Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 r. w Gliwicach

sprawy G. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania G. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 21 grudnia 2015 r. i 7 stycznia 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej od 1 grudnia 2015 r.

(-) SSO Grażyna Łazowska

  Sygn. akt VIII U 390/16

Decyzjami z dnia 21 grudnia 2015r. oraz z dnia 7 stycznia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U.2015.965 ze zm.), odmówił ubezpieczonemu G. M. prawa do emerytury pomostowej, gdyż nie udokumentował on 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od powyższych decyzji, domagając się ich zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia, po uprzednim zaliczeniu do okresu pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia od 1 grudnia 1980r. do 13 stycznia 1995r. oraz od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2008r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony ukończył wiek 60 lat z dniem (...)

Organ rentowy uznał za udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe w łącznym wymiarze 41 lat, 2 miesiące i 16 dni.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze, organ rentowy zaliczył 4 lata, 2 miesiące i 13 dni, a to następujący okres pracy:

- od 1 stycznia 2009r. do 13 marca 2013r. w firmie (...) Sp. z o.o. w K. na stanowisku kierowcy autobusu.

Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze nie zaliczył okresów:

- od 1 grudnia 1980r. do 31 stycznia 1995r. na stanowisku kierowcy sanitarki ( (...), a następnie (...)),

- od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2008r. w firmie (...) Sp. z o.o. w K. na stanowisku kierowcy, bowiem pracodawca w świadectwie pracy z dnia 14 marca 2013r. nie podał kwalifikacji zajmowanego przez skarżącego stanowiska w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zakłady (...) zajmowały się produkcją ciężkich pojazdów gąsienicowych o przeznaczeniu wojskowym oraz cywilnym. Odwołujący rozpoczął pracę w tym zakładzie w dniu 16 lutego 1972r. Z dniem 1 grudnia 1980r. powierzono mu obowiązki kierowcy karetki pogotowia, zarówno wypadkowej jak i wyjazdowej. Była to praca na rzecz Międzyzakładowej Przychodni (...), która zabezpieczała teren zakładu (...), Huty (...), (...), (...), poligon przyfabryczny oraz dzielnicę Ł.. Praca ta polegała na jeżdżeniu do wypadków na terenie zakładu, jak również poza nim, zwłaszcza na terenach przyzakładowych znajdujących się w dzielnicy Ł.. Zdarzało się, iż odwołujący pomagał w akcji ratowniczej. Z kolei jako kierowca karetki wyjazdowej skarżący dojeżdżał do pacjentów celem pobrania krwi, a także przewoził pacjentów do szpitala czy przychodni. Była to praca w systemie zmianowym. Przychodnia zakładowa dysponowała czterema karetkami i zatrudniała trzech kierowców. Skarżący pracował jako kierowca sanitarki stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przez całe dniówki, nie był kierowany do żadnych innych prac. Od 31 lipca 1997r. w związku z przejęciem zakładu przez (...) skarżący wykonywał ciągle tę samą pracę na terenie zakładu jednak na rzecz innego pracodawcy. Obowiązki kierowcy karetki Międzyzakładowej Przychodni (...) skarżący wykonywał do 31 stycznia 1995r.

W drugim ze spornych okresów, a to od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2008r. odwołujący był zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o. w K. na stanowisku kierowcy autobusu o liczbie miejsc powyżej 15. Obsługiwał on wówczas regularną linię autobusową, pracował dla komunikacji miejskiej. Wykonywał tę pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przez całe dniówki. Nie był delegowany do prac innego rodzaju. Dnia 13 marca 2013r. skarżący rozwiązał stosunek pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w B. Ł., (...) i Transportowiec,, zeznań świadków M. C., D. P., S. P., R. R., H. G., R. W., a także przesłuchania ubezpieczonego.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za przekonywujący, kompletny, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Po myśli art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015r. poz. 965 ze zm.) prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei ust. 3 tego artykułu stanowi, iż prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Zgodnie z treścią art. 4 tej samej ustawy prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art.5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

- urodził się po dniu 31.12.1948r.;

- ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

- osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

- udowodnił okres składkowy i nieskładkowy w łącznym wymiarze co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

- przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub art.32 i art.33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS;

- po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3;

- nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie zaś z treścią art. 53 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012, poz. 1137) pojazdem uprzywilejowanym w ruchu drogowym może być pojazd samochodowy:

2) zespołu ratownictwa medycznego.

W niniejszej sprawie ostatecznie spór sprowadzał sie wyłącznie do ustalenia, czy wspomniane sporne okresy pracy odwołującego podlegają uwzględnieniu do stażu pracy w warunkach szczególnych, a tym samym, czy ubezpieczony legitymuje się 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co stanowi przesłankę przyznania spornego świadczenia.

Zdaniem Sądu wynik przeprowadzonego postępowania dowodowego wskazuje jednoznacznie, iż ubezpieczony w okresach spornych w niniejszej sprawie, tj. od 1 grudnia 1980r. do 31 stycznia 1995r. na stanowisku kierowcy karetki pogotowia w firmach (...), a następnie (...), jak i od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2008r. w firmie (...) Sp. z o.o. w K. na stanowisku kierowcy autobusu, wykonywał prace zaliczane do prac w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustaw wyżej powołanych. I tak, pracy odwołującego na stanowisku kierowcy karetki pogotowia odpowiada stanowisko opisane w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r., wykaz A, dział VIII, poz. 2, a to „Prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych), pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów”. Zgodnie bowiem z art. 53 ustawy o ruchu drogowym pojazd samochodowy zespołu ratownictwa medycznego stanowi pojazd uprzywilejowany w rozumieniu tej ustawy. Z kolei praca opisana pod ww. pozycją dotyczy pracy na stanowisku kierowcy samochodu uprzywilejowanego w rozumieniu przepisów tej ustawy.

Odnośnie do pracy odwołującego w charakterze kierowcy autobusu o liczbie miejsc min. 15 wskazać należy, iż pracę tego typu opisano w załączniku nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych pod poz. 8 – „prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym”. Definicja pracy o szczególnym charakterze zawarta w art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych znajduje odzwierciedlenie w sprawie niniejszej i dodatkowo potwierdza kwalifikację tego rodzaju prac jako pracy w warunkach szczególnych, czynnikami szkodliwymi w przypadku prac odwołującego było: narażenie na stres, ponoszenie odpowiedzialności za bezpieczeństwo ludzi, konieczność prowadzenia pojazdu o znacznej masie.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania świadków – byłych współpracowników ubezpieczonego – którym Sąd dał wiarę jako przekonywającym, wzajemnie się pokrywającym, w sytuacji gdy świadkowie w sposób szczegółowy, zgodny przedstawili faktyczny charakter pracy ubezpieczonego w okresach spornych. Zeznania te nadto znajdują potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Sąd oparł się także na zeznaniach skarżącego, uznając je za wiarygodne, korelujące z zeznaniami świadków i treścią powołanej dokumentacji.

Mając na uwadze ustalone okoliczności Sąd uznał, że ubezpieczony spełnia wszystkie przesłanki prawa do emerytury pomostowej określone powyżej, gdyż niewątpliwie pracując stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca międzyzakładowej karetki pogotowia, zaś następnie jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15 w wyżej wymienionych okresach spornych wykonywał pracę w warunkach szczególnych przed dniem 1.01.1999r., gdyż praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w warunkach szczególnych w wykazie A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r., nr 8, poz. 43 ze zm.) dział IV, poz. 9 oraz wykonywał prace o szczególnym charakterze po dniu 31 grudnia 2008r. w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

W konsekwencji powyższego Sąd, na podstawie powołanych przepisów, z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc, w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej począwszy od 1 grudnia 2015r.

(-) SSO Grażyna Łazowska