Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 190/16

2 Ds. 267/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03.06.2016r

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant sek. sąd. G. P.

w obecności Prokuratora Jacka Dyki

po rozpoznaniu dnia 24.05.2016r sprawy

J. M. (1)

urodz. (...) w Z.

s. M. i K. z d. G.

oskarżonego o to , że :

I. w dniu 07 maja 2015r w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki V. o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,37mg/l, 0,41mg/l i 0,38mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i art. 180a kk w zw. z art.11§2kk

II. w dniu 09 października 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

III. w dniu 12 października 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

IV. w dniu 09 listopada 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

V. w dniu 13 listopada 2015 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,39mg/l, 0,30mg/l i 0,30mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i art. 180a kk w zw. z art.11§2kk

VI. w dniu 21 listopada 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

VII. w dniu 02 grudnia 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

VIII. w dniu 09 grudnia 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

IX. w dniu 10 grudnia 2015 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,56mg/l, 0,50mg/l i 0,47mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i art.180a kk w zw. z art.11§2kk

X. w dniu 11 grudnia 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XI. w okresie od 06 do 07 listopada 2015 roku w K., rejonu (...) przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z Z. U., dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), numer VIN: (...) o wartości 17 000 złotych poprzez pokonanie zamków pojazdu i zabezpieczeń elektronicznych, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 17 000 złotych na szkodę M. M. (2),

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XII. w okresie pomiędzy 27 listopada 2015 roku, a 28 listopada 2015 roku w Z., rejonu (...), na terenie nieruchomości przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z Z. U. dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...), nr VIN: (...) o wartości 24 000 złotych, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu, w którym znajdowała się skrzynka z zawartością narzędzi o wartości około 1 000 złotych, a także klucze wraz z pilotem do bramy marki S. o wartości 500 złotych, przy czym łączna suma strat wyniosła 25 500 złotych na szkodę A. O. oraz T. O.,

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XIII. w nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku w M., wspólnie i w porozumieniu z Z. U. oraz inną osobą, dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 28 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstała strata w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S.,

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XIV. w nocy z 27 na 28 listopada 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XV. w dniu 28 listopada 2015 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XVI. w nocy z 06 na 07 listopada 2015 roku w K. rejonu (...), kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XVII. w dniu 08 listopada 2015 roku w Z., rejonu (...), kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XVIII. w nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku na trasie Z. – M., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki ,, M. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XIX. w nocy z 1 na 2 grudnia 2015 roku na trasie M.– Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XX. w dniu 8 grudnia 2015 roku w Z., rejonu (...), kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XXI. w dniu 8 grudnia 2015 roku w Z., rejonu (...), kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XXII. w nocy z 07 na 8 listopada 2015 roku w Z., rejonu (...) przy ul. (...), dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), numer VIN: (...) o wartości 17 000 złotych poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 17 000 złotych na szkodę M. M. (2),

to jest o przestępstwo określone w art. 288 § 1 kk

XXIII. w nocy z 08 na 09 grudnia 2015 roku w Z., przy ul. (...), dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), o wartości 28 000 złotych, poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia - szlifierki typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S.,

to jest o przestępstwo określone w art. 288 § 1 kk

XXIV. w nocy z 28 na 29 sierpnia 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 35 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę Z. S. i W. S.,

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXV. w nocy z 20 na 21 sierpnia 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę M. L.,

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXVI. w okresie od 10 do 12 września 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę K. L.,

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXVII. w nocy z 30 września 2015 roku na 01 października 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę K. M. (1),

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXVIII. w nocy z 14 na 15 października 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 7 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę G. S.,

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXIX. w nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., rejonu (...), wspólnie i w porozumienie z Z. U., dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu wraz z dowodem rejestracyjnym tego pojazdu o numerze seryjnym. (...), w wyniku czego powstała starta w wysokości 20 000 złotych na szkodę M. K. (1) i A. K.,

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XXX. w nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., rejonu (...), kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XXXI. w nocy z 18 na 19 listopada 2015 roku w R., rejonu (...), przy ul. (...), dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości około 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę E. D.,

to jest o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

XXXII. w dniu 27 grudnia 2015 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i art.180a kk w zw. z art.11§2kk

XXXIII. w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,57mg/l, 0,63mg/l i 0,65mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i art.180a kk w zw. z art.11§2kk

XXXIV. w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości i pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 178a§1 i §4kk i 180a kk w zw. z art.11§2kk

XXXV. w dniu 12 stycznia 2016 roku w Z., kierował pojazdem mechanicznym - samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XXXVI. W nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w Ż., rejonu (...), dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 13 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 13 000 złotych na szkodę M. M. (3),

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XXXVII. W nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku na trasie Ż. - S., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XXXVIII . W nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w N., rejonu (...) , dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 23.500 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczeń pojazdu, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 23.500 złotych na szkodę K. Z.,

to jest o przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk

XXXIX. W nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku na trasie N. – Z. , kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XL . W dniu 13 stycznia 2016 roku na trasie S. – Z., kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej,

to jest o przestępstwo określone w art. 180a kk

XLI. W dniu 4 czerwca 2015 roku w Z., rejonu (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec pracownika lokalu H. (...) K. U. dokonał włamania do maszyny zręcznościowej poprzez wyłamanie zamka nieustalonym narzędziem a następnie z jej wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 850 złotych na szkodę T. J. (1),

to jest o przestępstwo z art. 280 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

I. uznaje oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu wyżej w pkt I - X; XIV – XXI; XXX; XXXII – XXXV; XXXVII i XXXIX - XL czynów, z tym tylko iż ustala, że popełnił je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi przestępstwo z art. 178a§1 i 4kk i 180a kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art.178a§4kk w zw. z art. 91§1kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II. na mocy art. 42§4kk orzeka oskarżonemu środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym,

III. na mocy art. 43a§2kk orzeka oskarżonemu środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych;

IV. uznaje oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu wyżej w pkt XI - XIII; XXII –XXIX; XXXI; XXXVI i XXXVIII czynów, z tym tylko iż ustala, że popełnił je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi przestępstwo z art. 279§1kk, art. 288§1kk, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kkw zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 279§1kk w zw. z art. 91§1kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

V. na mocy art. 46§1kk orzeka oskarżonemu obowiązek naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonych: M. M. (2) kwoty 17.000 (siedemnaście tysięcy) złotych; A. O. i T. O. łącznej kwoty 25.500 (dwadzieścia pięć tysięcy pięćset) złotych; S. S. kwoty 28.000 (dwadzieścia osiem tysięcy) złotych; M. K. (1) i A. K. łącznej kwoty 20.000 (dwadzieścia tysięcy) złotych; M. M. (3) kwoty 13.000 (trzynaście tysięcy) złotych, K. Z. kwoty 23.500 ( dwadzieścia trzy tysiące pięćset) złotych;

VI. uznaje oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt XLI czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 280§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk, i za to, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 280§1kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

VII. na mocy art. 46§1kk orzeka oskarżonemu obowiązek naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego T. J. (1) kwoty 850 (osiemset pięćdziesiąt) złotych;

VIII. na mocy art. 85§1 i 2kk i art. 86§1kk w miejsce wymierzonych wyżej jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeka oskarżonemu J. M. (1) kare łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

IX. na mocy art. 63§1kk zalicza oskarżonemu J. M. (1) na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie począwszy od dnia 13.01.2016r do dnia 03.06.2016r, tj. 143 (sto czterdzieści trzy) dni, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

X . na mocy art. 626§1kpk zasądza od oskarżonego J. M. (1) na rzecz oskarżycielki posiłkowej S. S. kwotę 1.033,20 (tysiąca trzydzieści trzy 20/100) złotych w tym 23% podatku VAT tytułem uzasadnionego wydatku strony związanego z ustanowieniem w sprawie jednego pełnomocnika;

XI. na mocy art. 29 ust.1 Ustawy z dnia 26.05.1982r prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. G. kwotę 1.033,20 złote (tysiąc trzydzieści trzy złote 20/100) w tym 23% podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za wykonywanie obrony z urzędu,

XII. na mocy art. 624§1kpk zwalnia oskarżonego J. M. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt IIK 190/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 3 czerwca 2016 r.

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony J. M. (1) był uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości, tj. za przestępstwo z art. 178a§1 kk.

Dowód: odpis wyroku k. 20 zbiór A tom I,

Ponadto wydaną przez Starostę (...) w dniu 23 marca 2010 roku decyzją numer (...) cofnięto oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Dowód: decyzja numer (...) z dnia 23 marca 2010 roku wydana przez Starostę (...) k. 3 zbiór A tom I,

Oskarżony J. M. (1) w dniu 07 maja 2015r w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki V. o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,37mg/l, 0,41mg/l i 0,38mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), protokół z badań alkomatem k. 723-724 zbiór A, notatka urzędowa k. 722 zbiór A

W dniach 09 października 2015 roku i 12 października 2015 w Z., oskarżony ponownie kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...).Następnie w nocy z 06 na 07 listopada 2015 roku w K., oraz w dniu 08 listopada 2015 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), a w dniu 09 listopada 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Następnie w dniu 13 listopada 2015 roku w Z., oskarżony J. M. (1) prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,39mg/l, 0,30mg/l i 0,30mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony J. M. (1) w dniu 21 listopada 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), następnie w nocy z 27 na 28 listopada 2015 roku w Z. oraz w dniu 28 listopada 2015 roku, kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), a w dniach 02 grudnia 2015 roku i 09 grudnia 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...), pomimo wskazanej powyżej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

J. M. (1) w dniu 10 grudnia 2015 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,56mg/l, 0,50mg/l i 0,47mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Następnie oskarżony w dniu 11 grudnia 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...)

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka (ZBIÓR B): J. M. (2) (k.20-21), M. M. (2) (k.24-25),

Oskarżony J. M. (1) w okresie pomiędzy 27 listopada 2015 roku, a 28 listopada 2015 roku w Z., na terenie nieruchomości przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z Z. U. dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...), nr VIN: (...) o wartości 24 000 złotych, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w którym znajdowała się skrzynka z zawartością narzędzi o wartości około 1 000 złotych, a także klucze wraz z pilotem do bramy marki S. o wartości 500 złotych. Łączna suma strat powstała na skutek działania oskarżonego wyniosła 25 500 złotych na szkodę A. O. oraz T. O..

W nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku w M., oskarżony wspólnie i w porozumieniu z Z. U. oraz inną osobą, dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 28 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstała strata w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S..

W nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku na trasie Z. – M., oskarżony J. M. (1) kierował samochodem osobowym marki ,, M. (...)” o numerze rejestracyjnym (...). Ponadto w nocy z 1 na 2 grudnia 2015 roku na trasie M.– Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Oskarżony w dniu 8 grudnia 2015 roku w Z., dwukrotnie kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809),

W nocy z 07 na 8 listopada 2015 roku w Z., przy ul. (...), oskarżony J. M. (1) dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), numer VIN: (...) o wartości 17 000 złotych poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 17 000 złotych na szkodę M. M. (2). Następnie w nocy z 08 na 09 grudnia 2015 roku w Z., przy ul. (...), dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), o wartości 28 000 złotych, poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia - szlifierki typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S..

W nocy z 20 na 21 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) oskarżony dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął.

Ponadto w nocy z 28 na 29 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 35 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę Z. S. i W. S.. Następnie oskarżony w okresie od 10 do 12 września 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. Oskarżony usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka (ZBIÓR B): W. S. (k.36-38), K. L. (k.43- 45),

W nocy z 30 września 2015 roku na 01 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. J. M. (1) usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Ponadto w nocy z 14 na 15 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 7 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka (ZBIÓR B): K. M. (1) (k.47-49), G. S. (k.51-53),

Oskarżony w nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., , wspólnie i w porozumienie z Z. U., dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu wraz z dowodem rejestracyjnym tego pojazdu o numerze seryjnym. (...). W wyniku działania oskarżonego powstała starta w wysokości 20 000 złotych na szkodę M. K. (1) i A. K..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka (ZBIÓR B): M. K. (1) (k.61-63), A. K. (k.65-67), R. G. (k.69-71),

W nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809),

W nocy z 18 na 19 listopada 2015 roku w R., przy ul. (...), oskarżony J. M. (1) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości około 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę E. D..

Oskarżony J. M. (1) w dniu 27 grudnia 2015 roku w Z., prowadził samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Natomiast w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony prowadził samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,57mg/l, 0,63mg/l i 0,65mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponadto w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), protokół z badań alkomatem k. 627-628, 632-633 zbiór A, notatka urzędowa k. 626, 631 zbiór A,

W dniu 12 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Następnie w nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w Ż., dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 13 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 13 000 złotych na szkodę M. M. (3). Ponadto tej samej nocy na trasie Ż. - S., kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka ZBIÓR B : M. M. (3) (k. 128-129), notatka urzędowa k. 584, 585 zbiór A

Następnie w nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w N., dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 23.500 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczeń pojazdu, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 23.500 złotych na szkodę K. Z.. Tej samej nocy na trasie N. – Z. , oskarżony kierował samochodem osobowym marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), a następnie w dniu 13 stycznia 2016 roku na trasie S. – Z., kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), pomimo wydanej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

W dniu 4 czerwca 2015 roku w Z., oskarżony J. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec pracownika lokalu H. (...) K. U. dokonał włamania do maszyny zręcznościowej poprzez wyłamanie zamka nieustalonym narzędziem, a następnie z jej wnętrza zabrał pieniądze w kwocie 850 złotych na szkodę T. J. (1).

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), zeznania świadka (ZBIÓR B): B. B. (k. 101-103), K. U. (k. 107-110, T. J. (2) (k. 111-113)

Oskarżony J. M. (3) będąc przesłuchiwanym w toku postępowania przygotowawczego w charakterze podejrzanego ostatecznie przyznał się do zarzucanych mu czynów oraz złożył wyjaśnienia zgodne z dokonanymi ustaleniami.

W świetle jego wyjaśnień, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), oraz pozostałego zgromadzonego materiału dowodowego w postaci zeznań świadków (ZBIÓR B): B. C. (1) (k. 1-2), K. M. (2) (k.4-6), R. C. (k.7-9), P. P. (k. 10- 11), S. S. (k. 12-13), J. M. (2) (k.20-21), M. M. (2) (k.24-25), A. O. (k.28-30), J. S. (1) (k.33-35), W. S. (k.36-38), J. L. (k.40-42), K. L. (k.43- 45), K. M. (1) (k.47-49), G. S. (k.51-53), C. K. (k.55-57), R. J. (k.58-60), M. K. (1) (k.61-63), A. K. (k.65-67), R. G. (k.69-71), S. D. (k.72-75), K. B. (k.78-80), B. M. (k.82-85), J. S. (2) (k.86-88), M. D. (k.95-96), S. J. (k.97-99), B. B. (k. 101-103), K. U. (k. 107-110, T. J. (2) (k. 111-113, F. F. (k. 115-116), D. K. (k.120- 122), M. W. (k. 1234-124), M. M. (3) (k. 128-129), B. C. (2) (k. 130-131), A. S. (k. 133-134), K. Z. (k.145- 147) oraz protokołów przeszukań osoby, protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów, użycia testerów narkotykowych, protokołów z badań alkomatem, protokołów oględzin rzeczy, protokołów zatrzymania rzeczy, Prokurator uznał, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów i jego wina nie budzą wątpliwości, a ponadto postawa oskarżonego wskazuje na to, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzenia rozprawy, a uzgodniona z nim kara przewidziana za zarzucane mu występki, uwzględnia również prawnie chronione interesy pokrzywdzonego. Mając na uwadze powyższe Prokurator wystąpił do sądu z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego na posiedzeniu i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar i środków, przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk:

-za czyn I w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, świadczenia pieniężnego na FPPoPP w kwocie 10 000 zł;

-za czyny II-XXIII w wymiarze 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, świadczenia pieniężnego na FPPoPP w kwocie 10 000 zł, obowiązek naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonych;

- za czyny XIV-XL - w wymiarze 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, świadczenia pieniężnego na FPPoPP w kwocie 10 000 zł, obowiązek naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonych

-za czyn XLI w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności oraz obowiązek naprawienia szkody w całości, tj. kwoty 850 zł na szkodę T. J. (1).

- orzeczenie kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, świadczenia pieniężnego na (...) w kwocie 10 000 zł.

W toku postępowania przed Sądem, Prokurator zmodyfikował wniosek w trybie art. 335§2kpk w ten sposób, że wniósł o przyjęcie dwóch ciągów przestępstw w rozumieniu art. 91§1kk tj. w odniesieniu do czynów opisanych w pkt:

- I-X, XIV-XXI, XXX, XXXII – XXXV, XXXVII i XXXIX-LX i wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku pozbawienia wolności, orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów w ruchu lądowym i świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000zł na cel wskazany w ustawie tj. (...) i PP,

- XI – XIII, XXII- XXIX, XXXI, XXXVI, i XXXVIII i wymierzenie mu kary jednego roku pozbawienia wolności przy orzeczeni obowiązku naprawienia szkody na mocy art. 46§1kk,

- za czyn z pkt LXI wymierzenie kary jednostkowej 2 lat pozbawienia wolności i obowiązku naprawienia szkody na mocy art. 46§1kk,

a ostatecznie orzeczenie kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności, przy zaliczeniu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie na poczet tej kary, przy zwolnieniu oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych z uwagi na jego pobyt w warunkach izolacyjnych.

Obrońca oskarżonego i oskarżony wnieśli o przychylenie się do wniosku w jego zmodyfikowanym kształcie.

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), oraz pozostały zgromadzony materiały dowodowy w postaci zeznań świadków takich jak: (ZBIÓR B): B. C. (1) (k. 1-2), K. M. (2) (k.4-6), R. C. (k.7-9), P. P. (k. 10- 11), S. S. (k. 12-13), J. M. (2) (k.20-21), M. M. (2) (k.24-25), A. O. (k.28-30), J. S. (1) (k.33-35), W. S. (k.36-38), J. L. (k.40-42), K. L. (k.43- 45), K. M. (1) (k.47-49), G. S. (k.51-53), C. K. (k.55-57), R. J. (k.58-60), M. K. (1) (k.61-63), A. K. (k.65-67), R. G. (k.69-71), S. D. (k.72-75), K. B. (k.78-80), B. M. (k.82-85), J. S. (2) (k.86-88), M. D. (k.95-96), S. J. (k.97-99), B. B. (k. 101-103), K. U. (k. 107-110, T. J. (2) (k. 111-113, F. F. (k. 115-116), D. K. (k.120- 122), M. W. (k. 1234-124), M. M. (3) (k. 128-129), B. C. (2) (k. 130-131), A. S. (k. 133-134), K. Z. (k.145- 147) oraz dowody z dokumentów w postaci protokołów przeszukań osoby, protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów, użycia testerów narkotykowych, protokołów z badań alkomatem, protokołów oględzin rzeczy, protokołów zatrzymania rzeczy, a także dane osobo-poznawcze i kartę karną.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom przyznającego się do winy oskarżonego. Nie budziły one wątpliwości bowiem w części dotyczącej meritum sprawy znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym w postaci zeznań wszystkich świadków oraz protokołów przeszukań osoby, protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów, użycia testerów narkotykowych, protokołów z badań alkomatem, protokołów oględzin rzeczy, protokołów zatrzymania rzeczy. Wyjaśnienia oskarżonego były logiczne i spójne. Oskarżony przyznając się do popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów, wyjaśniał zgodnie z prawdą nie starając się fałszywie zaciemniać rzeczywistego przebiegu zdarzenia. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego J. M. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: B. C. (1), R. C., P. P., B. C. (2) i A. S.. Świadkowie ci są funkcjonariuszami policji i z osoba oskarżonego zetknęli się w ramach pełnienia swoich obowiązków służbowych Wszyscy świadkowie zeznawali w sposób logiczny, spójny i klarowny. Ich zeznania posiadały walor obiektywizmu bowiem jako osobę obce dla oskarżonego, nie starały się one swoimi zeznaniami zaciemniać rzeczywistego obrazu przebiegu zdarzeń. Świadkowie ci zeznawali co do okoliczności, o których wiedzę posiadali. Sad nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby odmówić im wiary, tym bardziej, iż zeznania tych świadków korespondowały z wyjaśnieniami przyznającego się do winy oskarżonego J. M. (1).

W pełni wiarygodne były zeznania świadków S. S., J. M. (2), M. M. (2), A. O., M. K. (1), A. K., M. M. (3) i K. Z., na szkodę których oskarżony dopuścił się przestępstwa kradzieży, a w przypadku S. S., J. M. (2) i M. M. (2) kradzieży i uszkodzenia mienia. Świadkowie Ci opisali okoliczności w jakich doszło do kradzieży ich samochodów. Wskazywali miejsca, w których zaparkowane były ich pojazdy przed kradzieżami, jak również momenty ujawnienia kradzieży oraz dalsze czynności wykonywane po ich ujawnieniu. Świadkowie stanowczo twierdzili, iż skradzione im pojazdy były zamknięte, i nie posiadały awarii zamków. Świadkowie zeznawali w sposób obiektywny, co do okoliczności o jakich wiedzę posiadali, nie wskazywali na osobę oskarżonego bowiem podczas ich przesłuchania nie mieli w tym zakresie informacji. Zeznania wymienionych świadków były logiczne, spójne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby tym świadkom wiary odmówić. Zeznania w/w świadków odpowiadały treści dowodów z dokumentów w postaci protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów oględzin rzeczy i protokołów zatrzymania rzeczy.

W całości walor wiarygodności posiadały także zeznania świadków W. S., J. L., K. L., K. M. (1), G. S., R. G. i S. D.. Świadkowie ci opisali okoliczności w jakich ujawnili, iż ktoś usiłował dokonać kradzieży ich samochodów osobowych, natomiast świadek R. G. widział jak dwóch mężczyzn „kręci sie” przy nieznanym mu samochodzie osobowym marki V. (...), co wydało mu się podejrzane. Świadkowie wskazywali miejsca, w których zaparkowane były ich pojazdy przed ujawnieniem usiłowania kradzieży, jak również momenty ujawnienia oraz dalsze czynności wykonywane po ich ujawnieniu. Świadkowie stanowczo twierdzili, iż ich pojazdy były zamknięte, i nie posiadały awarii zamków. Wszyscy świadkowie zgodnie zeznali, iż w momencie ujawnienia usiłowania kradzieży ich samochody były otwarte i we wszystkich pojazdach wyłamane były stacyjki wobec czego brak było możliwości uruchomienia samochodów. Świadkowie zeznawali w sposób obiektywny, co do okoliczności o jakich wiedzę posiadali, nie wskazywali na osobę oskarżonego bowiem podczas ich przesłuchania nie mieli w tym zakresie informacji. Zeznania wymienionych świadków były logiczne, spójne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby tym świadkom wiary odmówić. Zeznania tych świadków korelowały z dowodami z dokumentów w postaci protokołów oględzin rzeczy.

Zdaniem Sądu również świadek K. M. (3) będąca matką oskarżonego, zeznawała w sposób wiarygodny, co do okoliczności, o których wiedzę posiadała. Świadek wskazywała na poprzednie konflikty z prawem jej syna J. M. (1) za kradzieże samochodów. Zeznała, iż prowadzi ona bar na ul. (...) w Z., w czym pomaga jej oskarżony, a gdzie ujawniono części ze skradzionych pojazdów. Świadek utrzymywała, iż wiedziała, że jej syn na dostęp na zaplecze lokalu, gdzie zazwyczaj wynoszono śmieci, a gdzie ujawniono części samochodów, jednak jak zeznała nie posiada istotnych informacji odnośnie okoliczności mających znaczenie dla meritum sprawy. Pomimo iż K. M. (3) jest matką oskarżonego i posiada interes w korzystnym dla niego rozstrzygnięciu, analizując jej zeznania, Sad nie dopatrzył się przyczyn dla których miałby jej wiary odmówić.

Świadkowie J. S. (1), R. J., K. B., D. K. i M. W., są kolegami oskarżonego J. M. (1), wobec czego do ich zeznań należało podejść z dużą dozą ostrożności. Świadkowie ci w swych zeznaniach nie wskazywali, żadnych istotnych okoliczności, mających wpływ na wynik niniejszej sprawy. Zdaniem Sądu swoimi wymijającymi zeznaniami starali się oni nie obciążyć oskarżonego J. M. (1). Świadkowie stanowczo zaprzeczali aby mieli wiedzę o czynach zarzuconych oskarżonemu w niniejszej sprawie. Wskazywali oni na wcześniejsze kradzieże oskarżonego, za które został już prawomocnie skazany, oraz na okoliczności poboczne, natomiast odnośnie przedmiotu niniejszego postępowania powoływali się na brak jakiejkolwiek wiedzy merytorycznej. Zdaniem Sądu zeznania świadków były wykrętne, zmierzające do polepszenia sytuacji procesowej oskarżonego J. M. (1), który to jednak ostatecznie przyznał się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów.

Świadkowie B. M., J. S. (2), M. D., S. J. nie posiadali, żadnych istotnych informacji w niniejszej sprawie, zeznawali oni odnośnie innych czynów, nie objętych prowadzonym postępowaniem. Również świadek C. K. nie posiadał żadnych informacji w niniejszej sprawie. Świadek wskazał, ze na prośbę swojego syna M. K. (2) – kolegi oskarżonego J. M. (1), pożyczył oskarżonemu swój samochód marki F. (...), jednak nie wiedział do jakich celów jest on oskarżonemu potrzebny. Jak zeznał jego styczność z oskarżonym polegała jedynie na przekazaniu mu na chwilowy użytek samochodu F. (...). W pozostałym zakresie świadek żadnych informacji odnośnie przedmiotowych okoliczności nie posiadał.

Świadkowie B. B., K. U. i T. J. (1), zeznawali w sposób wiarygodny i logiczny, a ich zeznania wzajemnie się uzupełniały tworząc jedna logiczną całość. Na podstawie zeznań tych świadków w korelacji z przyznającym się do winy oskarżonym J. M. (1), bez wątpliwości ustalić można, iż oskarżony w dniu 4 czerwca 2015 roku przyszedł do lokalu H. (...) własności T. J. (1). Następnie jak wynika z zeznań tych świadków J. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną towarzyszącą mu wówczas osobą, grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec pracownika lokalu K. U., dokonał włamania do maszyny zręcznościowej poprzez wyłamanie zamka, a następnie z jej wnętrza zabrał pieniądze w kwocie 850 złotych. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby odmówić wiary w/w świadkom, którzy zeznawali co do okoliczności o jakich wiedzę posiadali, natomiast K. U. był bezpośrednim świadkiem zdarzenia, co wzmacnia walor wiarygodności jego zeznań.

Niewiarygodne zdaniem Sądu były zeznania świadka F. F., który zeznawał w sposób sprzeczny z zeznaniami świadków B. B., K. U. i T. J. (1) odnośnie okoliczności związanych z zarzutem stawianym oskarżonemu, jakoby w dniu 4 czerwca 2015 roku w Z., J. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec pracownika lokalu H. (...) K. U. dokonał włamania do maszyny zręcznościowej poprzez wyłamanie zamka nieustalonym narzędziem, a następnie z jej wnętrza zabrał pieniądze w kwocie 850 złotych na szkodę T. J. (1). Ponadto zeznania świadka F. F. sprzeczne były z samymi wyjaśnieniami przyznającego się do winy oskarżonego J. M. (1). Wobec powyższego Sąd nie dał wiary zeznaniom tego świadka.

Wszystkie zgromadzone w sprawie dokumenty Sąd uznał za wiarygodne. Nie budziły one wątpliwości, co do ich autentyczności. Sporządzone zostały przez upoważnione do tego osoby, a żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ich rzetelności.

Ustalając stan faktyczny w odniesieniu do stanu nietrzeźwości oskarżonego Sąd wykorzystał dane zawarte w protokołach użycia urządzeń kontrolno- pomiarowych, które są w pełni wiarygodne, a żadna ze stron nie kwestionowała rzetelności tych protokołów.

Sąd przeprowadził też dowód z karty karnej na okoliczność uprzedniej karalności oskarżonego.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż zgodnie z art. 91§1 kk, poszczególne przestępcze zachowania oskarżonego stanowią ciągi przestępstw, bowiem w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu popełnił on dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie należy przyjąć ciągi przestępstw zarzuconych oskarżonemu: w pkt I - X; XIV – XXI; XXX; XXXII – XXXV; XXXVII i XXXIX – XL czynów, co stanowi przestępstwo z art. 178a§1 i 4kk i 180a kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk oraz zarzuconych w pkt XI - XIII; XXII–XXIX; XXXI; XXXVI i XXXVIII czynów, co stanowi przestępstwo z art. 279§1kk, art. 288§1 kk, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kkw zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk.

Ponadto w niniejszej sprawie mamy do czynienia z odosobnionym czynem zarzuconym w pkt XLI stanowiącym przestępstwo z art. 280§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk.

Dokonując oceny prawnej zachowania oskarżonego eksponować należy, iż artykuł 178a§1kk kryminalizuje bezwypadkowe prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w ruchu lądowym. Jest to przestępstwo formalne, którego istotę realizuje wprowadzenie w ruch pojazdu przez nietrzeźwego lub odurzonego sprawcę. Występek ten od strony podmiotowej można popełnić tylko umyślnie, przy czym samo prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. Natomiast stosownie do treści art. 178a§4 kk odpowiedzialności karnej podlega sprawca czynu określonego w art. 178a§1 kk jeżeli był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Ponadto art. 180a kk stanowi, iż karze podlega ten kto prowadzi pojazd mechaniczny na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe J. M. (1) był uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09 za prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości, tj. za przestępstwo z art. 178a§1 kk. Ponadto wydaną przez Starostę (...) w dniu 23 marca 2010 roku decyzją numer (...) cofnięto oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Pomimo powyższego oskarżony J. M. (1) w dniu 07 maja 2015r w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki V. o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,37mg/l, 0,41mg/l i 0,38mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Następnie w dniu 13 listopada 2015 roku w Z., oskarżony J. M. (1) prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,39mg/l, 0,30mg/l i 0,30mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. J. M. (1) w dniu 10 grudnia 2015 roku w Z., prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości 0,56mg/l, 0,50mg/l i 0,47mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony J. M. (1) w dniu 27 grudnia 2015 roku w Z., prowadził samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Natomiast w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony prowadził samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonym 0,57mg/l, 0,63mg/l i 0,65mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponadto w dniu 09 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, samochód marki ,,V. (...)” o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone badanie wykazało u oskarżonego stężenie w wysokości przy stwierdzonym 0,50mg/l, 0,54mg/l i 0,51mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Ponadto jak wynika z zebranego materiału dowodowego w nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) , a w dniach 09 października 2015 roku i 12 października 2015 w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej. Następnie w nocy z 06 na 07 listopada 2015 roku w K. oraz w dniu 08 listopada 2015 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), a w dniu 09 listopada 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...). Oskarżony J. M. (1) w dniu 21 listopada 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), następnie w nocy z 27 na 28 listopada 2015 roku w Z. oraz w dniu 28 listopada 2015 roku, kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), a w dniach 02 grudnia 2015 roku i 09 grudnia 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...), pomimo wskazanej powyżej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej. Następnie oskarżony w dniu 11 grudnia 2015 roku w Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), a w nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku na trasie Z. – M., oskarżony J. M. (1) kierował samochodem osobowym marki ,, M. (...)” o numerze rejestracyjnym (...). Ponadto tej samej nocy na trasie M.– Z., kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...). Co więcej oskarżony w dniu 8 grudnia 2015 roku w Z., dwukrotnie kierował samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) pomimo wydanej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej. W dniu 12 stycznia 2016 roku w Z., oskarżony kierował samochodem osobowym marki ,,V. (...)” o numerze rejestracyjnym (...). Następnie w nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w Ż., na trasie Ż. - S., kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Tej samej nocy na trasie N. – Z. , oskarżony kierował samochodem osobowym marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), a następnie w dniu 13 stycznia 2016 roku na trasie S. – Z., kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), pomimo wydanej decyzji numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Są to okoliczności przez oskarżonego nie zaprzeczone, a nadto wynikają z przedłożonych do akt sprawy dokumentów w postaci protokołów użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09, wydanej przez Starostę (...) w dniu 23 marca 2010 roku decyzji numer (...) o cofnięciu oskarżonemu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej, a także posiłkowo sporządzonych notatek z wielokrotnych zatrzymań oskarżonego do kontroli drogowej oraz zeznań świadków B. C. (1) i R. C..

Dokonując analizy prawnej występków zarzuconych oskarżonemu w pkt I - X; XIV – XXI; XXX; XXXII – XXXV; XXXVII i XXXIX - XL stanowiących ciąg przestępstw z art. 178a§1 i 4kk i art. 180a kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk zważyć należy, że popełniając poszczególne występki wchodzące w skład rzeczonego ciągu przestępstw, oskarżony J. M. (1) działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, albowiem posiadając pełną zdolność do rozpoznania znaczenia podejmowanego działania i pokierowania swoim postępowaniem, wielokrotnie zdecydował się na prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości. Oskarżony zatem chciał kierować pojazdami w stanie nietrzeźwości i zamiar swój w pełni zrealizował, godząc w ten sposób nie tylko w zakaz ustawowy zawarty w kodeksie karnym, ale także w przepisy ruchu drogowego i zasady racjonalnego postępowania, które jako kierowca miał szczególny obowiązek respektować. Co więcej oskarżony będąc świadom tego, iż posiada orzeczony wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, wsiadł do samochodu którym następnie kierował, zdając sobie sprawę, iż w jego sytuacji jest to niedopuszczalne, a co więcej mając pełną świadomości, iż wydaną przez Starostę (...) w dniu 23 marca 2010 roku decyzją numer (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej.

Oskarżony powyższych występków dopuścił się w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego, ze szczególnym wskazaniem na zeznania wymienionych świadków oraz dokumenty w postaci protokołów użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach sygn. akt II K 260/09, a także wydaną przez Starostę (...) w dniu 23 marca 2010 roku decyzję numer (...) o cofnięciu oskarżonemu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi na drodze publicznej, Sąd uznał, iż oskarżony J. M. (1) zachowaniem swoim w pełni wyczerpał znamiona ciągu przestępstw z art. 178a§1 i 4kk i art. 180a kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Odnosząc się w dalszej kolejności do występków zarzuconych oskarżonemu w pkt XI - XIII; XXII–XXIX; XXXI; XXXVI i XXXVIII popełnionych w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi przestępstwo z art. 279§1kk, art. 288§1 kk, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kkw zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk, uprawnione są następujące uwagi.

Warunkiem przypisania odpowiedzialności z art. 279§1 kk jest dokonanie kradzieży z włamaniem. Strona przedmiotowa kradzieży z włamaniem obejmuje stronę przedmiotową kradzieży jaką jest cudza rzecz ruchoma oraz szczególny sposób popełnienia kradzieży, jakim jest włamanie. Przyjmuje się, że włamanie możliwe jest tylko wówczas, gdy rzecz znajduje się w pomieszczeniu zamkniętym. Dokonanie kradzieży z włamaniem następuje z chwilą objęcia przedmiotu wykonawczego kradzieży we władanie. kradzież z włamaniem jest przestępstwem z winy umyślnej oraz kierunkowym. Sprawca musi obejmować zamiarem bezpośrednim nie tylko zabór rzeczy, lecz także włamanie jako środek umożliwiający kradzież. Dlatego zamiar zaboru rzeczy musi wystąpić u niego najpóźniej w czasie podjęcia czynności realizujących znamię włamania.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż oskarżony J. M. (1) :

W okresie od 06 do 07 listopada 2015 roku w K. przy ul. (...) oskarżony wspólnie i w porozumieniu z Z. U., dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), numer VIN: (...) o wartości 17 000 złotych poprzez pokonanie zamków pojazdu i zabezpieczeń elektronicznych, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu. W wyniku działania oskarżonego powstała szkoda w wysokości 17 000 złotych na szkodę M. M. (2). Oskarżony J. M. (1) w okresie pomiędzy 27 listopada 2015 roku, a 28 listopada 2015 roku w Z., na terenie nieruchomości przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z Z. U. dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...), nr VIN: (...) o wartości 24 000 złotych, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w którym znajdowała się skrzynka z zawartością narzędzi o wartości około 1 000 złotych, a także klucze wraz z pilotem do bramy marki S. o wartości 500 złotych. Łączna suma strat powstała na skutek działania oskarżonego wyniosła 25 500 złotych na szkodę A. O. oraz T. O.. W nocy z 01 na 02 grudnia 2015 roku w M., oskarżony wspólnie i w porozumieniu z Z. U. oraz inną osobą, dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 28 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstała strata w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S.. W nocy z 20 na 21 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) oskarżony dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Ponadto w nocy z 28 na 29 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 35 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę Z. S. i W. S.. Następnie oskarżony w okresie od 10 do 12 września 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. Oskarżony usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. W nocy z 30 września 2015 roku na 01 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. J. M. (1) usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Ponadto w nocy z 14 na 15 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 7 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Oskarżony w nocy z 03 na 04 września 2015 roku w Z., , wspólnie i w porozumienie z Z. U., dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...), 1.9 (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu wraz z dowodem rejestracyjnym tego pojazdu o numerze seryjnym. (...). W wyniku działania oskarżonego powstała starta w wysokości 20 000 złotych na szkodę M. K. (1) i A. K.. W nocy z 18 na 19 listopada 2015 roku w R., przy ul. (...), oskarżony J. M. (1) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości około 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął, czym działał na szkodę E. D.. Następnie w nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w N., dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 23.500 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczeń pojazdu, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 23.500 złotych na szkodę K. Z.. Następnie w nocy z 12 na 13 stycznia 2016 roku w Ż., dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 13 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi, a następnie dokonał zaboru przedmiotowego pojazdu, w wyniku czego powstały straty w wysokości 13 000 złotych na szkodę M. M. (3).

Powyższe okoliczności potwierdzają nie tylko wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego, ale także zeznania świadków S. S., J. M. (2), M. M. (2), A. O., M. K. (1), A. K., M. M. (3) i K. Z. w korelacji z dowodami z dokumentów w postaci protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów oględzin rzeczy i protokołów zatrzymania rzeczy. O fakcie włamania się do wskazanych wyżej pojazdów świadczą zeznania świadków którzy wskazali, iż ich pojazdy przed ujawnieniem ich kradzieży były zamknięte i nie posiadały awarii zamków, wobec czego dostając się do nich oskarżony musiał przełamać barierę w postaci usunięcia zabezpieczenia tj. zamkniętych drzwi pojazdów. Działaniem swoim oskarżony zrealizował znamiona występków kradzieży z włamaniem stypizowanych w art. 279§1kk.

W tym miejscu dodatkowo zaznaczeniu wymaga, iż przepis art. 288 § 1 kk stanowi, iż podlega każe ten, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Przedmiotem ochrony z art. 288 § 1 kk są rzeczy ruchome, do których na gruncie niniejszej sprawy niewątpliwie należy pojazdy mechaniczne w postaci samochodów. Przestępstwo uszkodzenia rzeczy ma charakter materialny, bowiem jego dokonanie wymaga skutku w postaci uszkodzenia substancji rzeczy. Uszkodzeniem rzeczy jest naruszenie lub uszczuplenie substancji materialnej lub takie oddziaływanie na rzecz, które powoduje istotne ograniczenie jej właściwości użytkowych. Od strony znamion podmiotowych jest to przestępstwo umyślne, które można popełnić w obu formach zamiaru.

Wskazać należy, iż w nocy z 07 na 8 listopada 2015 roku w Z., przy ul. (...), oskarżony J. M. (1) dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci wcześniej skradzionego przez niego samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...), numer VIN: (...) o wartości 17 000 złotych poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 17 000 złotych na szkodę M. M. (2). Następnie w nocy z 08 na 09 grudnia 2015 roku w Z., przy ul. (...), oskarżony dokonał kolejnego umyślnego uszkodzenia mienia w postaci skradzionego wcześniej przez niego pojazdu -samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), o wartości 28 000 złotych, poprzez jego rozebranie i pocięcie karoserii przy użyciu urządzenia - szlifierki typu „bosch” w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 28 000 złotych na szkodę S. S.. Powyższe okoliczności potwierdzają dowody w postaci zeznań świadków S. S., M. M. (2) i J. M. (2), a także dowody z dokumentów w postaci protokołów przeszukań, protokołów zatrzymań rzeczy oraz protokołów oględzin rzeczy. Ponadto ponownie wskazać należy na co istotne, przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzuconych mu czynów. Działaniem swoim oskarżony zrealizował znamiona występków z art. 288§1 kk.

Ponadto mając na uwadze zebrany materiał dowodowy, w tym w szczególności wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego J. M. (1), jak również zeznania świadków W. S., J. L., K. L., K. M. (1), G. S., R. G. i S. D. w korelacji z dowodami z dokumentów w postaci protokołów oględzin rzeczy, nie ulega wątpliwości, iż oskarżony J. M. (1) w nocy z 20 na 21 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) oskarżony dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 20 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Ponadto w nocy z 28 na 29 sierpnia 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 35 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Następnie oskarżony w okresie od 10 do 12 września 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. Oskarżony usiłował dokonać kradzieży również i tego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Kolejno w nocy z 30 września 2015 roku na 01 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 25 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki. J. M. (1) usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. Ponadto w nocy z 14 na 15 października 2015 roku w Z., przy ul. (...) dokonał włamania do samochodu osobowego marki S. (...) o numerach rejestracyjnych (...) o wartości 7 000 złotych, poprzez pokonanie zabezpieczenia w postaci zamka drzwi i przedostanie się do wnętrza pojazdu, a także wyłamanie stacyjki, usiłował dokonać kradzieży przedmiotowego pojazdu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął. O fakcie włamania się do wskazanych wyżej pojazdów oraz usiłowania ich kradzieży świadczą zeznania świadków którzy wskazali, iż ich pojazdy były zamknięte, i nie posiadały awarii zamków, a ponadto wszyscy świadkowie zgodnie zeznali, że w momencie ujawnienia usiłowania kradzieży ich samochody były otwarte i we wszystkich pojazdach wyłamane były stacyjki wobec czego brak było możliwości uruchomienia samochodów. Powyższe okoliczności wskazują, iż oskarżony działał z zamiarem kradzieży przedmiotowych pojazdów, jednak z nieznanych przyczyn celów swych nie osiągnął. Działaniem swoim oskarżony zrealizował znamiona występków z art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kk.

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego, ze szczególnym wskazaniem na zeznania wymienionych świadków oraz dokumenty w postaci wspomnianych protokołów w zestawieniu z przyznaniem się do winy oskarżonego J. M. (1), Sąd uznał, iż oskarżony zachowaniem swoim w pełni wyczerpał znamiona ciągu przestępstw z art. 279§1kk, art. 288§1 kk, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Ponadto w niniejszej sprawie mamy do czynienia z odosobnionym czynem zarzuconym w pkt XLI stanowiącym przestępstwo z art. 280§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk.

Zgodnie z art. 280§1 kk karze podlega ten kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem. Natomiast jak już wcześniej wspomniano art. 279§1 kk stanowi, iż karze podlega ten kto kradnie z włamaniem. Odnośnie przesłanek kradzieży mowa była we wcześniejszej części uzasadnienia.

Na podstawie zeznań świadków B. B., K. U. i T. J. (1) w korelacji z przyznającym się do winy oskarżonym J. M. (1), bez wątpliwości ustalić można, iż oskarżony w dniu 4 czerwca 2015 roku przyszedł do lokalu H. (...) własności T. J. (1). Następnie jak wynika z zeznań tych świadków J. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną towarzyszącą mu wówczas osobą, grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec pracownika lokalu K. U., dokonał włamania do maszyny zręcznościowej poprzez wyłamanie zamka. Po realizacji znamion włamania, następnie z wnętrza maszyny oskarżony zabrał pieniądze w kwocie 850 złotych. Wskazać należy, iż K. U. był bezpośrednim świadkiem zdarzenia, co wzmacnia walor wiarygodności jego zeznań.

Zachowaniem swoim oskarżony w pełni zrealizował znamiona przestępstwa z art. 280§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk, a w świetle jego przyznania się, wina J. M. (1) nie budzi wątpliwości.

W świetle jego wyjaśnień oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów (ZBIÓR A : k.7,8, 191-193, 293-294, 301-303, 402-404, 653-654, 661-663, 719-720, 740-741, 749-750, 756-757, 778-779, 807-809), oraz pozostałego zgromadzonego materiału dowodowego w postaci zeznań świadków (ZBIÓR B): B. C. (1) (k. 1-2), K. M. (2) (k.4-6), R. C. (k.7-9), P. P. (k. 10- 11), S. S. (k. 12-13), J. M. (2) (k.20-21), M. M. (2) (k.24-25), A. O. (k.28-30), J. S. (1) (k.33-35), W. S. (k.36-38), J. L. (k.40-42), K. L. (k.43- 45), K. M. (1) (k.47-49), G. S. (k.51-53), C. K. (k.55-57), R. J. (k.58-60), M. K. (1) (k.61-63), A. K. (k.65-67), R. G. (k.69-71), S. D. (k.72-75), K. B. (k.78-80), B. M. (k.82-85), J. S. (2) (k.86-88), M. D. (k.95-96), S. J. (k.97-99), B. B. (k. 101-103), K. U. (k. 107-110, T. J. (2) (k. 111-113, F. F. (k. 115-116), D. K. (k.120- 122), M. W. (k. 1234-124), M. M. (3) (k. 128-129), B. C. (2) (k. 130-131), A. S. (k. 133-134), K. Z. (k.145- 147) oraz protokołów przeszukań osoby, protokołów przeszukania pomieszczeń, protokołów, użycia testerów narkotykowych, protokołów z badań alkomatem, protokołów oględzin rzeczy, protokołów zatrzymania rzeczy, Sąd uznał, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów i jego wina nie budzą wątpliwości, a ponadto postawa oskarżonego wskazuje na to, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzenia rozprawy, a uzgodniona z nim kara przewidziana za zarzucane mu występki, uwzględnia również prawnie chronione interesy pokrzywdzonego. Mając na uwadze powyższe Sąd przychylił się do zmodyfikowanego na posiedzeniu wniosku Prokuratora o wydanie wyroku skazującego na posiedzeniu i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar i środków, na co również sam oskarżony i jego obrońca wyrazili zgodę.

Co do wymiaru kary:

Sąd uznając oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I - X; XIV – XXI; XXX; XXXII – XXXV; XXXVII i XXXIX - XL czynów, przy ustaleniu, że oskarżony popełnił je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi przestępstwo z art. 178a§1 i 4kk i 180a kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art.178a§4kk w zw. z art. 91§1kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Za okoliczności obciążające sąd wziął pod uwagę uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego.

Za okoliczność łagodzącą sąd uznał przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu, aczkolwiek okoliczność ta nie może mieć dużego znaczenia i nie może być przeceniana. Oskarżony zatrzymany został bowiem do kontroli drogowej w sytuacji gdy znajdował się w stanie nietrzeźwości i fakt popełnienia przez niego tegoż czynu był dość oczywisty.

W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu kara 1 roku pozbawienia wolności adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu zaś jej dolegliwość nie przekracza stopnia winy. Zdaniem sądu kara ta winna zrealizować cele zarówno zapobiegawcze jak i wychowawcze, a także zaspokoić potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Decydując się wielokrotnie na prowadzenie samochodów w stanie nietrzeźwości a także bez posiadanych uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych, stanowił on realne i bezpośrednie zagrożenie dla siebie oraz innych uczestników ruchu drogowego. W ocenie sądu okoliczności te w powiązaniu z uprzednią karalnością oskarżonego, w tym również za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, pozwalają na jednoznaczne przyjęcie, iż J. M. (1) jest osobą zdemoralizowaną, nie wykazującą należytego respektu zarówno dla porządku prawnego jak i dotyczących go orzeczeń sądowych. Wcześniej bowiem orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za przestępstwo z art. 178a§1 kk, a następnie był on skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego wbrew orzeczonemu zakazowi tj. za czyn z art. 244 kk.

Biorąc pod uwagę okoliczności rozpatrywanej sprawy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu wcześniej za czyn z art. 178 a § 1 kk kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby nie zrealizowała swojego podstawowego celu, tj. nie wdrożyła oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego, w tym zwłaszcza w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Oskarżony ponownie wielokrotnie znajdując się w stanie nietrzeźwości zdecydował się na kierowanie samochodem, nie posiadając dodatkowo uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wykazując rażące lekceważenie obowiązujących w ruchu drogowym zasad i narażając innych uczestników ruchu na realne niebezpieczeństwo. W ocenie sądu oskarżony jest osobą niepoprawną i społecznie pożądane cele kary mogą zostać wobec niego zrealizowane jedynie przez wymierzenie mu bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Ponadto zważyć należy, iż treść art. 69§1 kk, nie dopuszcza w sytuacji oskarżonego możliwości skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, z uwagi na karalność oskarżonego w czasie popełnienia czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Zdaniem sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności jest karą sprawiedliwą i odpowiadającą dyrektywom jej wymiaru opisanym w przepisie art. 53 kk.

Ponadto w oparciu o przepis art. 42 § 4 kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Orzekając oskarżonemu środek karny w najwyższym wymiarze zgodnie z treścią art. 56 kk, Sąd uwzględnił omówione powyżej okoliczności dotyczące stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Oskarżony po raz kolejny zachował się w sposób nieodpowiedzialny i dopuścił się naruszenia podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Niewątpliwie za powyższym rozstrzygnięciem przemawia wzgląd na bezpieczeństwo innych uczestników ruchu, a oskarżony z uwagi na swoje zachowanie winien zostać wykluczony z tego grona. Jak już wspomniano J. M. (1) jest osobą zdemoralizowaną, nie wykazującą należytego respektu zarówno dla porządku prawnego jak i dotyczących go orzeczeń sądowych. Należy podkreślić, że oskarżony wielokrotnie, naruszył swoim zachowaniem reguły użytkowania dróg publicznych, a tym samym naraził innych użytkowników tych dróg i samego siebie, na znaczne niebezpieczeństwo. Z tego powodu stopień naruszenia przez oskarżonego reguł ostrożności w ruchu drogowym jest wysoki. W tym wypadku, mając na względzie postawę oskarżonego po dopuszczeniu się zarzuconych mu czynów, który nie respektuje orzeczonych wobec niego środków karnych i dalej z premedytacją narusza reguły użytkowania dróg publicznych oraz obowiązujące przepisy prawa, zdaniem Sądu, dożywotnie wykluczenie oskarżonego z grona kierowców jest zasadnym z uwagi głównie na dobro i bezpieczeństwo innych użytkowników dróg publicznych, których swoim zachowanie oskarżony naraża na niebezpieczeństwo. Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że orzeczony środek karny stanowi konsekwencję negatywnego zachowania oskarżonego, którego to zachowania oskarżony dopuścił się w sposób świadomy i dobrowolny, a przy tym jest obligatoryjny. Popełniając umyślnie czyn zabroniony oskarżony powinien liczyć się z koniecznością poniesienia konsekwencji swojego zachowania. Zachowując się w ten sposób postąpił w sposób nieodpowiedzialny, równocześnie wykazując lekceważący stosunek do obowiązujących norm prawnych. Sąd uznał, iż w realiach niniejszej sprawy nie zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadnionym szczególnymi okolicznościami, który mógłby skutkować orzeczeniem wobec oskarżonego, krótszego okresu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Ponadto na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego J. M. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych. W aktualnym stanie prawnym postąpienie w postaci orzeczenia świadczenia pieniężnego na wskazany cel społeczny było obligatoryjne. Wskazać należy, że orzeczono od oskarżonego świadczenie w najniższej wymaganej przepisami prawa kwocie bo w wysokości 10.000 złotych.

Sąd uznał oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt XI - XIII; XXII –XXIX; XXXI; XXXVI i XXXVIII czynów, z tym tylko iż ustalił, że oskarżony popełnił je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi przestępstwo z art. 279§1kk, art. 288§1kk, art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kkw zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 279§1kk w zw. z art. 91§1kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając ją Sąd wziął pod uwagę, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma wobec niego osiągnąć, a nadto aby zostały spełnione potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej w kontekście ogólnospołecznym. Czyn przypisany oskarżonemu charakteryzuje wysoki stopień społecznej szkodliwości z uwagi na wysokości i ilość wyrządzonych szkód jak również wielość osób pokrzywdzonych. Oskarżony swoim zachowaniem przejawiał lekceważenie dla obowiązujących przepisów prawa. Ponadto okolicznością obciążającą przemawiającą na niekorzyść oskarżonego była uprzednia wielokrotna karalność, w tym przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu. Za okoliczność łagodzącą sąd uznał przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu, aczkolwiek okoliczność ta nie może mieć dużego znaczenia i nie może być przeceniana. Oskarżony zatrzymany został bowiem do kontroli drogowej w sytuacji gdy znajdował się w stanie nietrzeźwości i fakt popełnienia przez niego tegoż czynu był dość oczywisty.

Zauważyć należy, iż J. M. (1) dopuścił się kolejnych przestępstw przeciwko mieniu. W konsekwencji należy uznać, że oskarżony jest człowiekiem zdemoralizowanym, który popełnienie przestępstwa traktuje jako swoisty sposób na życie. Oskarżony kolejny raz godził w cudze mienie, i w sposób całkowicie świadomy, nacechowany złymi intencjami oraz w poczuciu bezkarności, naruszał podstawowe dobra osób trzecich, pozostające pod ochroną prawa. Żadna z dotychczas orzeczonych kar, nie powstrzymała J. M. (1) od popełnienia kolejnych przestępstw. W przekonaniu sądu, przedstawione argumenty nakazywały orzeczenie wobec oskarżonego kary w takim wymiarze. Sąd nie dopatrzył się przesłanek, przekonujących o pozytywnej prognozie kryminologicznej, co do zachowania oskarżonego w przyszłości. Ani dotychczasowy sposób życia ani też warunki osobiste oskarżonego nie dają podstawy do takiego postąpienia. Wymierzona kara uświadomi oskarżonemu bezprawność i niedopuszczalność takich zachowań, a przede wszystkim zapobiegnie poczuciu bezkarności oskarżonego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności stanowi adekwatną odpłatę za przypisany mu czyn oraz winna zrealizować wszystkie cele kary w tym w pierwszej kolejności uzmysłowić mu naganność i brak akceptacji takiego postępowania i tym samym wdrożyć go do przestrzegania norm prawnych.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości, Sąd na mocy art. 46§1kk orzekł oskarżonemu obowiązek naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonych: M. M. (2) kwoty 17.000 złotych; A. O. i T. O. łącznej kwoty 25.500 złotych; S. S. kwoty 28.000 złotych; M. K. (1) i A. K. łącznej kwoty 20.000 złotych; M. M. (3) kwoty 13.000 złotych, K. Z. kwoty 23.500 złotych. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Sąd uznając oskarżonego J. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt XLI czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 280§1kk i art. 279§1kk w zw. z art. 11§2kk, , przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 280§1kk wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając ją Sąd wziął pod uwagę, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma wobec niego osiągnąć, a nadto aby zostały spełnione potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej w kontekście ogólnospołecznym. Czyn przypisany oskarżonemu charakteryzuje stosunkowo niewysoki stopień społecznej szkodliwości z uwagi na wysokość wyrządzonej szkody. Oskarżony swoim zachowaniem przejawiał lekceważenie dla obowiązujących przepisów prawa.

Sąd uznał za okoliczność łagodzącą stosunkowo niewysoką wartość szkody wywołanej działaniem oskarżonego. Za okoliczność łagodzącą sąd uznał ponadto przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu, aczkolwiek okoliczność ta nie może mieć dużego znaczenia i nie może być przeceniana. Oskarżony zatrzymany został bowiem do kontroli drogowej w sytuacji gdy znajdował się w stanie nietrzeźwości i fakt popełnienia przez niego tegoż czynu był dość oczywisty.

Natomiast okolicznością obciążającą przemawiającą na niekorzyść oskarżonego była uprzednia wielokrotna karalność, w tym przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu. Zauważy należy, iż J. M. (1) dopuścił się kolejnych przestępstw przeciwko mieniu. W konsekwencji należy uznać, że oskarżony jest człowiekiem zdemoralizowanym, który popełnienie przestępstwa traktuje jako swoisty sposób na życie. Oskarżony kolejny raz godził w cudze mienie, i w sposób całkowicie świadomy, nacechowany złymi intencjami oraz w poczuciu bezkarności, naruszał podstawowe dobra osób trzecich, pozostające pod ochroną prawa. Żadna z dotychczas orzeczonych kar, nie powstrzymała J. M. (1) od popełnienia kolejnych przestępstw. W przekonaniu sądu, przedstawione argumenty nakazywały orzeczenie wobec oskarżonego kary w takim wymiarze. Sąd nie dopatrzył się przesłanek, przekonujących o pozytywnej prognozie kryminologicznej, co do zachowania oskarżonego w przyszłości. Ani dotychczasowy sposób życia ani też warunki osobiste oskarżonego nie dają podstawy do takiego postąpienia. Wymierzona kara uświadomi oskarżonemu bezprawność i niedopuszczalność takich zachowań, a przede wszystkim zapobiegnie poczuciu bezkarności oskarżonego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności stanowi adekwatną odpłatę za przypisany mu czyn oraz winna zrealizować wszystkie cele kary w tym w pierwszej kolejności uzmysłowić mu naganność i brak akceptacji takiego postępowania i tym samym wdrożyć go do przestrzegania norm prawnych.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości, Sąd na mocy art. 46§1kk orzekł oskarżonemu obowiązek naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego T. J. (1) kwoty 850 złotych. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Na mocy art. 85§1 i 2kk i art. 86§1kk w miejsce wymierzonych wyżej jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd orzekł oskarżonemu J. M. (1) kare łączną 3 lat pozbawienia wolności, stosując przy tym zasadę częściowej absorbcji. Na mocy art. 63§1kk zaliczono oskarżonemu J. M. (1) na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie począwszy od dnia 13.01.2016r do dnia 03.06.2016r, tj. 143 dni, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu oskarżony wobec wydania w stosunku do niego wyroku skazującego zrozumie naganność swojego postępowania i będzie w przyszłości zachowywać się zgodnie z prawem, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Z niniejszego postępowania i wydania wyroku skazującego winien on wyprowadzić na przyszłość pozytywny wniosek i unikać bezprawnych zachowań.

Na mocy art. 626§1kpk zasądzono od oskarżonego J. M. (1) na rzecz oskarżycielki posiłkowej S. S. kwotę 1.033,20 złotych w tym 23% podatku VAT tytułem uzasadnionego wydatku strony związanego z ustanowieniem w sprawie jednego pełnomocnika. Ponadto na mocy art. 29 ust.1 Ustawy z dnia 26.05.1982r prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. G. kwotę 1.033,20 złote w tym 23% podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za wykonywanie obrony z urzędu.

Na mocy art. 624§1kpk Sąd zwolnił oskarżonego J. M. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Oskarżony pozostaje w warunkach izolacji więziennej, w chwili obecnej nie osiąga żadnych dochodów, stąd też pokrycie przez niego kosztów postępowania w niniejszej sprawie zdaje się być nadmiernie uciążliwe, a wręcz niewykonalne.

II K 190/16

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE