Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 16 września 2016 r.

  Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

0.0.1.Przewodniczący Sędzia SO Barbara Przybyła (spr.)

0.0.2. Sędzia SO Małgorzata Korfanty

Sędzia SR (del.) Rafał Baranek

Protokolant Monika Brzoza

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa S. Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 12 stycznia 2016r.

sygn. akt VII GC 491/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok o tyle, że zasądza odsetki od kwoty 6.737,40 zł (sześć tysięcy siedemset trzydzieści siedem złotych i czterdzieści groszy) w ten sposób, że od kwoty 6.467,42 zł (sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt siedem złotych i czterdzieści dwa grosze) od dnia 7 października 2013 roku do dnia zapłaty, a od kwoty 269,98 zł (dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych i dziewięćdziesiąt osiem groszy) od dnia 12 stycznia 2016 roku, a w pozostałym zakresie oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 682 zł (sześćset osiemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu odwoławczym.

SSO Małgorzata Korfanty SSO Barbara Przybyła SSR (del.) Rafał Baranek

Sygn. akt X Ga 157/16

UZASADNIENIE

S. Z. wniósł o zasądzenie od (...) Zakładu (...)
Spółki Akcyjnej z (...) w W. kwoty 6 667,42 zł z ustawowymi odsetkami
od kwot 6 467,42 zł od dnia 7 października 2013 roku i od kwoty 200,00 zł od dnia
14 kwietnia 2014 roku oraz kosztów procesu.

Żądanie główne objęte pozwem obejmowało odszkodowanie, w związku z uszkodzeniem na skutek zdarzenia drogowego samochodu V. (...) należącego do D. K., od którego powód nabył wierzytelność z tytułu odszkodowania za wyrządzoną szkodę.

Sąd pierwszej instancji uwzględnił żądanie, po dokonanym rozszerzeniu powództwa i zasądził kwotę:

- 6 737,40 zł tytułem kosztów naprawy samochodu z odsetkami od dnia wyrokowania

- 200,00 zł tytułem kosztów sporządzenia wyceny z odsetkami od 14 kwietnia 2014r.

Sąd pierwszej instancji za bezsporne uznał następujące okoliczności:

W dniu 5 września 2013 roku doszło do kolizji drogowej.

Uszkodzeniu uległ samochód V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do D. K.. Sprawca szkody był objęty ochroną ubezpieczeniową pozwanej, w ramach umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.Pozwana wypłaciła poszkodowanemu kwotę 3 645,15 zł tytułem kosztów brutto naprawy uszkodzonego samochodu. Poszkodowany nie wykonał naprawy samochodu.

Powód zlecił wykonanie kosztorysu naprawy uszkodzonego samochodu Stowarzyszeniu (...) w K.. Koszty naprawy wg tej wyceny wyniosły kwotę 10 112,57 zł brutto.

W dniu 3 marca 2014 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 6 467,42 zł tytułem różnicy między kwotą należnego odszkodowania, a wypłaconą kwotą oraz kwoty 200,00 zł tytułem zwrotu kosztów wykonania kosztorysu w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Pozwana odebrała wezwanie w dniu 14 marca 2014 roku. Pozwana odmówiła zwiększenia kwoty odszkodowania.

Sąd uwzględniając powództwo co do należności głównej oparł się ( miedzy innymi) na opinii biegłego, wydanej na zlecenie Sądu na okoliczność wysokości szkody.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że uzasadnione koszty naprawy samochodu uszkodzonego na skutek wypadku z dnia 5 września 2013 roku wyniosły 10 382,55 zł brutto.

Pozwana wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 3 645,15 zł. Różnica między kwotą należnego odszkodowania, a kwotą wypłaconą wyniosła 6 737,40 zł. Roszczenie powoda w tym zakresie zasługiwało na uwzględnienie.

O odsetkach od kwoty 200,00 zł Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w związku
z art. 14 ust. 1 u.u.o., zasądzając je od dnia następnego po upływie trzydziestodniowego terminu od dnia zgłoszenia pozwanej żądania zwrotu tej kwoty. Natomiast o odsetkach od kwoty 6 467,42 zł Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w związku z art. 363 § 2 k.c., zasądzając je od dnia ogłoszenia wyroku i oddalając w pozostałym zakresie.

W tym zakresie sąd pierwszej instancji wskazał, że wartość odszkodowania za naprawę samochodu Sąd ustalił w wyroku po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. Porównanie cen wskazanych w ekspertyzie prywatnej z dnia 19 lutego 2014 roku i cen zawartych w kalkulacjach naprawy stanowiących element opinii biegłego wskazywało na to, że ceny w dacie wyrokowania były wyższe w stosunku do cen z daty powstania szkody, a ustalenie odszkodowania nastąpiło zgodnie z zasadą z art. 363 § 2 k.c. W tej sytuacji dopiero od daty wyrokowania pozwana pozostawała w opóźnieniu w spełnieniu zasądzonego świadczenia, a tym samym od tej daty należały się powodowi odsetki. W tym zakresie sąd powołał stanowisko Sądu Najwyższego przedstawione w uchwale z dnia 6 września 1994 r., sygn. III CZP 105/94, OSNC 1995, Nr 2, poz. 26 oraz w wyroku z dnia z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. II CSK 736/11.

Apelację wniósł powód w zakresie obejmującym żądanie odsetek od kwoty 6 737,40 za okres od 7.10.2013r. domagając się zmiany zaskarżonego wyroku.

Zarzucił naruszenie przepisów:

- art. 233§1 kpc poprzez błędną, niezgodną z zasadami doświadczenia życiowego i zasadami logicznego rozumowania ocenę opinii biegłego i prywatnej ekspertyzy powoda i uznanie przez sąd, że ceny w dacie wyrokowania były wyższe niż ceny z daty powstania szkody’

- art. 481 kc w związku z art. 817 kc i art. 363§2 kc i art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…), poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że datę wymagalności roszczenia odsetkowego należy liczyć od dnia wyrokowania a nie od upływu 30 dni od dania zgłoszenia szkody.

Sąd rozpoznając apelację zważył, co następuje.

Apelacja w części zasługuje na uwzględnienie.

Oddaleniu apelacja podlegała jedynie w zakresie obejmującym rozszerzenie żądania tj. w odsetek od kwoty 269, 98 zł bowiem żądanie w tym zakresie powód zgłosił dopiero w piśmie z dnia 30 grudnia 2015r.

Należy podzielić stanowisko skarżącego, iż sąd zasądzając osetki od dnia wyrokowania dopuścił się naruszenia przepisu art. art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) i art. . 817. § 1.kc. Zgodnie z tym ostatnim przepisem ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Słuszny jest także zarzut skarżącego, niewłaściwej oceny opinii biegłego i przyjęcie, że ceny przyjęte przez biegłego różnią się w sposób istotny od cen z daty powstania szkody.

Z treści opinii ( k.85) wynika , że biegły przyjął korektę wartości roboczogodziny do kwoty 90zł. Przyjęte koszty części zamiennych są takie jak w kosztorysie powoda.

Zatem ustalone przez biegłego odszkodowanie jest porównywalne z wyliczeniem powoda i rożni się jedynie co do kwoty 269,98zł

Ustalona przez sąd kwota odszkodowania jest zatem niższa niż zgłaszana przez powoda wyliczona z odsetkami wedle reguły z art. 817kc.

W tej sytuacji zasądzenie odsetek od daty wyrokowania nie prowadziłoby do pokrzywdzenia powoda, a zasądzone odszkodowanie nie doprowadziłoby do pokrycia słusznych żądań powoda.

Zgodnie z cytowanym przez skarżącego wyrokiem SN z 10.02.2000r. CKN 725, w sytuacji, gdy odszkodowanie ustalone według cen obowiązujących w dniu wyrokowania mieści się w granicach żądania, ale nie przewyższa sumy odszkodowania obliczonego według cen z daty, w której świadczenie odszkodowawcze powinno być spełnione wraz z żądanymi odsetkami od tej daty do czasu wydania wyroku, odszkodowanie może być zasądzone według cen z daty, w której świadczenie powinno być spełnione z odsetkami od tej daty. Uwzględnienie żądania powoda w taki sposób lepiej chroni jego interesy. Przewidziana bowiem w art. 363 § 2 k.c. zasada nie wyłącza ustalenia w danym wypadku odszkodowania według cen z daty, w której powinno ono być spełnione, i zasądzenia go z odsetkami od tej daty.

Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie odszkodowanie wg cen z daty wyrokowania nie przewyższało sumy odszkodowania z daty gdy miało być spełnione z odsetkami do daty wyrokowania.

Mając na względzie powyższe sąd po myśli art. 386 zmienił zaskarżony wyrok i po myśli art. 100 kpc obciążył kosztami apelacji pozwanego w całości uznając , iż powód uległ jedynie co do nieznacznej części swojego zadania.

Na koszty procesu złożyła się opłata od apelacji w kwocie 82zl oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600zł, zgodnie z §2 i §10 pkt 1 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.)

SSO Małgorzata Korfanty SSO Barbara Przybyła SSR (del.) Rafał Baranek