Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIII Ga 630/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 marca 2016 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z., o zapłatę 1.962,77 zł, oddalił powództwo.

Przedmiotowe orzeczenie w całości apelacją zaskarżyła strona powodowa, która zarzucając rozstrzygnięciu:

1.  sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego i naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 60 k.c. przez jego niewłaściwą wykładnię i nieuzasadnione przyjęcie, że umowa dostarczania paliwa gazowego przez strony nie mogła zostać zawarta poprzez czynności konkludentne stron i dla udowodnienia zasadności roszczenia powód winien był przedłożyć umowę w formie pisemnej, podczas gdy z akt sprawy i treści pozwu wynika, że pozwany płacił z opóźnieniem za pobrane paliwo gazowe, co potwierdza istniejący stosunek obligacyjny;

2.  naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 217 § 1 w zw. z art. 227 k.p.c. mające wpływ na wynik postępowania przez niedoręczenie powodowi odpisu sprzeciwu pozwanej i pozbawienie powoda możliwości ustosunkowania się do twierdzeń i zarzutów w nim zawartych, podczas gdy powód na etapie składania pozwu nie mógł przewidzieć wszystkich zarzutów podnoszonych przez pozwaną;

3.  naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 233 § 1 k.p.c. mające wpływ na wynik postępowania poprzez dokonanie dowolnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i błędnym uznaniu, że powód nie wykazał zasadności roszczenia,

wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w całości przez uwzględnienie powództwa w całości w tym także w zakresie zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu za I instancję według norm przepisanych wraz z kosztami zastępstwa procesowego, zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu za II instancję według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego, przeprowadzenie dowodu z dokumentu - umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego z dnia 15.01.2013r. na okoliczność istnienia stosunku obligacyjnego między stronami i zasadności roszczenia, przy czym podnoszę, iż konieczność przeprowadzenia powyższego dowodu powstała dopiero na etapie postępowania odwoławczego, ewentualnie zaś uchylenie przez Sąd Okręgowy w Łodzi zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi- Śródmieścia w Łodzi z dnia 08 marca 2016r. w całości i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach.

Strona pozwana nie złożyła odpowiedzi na apelację powódki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony powodowej jest zasadna zaś jej uwzględnienie skutkowało konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku. Za zasadny należało uznać zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 217 § 1 w zw. z art. 227 k.p.c. Wobec wydania orzeczenia nakazowego w elektronicznym postępowaniu upominawczym i skutecznym wniesieniu sprzeciwu przez stronę pozwaną, Sąd Rejonowy do którego została przekazana sprawa nie doręczył powódce odpisu sprzeciwu wniesionego przez pozwaną. W takiej sytuacji powódka, która w pozwie wobec niekwestionowania zasady swej odpowiedzialności kontraktowej przez pozwaną na etapie poprzedzającym wytoczenie powództwa nie miała obowiązku powoływania wszystkich dowodów i twierdzeń, pozbawiona została możliwości ustosunkowania się do stanowiska i zarzutów podniesionych w sprzeciwie od nakazu zapłaty. W konsekwencji też powódka nie miała możliwości powołania dowodów na uzasadnienie twierdzeń przeciwnych do tych, które w szczególności stały się podstawą stanowiska pozwanej o nieistnieniu umowy łączącej strony i braku udowodnienia dochodzonego roszczenia. W konsekwencji powyższego doszło do naruszenia przepisu art. 233 k.p.c. i niewłaściwej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, co mogło mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Uznając zasadność zarzutów dotyczących naruszenia prawa procesowego zasadnym jawi się również zarzut naruszenia prawa materialnego w zakresie istnienia i ważności umowy łączącej strony. Podkreślić należy, że pozwana ograniczyła swoje stanowisko procesowe zawarte w sprzeciwie do niewykazania przez powódkę istnienia umowy i wysokości dochodzonego roszczenia, nie przedstawiła dowodów w celu wykazania powyższych twierdzeń przy jednoczesnym braku wyraźnego zaprzeczenia tej ważkiej okoliczności, iż wcześniej powódka dostarczała określone paliwo płynne pozwanej, a ta regulowała swoje zobowiązania.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 12 § 1 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia pozostawiając temu sądowi orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji winien w pierwszym rzędzie doręczyć stronie powodowej odpis sprzeciwu pozwanej od wydanego nakazu zapłaty i udzielić stronie terminu na ustosunkowanie się do zarzutów pozwanej zawartych w sprzeciwie, w szczególności umożliwiając powódce zgłoszenie określonych wniosków dowodowych. Po ich ewentualnym przedstawieniu przez powódkę Sąd Rejonowy ma obowiązek ponownie dokonać oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności ocenić moc dowodową załączonych dokumentów, wziąć przy tym pod uwagę okoliczność wcześniej realizowanego zobowiązania między stronami a także fakt gołosłownego zaprzeczenia przez pozwaną istnieniu jej zobowiązania względem powódki.

Mając na uwadze powyższe należało orzec jak na wstępie.