Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 roku - znak (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 czerwca 2015 roku
– odmówił M. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że M. K. nie jest niezdolna do pracy, co zostało ustalone na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z dnia
12 sierpnia 2015 roku.

/decyzja – k. 13 akt ZUS/

W dniu 16 września 2015 roku M. K. złożyła odwołanie od
ww. decyzji, podnosząc że stan jej zdrowia czyni ją niezdolną do pracy.

/odwołanie – k. 2 - 3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 30 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie – k. 7/

Pismem procesowym z dnia 5 października 2016 roku pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie ubezpieczonej prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy oraz wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej wnioskodawczyni z urzędu, oświadczając że nie zostały one opłacone w całości ani
w części.

/pismo procesowe – k. 74 – 75/

Strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie w toku postępowania.

/ e-protokół z dnia 24 października 2016 roku – 00:09:05 – 00:12:09 – płyta – k. 84/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni M. K. urodziła się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek o rentę z dnia 17 czerwca 2015 roku
– nienumerowana karta akt ZUS/

W dniu 17 czerwca 2015 roku M. K. złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek o rentę z dnia 17 czerwca 2015 roku
– nienumerowana karta akt ZUS/

Wnioskodawczyni ma wymagany 5 - letni okres składkowy i nieskładkowy przypadający w ostatnim 10-leciu przed datą zgłoszenia wniosku.

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawczyni jest z zawodu obuwnikiem przemysłowym. Ostatnio pracowała jako pracownik produkcji.

/okoliczności bezsporne, a nadto: wniosek o rentę z dnia 17 czerwca 2015 roku
– nienumerowana karta akt ZUS, informacja dot. okresów składkowych i nieskładkowych – nienumerowana karta akt ZUS, świadectwo pracy – k. 6 akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 20 lipca 2015 roku uznał, że M. K. nie jest niezdolna do pracy.

/okoliczność bezsporna, a nadto: orzeczenie – k. 9 – 10 akt ZUS; opinia lekarska Lekarza Orzecznika ZUS – k. 79-79 odwrót dokumentacji orzeczniczo- lekarskiej ZUS/

Na skutek sprzeciwu od ww. orzeczenia, Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia
12 sierpnia 2015 roku uznała, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Komisja Lekarska ZUS, uwzględniając stopień naruszenia sprawności organizmu, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne ubezpieczonej, stwierdziła, że przy istniejącym naruszeniu sprawności M. K. nie jest osobą długotrwale niezdolną do pracy. Rozpoznano u badanej zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego bez istotnego upośledzenia sprawności, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, omdlenia w wywiadzie, niewielkie opadanie powieki oka lewego.

/okoliczność bezsporna, a nadto: orzeczenie – k. 12 - 12 verte akt ZUS; opinia lekarska Komisji Lekarskiej ZUS – k. 95-95 odwrót dokumentacji orzeczniczo- lekarskiej ZUS /

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 roku - znak (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 czerwca 2015 roku
– odmówił M. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że M. K. nie jest niezdolna do pracy, co zostało ustalone na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z dnia
12 sierpnia 2015 roku.

/decyzja – k. 13 akt ZUS/

W badaniu sądowo – internistycznym u wnioskodawczyni rozpoznano: nadciśnienie tętnicze kontrolowane lekami, bez powikłań ze strony serca, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z objawowym zespołem bólowym, dyskopatię L2/3 z objawami zapalenia (CT 2015), omdlenia ortostatyczne bez utraty świadomości, nawracające (2003, 2013, 2015), zawroty głowy pochodzenia naczyniowego, obustronne szumy uszne
i obustronny niedosłuch typu odbiorczego, chorobę refluksową przełyku bez nadżerek
i przewlekłe zapalenie żołądka (02.2015), otyłość ( (...) 36), wrodzone opadanie lewej powieki po leczeniu operacyjnym (1962,1966), stan po przebytym rzucie choroby reumatycznej (1981), operacji przecięcia troczka zginaczy IV palca prawej ręki (2007), operacji żylaków prawej kończyny dolnej (2009) i zapaleniu nadkłykcia bocznego prawej kości ramiennej (2010) oraz zespół objawów lękowo-depresyjnych. Z internistycznego punktu widzenia brak jest przyczyn długotrwałej niezdolności do pracy. W ostatnich latach wnioskodawczyni nie była leczona szpitalnie w oddziałach wewnętrznych. Badaniem lekarskim u wnioskodawczym nie stwierdza się objawów niewydolności serca (obrzęków obwodowych, tachykardii lub zaburzeń rytmu serca – vide badanie H., zastoju
w płucach, powiększenia wątroby i śledziony) jak również objawów niewydolności oddechowej (przyspieszonej czynności oddechowej, sinicy obwodowej, zmian osłuchowych w płucach). Umiarkowane nadciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane lekami i nie powoduje powikłań ze strony serca. Zmiany chorobowe w przewodzie pokarmowym (gastroskopia) nie wpływają na zdolność do pracy i mogą być skutecznie leczone
w warunkach ambulatoryjnych. W obrazie chorobowym dominują objawy ze strony układu kostno-stawowego i lekowo – depresyjne.

/pisemna opinia biegłego internisty – k. 12 – 15/

W badaniu sądowo – neurologicznym rozpoznano u wnioskodawczyni: zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne odcinka szyjnego i lędźwiowo – krzyżowego kręgosłupa, opadanie powieki górnej oka lewego od dzieciństwa i omdlenia ortostatyczne w wywiadzie. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów uszkodzenia układu nerwowego, które powodowałyby znacznego stopnia naruszenia sprawności organizmu. Z neurologicznego punktu widzenia wnioskodawczyni jest zdolna do wykonywania pracy zarobkowej, zgodnie
z poziomem wykonywanych kwalifikacji.

/pisemna opinia biegłego neurologa – k. 19- 21/

W badaniu sądowo – pulmonologicznym rozpoznano u wnioskodawczyni astmę oskrzelową kontrolowaną o łagodnym przebiegu klinicznym, z dobrą reakcją na stosowany lek wziewny, bez upośledzenia wentylacji płuc w badaniach spirometrycznych, bez zaostrzeń, niewymagającą intensyfikacji leczenia oraz nikotynizm w wywiadzie. Z pulmonologicznego punktu widzenia astma oskrzelowa nie narusza sprawności organizmu w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy zgodną z posiadanymi kwalifikacjami.

/pisemna opinia biegłego pulmonologa – k. 24 - 25/

W badaniu sądowo – psychiatrycznym rozpoznano u wnioskodawczyni zaburzenia nerwicowe i łagodne zaburzenia adaptacyjne. Skarżąca nie była hospitalizowana psychiatrycznie, nie pobiera też leków ze wskazań psychiatrycznych. Nie występują u niej objawy psychotyczne, jest sprawna intelektualnie. Z psychiatrycznego punktu widzenia nie stwierdza się długotrwałej niezdolności do pracy wnioskodawczyni.

/pisemna opinia biegłego psychiatry– k. 29 - 30/

W badaniu sądowo – ortopedycznym rozpoznano u M. K.: miernie nasilone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów bez upośledzenia funkcji narządu ruchu z subiektywnym zespołem bólowym, zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej prawej, przebyty zabieg palca „trzaskającego” ręki prawej w 2007 roku, bez upośledzenia funkcji ręki. Z ortopedycznego punktu widzenia wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

/pisemna opinia biegłego ortopedy – k. 32-34/

W badaniu sądowo – okulistycznym rozpoznano u wnioskodawczyni: wrodzoną miopatię typu G. z opadnięciem powieki oka lewego (dwukrotnie operowanym), nierównością źrenic, barkiem spojrzenia ku górze oka lewego, dwojeniem kierunkowym, astygmatyzm małego stopnia, starowzroczność. Po korekcji istniejącej wady ostrość wzroku do dali każdego oka jest pełna. Po korekcji starowzroczności ostrość do bliży każdego oka jest także pełna. Ciśnienie śródoczne nie jest podwyższone. Pole widzenia oka prawego jest prawidłowe. Pole widzenia w oku lewym obwodowo jest nieco zawężone z powodu wrodzonego opadnięcia powieki bez wpływu na orzekanie. Widzenie obuoczne jest zachowane. Dwojenie kierunkowe „ku górze” spowodowane jest wrodzonym brakiem ruchomości lewej gałki ocznej ku górze. M. może mieć charakter postępujący.
Z okulistycznego punktu widzenia stan narządu wzroku wnioskodawczyni obecnie ani
w przeszłości nie uzasadnia całkowitej ani częściowej niezdolności do pracy zgodnie
z kwalifikacjami.

/pisemna opinia biegłego okulisty – k. 60, ustna uzupełniająca opinia biegłego okulisty –
e-protokół z dnia 24 października 2016 roku – 00:02:04 – 00:07:23 – płyta – k. 84/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w aktach rentowych oraz na podstawie opinii biegłych specjalistów z zakresu: chorób wewnętrznych, neurologii, ortopedii, pulmonologii, psychiatrii, okulistyki.

Sąd dokonał oceny stanu zdrowia M. K., opierając się przede wszystkim na opiniach biegłych, którzy zgodnie orzekli, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy.

Stanowisko wnioskodawczyni i jej osobiste przekonanie o stanie swojego zdrowia nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, zwłaszcza w opiniach powołanych biegłych. Powołane opinie, na podstawie których Sąd ustalił stan faktyczny sprawy korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym i zostały wydane w oparciu
o posiadaną przez biegłych wiedzę specjalistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Biegli wydali opinie na podstawie przedstawionej im dokumentacji medycznej wnioskodawczyni
i dokumentacji ZUS znajdującej się w aktach sprawy oraz na podstawie badania wnioskodawczyni. Opinie te były spójne, logiczne i odpowiadały zakreślonej tezie dowodowej. Biegli w sposób jasny odpowiedzieli na postawione im pytania, wskazując szczegółowo wszystkie podstawy dokonanych przez siebie w opinii ustaleń.

Wszelkie wątpliwości dotyczące opinii biegłego okulisty podnoszone przez pełnomocnika wnioskodawczyni, biegła wyjaśniła w ramach opinii uzupełniającej, podtrzymując opinię pisemną i wskazując, że mimo wrodzonej miopatii ostrość wzroku po korekcji jest pełna, a stan narządu wzroku wnioskodawczyni obecnie ani
w przeszłości nie uzasadnia całkowitej ani częściowej niezdolności do pracy zgodnie
z kwalifikacjami.

Jednocześnie Sąd oddalił wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni o dopuszczenie dowodu z przesłuchania odwołującej na okoliczność stanu jej zdrowia, ponieważ ustalenie tej okoliczności wymaga wiadomości specjalnych, a zatem jedynym miarodajnym dowodem na okoliczność stanu zdrowia strony jest dowód z opinii biegłych, który został w niniejszej sprawie przeprowadzony, pozwalając na wyjaśnienie wszystkich spornych okoliczności. Należy wskazać, że Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego co do stanu zdrowia wnioskodawczyni, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego, niż wyrażone w opiniach biegłych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1987 roku, II URN 228/87, (...)) .

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Jak stanowi art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy emerytalnej, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej
5 lat, jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres, o którym mowa
w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Zgodnie z art. 12 ustawy rentowej niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia: daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji, celowości przekwalifikowania zawodowego dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej "lekarzem orzecznikiem".

Warunki określone w art. 57 powołanej ustawy muszą być spełnione łącznie, by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem sporu było, czy M. K. jest niezdolna do pracy. Pozostałe przesłanki nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Sąd dokonał ustaleń na podstawie zebranego materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych z zakresu: chorób wewnętrznych, neurologii, ortopedii, pulmonologii, psychiatrii oraz okulistyki. Wszyscy biegli zgodnie uznali, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Wnioski wszystkich opinii były zgodne z treścią orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12 sierpnia 2015 roku.

Mając powyższe na względzie Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, orzekając jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawczyni z urzędu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 15, § 16 w zw. z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu ( t.j. Dz. U. 2013, poz. 490),
w brzmieniu nadanym przez § 1 pkt 3b Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
29 lipca 2015 roku zmieniającego rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu ( Dz. U. z 2015 roku, poz. 1078), uwzględniając
zgodnie z § 2 ust. 3 Rozporządzenia stawkę należnego podatku od towarów i usług
w wysokości 23%. Sąd przyznał zatem i nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa kasy Sądu Okręgowego w Łodzi na rzecz radcy prawnego I. R. kwotę 221,40 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej M. K. przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu.

ZARZĄDZENIE

Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

15 listopada 2016 roku

M.U.