Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku w S. Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Ewa Sławińska- Klamann

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Adamczyk-Podolska

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013r. w Słupsku

na rozprawie sprawy

z odwołania T. T.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 9 sierpnia 2013 r. znak (...)

w sprawie T. T.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o emeryturę rolniczą

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od ubezpieczonej T. T. na rzecz pozwanego Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

T. T. wniosła odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 09.08.2013 roku, znak (...), odmawiającej jej prawa do emerytury rolniczej.

Ubezpieczona zaskarżyła w całości decyzję organu rentowego i domagała się jej uchylenia. W uzasadnieniu podniosła, że spełnia warunki do przyznania obu emerytur, zarówno rolniczej jak i z powszechnego ubezpieczenia społecznego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od ubezpieczonej na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. Podniósł, że ubezpieczona nie spełnia warunków do przyznania emerytury rolniczej w zakresie wymaganego stażu pracy. Wskazywał, iż ubezpieczona ma przyznaną emeryturę z ZUS i do przyznania prawa do tej emerytury ZUS zaliczył okresy ubezpieczenia społecznego rolników- od 1.07.1977r. do 14.12.1980r., od 15.12.1980r. do 31.12.1995r., od 1.01.1990r. do 31.03.2009r., które nie mogą zostać mogą zostać zaliczone do emerytury rolniczej. .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona T. T., urodzona (...), złożyła w dniu 23.07.2013 r. wniosek do KRUS o przyznanie jej prawa do emerytury rolniczej, zaś 03.07.2013 r. wniosek do ZUS o przyznanie jej prawa do emerytury z powszechnego ubezpieczenia społecznego.

/ dowód: wnioski –akta KRUS i ZUS/

29.07.2013 r. KRUS wydał decyzję przyznającą ubezpieczonej T. T. prawo do emerytury rolniczej od dnia 23.07.2013 r. bezterminowo.

/ dowód: decyzja z dnia 29.07.2013 r. – k. 4/

Zaskarżoną decyzją z dnia 09.08.2013 r., znak (...), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do emerytury rolniczej oraz uchylił decyzję z dnia 29.07.2013 r.

/ dowód: zaskarżona decyzja KRUS z dnia 09.08.2013 r. – k. 5 akt sprawy/

Decyzją z dnia 12.09.2013 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonej T. T. prawo do emerytury od 22.07.2013 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

/ dowód: decyzja organu rentowego z dnia 12.09.2013 r. – k. 7-7 v. akt sprawy/

Przy ustaleniu uprawnień do emerytury z powszechnego ubezpieczenia społecznego ZUS zaliczył ubezpieczonej następujące okresy z ubezpieczenia społecznego rolników tj. od 01.07.1977 r. do 14.12.1980 r., od 15.12.1980 r. do 31.12.1995 r., od 01.01.1990 r. do 31.03.2009 r. jako okresy uzupełniające.

Natomiast KRUS uwzględnił ubezpieczonej pozostałe okresy z ubezpieczenia społecznego rolników tj. od 07.06.1975 r. do 30.06.1977 r. oraz od 01.04.2009 r. do 30.06.2009 r. Łącznie 2 lata 3 miesiące i 24 dni.

bezsporne

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j.: Dz.U. z 2008 r., Nr 50, poz. 291 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, emerytura rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny: kobieta 60 lat;

2.  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 25 lat z uwzględnieniem art. 20.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1-3 powołanej ustawy do okresów ubezpieczenia wymaganych zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 zalicza się okresy:

1. podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidulanych i członków ich rodzin w latach 1983-1990;

2. prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, przed dniem 01.01.1983 r.;

3. od których zależy prawo do emerytury zgodnie z przepisami emerytalnymi.

Natomiast art. 20 ust. 2 wyżej wskazanej ustawy stanowi, iż nie zalicza się do okresów ubezpieczenia tych okresów, które zostały zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury i renty na podstawie odrębnych przepisów.

Przy ustaleniu uprawnień do tego świadczenia ZUS zaliczył ubezpieczonej następujące okresy z ubezpieczenia społecznego rolników:

-01.07.1977 r. -14.12.1980 r.;

-15.12.1980 r.-31.12.1995 r.;

-01.01.1990 r.-31.03.2009 r.

Rację ma organ rentowy, że przy ustalaniu uprawnień ubezpieczonej do emerytury rolników powyższe okresy nie mogły zostać uwzględnione. Uwzględniono zatem następujące okresy:

-07.06.1975 r.-30.06.1977 r.;

-01.04.2009 r.-30.06.2009 r.

Łącznie 2 lata 3 miesiące i 24 dni zamiast wymaganych 25 lat.

KRUS przy ustalaniu prawa do emerytury rolniczej mógł jedynie zaliczyć ubezpieczonej T. T. okresy nie uwzględnione przy ustaleniu uprawnień do emerytury z ZUS.

Wobec nie spełnienia warunku podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres 25 lat, brak było podstaw do przyznania ubezpieczonej emerytury rolniczej.

Jedynie na marginesie podnieść należy, że okresy pracy na gospodarstwie rolnym zostały uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury z ZUS jako okresy uzupełniające, a zatem nie mogą one być podwójnie zaliczone do ustalenia prawa do emerytury rolniczej z KRUS. Natomiast przy ustaleniu uprawnień do emerytury rolniczej KRUS uwzględnił tylko okresy nie uwzględnione przy ustaleniu uprawnień do emerytury z powszechnego ubezpieczenia społecznego tj. łącznie 2 lata 3 miesiące i 24 dni, a zatem jest to okres niewystarczający do przyznania prawa do emerytury rolniczej. Jednocześnie wskazać należy, że gdyby ZUS nie zaliczył ubezpieczonej okresów uzupełniających, to ubezpieczona nie spełniłaby warunku posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia do przyznania emerytury z ubezpieczenia pracowniczego.

W tym stanie rzeczy Sąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99 i 108 § 1 k.p.c. zasądzając od ubezpieczonej jako przegrywającej sprawę koszty poniesione przez pozwanego tytułem zastępstwa procesowego. O zasądzenie tych kosztów pozwany organ rentowy wnosił w odpowiedzi na odwołanie. Sąd zasądził kwotę 60 zł stanowiącą minimalne wynagrodzenie pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym należną w sprawach o świadczenie z ubezpieczeń społecznych tj. w oparciu 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), o czym orzeczono w punkcie II sentencji wyroku.