano postanowienie z 24 marca 2011r. – I KM 1606/07, a w sprawie tej powód nie wniósł o wyznaczenie drugiego terminu licytacji.

W przypadku spółki brak jest podstaw do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Spółka wciąż dysponuje majątkiem i nie zaprzestała spłacania długów, albowiem spłaciła swoje zobowiązania poprzez wzajemne umorzenie wierzytelności z tytułu nakładów na rzecz. Ponadto wskutek zajęcia komorniczego spółka nie mogła zbyć ruchomości, a nieudolnie prowadzone postępowanie egzekucyjne również nie doprowadziło do ich zbycia. Nie zostało wskazane, czy strona powodowa korzysta z prawa przejęcia na własność ruchomości spółki.

Spółce przysługuje roszczenie odszkodowawcze przeciwko stronie powodowej w związku ze szkodą wywołaną zajęciem ruchomości spółki.

Brak jest również podstaw do dochodzenia od pozwanego kosztów sądowych i egzekucyjnych zasądzonych w trakcie procesów przeciwko spółce.

Dowodem na bezskuteczność egzekucji nie może być umorzenie jednego postępowania egzekucyjnego w sytuacji, gdy pozostałe nie zostały zakończone, a co do postępowania, które zostało umorzone to nie wiadomo, czy postanowienie jest prawomocne.

W sprawie nie wystąpiła szkoda, gdyż strona powodowa jest wzbogacona o wartość nierozliczonych nakładów.

Spółka potrąciła wierzytelności z wierzytelnościami powoda zasądzonymi przez sądy.

Ponadto pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, gdyż jego zdaniem termin przedawnienia roszczenia powinien być liczony od dnia w którym toczyło się postępowanie w sprawie wyjawienia majątku, a miało to miejsce w 2006r.

W toku sprawy strony podtrzymywały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sądy powszechne wydały szereg wyroków i nakazów zapłaty przeciwko (...) Centrum (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K., które obecnie są prawomocne. W sprawie strona powodowa domagała się zapłaty kwot wynikających z następujących wyroków i nakazów:

- 34 059,94 zł – zasądzona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S;

- 4103 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S;

- 63 899,83 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03;

- 4723,50 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03;

- 43 001,22 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03;

- 3216,40 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03;

- 39 484 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03;

- 3131 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03;

- 32 562,85 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03;

- 2400 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03;

- 90 054,37 zł - zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 106 664,33 zł - zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 17 037 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07;

- 2800 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 27 stycznia 2010r., sygnatura akt I Cupr 19/10/S;

- 1400 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 1 lipca 2009r., sygnatura akt I C 724/07/S;

Niektóre zdarzenia wywołujące szkodę w zakresie objętym pozwem w sprawie wystąpiły przed dniem 26 lipca 2002r.Dotyczy to zdarzeń opisanych w poniższych sprawach i zasądzonych poniżej wskazanymi wyrokami i nakazami zapłaty w zakresie kwot:

- 35 491,50 zł z kwoty 63 899,83 zł zasądzonej nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03;

- 43 001,22 zł zasądzonej nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03;

- 23 160,09 zł z kwoty 39 484 zł zasądzonej nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03;

- 11 808,85 zł z kwoty 32 562,85 zł zasądzonej nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03;

Strona powodowa prowadziła postępowania egzekucyjne przeciwko spółce, które okazały się bezskuteczne,bo doprowadziły do zaspokojenia wierzyciela w znikomym zakresie

[dowód: protokół rozprawy wraz z załącznikami w sprawie I Co 255/06/S o wyjawienie majątku – k.28 – 34, postanowienie komornika o bezskuteczności egzekucji – k.21, orzeczenia i zestawienia należności w sprawach I C 1174/09/S, I Nc 644/03, I Nc 599/03, IX GNc 1867/03, IX GNc 2025/03, I C 1126/07, opinia biegłego – k.227 – 231 akt komorniczych Km 1606/07]

Ocena materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie:

Stan faktyczny w sprawie ustalony został na podstawie akt spraw sądowych i komorniczych. I tak, na podstawie akt spraw sądowych Sąd ustalił wysokość kwot zasądzonych od spółki na rzecz strony powodowej i daty, w których wystąpiły zdarzenia wywołujące szkodę. W tym celu Sąd badał ww. akta i ustalał, które ze zdarzeń w postaci wymagalności należności na rzecz strony powodowej powstały przed dniem 26 lipca 2002r. Podkreślenia wymaga, że badając akta Sąd nie weryfikował prawomocnie zakończonych postępowań. Sąd jako punkt wyjścia przyjmował zasadność kwot zasądzonych wyrokami i nakazami, a jedynie badał, które z ww. kwot są przedawnione przy uwzględnieniu opisanej poniżej w uzasadnieniu koncepcji badania dziesięcioletniego terminu przedawnienia.

I tak, z akt I Nc 644/03 wynika, że przedawnione są należności za okres grudzień 2001 – czerwiec 2002 (k.12) – 11 310,86 zł i odsetki (k.14) w kwocie 497,99 zł.

Z akt I Nc 599/03 wynika, że w całości przedawnione są ww. należności.

Z akt IX GNc 1867/03 wynika, że przedawnione są należności za okres grudzień 2000 – czerwiec 2002 (k.60) – 31 088,96 zł i odsetki (k.64) w kwocie 4402,54 zł.

Z akt IX GNc 2025/03 wynika, że przedawnione są należności za okres lipca 1999 – czerwiec 2002 (k.59,60) – 19 405,09 zł i odsetki (k.59,60) w kwocie 3755 zł.

Na podstawie akt komorniczych i sprawy o wyjawienie majątku Sąd oceniał wystąpienie przesłanki wiedzy stronie powodowej o szkodzie. W protokole rozprawy akt o wyjawienie majątku odnotowano złożenie wykazu majątku i bilansu spółki. Z kolei w aktach komorniczych Km 1606/07 znajduje się opinia biegłego (k.227 – 231), z której wynika, że zajęte ruchomości mają wartość 264 750 zł, a następnie rzeczy te nie znalazły nabywców na licytacji (por. postanowienie k.273,274 ww. akt). W ww. aktach komorniczych znajduje się oryginał postanowienia o umorzeniu egzekucji (k.281).

Sąd zważył:

Strona powodowa wywodzi odpowiedzialność pozwanego z faktu, że był i nadal jest członkiem zarządu spółki – dłużnika strony powodowej. Przeciwko dłużnikowi toczyły się liczne procesy zakończone wydaniem prawomocnych obecnie wyroków i nakazów zapłaty.

Zgodnie z brzmieniem art.299 § 1 ksh warunkiem odpowiedzialności, którego wykazanie obciąża stronę powodową jest bezskuteczność egzekucji wobec dłużnika. Oczywiście, warunek ten zakłada istnienie zobowiązania spółki wobec wierzyciela.

Obydwa te warunki zostały w sprawie spełnione i wykazane przez stronę powodową:

- zobowiązanie spółki potwierdza treść prawomocnych orzeczeń sądowych;

- bezskuteczność egzekucji potwierdza postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

W szczególności nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że w sprawie nie wystąpiła przesłanka bezskuteczności, gdyż toczą się wciąż przeciwko spółce postępowania egzekucyjne i tylko jedno z nich zostało umorzone. Strona powodowa może w dowolny sposób wykazywać bezskuteczność egzekucji. Oczywistym jest, że postanowienie komornika o bezskuteczności egzekucji jest dowodem najpełniejszym, ale nie jedynym. W kontekście tego sporu należy zauważyć, że postępowanie egzekucyjne toczy się już długi czas, w jego toku ujawniono wszelkie potencjalne źródła zaspokojenia się wierzyciela i czynności egzekucyjne nie przyniosły rezultatu. Nie można też uznać, że spółka wciąż dysponuje ruchomościami, które nie zostały wciąż zbyte, a strona powodowa nie wnosiła o wyznaczenie kolejnego terminu licytacji. Faktem jest, że ruchomości spółki zostały wycenione przez biegłego na wysoką kwotę, co z kolei pozwalało stronie powodowej liczyć się przez długi czas z możliwością uzyskania zaspokojenia w wyniku ich sprzedaży. Ostatecznie jednak ruchomości nie znalazły nabywcy. Zdaniem Sądu wynik postępowania egzekucyjnego w ww. zakresie dowodzi bezskuteczności egzekucji.

Orzeczenia sądów zasądzające od spółki na rzecz strony powodowej określone kwoty wraz z potwierdzeniem bezskuteczności egzekucji stanowią wystarczające potwierdzenie szkody jaką poniósł wierzyciel w relacjach z dłużnikiem.

Wykazanie przez stronę powodową spełnienia ww. przesłanek nie prowadzi jeszcze do uwzględniania powództwa, gdyż art.299 § 2 ksh przewiduje przesłanki egzoneracyjne, których wystąpienie może podnieść pozwany i które mogły doprowadzić do oddalenia powództwa pomimo wykazania przez stronę powodową przesłanek z art.299 § 1 ksh.Pozwany podniósł wystąpienie takich przesłanek.

Ocenę występowania przesłanek egzoneracyjnych rozpocząć należy od kwestii zgłoszenia we właściwym momencie wniosku o ogłoszenie upadłości lub ustalenia,że niezgłoszenie wniosku nastąpiło nie z winy pozwanego, albo też, że pomimo niezgłoszenia wniosku wierzyciel nie poniósł szkody. Co do kwestii wniosku o ogłoszenie upadłości to w stanie faktycznym pozwany nie zgłaszał go, gdyż jak twierdzi nie było takiej potrzeby, a spółka nadal realizuje należności poprzez potrącenie przysługujących jej wierzytelności. Ze stanowiskiem tym nie sposób się zgodzić. Obecnie w obrocie prawnym występują orzeczenia sądów powszechnych potwierdzające dług spółki wobec strony powodowej liczony w setkach tysięcy złotych. W sprawie pozwany nie przedłożył dowodów potwierdzających zasadność twierdzenia, że spółka skutecznie potrąciła jakiekolwiek wierzytelności.Pozwany przedstawił oświadczenia o potrąceniu (k.77 – 81), ale dokumenty te mogą co najwyżej stanowić dowód na złożenie oświadczenia określonej treści, ale są niewystarczającym dowodem na to, że pozwanemu przysługiwały w rzeczywistości wierzytelności,które mogły zostać potrącone.W rezultacie należy uznać, że spółka nie płaci zobowiązań wobec strony powodowej, a pozwany nie wykazał, że wyłączył swoją odpowiedzialność wskutek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości i nie wykazał, że złożenie takiego wniosku nie było konieczne.

Nie można też uznać, że w sprawie nie wystąpiła szkoda, gdyż strona powodowa jest wzbogacona o wartość nakładów. Co do samego faktu szkody to została ona wykazana w postaci wyroków zasądzających od spółki na rzecz strony powodowej określone kwoty. A co do nakładów, to pozwany nie wykazał, aby spółka poniosła jakiekolwiek nakłady, które wzbogaciły stronę powodową. Nie ma również podstaw do tego, aby do wartości szkody nie doliczać kosztów procesu, skoro jest to niezbędny element dochodzenia roszczeń od spółki.

W rezultacie należy uznać, że strona powodowa wykazała fakt wystąpienia szkody i bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce, a pozwany nie wykazał wystąpienia przesłanek egzoneracyjnych w sprawie.

Jednakże przy tak przeprowadzonych ustaleniach faktycznych i prawnych należy ocenić spór z punktu widzenia zarzutu przedawnienia roszczenia.

Pozwany zarzut przedawnienia roszczenia wywodzi z faktu, iż w 2006r. toczyło się postępowanie o wyjawienie majątku spółki,ale w jego trakcie został przedłożony bilans spółki i wykaz majątku, w którym wskazał, że spółka dysponuje majątkiem. W rezultacie nie można uznać, że strona powodowa dowiedziała się wówczas o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Oświadczenie o posiadanych przez spółkę ruchomościach koresponduje z okolicznością, że wciąż jeszcze nie był wiadomy wynik postępowania egzekucyjnego, w trakcie którego zostały oszacowane ruchomości na 264 750 zł(por.opinia biegłego–k.227–231 akt komorniczych Km 1606/07). Wierzyciel nie może ponosić konsekwencji tak ogromnej rozbieżności pomiędzy kwotą oszacowania i faktycznym wynikiem egzekucji, który w sposób drastyczny zweryfikował oszacowanie – rzeczy te nie znalazły nabywców (por.postanowienie k.273,274 ww.akt).W efekcie trzyletni termin przedawnienia od momentu,gdy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia winien być liczony od daty doręczenia przez komornika stronie powodowej postanowienia o bezskuteczności egzekucji. W sprawie postanowienie zostało wydane 24 marca 2011r. (k.21), czyli niezależnie od tego, kiedy zostało doręczone stronie powodowej to z punktu widzenia tak ocenianego zarzutu roszczenie nie jest przedawnione, gdyż pozew został wniesiony 26 lipca 2012r.

Pamiętać jednak należy, że przepis przewiduje 2 terminy przedawnienia to jest: 3 lata od daty kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia ( a tempore scientiae), a w każdym razie 10 lat od dnia, w którym wystąpiło zdarzenie wywołujące szkodę ( a tempore facti). Zauważyć należy, że przy takim podejściu może wystąpić sytuacja, w której poszkodowany nie wie jeszcze, że wystąpiła szkoda, ani nie zna osoby obowiązanej do jej naprawienia,ale wobec niego biegnie już termin przedawnienia. Ww. zasady obliczania terminów przedawnienia oznaczają, że w sytuacji, gdy poszkodowany o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia dowiedział się np. 9 lat po wystąpieniu zdarzenia, które wywołało szkodę to w rzeczywistości ma jedynie 1 rok na wniesienie powództwa o zapłatę odszkodowania, a nie 3 lata. Kwestia dziesięcioletniego terminu przedawnienia ma znaczenie w sprawie, gdyż strona powodowa domaga się od pozwanego zapłaty odszkodowania za szkodę wywołaną brakiem zapłaty przez spółkę należności związanych z korzystaniem z lokalu sprzed wielu lat. Skoro zatem Sąd ocenił zarzut przedawnienia z punktu widzenia upływu terminu trzech lat od daty, kiedy strona powodowa dowiedziała się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia to należy także wskazać co jest zdarzeniem wywołującym szkodę, gdyż od daty wystąpienia tego zdarzenia rozpocznie bieg dziesięcioletni termin przedawnienia roszczenia odszkodowawczego strony powodowej przeciwko pozwanemu. Zdaniem Sądu zdarzeniem, które wywołało szkodę jest brak zapłaty zobowiązania przez spółkę. Inaczej rzecz ujmując, poszkodowany ma 10 lat od dnia wymagalności roszczenia na przeprowadzenie wszelkich działań, które umożliwią mu pozwanie obowiązanego do naprawienia szkody–czyli pozwanie spółki, uzyskanie orzeczenia przeciwko spółce, wszczęcie postępowania egzekucyjnego i ustalenie jej bezskuteczności. Niewątpliwie, ilość tych zdarzeń, które poszkodowany musi spełnił, aby ostatecznie możliwe (a nie przedwczesne) było wystąpienie przeciwko obowiązanemu do naprawienia szkody jest znacząca,ale wciąż nie wydaje się,aby nie było możliwe w ciągu dziesięciu lat doprowadzenie do sytuacji, w której możliwe jest pozwanie członka zarządu. Co więcej, gdyby okazało się, że termin dziesięciu lat był niewystarczający z tej przyczyny, że obowiązany do naprawienia szkody podejmował działania zmierzające do opóźnienia wystąpienia poszczególnych, niezbędnych przesłanek odpowiedzialności członka zarządu, to możliwe jest zniwelowanie tego negatywnego skutku poprzez zastosowanie art.5 kc, ale ten moment początkowy dla rozpoczęcia biegu dziesięcioletniego terminu przedawnienia roszczeń odszkodowawczych musi wystąpić (i zostać ustalony) w każdej sytuacji faktycznej.

Z punktu widzenia procesu oznacza to, że przedawnione jest powództwo o zapłatę kwot, które dotyczą należności wymagalnych w okresie dłuższym, aniżeli 10 lat przed wniesieniem pozwu. W sprawie pozew został wniesiony 26 lipca 2012r. – przypomnienia wymaga, że strona powodowa wniosła pozew wcześniej, ale został on zwrócony i nie wywołał skutków prawnych. W rezultacie zatem przedawnione są wszystkie roszczenia wymagalne przed dniem 26 lipca 2002r. I tak, poszczególne kwoty dochodzone pozwem należy ocenić z punktu widzenia zarzutu przedawnienia:

- 34 059,94 zł – zasądzona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S – jest w całości nieprzedawniona;

- 4103 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 8 lutego 2010r., sygnatura akt I C 1174/09/S – jest w całości nieprzedawniona;

- 63 899,83 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03 – jest nieprzedawniona w części 28 408,33 zł, a przedawniona w części 35 491,50 zł;

- 4723,50 zł – tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z 30 września 2003r., sygnatura akt IX GNc 1867/03 – strona powodowa cofnęła pozew w ww.zakresie w piśmie procesowym(k.41) i na rozprawie (k.209);

- 43 001,22 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03 – jest w całości przedawniona;

- 3216,40 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 sierpnia 2003r., sygnatura akt I Nc 599/03 – strona powodowa cofnęła pozew w ww.zakresie w piśmie procesowym(k.41) i na rozprawie (k.209);

- 39 484 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03 – jest nieprzedawniona w części 16 323,91 zł, a przedawniona w części 23 160,09 zł;

- 3131 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 października 2003r., sygnatura akt IX GNc 2025/03– strona powodowa cofnęła pozew w ww. zakresie w piśmie procesowym (k.41) i na rozprawie (k.209);

- 32 562,85 zł - zasądzona nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03 – jest nieprzedawniona w części 20 754 zł, a przedawniona w części 11 808,85 zł;

- 2400 zł - tytułem kosztów procesu zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 września 2003r., sygnatura akt I Nc 644/03 – strona powodowa cofnęła pozew w ww. zakresie w piśmie procesowym (k.41) i na rozprawie (k.209);

- 90 054,37 zł - zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07 – jest w całości nieprzedawniona;

- 106 664,33 zł - zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07 – jest w całości nieprzedawniona;

- 17 037 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2009r., sygnatura akt I C 1126/07 – jest w całości nieprzedawniona;

- 2800 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 27 stycznia 2010r., sygnatura akt I Cupr 19/10/S – jest w całości nieprzedawniona;

- 1400 zł - tytułem kosztów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie z dnia 1 lipca 2009r., sygnatura akt I C 724/07/S – jest w całości nieprzedawniona;

Suma nieprzedawnionych kwot wynosi 321 604,88 zł, przy czym Sąd zasądził w punkcie I wyroku od pozwanego na rzecz strony powodowej na podstawie art.299 § 1 ksh kwotę 321 422,88 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art.481 kc zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu,czyli od dat wskazanych w orzeczeniach Sądu zasądzających poszczególne należności.

Na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013r. strona powodowa wskazała, że ogranicza żądanie pozwu o kwotę 13 652,90 zł, którą to kwotę zalicza na poczet kosztów procesu. W rezultacie Sąd w punkcie II wyroku umorzył postępowanie w zakresie kwoty 13 652,90 zł, przy czym Sąd zgodnie z żądaniem strony powodowej na poczet należności w zakresie których strona powodowa cofnęła pozew zaliczył koszty procesów wskazanych w piśmie procesowym (k.41). Jednakże suma tych kwot to jest 4723,50 zł, 3216 zł, 3131 zł i 2400 zł daje kwotę 13 470,90 zł, a zatem należało dodatkowo jeszcze należności nieprzedawnione obniżyć o kwotę 182 zł cofniętą przez stronę powodową – i stąd w punkcie I wyroku wzięła się różnica pomiędzy sumą kwot nieprzedawnionych (321 604,88 zł) i zasądzonych (321 422,88 zł). Sąd umorzył także wobec cofnięcia pozwu powództwo w zakresie roszczenia o zapłatę odsetek od kwoty 32 562,85 zł za okres od 14 sierpnia 2003r. do 13 września 2005r. W punkcie III wyroku Sąd, mając na uwadze treść art.442 ¹ kc oddalił powództwo w zakresie kwot: 35 491,50 zł, 43 001,22 zł, 23 160,09 zł, 11 808,85 zł czyli w zakresie kwoty 113 461,66 zł, gdyż powództwo w tym zakresie jest przedawnione.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 k.p.c. Sąd zasądził na rzecz strony powodowej tytułem kosztów procesu kwotę 16 072 zł tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa i kwotę 2400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Sąd wziął pod uwagę bowiem, że strona powodowa wygrała proces w 2/3, a pozwany w 1/3 co oznacza, że biorąc pod uwagę jako punkt odniesienia kwotę 7200 zł jako koszt wynagrodzenia pełnomocnika, stronie powodowej należy się 2/3 z ww. kwoty, czyli 4800 zł, a pozwanemu 1/3 czyli 2400 zł. W efekcie należało zasądzić z tego tytułu na rzecz strony powodowej kwotę 2400 zł.