Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 listopada 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił J. M. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni nie spełnia warunku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ponieważ stanowisko księgowej, które zajmowała nie zostało zlikwidowane, gdyż na miejsce wnioskodawczyni została zgłoszona do ubezpieczenia inna osoba na to samo stanowisko. /decyzja - w aktach ZUS/

W dniu 11 stycznia 2016 roku J. M. złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego oraz o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że organ rentowy błędnie przyjął, że jej stanowisko nie zostało zlikwidowane, ponieważ w okresie zatrudnienia u A. W. (1) faktycznie nie wykonywała pracy księgowej, a pracę asystenta biurowego lub asystenta księgowego. Podała, że nie zajmowała się sprawami kadrowymi ani sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz - w przeciwieństwie do osoby zatrudnionej po jej odejściu – A. W. (2) nie posiada żadnego wykształcenia kierunkowego w zakresie rachunkowości, nie ma uprawnień do prowadzenia pełnej księgowości. /odwołanie – k. 2-4/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 22 stycznia 2016 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie - k. 9/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. M., urodzona w dniu (...), w okresie od 28 marca 2013 roku do31 stycznia 2015 roku była pracownikiem swego brata – A. W. (1), prowadzącego Biuro (...), zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku księgowej. /świadectwo pracy – w aktach ZUS/

Ubezpieczona legitymuje się wykształceniem ogólnokształcącym. Nie ma uprawnień do prowadzenia pełnej księgowości. /niesporne/

Taka księgowość nigdy nie była prowadzona dla klientów przez Biuro (...). /niesporne/

Wnioskodawczyni księgowała książki przychodów i rozchodów. /zeznania świadka A. W. – protokół rozprawy – zapis nagrania 00:18:35 – 00:22:19 - płyta CD k 25/

Oprócz wnioskodawczyni A. W. (1) zatrudniał B. A. – pracownika zajmującego się rozliczeniami ZUS. /zeznania świadka A. W. – protokół rozprawy – zapis nagrania 00:18:35 – 00:22:19 - płyta CD k 25/

Przyczyną rozwiązania z wnioskodawczynią umowy o pracę była potrzeba opieki nad jej mężem oraz zamysł A. W. (1) rozszerzenia działalności biura o usługi pełnej księgowości, do której prowadzenia wnioskodawczyni nie ma uprawnień. /zeznania świadka A. W. – protokół rozprawy – zapis nagrania 00:18:35 – 00:22:19 - płyta CD k 25, przesłuchanie wnioskodawczyni - protokół rozprawy – zapis nagrania 00:29:16 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:52 - 00:08:29 - płyta CD k 25/

Na miejsce wnioskodawczyni od dnia 2 lutego 2015 roku została zatrudniona A. W. (2), posiadająca wyższe wykształcenie i uprawnienia do prowadzenia pełnej księgowości. Przejęła ona po wnioskodawczyni rozliczanie książek rozchodów i przychodów. Nie prowadziła pełnej księgowości. /zeznania świadka A. W.– protokół rozprawy – zapis nagrania 00:12:35 – 00:17:17 - płyta CD k 25, zeznania świadka A. W. – protokół rozprawy – zapis nagrania 00:22:20 – 00:26:54 - płyta CD k 25, przesłuchanie wnioskodawczyni - protokół rozprawy – zapis nagrania 00:29:16 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami 00:02:52 - 00:08:29 - płyta CD k 25/

A. W. (2) świadczyła na rzecz A. W. (1) pracę tylko przez miesiąc, ponieważ stała się niezdolna do pracy z powodu choroby. /niesporne/

A. W. (1) nie zatrudnił na czas jej nieobecności żadnego pracownika. Do tej pory nie rozlicza ksiąg handlowych. Nie przyjął żadnego zlecenia w tym zakresie. /zeznania świadka A. W. – protokół rozprawy – zapis nagrania 00:22:20 – 00:26:55, 00:26:56 – 00:27:47 - płyta CD k 25/

J. M. legitymuje się stażem 35 lat, 6 miesięcy i 4 dni okresów składkowych oraz 14 dniami okresów nieskładkowych. /zestawienie – w aktach ZUS/

W dniu 26 sierpnia 2015 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. / wniosek – w aktach ZUS/

Z wnioskiem tym wystąpiła po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, w okresie pobierania tego zasiłku nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych. Okres 180 dni pobierania zasiłku upłynął dnia 11 sierpnia 2015 roku. /zaświadczenie, karta wypłat świadczeń – w aktach ZUS/

Powyższych ustaleń Sad dokonał na podstawie spójnych i korespondujących ze sobą dowodów – z dokumentów, z zeznań świadków oraz przesłuchania wnioskodawczyni.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art.2 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku
o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 170), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje kobiecie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz.149 z późn. zm.), w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła 55 lat oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat.

Stosownie do treści art.2 ust.3 wymienionej ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art.2 ust. 1 i wymienione w ust.3 art. 2.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art.2 ust.1 pkt 2 powołanej ustawy przysługuje kobiecie, która spełniła łącznie wszystkie przesłanki prawne określone w art.2 tej ustawy.

W sprawie niniejszej niesporne jest, że w dniu rozwiązania stosunku pracy łączącego wnioskodawczynię z A. W. (1) (31 stycznia 2015 roku) miała ona ukończone 55 lat legitymowała się ponad 35 – letnim stażem pracy, zaś z wnioskiem o świadczenie wystąpiła po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, w okresie pobierania tego zasiłku nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych. Wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego zgłosiła w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W ocenie Sądu rozpoznającego przedmiotową stosunek pracy łączący J. M. z A. W. (1) nie został jednak rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu art.2 ust.1 pkt 29 cytowanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przyczyny dotyczące zakładu pracy rozumie się:

a) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.4), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c) wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

W ocenie Sądu rozpoznającego przedmiotową sprawę żadna z powyższych okoliczności nie nastąpiła.

W szczególności wskazać należy, że stosunek pracy łączący wskazane strony nie został rozwiązany z przyczyn niedotyczących pracowników - zgodnie z przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ani na podstawie Kodeksu pracy z tych przyczyn.

Ustalenia Sądu dokonane w przedmiotowej sprawie wykazały bowiem, że przyczyną rozwiązania przedmiotowego stosunku pracy – wbrew zapisom w piśmie rozwiązującym umowę o pracę oraz w świadectwie pracy - była potrzeba zapewnienia przez wnioskodawczynię opieki nad jej chorym mężem oraz zamysł A. W. (1) rozszerzenia działalności biura o usługi pełnej księgowości, do której prowadzenia wnioskodawczyni nie ma uprawnień. Powyższego ustalenia Sad dokonał na podstawie spójnych zeznań świadka A. W. (1) oraz przesłuchania wnioskodawczyni.

Nadto, jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, stanowisko wnioskodawczyni nie zostało zlikwidowane ani nie zmniejszył się stan zatrudnienia Biura (...) po rozwiązaniu umowy o pracę z wnioskodawczynią. W sprawie niesporne jest bowiem, że na jej miejsce – już od dnia 2 lutego 2015 roku na stanowisko księgowej została zatrudniona nowa osoba – A. W. (2).

W ocenie Sądu bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy pozostaje fakt wyższego wykształcenia nowoprzyjętej osoby oraz jej uprawnień do prowadzenia pełnej księgowości, ponieważ – jak wynika z niespornych w tym zakresie ustaleń - przejęła ona jedynie obowiązki wcześniej powierzone wnioskodawczyni i nigdy nie zajęła się pełną księgowością. Fakt zaś, że osoba ta faktycznie nie zdążyła zająć się pełną księgowością z uwagi na niezdolność do pracy po miesiącu jej wykonywania, w świetle przyznanej przez płatnika okoliczności, że do tej pory nie zajmuje się usługami w tym zakresie, nie przyjął żadnego takiego zlecenia, poddaje w wątpliwość ujawniony w toku niniejszego postępowania zamysł zmiany profilu świadczonych usług.

Wobec powyższych uwag – zwłaszcza wobec faktu wykonywania przez nowoprzyjętego pracownika tylko obowiązków wcześniej powierzonych wnioskodawczyni – w żaden sposób nie można przyjąć, by stanowisko wnioskodawczyni zostało zlikwidowane.

Tym samym brak jest podstaw do przyjęcia, że przyczyną rozwiązania stosunku pracy łączącego do dnia 31 stycznia 2015 roku J. M. z A. W. (1) była likwidacja stanowiska pracy czy też inna przyczyna niedotycząca pracownika w rozumieniu cytowanej ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

W tym stanie rzeczy, wobec niespełnienia przez wnioskodawczynię wszystkich przesłanek do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.