Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Alina Gałęzowska

Protokolant Aniela Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. w Środzie Śląskiej

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

przeciwko Ł. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Ł. P. na rzecz strony powodowej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 1.000,00 zł ( tysiąc złotych) wraz z umownymi odsetkami w wysokości 10% w skali roku od dnia 22 września 2015r. do dnia zapłaty nie więcej niż czterokrotności stopy lombardowej NBP i nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie;

II.  zasądza od pozwanego Ł. P. na rzecz strony powodowej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 227,00 zł ( dwieście dwadzieścia siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje pozwanemu Ł. P. uiścić na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 836,97 zł ( osiemset trzydzieści sześć złotych dziewięćdziesiąt siedem groszy) tytułem nieopłaconych wydatków na opinię biegłej poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Z)

1. odnotować,

2. kal.21 dni

21.10.2016 r.

Sygn. akt I C upr 1265/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) spółka z o.o. z siedzibą w K. wniosła w dniu 3 grudnia 2015 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu Ł. P. o zasądzenie na jej rzecz nakazem zapłaty kwoty 1.000,00 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości 10 % rocznie od dnia 22 września 2015 r do dnia zapłaty nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej NBP oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu strona powodowa podała, że dochodzona wierzytelność wynika z kolejnej umowy pożyczki, którą pozwany zawarł za pośrednictwem serwisu internetowego dostępnego pod adresem (...) http://www.szybka- moneta.pl. (...) po zapoznaniu się z ofertą strony powodowej, a zwłaszcza warunkami na jakich udzielane są pożyczki, dokonał rejestracji na podanej stronie internetowej podając swoje dane identyfikacyjne i teleadresowe czym założył indywidualne konto internetowe. Następnie złożył wniosek o udzielenie pierwszej pożyczki gotówkowej, co jednocześnie stanowiło wniosek o zawarcie Umowy Ramowej Udzielania (...). Pozwany zaakceptował warunki umowy i regulamin przewidujące, że za udzielenie pożyczek przewidziane są opłaty (§ 2 pkt 4 Umowy). Strona powodowa dokonała weryfikacji potencjalnego pożyczkobiorcy m.in. poprzez sprawdzenie możliwości kontaktu z nim. Wysłała do pozwanego na podany adres elektroniczny Formularz Informacyjny, Tabelę opłat, tekst Umowy Ramowej i Regulaminu oraz przesłała mu informację o pozytywnym rozpatrzeniu jego wniosku. Kolejnym warunkiem umowy udzielenia pierwszej pożyczki był przelew przez pozwanego kwoty 0,01 zł ze swojego dowolnie obranego rachunku bankowego na rachunek strony powodowej w celu identyfikacji jego tożsamości i wskazania rachunku bankowego na jaki mają być przelewane pożyczki. Pozwany dokonał takiego przelewu, w tytule którego potwierdził swój unikalny numer klienta i zaakceptował warunki zawieranej umowy. Natomiast strona powodowa niezwłocznie wysłała pocztą pisemne potwierdzenie warunków umowy w postaci dwóch egzemplarzy Umowy Ramowej Udzielania (...), Regulaminu, Tabeli opłat oraz Formularza informacyjnego. Pozwany odesłał podpisany przez siebie egzemplarz Umowy Ramowej. Pozwany, po spłacie pierwszej pożyczki, złożył wniosek o udzielenie kolejnej pożyczki za pomocą swojego konta internetowego. Strona powodowa przelała na rachunek pozwanego kwotę pożyczki stosownie do złożonego wniosku. Przedmiotowa umowa pożyczki została zawarta w momencie wypłaty pożyczki przez powoda (§ 4 pkt 11 Regulaminu). Następstwem zawarcia umowy było powstanie zobowiązania u pozwanego do zwrotu pożyczki w terminie umówionym wraz z zapłatą opłaty za jej udzielenie. Pożyczka w kwocie 800 zł została udzielona pozwanemu na okres 30 dni, a jej wypłata nastąpiła w dniu 20 sierpnia 2015r. Opłata za udzielnie pożyczki została ustalona na kwotę 200 zł. Pomimo wysłania przez stronę powodową wezwania do zapłaty oraz licznych monitów w formie sms i e- mail, pozwany do chwili obecnej nie zwrócił udzielonej pożyczki ani nie uiścił opłaty za jej udzielenie. Ze względu na to, że dłużnik nie zwrócił w umówionym terminie udzielonej pożyczki powodowi należą się zgodnie z umową odsetki umowne naliczane w wysokości 10% rocznie, nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej od kwoty pożyczki do spłaty.

Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdzając brak podstaw do wydania nakazu zapłaty przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej.

W odpowiedzi na pozew pozwany Ł. P. wniósł o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany zaprzeczył, aby wchodził i rejestrował się w serwisie internetowym http://www.szybka-moneta.pl oraz zawarł umowę pożyczki. Pozwany podniósł, że przelew 0,01 zł ma datę 14 maja 2015 r. i nie wiadomo czego dotyczy, w szczególności jakiej konkretnie umowy. Tymczasem przedstawiony przez stronę powodową przelew na 800 zł jest datowany na 20 sierpnia 2015 r, zatem nastąpił aż trzy miesiące później. Pozwany zaprzeczył prawdziwości i autentyczności dokumentu „Umowa Ramowa Udzielania (...)”. Ponadto podniósł, iż według kwestionowanego dokumentu, jego integralną częścią ma być m. in. Regulamin Udzielania P. (załącznik nr l), Tabela Opłat (załącznik nr 2), Formularz Informacyjny (załącznik nr 3), Wzór oświadczenia o odstąpieniu od Umowy (załącznik nr 4), których to dokumentów nie otrzymał. Ponieważ strona powodowa nie wykazała, iż doszło do zawarcia przez strony umowy pożyczki i to na warunkach przez nią wskazywanych, a pozwany wyraźnie zaprzecza, ażeby zawarł taką umowę należy uznać, iż przelana przez stronę powodową kwota może stanowić co najwyżej bezpodstawne wzbogacenie pozwanego. Tymczasem pozwany nie jest już wzbogacony, gdyż bezkonstruktywnie wyzbył się wzbogacenia (art. 409 kc, zob. np. wyrok SN z dn. 2014-01-24, V CNP 13/13, LEX nr 1430402), przy czym ze względu na chorobę i mnogość różnych przelewów na jego koncie nie mógł liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Pozwany jest osobą silnie uzależnioną od hazardu i kwotę, która nagle pojawiła mu się na koncie, od razu wyciągnął poprzez bankomat i przegrał w lokalu z automatami hazardowymi. Pozwany z ostrożności procesowej zarzucił, że ze strony pozwanego nie mogło dojść do skutecznego złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zawarcia umowy pożyczki (zarzut wady oświadczenia woli z art. 82 kc, powodujący jego bezwzględną nieważność). Dodatkowo pozwany podniósł, że odpowiedź na pozew należy traktować jako odstąpienie od umowy zawartej na odległość, bowiem termin się przedłuża o 12 miesięcy w sytuacji, gdy strona nie poinformowała właściwie konsumenta o jego prawie do odstąpienia. Strona powodowa gołosłownie twierdzi, że skutecznie udzieliła stosownych informacji powodowi - nie wykazała, iż rzeczywiście spełniła obowiązki informacyjne i przedstawiła pozwanemu formularz odstąpienia od umowy. Z najdalej idącej ostrożności procesowej, pozwany podnosi, że roszczenie strony powodowej nie zasługuje na ochronę i uwzględnienie ze względu na nadużycie przez nią prawa podmiotowego (art. 5 kc). W ocenie pozwanego strona powodowa trudni się zakazaną w Polsce lichwą a do tego wykorzystała uzależnionego od hazardu człowieka, którego zdolności „pożyczkowej" nawet nie sprawdziła, przelewając mu rzekomo kwotę 800 zł na dobrze ponad 1000% rocznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Za pośrednictwem strony internetowej www. szybka- moneta.pl, na nazwisko Ł. P. zam. ul. (...) (...)-(...) Ś. PESEL (...) DO (...) złożony został wniosek o udzielenie pożyczki w wysokości 500 zł na okres 15 dni. Warunkiem złożenia w/w wniosku była rejestracja klienta na stronie internetowej. W celu weryfikacji poprawności podanych przez klienta: adresu e-mail oraz nr telefonu komórkowego został wysłany systemowy e-mail z linkiem do strony aktywacyjnej. Aktywacja klienta nastąpiła w sposób prawidłowy. Klientowi zostało przypisane ID nr (...). W celu potwierdzenia ID Klienta (...)- (...) i akceptacji warunków umowy w dniu 14 maja 2015 r. Ł. P. przelał opłatę weryfikacyjną 0,01 zł z konta bankowego nr (...) na rachunek strony powodowej. Klient został poproszony o dostarczenie dodatkowych dokumentów w celu weryfikacji: skanu dowodu osobistego oraz rachunku bankowego z historią za ostatni miesiąc. Klient dostarczył skany dowodu osobistego oraz potwierdzenia wpływu wynagrodzenia. W dniu 15 maja 2015 r. została wypłacona pozwanemu pożyczka w wysokości 500 zł na konto bankowe nr (...). W dniu 6 czerwca 2015 r. pożyczka została przez pozwanego spłacona.

Dowody: potwierdzenie wykonania przelewu k. 25

kopia dowodu osobistego k. 55

potwierdzenie wykonania przelewu k. 58

W dniu 25 czerwca 2015 r. pozwany przelał Opłatę Weryfikacyjną 0,01 zł z konta bankowego nr (...) 0000 0000 2755 (...) na rachunek bankowy strony powodowej z adnotacją „zmiana numeru konta ID klienta (...)- (...) ".

Dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 58

W dniu 13 sierpnia 2015 r. Ł. P. podpisał pisemną Umowę Ramową Udzielania (...) nr (...)- (...) z (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.. Zgodnie z umową pożyczkodawca (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. zobowiązał się do udzielania pożyczek gotówkowych w sposób i na zasadach określonych w umowie i załącznikach tj. w szczególności w Regulaminie, a pożyczkobiorca zobowiązał się spłacać pożyczki. Strony umowy potwierdziły, że ich dalsze kontakty związane z procesem uzyskiwania kolejnych pożyczek będą odbywały się za pomocą konta internetowego na stronie www i/ lub pocztą elektroniczna e-mail zgodnie z procedurą określoną w Regulaminie. Warunki udzielenia i spłaty pożyczki określone zostały w § 2 Umowy. Wysokość jednorazowej pożyczki została przewidziana od 200 zł do 2500 zł, a okres pożyczki od 5 do 40 dni. Pożyczkobiorca sam decydować miał o wysokości kwoty pożyczki, okresie pożyczki, jednakże w granicach określonych § 2 pkt. 19 Regulaminu. Udzielenie każdej pożyczki związane było z pobraniem przez pożyczkodawcę opłaty za udzielenie pożyczki. Opłata za udzielenie pożyczki obliczana była stosunkowo i zależała od kwoty pożyczki oraz okresu pożyczki. Pożyczkobiorca był każdorazowo informowany o wysokości opłaty za udzielenie pożyczki poprzez ustawienie i akceptację parametrów pożyczki na stronie www, podczas sporządzania wniosku o udzielenie pożyczki. Odpowiednie opłaty za udzielenie pożyczek w danych kwotach znajdowały się w Tabeli załączonej do Umowy Ramowej oraz na stronie www. Opłata rejestracyjnej w wysokości 0,01 zł oraz opłata za udzielenie pożyczki stanowiły jedyne koszty pożyczki chyba, że pożyczkodawca zdecyduje się na przedłużenie okresu pożyczki zgodnie z § 3 Umowy Ramowej. Z zastrzeżeniem § 5 pkt. 6 ( odeski za opóźnienie w spłacie ) oraz § 6 pkt. 3 Umowy Ramowej ( odsetki w przypadku odstąpienia od umowy ) pożyczka nie była oprocentowana. Począwszy od dnia następującego po ostatnim dniu okresu pożyczki aż do dnia całkowitej spłaty kwoty pożyczki do spłaty pożyczkodawca był uprawniony do naliczania odsetek za czas opóźnienia ( §5 pkt.5 Umowy) odsetki za czas opóźnienia niespłaconych kwot pożyczki miały być naliczane w wysokości 10 % rocznie przy czym nigdy nie więcej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowej NBP, która na dzień zawarcia Umowy Ramowej wynosiła 2,5 %. Zgodnie z § 6 Umowy Ramowej pożyczkobiorca bez podania przyczyny miał prawo odstąpić od Umowy Ramowej lub od poszczególnej Umowy P. zawartej na podstawie umowy Ramowej w terminie 14 dni od daty zawarcia Umowy Ramowej lub poszczególnej Umowy P.. Pożyczkobiorca prawo do odstąpienia realizuje poprzez przesłanie pisemnego oświadczenia o odstąpieniu na adres korespondencyjny pożyczkodawcy.

Dowód: Umowa Ramowa Udzielania (...) nr (...)- (...) k. 27-29

Integralną część Umowy Ramowej Udzielania (...) nr (...)- (...) stanowił Regulamin Udzielania P., Tabela, Formularz Informacyjny, Wzór Oświadczenia o Odstąpieniu od umowy pożyczki. Zgodnie z Tabelą opłata za udzielenie pożyczki na 30 dni przy kwocie 800 zł wynosiła 200 zł.

Dowody: Umowa Ramowa Udzielania (...) nr (...)- (...) k. 27-29

Regulamin Udzielania P. k. 30-34

Tabela k. 35

W dniu 20 sierpnia 2015 r. pozwany złożył kolejny wniosek o udzielenie pożyczki w wysokości 800 zł na 30 dni. Pozwany został poproszony o dostarczenie skanu rachunku bankowego z potwierdzeniem wpływu wynagrodzenia za ostatni miesiąc. Pozwany dostarczył skan potwierdzający wpływ wynagrodzenia za lipiec 2015 r. W dniu 20 sierpnia 2015 r. została wypłacona kwota 800 zł tytułem pożyczki z dnia 20 sierpnia 2015 r. na konto bankowe Ł. P. o nr (...) 0000 0000 2755 (...).

Dowody: potwierdzenie wykonania przelewu krajowego k. 24

szczegóły transakcji k. 57

W dniu 21 października 2015 r. do Ł. P. zostało wysłane wygenerowane zawiadomienie o istnieniu zaległości w spłacie pożyczki udzielonej przez (...) sp. z o.o. na wniosek z dnia 20 sierpnia 2015 r. złożony za pośrednictwem konta internetowego w kwocie 800 zł na okres 30 dni i przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 1000,01 zł +200 zł za czynności windykacyjne.

Dowód: zawiadomienie o istnieniu zaległości w spłacie pożyczki k. 26

W dniu 8 października 2015 r. pozwany Ł. P. podjął terapię w Centrum (...) (uzależnienie od hazardu)

Dowód: zaświadczenie z dnia 3 listopada 2015 r. k. 46

Biegła z zakresu psychiatrii O. P. rozpoznała u pozwanego Ł. P. uzależnienie od hazardu, cechy osobowości niedojrzałej. W okresie zaciągania pożyczek pomiędzy 25 czerwca 2015 r. a 20 sierpnia 2015 r pozwany miał zachowaną zdolność do świadomego albo swobodnego powzięcia decyzji i wyrażania woli.

Dowody: pisemna opinia biegłej sądowej z zakresu psychiatrii O. P. k.75-81

ustna opinia biegłej sądowej z zakresu psychiatrii O. P. k. 105

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z dokumentów prywatnych w postaci Umowy Ramowej Udzielania (...) nr (...)- (...), Regulaminu Udzielania P., Tabeli, potwierdzeń wykonania przelewów, a także domniemań faktycznych, które wynikały z faktów ustalonych za pomocą dokumentów prywatnych. Dowody te przemawiają za nieprawdziwością twierdzeń pozwanego, że nie rejestrował w serwisie internetowym http://www.szybka-moneta.pl oraz nie zawierał umowy pożyczki. Umowa Ramowa Udzielania (...) nr (...)- (...) podpisana została przez pozwanego, który chcąc zaprzeczyć prawdziwości i autentyczności tego dokumentu powinien swoje twierdzenie udowodnić ( art. 253 k.p.c..) Pozwany nie przedstawił ani nie wnioskował żadnego dowodu na zaprzeczenie prawdziwości dokumentu prywatnego w postaci Umowy Ramowej Udzielenia P.. Sąd uznał za wiarygodny dowód z opinii biegłej z zakresu psychiatrii O. P. albowiem biegła sporządziła opinię w sposób fachowy, rzetelny, logiczny i spójny. Odniosła się w opinii ustnej do zarzutów stawianych przez pozwanego podtrzymując opinię pisemną w całości. Dowód z zeznań świadka G. L. nie miał istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 720 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2014 roku, poz. 1497 ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550,00 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, przy czym za umowę o kredyt konsumencki uważa się między innymi umowę pożyczki.

Przy umowie pożyczki, głównymi świadczeniami stron są: po stronie pożyczkodawcy udostępnienie określonych środków finansowych do korzystania na określony okres czasu, a ze strony pożyczkobiorcy, zwrot tych środków. Umowa pożyczki została przy tym ukształtowania w kodeksie cywilnym w taki sposób, że co do zasady może być zarówno umową odpłatną, jak i nieodpłatną. W przypadku zawarcia przez strony odpłatnej umowy pożyczki, wynagrodzenie pożyczkodawcy winno być wyraźnie określone w umowie.

Zwyczajowo formę wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału stanowią odsetki, ewentualnie zapłata prowizji. Ustawodawca, aby przeciwdziałać ocenianemu negatywnie w świetle zasad współżycia społecznego zjawisku lichwy oraz aby chronić interesy słabszych uczestników obrotu gospodarczego, jakimi zazwyczaj są konsumenci, wprowadził przy tym do kodeksu cywilnego instytucję odsetek maksymalnych (art. 359 § 2 1 k.c.), których wysokość winna stanowić podstawowe odniesienie do oceny ekwiwalentności wysokości wynagrodzenia pożyczkodawcy ustalonego w umowie. Stopa tych odsetek ustalana jest w odniesieniu do aktualnej stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego i odzwierciedla bieżący układ stosunków gospodarczych, „cenę” pieniądza w obrocie międzybankowym i poziom inflacji, zapewnia więc pożyczkodawcom godziwy zysk. Z drugiej strony jej wprowadzenie nie pozwala podmiotom uprzywilejowanym, jakim zwykle w obrocie z konsumentami znajdującymi się w trudnej sytuacji materialnej, niewykształconymi lub mającymi trudności intelektualne z rozeznaniem konsekwencji swojego działania, są pożyczkodawcy, na wykorzystywanie przymusowego położenia słabszej strony umowy. Odsetki, obok prowizji za udzielenie pożyczki, stanowią wynagrodzenie pożyczkodawcy za korzystanie przez kredytobiorcę z jego środków finansowych.

Z przedłożonych w sprawie dokumentów wynikało, że dnia 20 sierpnia 2015 r. pozwany zawarł ze stroną powodową umowę pożyczki pieniężnej na zasadach wynikających z Umowy Ramowej Udzielania (...) nr (...)- (...) z (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.. Zgodnie z umową pożyczkodawca udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 800 podwyższonej o kwotę 200 zł prowizji na okres 30 dni z terminem spłaty oznaczonym na dzień 21 września 2015 r. Opłata za udzielenie pożyczki wynikała z Tabeli Opłat, która stanowiła integralną część umowy ( § 1 pkt. 1, 2 § 2 pkt. 4, §9 Umowy Ramowej Udzielenia (...)). Ze względu na to, że dłużnik nie zwrócił w umówionym terminie udzielonej pożyczki stronie powodowej należą się zgodnie z umową odsetki umowne naliczane w wysokości 10% rocznie, nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej od kwoty pożyczki do spłaty.

Dlatego też należało uznać, że pozwany zobowiązany był do zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty 1000,00 zł. wraz z umownymi odsetkami w wysokości 10% rocznie od dnia 22 września 2015 r. do dnia zapłaty, nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej i nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie

Odnosząc się do zarzutu nieważności umowy pożyczki -zarzut wady oświadczenia woli z art. 82 kc,- powodujący jej bezwzględną nieważność należało zarzut ten uznać za niezasadny.

Zgodnie z art. 82 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.

Ze względu na okoliczność uzależnienia pozwanego od hazardu Sąd dopuścił z urzędu dowód z opinii biegłego z zakresu psychiatrii na okoliczność, czy w dniu zawarcia umowy pozwany znajdował się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcia decyzji i wyrażenie woli. Brak świadomości lub swobody to wada, która może wystąpić i z reguły występuje po jednej ze stron czynności prawnej. Jej występowanie po jednej ze stron skutkuje nieważnością czynności prawnej w całości. W tym sensie można tu mówić nie tylko o wadzie oświadczenia woli, lecz także o wadzie całej czynności prawnej. Z opinii biegłej sądowej z zakresu psychiatrii O. P. wynika, że w dniu podpisywania umowy pozwany miał zachowaną zdolność do świadomego albo swobodnego powzięcia decyzji i wyrażenia woli. Rozumiał, znaczenie umowy, jej treść, skutki tej umowy oraz konsekwencje.

Za niezasadny Sąd uznał również zarzut odstąpienia od umowy zawartej na odległość. Zgodnie z § 6 umowy ramowej pożyczkobiorca bez podania przyczyny ma prawo odstąpić od Umowy Ramowej lub od poszczególnej Umowy P. zawartej na podstawie umowy Ramowej w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy ramowej lub poszczególnej Umowy pożyczki. Pożyczkobiorca wykonuje prawo do odstąpienia poprzez przesłanie pisemnego oświadczenia o odstąpieniu na adres korespondencyjny pożyczkodawcy. Pozwany podpisał umowę ramową, a zatem nieprawdziwe jest jego twierdzenie, że nie został skutecznie poinformowany o możliwości odstąpienia od umowy. Pozwany nie złożył oświadczenia o odstąpieniu od Umowy Ramowej ani tej konkretnej pożyczki w przewidzianym terminie. Jeżeli twierdzi inaczej stosownie do art. 6 k.c musiałby tę okoliczność udowodnić.

Sąd nie podzielił również zarzutu, że roszczenie strony powodowej nie zasługuje na ochronę i uwzględnienie ze względu na nadużycie przez nią prawa podmiotowego (art. 5 kc). Obowiązująca w trakcie udzielenia pożyczki ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1497 z późn. zm.) zawierała art. 5 pkt 6a, który jako przepis rangi ustawowej wprost dopuszczał dodatkowe opłaty przy umowie kredytu a do umowy pożyczki zastosowanie miały przepisy ustawy o kredycie konsumenckim (art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy). Nie było zatem ograniczeń co do wielkości opłat i prowizji w stosunku do kwoty kredytu.

W ocenie Sądu instytucja bezpodstawnego wzbogacenia uregulowana w art. 405-414 k.c. nie miała zastosowania do oceny roszczenia strony powodowej. Dochodzenie roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia jest z reguły bezcelowe wtedy, gdy z takim roszczeniem konkuruje inne roszczenie dotyczące tego samego przedmiotu. Dopiero gdy realizacja takiego innego roszczenia nie mogłaby doprowadzić do zwrotu korzyści lub jej odzyskanie byłoby połączone ze znacznymi trudnościami, uzasadnione jest zgłoszenie roszczenia na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Mając na uwadze okoliczność, że stronie powodowej przysługiwało roszczenie z art. 720 k.c. analiza przesłanek z art. 405-414 k.c. była zbędna.

Mając na uwadze okoliczność, że pozwany nie wykazał aby spłacił należność wynikającą z zawartej umowy pożyczki należało na podstawie art.720 k.c., w zw. z art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2014 roku, poz. 1497 ze zm.) orzec jak w pkt. I sentencji wyroku.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu oparto na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika wynika z § 6 pkt. 2 w zw., z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( DzU z 2002 r. Nr 163 poz 1349).

Jednocześnie Sąd nakazał na podstawie art. 113 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.)w zw. z art.98 k.p.c. powodowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 836,97 zł tytułem brakujących wydatków na opinię biegłego tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1/ odnotować

2/odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej oraz pełnomocnikowi pozwanego

3/ kal. 14 dni