Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. w Lublinie

sprawy J. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji J. H.

od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 2 lutego 2016 r. sygn. akt VII U 1654/15

oddala apelację.

Jacek Chaciński Elżbieta Czaja Barbara Mazurkiewicz-Nowikowska

Sygn. akt III AUa 494/16

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 roku J. H. złożył wniosek w oparciu o przepisy ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych o przyjęcie jako okresu składkowego 25 – miesięcznego okresu represji politycznych, który został mu zaliczony jako okres nieskładkowy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. pismem z dnia 20 lipca 2015 roku poinformował J. H., iż okres pozostawania bez pracy na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. jest przedmiotem rozpoznania przez Sąd Okręgowy w związku z odwołaniem od decyzji z dnia 4 stycznia 2013 r. i w związku z tym świadczenie będzie wypłacane w dotychczasowej wysokości. Od powyższego pisma J. H. złożył w dniu 27 sierpnia 2015 roku odwołanie domagając się ponownego rozpoznania wniosku z dnia 29 czerwca 2015 roku. W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny wnosił o jego odrzucenie na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.

Decyzją z dnia 14 września 2015 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. o zmianę stażu pracy przeliczył J. H. od dnia 1 czerwca 2015 r. emeryturę doliczając do stażu pracy jako okresy składkowe okresy niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. (decyzja k. 150 tom XIII a.e.).

W swoim odwołaniu od tej decyzji J. H. domagał się: wyrównania emerytury od daty 2 stycznia 2012 roku, tj. pierwszego wniosku w tej sprawie i przyznania odsetek za zwłokę w wypłacie świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny wnosił o oddalenia odwołania. W uzasadnieniu wskazano, że w decyzji z dnia 4 stycznia 2013 r. przeliczono emeryturę przy uwzględnieniu okresów pozostawania bez pracy wskutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. – jako okresów nieskładkowych w oparciu o treść art. 7 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zaskarżoną natomiast decyzją zaliczono wnioskodawcy wyżej wymienione okresy jako składkowe w myśl ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U z dnia 31 grudnia 2013 r. – poz. 1734) od dnia złożenia wniosku, tj. 1 czerwca 2015 r. i brak jest podstaw do wyrównania świadczenia od wcześniejszej daty.

Kolejną decyzją z dnia 21 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy wypłaty wyrównania świadczenia za okres od 26 stycznia 2011 roku do 30 listopada 2012 roku wraz z odsetkami. W uzasadnieniu wskazał, że wykonując wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 8 października 2012 r., zobowiązujący do wydania decyzji w przedmiocie przyjęcia do obliczenia wysokości emerytury okresów niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. oraz okresów od 1 listopada 2000 r. do 31 stycznia 2001 r. i od 22 czerwca 2004 r. do 25 sierpnia 2004 r. z tytułu niewykonywania pracy za które wypłacono wnioskodawcy odszkodowanie – 26 października 2012 r. odmowi doliczenia w/w/ okresów ponieważ J. H. nie przedłożył środków dowodowych, potwierdzających niewykonywanie pracy z przyczyn politycznych i niewykonywania pracy za które wypłacono odszkodowanie. Wobec przedłożenia wymaganych dokumentów w dniu 20 grudnia 2012 r. organ emerytalny decyzja z dnia 4 stycznia 2013 roku przeliczył wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 grudnia 2012 r., tj od miesiąca w którym zgłosił wniosek doliczając okresy niewykonywania pracy na skutek represji politycznych ( k. 157 tom XIII a.e. ).

Od powyższej decyzji J. H. złożył w dniu 19 października 2015 roku odwołanie, domagając się wyrównania od 26 stycznia 2011 r. do 30 listopada 2012 r. Organ emerytalny w odpowiedzi na odwołanie przytoczył argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 roku w sprawie VII U 1951/15 i 4 stycznia 2016 roku w sprawie VII U 1970/15 dołączył odwołania od decyzji z dnia 14 września 2015 r. i z dnia 21 września 2015 r. celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Na rozprawie J. H. cofnął odwołanie od pisma z dnia 20 lipca 2015 roku popierając odwołania w pozostałej części. Organ emerytalny wyraził zgodę na cofnięcie odwołania od pisma z dnia 20 lipca 2015 roku wnosząc o oddalenie w pozostałej części.

Wyrokiem z dnia 2 lutego 2016 roku Sąd Okręgowy w Lublinie umorzył postępowanie w przedmiocie odwołania od pisma z 20 lipca 2015 roku oddalając odwołanie w pozostałej części.

Podstawą wyroku były następujące ustalenia:

W dniu 2 stycznia 2012 r. J. H. złożył wniosek, w którym domagał się uwzględnienia jako okresów składkowych okresów pozostawania bez pracy na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r.

W odpowiedzi organ rentowy pismem z dnia 8 lutego 2012 r. poinformował wnioskodawcę, że okresy te nie mogą zostać uwzględnione, ponieważ nie zostały dostatecznie udokumentowane (k. 23 tom XII a.e.).

W dniu 20 grudnia 2012 r. J. H. złożył wniosek (k. 59-60 tom XIII a.e.), w którym domagał się: przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu okresów pozostawania bez pracy na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. na podstawie dołączonej do wniosku decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 3 grudnia 2012 r., w której potwierdzono fakt pozostawania w tych okresach bez pracy na skutek represji politycznych, przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 186,9%, wypłaty wyrównania świadczenia wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. (k. 61 tom XIII a.e.).

W odpowiedzi wydana została decyzja z dnia 4 stycznia 2013 roku, która dokonano przeliczenia świadczenia od dnia 1 grudnia 2012 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożony został wniosek wraz z decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 3 grudnia 2012 r. Wyrównanie za okres od 1 grudnia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. wypłacone zostało wraz ze świadczeniem za styczeń 2013 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przyjęty został zgodnie z wyrokiem z dnia 26 lutego 2011 r. – 179,51%. Przy ustalaniu uprawnień do świadczenia uwzględniono jako okresy nieskładkowe: od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r.

W dniu 29 czerwca 2015 roku J. H. złożył wniosek o przyjęcie jako okresu składkowego 25 – miesięcznego okresu represji politycznych, który został mu zaliczony decyzja z dnia 4 stycznia 2013 roku jako okres nieskładkowy w oparciu o przepisu ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z dnia 31 grudnia 2013 r. – poz. 1734).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. decyzją z dnia 14 września 2015 r., przeliczył J. H. od dnia 1 czerwca 2015 r. emeryturę doliczając do stażu pracy jako okresy składkowe okresy niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. (decyzja k. 150 tom XIII a.e.).

Sąd Okręgowy podniósł, że żądanie uwzględnienia okresów niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. jako okresy składkowe od dnia 2 stycznia 2012 roku jest bezpodstawne.

J. H. w dniu 2 stycznia 2012 r. (k. 2-4 tom XII a.e.) złożył wniosek w przedmiocie uwzględnienia okresów niewykonywania pracy na skutek represji politycznych, jednakże został on oddalony decyzją z dnia 26 października 2012 r. (k. 56 tom XIII a.e.) z uwagi na nie nieudokumentowanie tych okresów. Decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającą te okresy J. H. złożył dopiero z pismem przewodnim w dniu 20 grudnia 2012 r. (k. 61 tom XIII a.e.). Słusznie zatem ZUS potraktował to jako nowy wniosek w tym przedmiocie i przeliczył wysokość świadczenia od grudnia 2012 r. zaliczając te okresy jako okresy nieskładkowe w myśl obowiązujących przepisów w dacie wydania decyzji.

W dniu 29 czerwca 2015 roku J. H. złożył wniosek domagając się w oparciu o przepisu ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U z dnia 31 grudnia 2013 r. – poz. 1734) przyjęcia jako okresu składkowego 25 – miesięcznego okresu represji politycznych, który został mu zaliczony decyzja z dnia 4 stycznia 2013 roku jako okres nieskładkowy.

Decyzją z dnia 14 września 2015 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748) przeliczył J. H. od dnia 1 czerwca 2015 r. emeryturę doliczając do stażu pracy jako okresy składkowe okresy niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r.

Zaskarżoną decyzją organ emerytalny prawidłowo ustalił datę przeliczenia emerytury z uwzględnieniem od 1 czerwca 2015 roku pracy jako okresy składkowe okresów niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r.

Przepisy ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z dnia 31 grudnia 2013 r. – poz. 1734) w art. 1 wprowadziły zmiany w art. Ust 2 w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 i 1717) dodając pkt 6a w brzmieniu „niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych” a wiec przyjęcia tych okresów jako okresu składkowego.

W myśl art. 2 powyższej ustawy ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu okresów składkowych, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy były okresami nieskładkowymi, następuje na wniosek uprawnionego.

J. H. taki wniosek złożył w dniu 29 czerwca 2015 roku i dlatego prawidłowo przeliczono wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 czerwca 2015 roku od miesiąca w którym złożył wniosek i brak jest podstaw do wyrównania świadczenia od wcześniejszej daty.

Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie powołanych przepisów i na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc Sąd Okręgowy orzekł, jak w punkcie II wyroku.

W związku z cofnięciem odwołania od pisma z dnia 20 lipca 2015 roku Sąd Okręgowy na podstawie art. 355§ 2 kpc postępowanie umorzył.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Powyższy wyrok został zaskarżony apelacją przez wnioskodawcę w punkcie II.

Zdaniem skarżącego Sąd Okręgowy nie odniósł się do zaskarżonej w powyższej sprawie odmownej decyzji organu rentowego(...)z 21.09.2015roku pomimo, zaskarżenia przez niego tej decyzji i objęcia jej rozstrzygnięciem wobec wydania przez Sąd postanowienia o sprostowaniu oczywistej niedokładności. Postanowieniem tym sprostowano oczywistą niedokładność w wyroku z dnia 2 lutego 2016 roku, w ten sposób, że w jego sentencji w oznaczeniu zaskarżonych decyzji, po słowach „14 września 2015 roku” a przed słowem „oraz” wpisano słowa „i z dnia 21września 2015 roku”.

Skarżący wnosił o zmianę wyroku w zakresie jego punktu II i przyznanie wyrównania emerytury za okres od 26.01.2011 do dnia 30.11. 2012 roku oraz przyznania odsetek za zwłokę w wysokości ustawowej od 26.01. 2011 roku. W piśmie uzupełniającym braki apelacji ( k.94) wskazał należną jego zdaniem wysokość wyrównania począwszy od lutego 2011 roku do listopada 2012 roku.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył:

Apelacja nie jest zasadna.

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego była zarówno decyzja z dnia 14 września 2015 r., którą Zakład Ubezpieczeń Społecznych w L. przeliczył J. H. od dnia 1 czerwca 2015 r. emeryturę doliczając do stażu pracy jako okresy składkowe okresy niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r, jak również decyzja z dnia 21 września 2015 roku, którą Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy wypłaty wyrównania świadczenia za okres od 26 stycznia 2011 roku do 30 listopada 2012 roku wraz z odsetkami.

Jak słusznie akcentuje skarżący, Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 roku w sprawie VII U 1951/15 i 4 stycznia 2016 roku połączył sprawy z odwołania od decyzji z dnia 14 września 2015 r. i z dnia 21 września 2015 r. celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Jak wynika z treści apelacji wnioskodawca formuje zarzuty koncentrujące się na bezpodstawnym zaniechaniu przez organ rentowy i sąd wcześniejszego zaliczenia wskazanych okresów niewykonywania pracy na skutek represji politycznych, co skutkowało odmową wypłaty wyrównania świadczenia za okres od 26 stycznia 2011 roku do 30 listopada 2012 roku wraz z odsetkami.

Sąd Apelacyjny stwierdza, że w odniesieniu do tej materii, w uzasadnieniu Sądu I instancji zabrakło pogłębionej analizy stanu faktycznego jak również przepisów prawnych mających w sprawie zastosowanie.

Sąd Apelacyjny uzupełniając w tej części niesporne ustalenia faktyczne stwierdza, że w punkcie II orzeczenia Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 8 października 2012 roku w sprawie VIIU 2643/12 Sąd zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych w L. do wydania decyzji w przedmiocie żądania J. H. o wzrost świadczenia z tytułu przyjęcia do wysokości emerytury okresów niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych od 1 września 1968 r. do 30 września 1969 r., od 1 października 1970 r. do 9 grudnia 1970 r. oraz od 1 lipca 1971 r. do 30 kwietnia 1972 r. oraz okresów od 1 listopada 2000 r. do 31 stycznia 2001 r. i od 22 czerwca 2004 r. do 25 sierpnia 2004 r. z tytułu niewykonywania pracy za które wypłacono wnioskodawcy odszkodowanie (k. 61 akta sprawy – VIIU 2643/12).

W wykonaniu tego orzeczenia organ rentowy wydał 26 października 2012 roku decyzję, którą odmówił doliczenia w/w/ okresów, wskazując, że J. H. nie przedłożył środków dowodowych, potwierdzających niewykonywanie pracy z przyczyn politycznych i niewykonywania pracy za które wypłacono odszkodowanie (decyzja k 56 t. XIII akt rentowych).

Decyzja ta została wnioskodawcy doręczona w dniu 31 października 2012 roku, co wprost wynika z jego pisma z dnia 19 listopada 2012 roku (pismo k . 57 t. XIII akt rentowych ). Wnioskodawca, pomimo znajdującego się pouczenia, decyzji z dnia 26 października 2012 roku nie zaskarżył, co sprawiło, że stała się prawomocna. Wnioskodawca jedynie w dniu 19 listopada 2012 roku zwrócił się do organu rentowego o wydanie mu uwierzytelnionych kopii wcześniej złożonych dokumentów szczegółowo wymienionych.

W dniu 20 grudnia 2012 roku (k. 59) wnioskodawca przedłożył organowi rentowemu decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 3 grudnia 2012 roku potwierdzającą pozostawanie bez pracy na skutek represji politycznych w wymienionych okresach, wraz z pismem przewodnim (k. 61 tom XIII a.e.).

Wobec przedłożenia wymaganych dokumentów (w dniu 20 grudnia 2012 r.) organ emerytalny decyzją z dnia 4 stycznia 2013 roku przeliczył wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 grudnia 2012 r., tj od miesiąca w którym zgłoszony został wniosek, - doliczając okresy niewykonywania pracy na skutek represji politycznych (k. 157 tom XIII a.e.). Okresy te zaliczone zostały jako okresy nieskładkowe w myśl obowiązujących w tej dacie przepisów. (art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji.

Dodatkowo wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 117 ust 4 ustawy o dnia 17 grudnia 1998 r. emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748) okresy, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 (świadczenia pracy po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 roku ) i ust. 2 pkt 6a, ( niewykonywania pracy przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych) - mogą być udowodnione dokumentami lub zeznaniami świadków. Oceny tych dokumentów i zeznań dokonuje, w drodze decyzji, Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zgodnie z przepisami o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.

Wskazane przepisy zawarte są w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 42/02 poz. 371 ze zm.). Według nich, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych lub osoby przez niego upoważnione orzekają, na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby ( art. 22 ust. 1 ustawy o kombatantach).

W tym stanie rzeczy, przed złożeniem stosownej decyzji wydanej w trybie administracyjnym, organ rentowy nie miał podstaw do uwzględniania spornych okresów do świadczenia wnioskodawcy.

Wobec nie zaskarżenia przez wnioskodawcę decyzji odmownej z 26 października 2012 roku, bezprzedmiotowym jest rozważanie, czy organ rentowy miał obowiązek, przed jej wydaniem, udzielać stosownych pouczeń. Złożenie przez wnioskodawcę w grudniu 2012 roku pisma wraz z decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zostało więc prawidłowo potraktowane przez ZUS jako nowy, skuteczny wniosek w tym przedmiocie.

Świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu (por. art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach). Powołana regulacja nie pozwala na wypłatę świadczenia, mimo spełnienia warunków do jego uzyskania, jeśli ubezpieczony nie złoży stosownego wniosku. W tym stanie rzeczy, zasadnie organ odmówił wnioskodawcy wypłaty wyrównania świadczenia za okres od 26 stycznia 2011 roku do 30 listopada 2012 roku wraz z odsetkami.

Po uzupełnieniu powyższych rozważań, Sąd Apelacyjny podziela argumentację zawartą w motywach zaskarżonego wyroku.

Za Sądem Okręgowym, podkreślenia wymaga, jedynie to, że dopiero na mocy przepisów ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U z dnia 31 grudnia 2013 r. – poz. 1734) możliwym było potraktowanie okresów niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych jako okresów składkowych. Ustawa w art. 1 wprowadziła zmiany w art. 6 . Ust 2 , dodając pkt 6a w brzmieniu „niewykonywania pracy przed 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych” a wiec przyjęcia tych okresów jako okresu składkowego. W myśl art. 2 powyższej ustawy ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu okresów składkowych, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy były okresami nieskładkowymi, następuje na wniosek uprawnionego. J. H. taki wniosek, po wejściu w życie ustawy złożył w dniu 29 czerwca 2015 roku i dlatego prawidłowo przeliczono wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 czerwca 2015 roku, tj. od miesiąca w którym złożył wniosek.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny orzekł, na podstawie art. 385 k.p.c., jak w sentencji.