Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2016r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Alina Gałęzowska

Protokolant Małgorzata Szczęsna

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2016 r. w Środzie Śląskiej

sprawę z powództwa A. K.

p/ko (...) S.A V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda A. K. kwotę 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych ) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) od dnia 23 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi kwoty 350,00 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, a także z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 4.900,00 zł ( cztery tysiące dziewięćset złotych) od dnia 23 grudnia 2014 r. do dnia 16 luty 2015r;

II.  powództwo w pozostałym zakresie oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda A. K. kwotę 2.243,96 zł (dwa tysiące dwieście czterdzieści trzy złote dziewięćdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje zwrócić powodowi A. K. ze Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 298,99 zł ( dwieście dziewięćdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki na wydatki.

Z)

odnotować,

kal. 21 dni

28.10.2016r.

Sygn. akt I C 814/15

UZASADNIENIE

A. K. wniósł w dniu 11.02.2015 r. pozew o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwoty 5.950,00 zł tytułem dopłaty odszkodowania za szkodę komunikacyjną nr (...) z dnia 20.11.2014 r. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 5.600 zł od dnia 27.11.2014 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 350 zł od dnia 23.12.2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu podał, że zgłosił stronie pozwanej szkodę z tytułu odpowiedzialności cywilnej sprawcy zdarzenia drogowego (OC). Strona pozwana wprawdzie uznała swoją odpowiedzialność za przedmiotową szkodę, jednak sporną kwestią między stronami jest wysokość ustalonego i wypłaconego przez stronę pozwaną odszkodowania, z którą powód się nie zgadza. Strona pozwana określiła bowiem koszt naprawy samochodu powoda na zaniżoną kwotę. Powód wykonał także kalkulację naprawy tego samochodu u niezależnego rzeczoznawcy. Koszt naprawy w tym przypadku został określony na wyższą kwotę. Różnica w kosztach naprawy samochodu powoda w stosunku do wypłaconego przez stronę pozwaną świadczenia wynosi kwotę 5.600 zł, którą powód dochodzi w pozwie. Na roszczenie dochodzone pozwem składa się także koszt wykonania przez powoda kalkulacji naprawy z dnia 4.12.2014 r. w wysokości 350 zł. Pismem z dnia 8.12.2014 r. powód wezwał stronę pozwaną do dobrowolnej zapłaty w/w kwot, jednak strona pozwana do dnia wniesienia pozwu nie zapłaciła należności. Żądanie zasądzenia odsetek powód opiera na treści art. 418 k.c. w zw. z art. 817 k.c.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych. Strona pozwana potwierdziła, że w dniu 20.11.2014 r. doszło do kolizji drogowej z udziałem powoda, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. o nr rej. (...), stanowiący jego własność. Sprawca kolizji w chwili zdarzenia posiadał u pozwanej ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Strona pozwana przyjęła zgłoszenie szkody z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego oraz zarejestrowała szkodę pod numerem (...). W ramach przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego strona pozwana zleciła podmiotowi zewnętrznemu dokonanie analizy naprawy uszkodzonego pojazdu. Kwota należnego odszkodowania została oszacowana przez rzeczoznawcę po dokładnej analizie uszkodzeń pojazdu i z uwzględnieniem wszelkich czynników mających wpływ na wartość szkody. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana odstąpiła od naprawienia szkody poprzez przywrócenie stanu poprzedniego pojazdu z uwagi na okoliczność, że koszty naprawy pojazdu byłyby niewspółmiernie wysokie do wartości pojazdu sprzed zdarzenia. W tym stanie strona pozwana – w oparciu o wyliczenie szkody – ustaliła wartość pojazdu na kwotę 12.800 zł. Z kolei wartość pozostałości została ustalona przez stronę pozwaną na podstawie aukcji na poziomie 2.400 zł. Wobec powyższego poniesioną przez powoda szkodą jest wartość rynkowa pojazdu w wysokości 12.800 zł pomniejszona o wartość pozostałości w wysokości 2.400 zł, zatem do wypłaty pozostało odszkodowanie w wysokości 10.400 zł. Decyzją z dnia 17.02.2015 r. strona pozwana przyznała powodowi tytułem odszkodowania kwotę 10.400 zł. Dodatkowo na mocy decyzji z dnia 29.01.2015 r. strona pozwana przyznała i wypłaciła na rzecz powoda kwotę 630 zł tytułem zwrotu kosztów holowania pojazdu. W ocenie strony pozwanej postępowanie likwidacyjne przeprowadzone zostało w sposób prawidłowy i wyczerpujący, w związku z czym funkcja odszkodowania została zrealizowana w całości. Odnosząc się do roszczenia powoda zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy oraz prywatnej opinii technicznej na łączną kwotę 350 zł strona pozwana podała, że zasadność poniesienia tych kosztów nie została w żaden sposób wykazana, zatem brak jest podstaw do domagania się ich zwrotu. Okoliczność, że powód zdecydował się dokonać oceny zakresu uszkodzeń pojazdu zlecając sporządzenie prywatnej opinii oraz kalkulacji nie przesądza jeszcze o tym, że koszty sporządzenia takiej opinii oraz kalkulacji miałyby zostać rekompensowane w ramach postępowania likwidacyjnego.

Pismem procesowym z dnia 19.10.2015 r. powód ograniczył powództwo o kwotę 4.900 zł z uwagi na uiszczenie przez stronę pozwaną powyższej kwoty w dniu 19.02.2015 r. i w tej części zrzekł się roszczenia. Jednocześnie podtrzymał żądanie pozwu w pozostałym zakresie, także co do zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego albowiem częściowa zapłata kwoty dochodzonej pozwem nastąpiła po wniesieniu pozwu do sądu.

W odpowiedzi na powyższe oświadczenie strona pozwana pismem z dnia 10 listopada 2015 r. wniosła o zasądzenie kosztów postępowania w związku z częściowym cofnięciem pozwu. Wskazując, że pozew został doręczony pozwanej w dniu 10 września 2015 r. , pozwana dokonując przelewu na rzecz strony powodowej w dniu 19 lutego 2015 r. nie była w posiadaniu informacji na temat złożenia pozwu, nie miała wiedzy co do zainicjowanego postępowania sądowego. Wobec czego pozwana nie może ponieść negatywnych skutków związanych z koniecznością ograniczenia powództwa przez powoda w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania

Postanowieniem z dnia 22.12.2015 r. Sąd umorzył postępowanie w części tj. w zakresie kwoty 4.900 zł oraz oddalił wniosek pozwanej o zasądzenie od powoda kosztów procesu jako przedwczesny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 listopada 2014 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzony został pojazd marki V. (...) o nr rej. (...), będący własnością A. K.. Podmiotem zobowiązanym do naprawienia tej szkody w ramach zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy wypadku jest strona pozwana.

Bezsporne

Strona pozwana po otrzymaniu zawiadomienia o fakcie powstania szkody przeprowadziła tzw. postępowanie likwidacyjne, uznając swoją odpowiedzialność z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pozwana stwierdziła, że przywrócenie stanu poprzedniego pojazdu stanowi nadmierny koszt, w związku z czym ustaliła wysokość szkody metodą różnicową, polegającą na ustaleniu wartości pojazdu uszkodzonego w kolizji (4.600 zł) w stosunku do wartości pojazdu ustalonej bezpośrednio przed kolizją (10.100 zł). Różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie wyniosła 5.500 zł i taka też kwota została wypłacona na rzecz powoda.

Dowody:

decyzja z 26.11.2014 r. o ustaleniu wysokości szkody – w aktach szkody

operat szkody komunikacyjnej z 17.02.2015 r. – w aktach szkody

decyzja z 29.01.2015 r. o przyznaniu odszkodowania – w aktach szkody

Powód nie zgadzając się z decyzją strony pozwanej zlecił rzeczoznawcy samochodowemu G. B. określenie wartości rynkowej pojazdu przed szkodą oraz różnicy wartości pojazdu przed i po szkodzie. Wartość rynkowa brutto pojazdu w stanie przed szkodą określona w opinii nr (...) z dnia 4 grudnia 2014 r. na dzień 20 listopada 2014 r. wyniosła kwotę 13.600 zł, a różnica pomiędzy opisaną powyżej wartością pojazdu przed szkodą, a wartością brutto tego pojazdu w stanie uszkodzonym określona na dzień 20 listopada 2014 r. to kwota 11.100 zł. Tytułem sporządzenia kalkulacji naprawy pojazdu powód zobowiązany był zapłacić kwotę 350 zł.

Dowody:

kalkulacja naprawy nr RS-454/14 z 4.12.2014 r. – k. 23-31 odw.

faktura VAT z 7.12.2014 r. na kwotę 350 zł – k. 32

Pismem z dnia 8 grudnia 2014 r. powód wezwał stronę pozwaną do wypłaty dalszego odszkodowania w kwocie 5.600 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 27.11.2014 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów kalkulacji naprawy nr RS-454/14 w kwocie 350 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty. Termin zapłaty powód ustalił na dzień 22 grudnia 2014 r. Do dnia wniesienia pozwu pozwana nie zapłaciła powodowi żądanej kwoty.

Dowód:

wezwanie do zapłaty z 8.12.2014 r. – k. 21

Decyzją z 17 lutego 2015 r. pozwana ponownie dokonała ustalenia wysokości kosztów naprawy pojazdu. Różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie wyniosła 10.400 zł, w związku z czym pozwana wypłaciła powodowi kwotę 4.900 zł dalszego odszkodowania. Ponadto strona pozwana przyznała powodowi odszkodowanie w kwocie 630 zł z tytułu poniesionych przez niego kosztów holowania uszkodzonego pojazdu.

Dowody:

decyzja z 17.02.2015 r. o przyznaniu odszkodowania – w aktach szkody

Koszt naprawy samochodu powoda w (...) serwisie (...) przy użyciu nowych oryginalnych części sygnowanych logo producenta wynosi 35.744,75 zł brutto. Koszt naprawy powypadkowej w autoryzowanym serwisie przewyższa jednak znacznie wartość pojazdu przed szkodą i jest ekonomicznie nieuzasadniona. Wartość przedmiotowego pojazdu przed szkodą wynosiła 12.700 zł brutto. Wartość pojazdu po jego uszkodzeniu wynosi natomiast 2.300 zł brutto. Wyliczona wysokość szkody wynikająca z różnicy wartości samochodu przed i po wypadku wynosi 10.400 zł brutto.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej B. D. z dnia 13 czerwca 2016 r. - k. 105-124

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Powód ostatecznie, po cofnięciu pozwu w części, domagał się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 700 zł z tytułu pozostałych, nieuwzględnionych przez pozwaną, kosztów naprawy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) (dalszego odszkodowania za szkodę) wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.600 zł od dnia 27.11.2014 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 350 zł stanowiącej koszt kalkulacji naprawy z dnia 4.12.2014 r. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23.12.2014 r. do dnia zapłaty.

Pomiędzy stronami procesu sporna była wysokość przysługującego powodowi odszkodowania za szkodę komunikacyjną nr (...) z dnia 20.11.2014 r. Niesporna była odpowiedzialność strony pozwanej co do zasady oraz fakt, że szkoda w pojeździe powoda jest szkodą całkowitą. Sporna pozostawała także zasadność zasądzenia odsetek ustawowych oraz wydatków poniesionych na sporządzenie kalkulacji kosztów naprawy pojazdu.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (art. 822 § 2 k.c.). Zgodnie natomiast z art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Podobne uregulowanie zawiera art. 19 ust. 1 znajdującej zastosowanie w niniejszej sprawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Jak stanowi art. 34 ust. 1 cytowanej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Powstanie odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierowcy pojazdu za szkodę wyrządzoną ruchem pojazdu innym podmiotom pociąga za sobą również obowiązek wypłaty przez zakład ubezpieczeń świadczeń z tytułu ubezpieczenia OC w granicach odpowiedzialności posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego. Zgodnie z art. 36 ust. 1 powołanej ustawy, odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Podstawę odpowiedzialności sprawcy szkody stanowi natomiast art. 436 k.c. w zw. z art. 435 k.c.

Zgodnie z art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej ( art. 363 § 1 k.c.). Przywrócenie stanu poprzedniego ma miejsce, jeżeli stan pojazdu po naprawie pod względem stanu technicznego, zdolności użytkowania, części składowych, trwałości i wyglądu odpowiada stanowi przed uszkodzeniem. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawiać (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2013 r. (VI ACa 975/12).

Wysokość szkody powstałej wskutek zdarzenia z dnia 20.11.2014 r. została w sposób precyzyjny określona w opinii biegłego sądowego B. D. z dnia 13.06.2016 r. Sąd podzielił zarówno ustalenia, jak i wnioski opinii w pełnej rozciągłości. Łączny koszt naprawy samochodu powoda w (...) serwisie (...) przy użyciu nowych oryginalnych części sygnowanych logo producenta wyniósłby 35.744,75 zł brutto. Koszt naprawy powypadkowej w autoryzowanym serwisie przewyższa jednak znacznie wartość pojazdu przed szkodą i jest ekonomicznie nieuzasadniona, ponieważ wartość przedmiotowego pojazdu przed szkodą wynosiła 12.700 zł brutto. Wartość pojazdu po jego uszkodzeniu wynosi natomiast 2.300 zł brutto. Wyliczona wysokość szkody wynikająca z różnicy wartości samochodu przed i po wypadku wynosi 10.400 zł brutto.

W związku z powyższym za niezasadne należało uznać roszczenie powoda o zapłatę dalszego odszkodowania w wysokości 700 zł, gdyż dokonana już przez stronę pozwaną na rzecz powoda wypłata łącznej kwoty 10.400 zł wyczerpuje w całości przysługujące mu odszkodowanie. Tym samym dalej idące powództwo w tym zakresie należało oddalić.

Na uwzględnienie zasługiwało natomiast żądanie zasądzenia od strony pozwanej kwoty 350 zł stanowiącej wydatek poczyniony w związku ze zleceniem prywatnej ekspertyzy. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. (III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117) wskazał bowiem, że tego rodzaju wydatki nie są wyłączone z zakresu obowiązku kompensacji szkody przez żaden przepis szczególny lub przez postanowienie umowne, jednakże przeprowadzenie przez powoda prywatnej ekspertyzy ukazującej wysokość rzeczywiście doznanej szkody musi być obiektywnie uzasadnione i konieczne. Potrzeba sięgnięcia po opinię specjalistyczną będzie wtedy uzasadniona, gdy podmiot zamawiający lub też następnie domagający się objęcia odszkodowaniem kosztów związanych sam nie będzie profesjonalistą, posiadającym legitymację na skutek zawartej z poszkodowanym umowy cesji wierzytelności. W rozpoznawanej sprawie Sąd uznał za uzasadnione na podstawie dołączonej do pozwu faktury VAT nr (...) z 7.12.2014 r., że powód poniósł wydatek w kwocie 350 zł stanowiący koszt sporządzenia kalkulacji naprawy nr RS-454/14. Nadto powód nie jest osobą trudniącą się profesjonalnie zakupem i dochodzeniem wierzytelności z tytułu szkód rzeczowych w pojazdach samochodowych, dlatego poniesiony przez niego koszt specjalistycznej kalkulacji należy uznać za obiektywnie uzasadniony i konieczny.

W kwestii odsetek za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., zasądzając odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 350 zł od dnia 23 grudnia 2014 r. (dnia następnego po terminie zapłaty określonym w wezwaniu do zapłaty z dnia 8 grudnia 2014 r.) do dnia zapłaty, a także odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 4.900 zł od dnia 23 grudnia 2014 r. do dnia 16 lutego 2015 r. (dnia poprzedzającego dzień zapłaty przez pozwaną na rzecz powoda kwoty 4.900 zł dalszego odszkodowania).

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu oparto na podstawie art. 100 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powodowi należy się od strony pozwanej zwrot kosztów procesu w 88% ( 4.900 zł + 350 zł z pierwotnie żądanych 5.950 zł ) , albowiem mimo że powód cofnął pozew co do kwoty 4.900 zł to nie może być uznany za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu art. 98 § 1 Kpc, gdyż zapłata kwoty 4.900 zł przez stronę pozwaną nastąpiła po wniesieniu pozwu w niniejszej tj. w toku postępowania, co należy uznać za jednoznaczne z przegraniem sprawy w tej części przez stronę pozwaną (tak m.in. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 21.07.1951 r., C 593/51, OSN 1952, nr 2, poz.49 oraz w postanowieniu z 6.11.1984 r., IV CZ 196/84). Koszty jakie powód poniósł w związku postępowaniem to kwota 2.716,01 zł (298 zł opłata od pozwu, 1.217 zł koszty zastępstwa procesowego, 1.201,01 zł wykorzystana zaliczka na opinię biegłego). Strona pozwana wygrała proces w 12%, a koszty jakie poniosła na ten cel wynoszą 1.217 zł (koszty zastępstwa procesowego). Powód zobowiązany był zatem do zwrotu stronie pozwanej kwoty 146,04 zł( 12% z 1.217 zł), natomiast strona pozwana na rzecz powoda kwoty 2.243,96 zł (88% z 2.716,01 zł. ), dlatego ostatecznie Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.243,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w pkt III sentencji wyroku.

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika wynika z § 6 pkt. 4 w zw., z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( DzU z 2013 r. poz 461).

Jednocześnie na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) Sąd nakazał zwrócić powodowi ze Skarbu Państwa kwotę 298,99 zł niewykorzystanej zaliczki na opinie biegłych.