Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 18/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w W. I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Marcin Polit

Protokolant Klaudia Stefaniak

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2016 roku

sprawy z powództwa H. I Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko M. M.

o zapłatę kwoty 491,82 zł z tytułu usług telekomunikacyjnych

oddala powództwo.

I C 18/15

****** poczatektekstu

[Przewodniczący sprawozdawca 00:00:00.000] Przechodząc do uzasadnienia należy wskazać, iż pozwem złożonym w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 27 czerwca 2014 roku powód H. I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego M. M. kwoty 491,82 złotych wraz z odsetkami. Z uzasadnienia pozwu wynikało, że objęta nim kwota stanowi wierzytelność nabytą przez powoda od (...) Spółki Akcyjnej w W.. Wierzytelność ta miała powstać w wyniku świadczenia na rzecz pozwanego usług telekomunikacyjnych. Z petitum pozwu wynikało, iż na dochodzoną nim sumę składają się cztery kwoty: 232 złote, 211,03 złotych, 6,15 złotych oraz 42,64 złotych. W uzasadnieniu pozwu w żaden sposób nie wyjaśniono, jak powstały wierzytelności o zapłatę każdej z wymienionych wyżej kwot. Nie podano także żadnych bliższych informacji pozwalających na ustalenie, z jakiego tytułu powstała ta wierzytelność, na podstawie jakiej umowy i za świadczenie jakich usług, a także, w jakim okresie owe usługi miały być wykonywane. W dniu 4 lipca 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w sprawie VI Nc-e (...) nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Pozwany w ustawowym terminie złożył sprzeciw od tego nakazu zapłaty. W konsekwencji orzeczenie Sądu elektronicznego straciło moc i postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2014 roku, ów Sąd przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ostrowi Mazowieckiej. Tamtejszy Sąd z kolei postanowieniem z dnia 27 października 2014 roku przekazał sprawę tutejszemu Sądowi. W związku z tym, iż powód uzupełnił pozew w sposób umożliwiający mu procedowanie przed Sądem tutejszym, nadano sprawie bieg. Rozpoznając sprawę Sąd ustalił i zważył, co następuje. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż w myśl artykułu 6 Kodeksu cywilnego i artykułu 232 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego, strona, która powołuje się na określone okoliczności powinna je w postępowaniu przed Sądem udowodnić. Skoro powód wskazywał, iż nabył wierzytelność przysługującą uprzednio przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, winien był przedstawić dowody potwierdzające istnienie tej wierzytelności, jak i stwierdzające, że nastąpił jej skuteczny przelew na rzecz podmiotu występującego w niniejszej sprawie. Żaden z tych dokumentów przez powoda nie został złożony. Wprawdzie w treści pozwu złożonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym powołano się na dowody w postaci wezwania do zapłaty i zawiadomienia o cesji wierzytelności, a także faktur i wykazu należności objętych roszczeniem, tym niemniej żadnego z tych dowodów do akt sprawy nie złożono. Gdyby nawet zresztą tak się stało, w przekonaniu Sądu nie byłyby owe dowody wystarczające do udowodnienia roszczenia. Nie wymieniono, bowiem w pozwie dowodu o charakterze fundamentalnym, a więc umowy łączącej pozwanego z cedentem określającej, jakie usługi miały być świadczone, w jakim okresie i za jakim wynagrodzeniem. Z tych powodów powództwo, jako nieudowodnione na skutek nie złożenia do akt sprawy jakichkolwiek dowodów przez stronę powodową należało oddalić i dlatego na mocy artykułu 6 Kodeksu cywilnego i artykułu 232 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego orzeczono jak w sentencji wyroku. Jedynie na marginesie należy dodać, iż Sąd dopuścił dowód ze złożonych dziś potwierdzeń przelewu należności na rzecz spółki (...). Sąd jednak w wyniku lakoniczności pozwu, braku jakichkolwiek wyjaśnień strony powodowej, nie stawienia się strony powodowej na rozprawie, a także nie złożenia przez nią jakichkolwiek dowodów, nawet tych, które zadeklarowano w treści pozwu złożonego w postępowaniu elektronicznym, nie potrafi powiązać owych przelewów z roszczeniem dochodzonym w niniejszej sprawie. Należy, bowiem powtórzyć, że strona powodowa nie wyjaśniła, skąd miałyby się wziąć kwoty dochodzone pozwem i z jakiego tytułu te wierzytelności miałyby powstać.

[K. części 00:06:02.342]