Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 lipca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2016 roku

sprawy z wniosku G. S.

z udziałem I. S.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestniczki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 16 grudnia 2015 roku, sygn. akt I Ns 45/12

postanawia:

1.  z urzędu sprostować postanowienie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 16 grudnia 2015 roku w punkcie trzecim sentencji w ten sposób, że w miejsce słów „dziewięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt trzy, 49/100” wpisać prawidłowo „pięćdziesiąt trzy tysiące siedemset dziewięćdziesiąt dziewięć, 39/100”;

2.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie trzecim sentencji w ten tylko sposób, że termin płatności dopłaty w kwocie 53.799,39 złotych ustalić do dnia 31.01.2017 roku z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności;

3.  oddalić apelację w pozostałej części;

4.  zasądzić od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim kwotę 4.428 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych powiększone o VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestniczce w postępowaniu odwoławczym z urzędu;

5.  ustalić, iż każdy z uczestników ponosi koszty postępowania odwoławczego związane ze swoim udziałem w sprawie.

SSO Jarosław Gołębiowski

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki SSO Dariusz Mizera

Sygn. akt II Ca 177/16 PO SPROSTOWANIU

POSTANOWIENIE

Dnia 4 lipca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2016 roku

sprawy z wniosku G. S.

z udziałem I. S.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestniczki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 16 grudnia 2015 roku, sygn. akt I Ns 45/12

postanawia:

1.  z urzędu sprostować postanowienie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 16 grudnia 2015 roku w punkcie trzecim sentencji w ten sposób, że w miejsce słów „dziewięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt trzy, 49/100” wpisać prawidłowo „pięćdziesiąt trzy tysiące siedemset dziewięćdziesiąt dziewięć, 39/100”;

2.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie trzecim sentencji w ten tylko sposób, że termin płatności dopłaty w kwocie 53.799,39 złotych ustalić do dnia 31.01.2017 roku z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności;

3.  oddalić apelację w pozostałej części;

4.  zasądzić od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim na rzecz Indywidualnej Kancelarii Adwokackiej w P. adwokat K. R. kwotę 4.428 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych powiększone o VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestniczce w postępowaniu odwoławczym z urzędu;

5.  ustalić, iż każdy z uczestników ponosi koszty postępowania odwoławczego związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt II Ca 177/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. cytuję:

„1.ustalił, iż w skład majątku wspólnego G. S. i I. S. wchodzą :

a/ - spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w P.przy ul (...)wraz z wkładem o powierzchni użytkowej 64,22 m2 ;

b/ laptop „ T. „ ;

c/- urządzenie wielofunkcyjne (...) ;

d/- nawigacja samochodowa model (...) ;

e/- komputer stacjonarny z monitorem ;

f/- telewizor „ S. -40 cali „

g/- lodówka „ M. „

h/- pralka automatyczna (...);

i/- kuchenka mikrofalowa „(...)„;

j/-meble kuchenne ;

k/- meble pokojowe – szafa dwudrzwiowa+ witryny o wymiarach w całości 450x50x219 cm kolor brązowy;

l/ meble pokojowe – segment w zabudowie – 2 szafy dwudrzwiowe z szafką górną łączącą o wymiarach w całości 250 cm , łóżko drewniane o wymiarach 150x200cm, szafka nocna / sypialnia / ;

ł/- kanapa narożna z wysuwaną częścią do spania ;

2. dokonał podziału majątku wspólnego G. S. i I. S. , których wspólność ustawowa małżeńska ustała wskutek Wyroku Sądu Okręgowego z dnia 24 listopada 2011r w sprawie IC 1726/10 w ten sposób , że w/w składniki majątkowe opisane w punkcie 1a,1g,1h,1j,1l przyznał na wyłączną własność G. S., natomiast składniki majątkowe opisane w punkcie 1b,1c 1d,1e,1f,1i,1k,1ł przyznać na wyłączną własność I. S.;

3. zasądził tytułem dopłaty od G. S. na rzecz I. S. kwotę 53 799,39 zł ( dziewięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt trzy 49/100 złotych ) ,której płatność rozłożył na 4 raty w kwocie po 13 449,84 zł( trzynaście tysięcy czterysta czterdzieści dziewięć 84/100 złotych ) każda : pierwsza rata płatna do 30 listopada 2016r. ; druga rata płatna do 30 listopada 2017r. ; trzecia rata płatna do 30 listopada 2018r. i czwarta rata płatna do 30 listopada 2019r. , z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat ;

4. nakazał I. S. opróżnienie lokalu mieszkalnego położonego w P. przy ul (...) wraz ze wszystkimi rzeczami stanowiącymi jej własność i wydanie go G. S. ;

5. orzekł , iż I. S. przysługuje prawo do lokalu socjalnego w związku z czym nakazał wstrzymanie punktu 4 postanowienia do czasu otrzymania przez I. S. od Gminy P.oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego ;

6. ustalił, iż opłatę od wniosku ponad kwotę 200,00zł ( dwieście złotych ) uiszczonej opłaty oraz kwotę 1290,06 zł ( jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt 6/100złotych ) z tytułu części wydatków ponosi Skarb Państwa-Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb ;

7. zasądził od G. S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb kwotę 188,08 zł ( sto osiemdziesiąt osiem złotych ) tytułem zwrotu części wydatków ;

8. ustalił , iż każdy uczestnik ponosi koszty swego udziału w sprawie ;

9. przyznał adwokatowi K. R. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w P. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb kwotę 4 428,00 zł ( cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych ) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestniczce I. S. w postępowaniu sądowym” – koniec cytatu.

Przytoczone wyżej postanowienie oparte zostało na ustaleniach faktycznych oraz rozważaniach prawnych szczegółowo przedstawionych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.

Pełnomocnik uczestniczki zaskarżył postanowienie w części tj. w punktach od 2 do 5.

W apelacji zarzucił:

1/ sprzeczność poczynionych przez sąd ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że uczestniczka mieszka jedynie z jednym synem (młodszym), podczas gdy faktycznie mieszka z dwójką dzieci także starszym synem,

2/ sprzeczność poczynionych przez sąd ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że uczestniczka nie poczyniła nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny stron, czy z majątku ojca uczestniczki, a co za tym idzie naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy - art. 233 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez nierozważnie całego materiału dowodowego zgromadzonego i zgłoszonego w sprawie oraz błędną jego ocenę, poprzez pominięcie dokumentacji świadczącej o dokonywaniu przez uczestniczkę postępowania nakładów na majątek wspólny stron, gdy faktycznie sytuacja wygląda odwrotnie:

- nakłady poczynione przez uczestniczkę postępowania na majątek wspólny stron w postaci kredytu (...) w kwocie 18.400,00 zł, z której uczestniczka postępowania spłaciła częściowo pożyczkę wspólną stron w (...) (uczestniczka wnosiła o zwrócenie się przez Sąd do (...) pismem z dnia 5.07.2013 r.) kwota pożyczki z (...) została przelana na rachunek w (...) (potwierdzenie przelewu w aktach) i na tym koncie były czynione przez (...) potrącenia na poczet spłaty wspólnego kredytu stron w (...),

- ponadto zostały spłacone z tego kredytu ubezpieczenie T. (...) (polisa), czynsz w kwocie 337,22, woda 200 zł (wpłaty), czynsz z działalności w kwocie 1288.55 zł (wpłata w załączeniu), kampania reklamowa 915 zł (faktura), pomoce dydaktyczne 399 zł (faktura) oraz wpłata na poczet kredytu w (...) Bank w kwocie 1253 zł (wpłata w aktach), wszystko złożone z pismem z dnia 19.05.2015 r.;

- nakłady poczynione przez uczestniczkę postępowania - jej ojciec wziął kredyt w (...) Bank SA w kwocie 1328,00 zł plus 46 zł kosztów na poczet zakupu lodów'ko-zamrażarki i kuchenki mikrofalowej będącej majątkiem wspólnym stron;

- nakłady poczynione przez uczestniczkę postępowania na majątek wspólny stron w postaci spłaty części kredytu w (...) Bank SA w łącznej kwocie 3880,00 zł;

3/ sprzeczność poczynionych przez sąd ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że z dotacji otrzymanej przez uczestniczkę postępowania zakupiona została jedynie nawigacja samochodowa i laptop, podczas gdy zakupiono z tych środków także urządzenie wielofunkcyjne C. (dokumentacja dotyczącą tej dotacji złożona przez uczestniczkę postępowania) - faktury VAT 2 szt. za zakup komputera, drukarki i monitora w ramach środków otrzymanych z dofinansowania z urzędu pracy złożone z pismem z dnia 26.03 2013 r. zatem także urządzenie wielofunkcyjne C. winno zostać przyznane uczestniczce;

4) naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ' na wynik sprawy - art. 233 k.p.c. w zw. z art, 13 § 2 k.p.c. poprzez nierozważenie wszystkich okoliczności sprawy wskutek czego dokonano podziału majątku wspólnego stron w sposób wskazany w skarżonym postanowieniu, tj. przyznano sporny lokal na rzecz wnioskodawcy, a także naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na treść orzeczenia - art. 210 zd. 1 i art. 212 § 2 k.c. w zw. z art. 46 kro i art. 1035 k.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie, w wyniku której przyznano prawo do przedmiotowego lokalu wnioskodawcy, podczas gdy mieszkanie winno zostać przyznane uczestniczce postępowania z uwagi na to, że: małżeństwo stron rozpadło się w wyłącznej winy wnioskodawcy, uczestniczka postępowania ma na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko i to wraz z nim i starszym synem zajmuje mieszkanie, orzeczenie to pozbawia niepełnosprawne dziecko swojego centrum życiowego, poczucia bezpieczeństwa, niepełnosprawne dziecko powinno mieć zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa - podczas gdy zmiana lokalu na lokal socjalny, gdzie łazienka znajduje się na korytarzu, me ma centralnego ogrzewania, cieplej wody a powierzchnia wynosi 5 m kw. na osobę nie będą sprzyjały rozwojowi dziecka, uczestniczka nie posiada innego lokalu w który mogłaby zamieszkać, wnioskodawca został zobowiązany sądownie do opuszczenia tego lokalu oraz do powstrzymania się od osobistego kontaktowania z uczestniczką; wnioskodawca został prawomocnie skazany za przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk na szkodę uczestniczki; nadto wskazać należy, iż w sytuacji przyznania uczestniczce postępowania spornej nieruchomości znacznie poprawiłaby się jej sytuacja materialna i spłata wnioskodawcy nie stanowiłaby dla niej tak dużego problemu;

5) naruszenie przepisu art. 212 § 3 k.c. w zw. z art. 46 kro i art. 1035 k.c. mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez błędne rozłożenie wnioskodawcy spłaty na rzecz uczestniczki z tytułu dopłaty na 4 roczne raty, uznając iż możliwości finansowe wnioskodawcy otrzymującego na wyłączną własność nieruchomość nie pozwalają na jednorazową spłatę, a jednocześnie stwierdzając, że uczestniczka winna otrzymać dopłatę w możliwie szybki terminie godzi w interes uczestniczki albowiem tak dalece rozciągnięcie w czasie przez Sąd Rejonowy spłat na rzecz uczestnika postępowania nadmiernie godzi w jego interes ekonomiczny i pozbawia go realnej możliwość skorzystania zasądzonej przez Sąd 1 instancji kwoty. Wskazać bowiem należy, iż zasądzona przez Sąd Rejonowy spłata, płatna w 4 rocznych ratach nie będzie stanowić wymiernej korzyści dla uczestnika i nie pozwoli mu na skorzystanie ze wspólnie wypracowanego majątku, a nadto w sytuacji

orzeczonej eksmisji z lokalu i konieczności ewentualnego dostosowania lokalu socjalnego do potrzeb swoich i dziecka pozbawi uczestniczkę ww. możliwości.

6) art. 328 § 2 w zw. z art. 391 § 1 i art. 13 § 2 k.p.c. poprzez sporządzenie przez Sąd I instancji uzasadnienia, które uniemożliwia poddanie zaskarżonego postanowienia kontroli instancyjnej, ponieważ nie wiadomo skąd konkretnie wzięły się kwoty nakładów wnioskodawcy na majątek wspólny stron i dlaczego zostały uwzględnione w tej a nic innej wysokości (winny być obliczane od daty uprawomocnienia się orzeczenia rozwodowego) nadto Sąd orzekający nie uzasadnił faktycznej jak i prawnej podstawy swojego rozstrzygnięcia, nie omówił dowodów i nie przeprowadził ich należytej oceny;

7) zwrócenie się do Banku (...) Oddział w P. ul. (...) o nadesłanie informacji czy wnioskodawca na datę rozwodu stron posiadał w tym Banku konto, a jeśli tak jaka była na datę rozwodu wysokość salda i w rezultacie rozliczenie przedmiotowej kwoty z majątku wspólnego stron; uczestniczka już po wydaniu skarżonego postanowienia dowiedziała się o tym., że wnioskodawca miał osobne konto o czym nie wiedziała w trakcie toczącego się w I instancji postępowania, nie miała zatem możliwości zgłosić tego dowodu wcześniej.

Wskazując na powyższe wnosiła, o:

1/ o zmianę tego postanowienia w zaskarżonym zakresie poprzez:

a) dokonanie podziału majątku wspólnego stron w ten sposób, iż w jego wyniku Sąd przyzna uczestniczce postępowania I. S. na wyłączną własność składniki majątkowe opisane w punkcie la, Ib, Ic, Id, lf-li, lt (tj. mieszkanie, laptop, urządzenie C., nawigacja, telewizor, lodówka, pralka, kuchenka mikrofalowa, kanapa narożna) skarżonego postanowienia, zaś wnioskodawcy przedmioty majątkowe opisane w punkcie 1 e, 1j – 1l,

b) uwzględnienie w rozliczeniu pomiędzy stronami nakładów poczynionych z majątku odrębnego uczestniczki postępowania na majątek wspólny stron w postaci wskazanej w pkt. 2 apelacji, a w konsekwencji zasądzenie odpowiednio mniejszej spłaty od uczestniczki postępowania na rzecz wnioskodawcy tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym stron, ewentualnie w razie nieuwzględnienia pkt. a) zasądzenie odpowiednio wyższej spłaty id wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania;

c) ewentualnie z ostrożności procesowej w razie nieuwzględnienia wniosku z pkt. a) wnosiła o zasądzenie jednorazowej spłaty od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania w wyższej wysokości z uwagi na pkt. b), tj. po uwzględnieniu nakładów uczestniczki na majątek wspólny stron, nie zaś w czterech rocznych ratach;

2) o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych a w razie nieuwzględnienia powyższych wniosków:

3) o uchylenie postanowienia w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w uchylonym zakresie Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Tryb. do ponownego rozpoznania wraz z rozstrzygnięciem o kosztach instancji odwoławczej,

4) o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pełnomocnik wnioskodawcy wnosił o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania za II instancję.

Sąd Okręgowy w uwzględnieniu wniosków pełnomocnika uczestniczki dopuścił dowody z informacji czy wnioskodawca na datę rozwodu stron posiadał w Bankach: (...); (...); (...) konta oszczędnościowe, a jeśli tak jaka była na datę rozwodu wysokość sald i w rezultacie rozliczenie przedmiotowych kwot z majątku wspólnego stron.

Z informacji uzyskanych od w/w Banków wynikało, że na datę uprawomocnienia się wyroku rozwodowego wnioskodawca nie posiadał oszczędności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja jest uzasadniona jedynie w części, tj. w zakresie kiedy kwestionuje rozłożenie należnej dopłaty na raty.

Na wstępie podnieść należy, że zarzut apelacji sprzeczności ustaleń faktycznych Sądu Rejonowego z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego nie jest zasadny. Ponieważ apelacja generalnie oparta jest na tym zarzucie to Sąd Okręgowy pragnie zwrócić uwagę, że strona, która chce podważyć ocenę dowodów, nie może ograniczyć się do przedstawienia własnej oceny, nawet jeśli jej ocena jest przekonywająca. Konieczne jest bowiem wskazanie istotnych błędów logicznego rozumowania, sprzeczności oceny z doświadczeniem życiowym, braku wszechstronności, czy też pominięcia dowodów prowadzących do odmiennych wniosków.

Tymczasem pełnomocnik uczestnika w apelacji przedstawia własną ocenę dowodów, która jest odmienna od oceny Sądu I instancji. Ta ocena przeprowadzona przez pełnomocnika jest odzwierciedleniem zaprezentowanego przez niego stanowiska w sprawie, które zmierzało do uwzględnienia jego wniosku o sposobie przeprowadzenia podziału majątku wspólnego.

Taki sposób podważania sędziowskiej oceny jest zwykłą polemiką i nie może zdaniem Sądu Okręgowego odnieść skutku. Sędziowskiej ocenie dowodów nie można bowiem przeciwstawić własnej oceny, konieczne jest co podniesiono wyżej, wskazanie w realiach sprawy przyczyn, dla których ocena dowodów nie spełnia reguł wskazanych w art. 233 § 1 k.p.c. - por. wyrok SN z dnia 27.09.2002 r., II CKN 817/00, Lex nr 56906; postanowienie SN z dnia 23.01.2001 r., IV CKN 970/00, Lex nr 52753.

Jak to już wyżej wskazano ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy są prawidłowe, albowiem znajdują potwierdzenie w przeprowadzonych w sprawie dowodach.

Z poczynionych prawidłowo ustaleń faktycznych wynika, że byli małżonkowie mają na swym utrzymaniu jedno niepełnosprawne małoletnie dziecko. Drugie z dzieci jest już samodzielne, pracuje zarobkowo. Fakt, iż pełnoletni syn stron zamieszkuje w spornym lokalu jest bez znaczenia dla wyniku niniejszego postepowania, albowiem to postępowanie nie dotyczy prawa do jego dalszego zamieszkiwania w tym lokalu. Kwestia ta będzie ewentualnie przedmiotem ustaleń wnioskodawcy z jego pełnoletnim synem. Nie jest zatem prawdą, że uczestniczka ma obowiązek zapewnienia lokalu mieszkalnego swemu dorosłemu synowi.

Sąd Rejonowy miał na uwadze konieczność zapewnienia uczestniczce i małoletniemu dziecku stron mieszkania. Dał temu wyraz w punkcie 5 sentencji postanowienia przyznając I. S. prawo do lokalu socjalnego oraz wstrzymując wykonanie obowiązku opróżnienia spornego lokalu do czasu zawarcia umowy najmu w/w lokalu.

Nie ma racji autor apelacji kiedy podnosi, iż Sąd meriti błędnie ustalił, że uczestniczka nie poczyniła nakładów z majątku odrębnego na majątek wspólny stron. Faktem niespornym jest, że uczestniczka przedstawiła umowy kredytowe zawarte w trakcie trwania małżeństwa. Umowy te zostały bądź spłacone w trakcie trwania małżeństwa, albo też pozostają jeszcze do uregulowania nie spłacone raty w banku (...). Obowiązek spłaty zaciągniętych w trakcie trwania małżeństwa kredytów nie spłaconych na dzień uprawomocnienia się wyroku rozwodowego obciąża oboje byłych małżonków, a nie tylko uczestniczkę. Także w trakcie trwania małżeństwa zostały spłacone należności związane z zakupem samochodów osobowych T., świadczenia związane z uiszczeniem czynszu, czy też zakupu pomocy dydaktycznych i kampanii reklamowej związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Uczestniczka nie może w niniejszym postępowaniu domagać się zaliczenia do nakładów poczynionych przez nią na majątek wspólny wydatków związanych z opłatami za prąd, gaz, wodę oraz media. W tym okresie to uczestniczka wyłącznie korzystała z mieszkania i wydatki te muszą ją właśnie obciążać. Brak jest podstaw by w/w wydatkami obciążać wnioskodawcę, który nie miał możliwości z ich skorzystania.

W toku trwania niniejszego postępowania uczestniczka stosownie do treści art. 232 k.p.c. nie udowodniła dowodami z dokumentów, aby takie nakłady poczyniła. Dowody z dokumentów poczynienia nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny po ustaniu wspólności przedstawił natomiast wnioskodawca, co zostało szczegółowo uzasadnione w pisemnych motywach Sądu I instancji.

Podnoszona w apelacji kwestia zakupu lodówko-zamrażarki i kuchenki mikrofalowej została również wyjaśniona. Ruchomości te zostały zakupione bowiem przez ojca uczestniczki dla byłych małżonków. Tak więc nie można podnosić w apelacji, że jest to nakład uczestniczki na majątek wspólny.

Wbrew twierdzeniom apelacji brak jest podstaw, by uznać, że urządzenie wielofunkcyjne C. stanowi majątek osobisty uczestniczki. Co do tego składnika nie ma dokumentów potwierdzających to twierdzenie.

W sprawie niniejszej spór miedzy byłymi małżonkami w istocie sprowadzał się do kwestii, komu należy przyznać prawo do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Przyznając to prawo do lokalu wnioskodawcy zasadnie Sąd I instancji podniósł, że lokal ten był własnością rodziców wnioskodawcy. Rodzice aktem notarialnym z dnia 12.04.2010r darowali prawo własności do tego lokalu jedynie wnioskodawcy, nie mieli takiego zamiaru co do osoby uczestniczki. To wola wnioskodawcy doprowadziła do tego, że aktem notarialnym z dnia 05.07.2010r. doszło do rozciągnięcia tego prawa także na uczestniczkę. Tylko i wyłącznie z woli wnioskodawcy uczestniczka stała się beneficjentem tego najbardziej wartościowego składnika majątku wspólnego.

Jak wynika z ustaleń faktycznych ( niespornych ), to wnioskodawca posiada zdolność kredytową, gdyż pracuje zawodowo. Tymczasem uczestniczka objęta jest szeroko pojętą pomocą społeczną. Przyznana w roku bieżącym uczestniczce dalsza pomoc społeczna na rzecz małoletniego dziecka w ramach 500 +, nie może być przeznaczona w tym przypadku na ewentualną dopłatę dla wnioskodawcy. Środki te nie może uczestniczka przeznaczać na zaspokajanie swych potrzeb.

W toku postepowania zarówno przed Sądem pierwszej , jak i drugiej instancji uczestniczka nie przedstawiła dowodów potwierdzających możliwość ewentualnej spłaty wnioskodawcy. Twierdzenie zatem w apelacji o możliwościach podołania temu ewentualnemu ciężarowi jest co najmniej gołosłowne.

Rację ma natomiast autor apelacji, kiedy to kwestionuje rozłożenie dopłaty należnej uczestniczce od wnioskodawcy na cztery roczne raty. Rozłożenie dopłaty na tak długi okres czasu godzi rzeczywiście w interes ekonomiczny uczestniczki. Uczestniczka po opuszczeniu spornego lokalu będzie zmuszona urządzić nowe lokum odpowiednio do swych potrzeb. Po drugie wnioskodawca z uwagi na wysokość swych zarobków z tytułu pracy posiada zdolność kredytową i brak oszczędności na rachunku bankowym, zmuszony będzie zaciągnąć kredyt bankowy lub skorzystać z ewentualnej pomocy swej rodziny. Dlatego też w ocenie Sądu Okręgowego w terminie 6 miesięcy , wnioskodawca jest w stanie uzyskać kredyt bankowy w celu wypełnienia swego obowiązku względem uczestniczki.

Zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 212§3 k.c. w związku z art. 46 k.r.o. i art. 1035 k.c. jest uzasadniony. Dlatego i na podstawie art. 386 §1 k.p.c. Sad Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie w punkcie 3 sentencji, w ten sposób, że termin uiszczenia przez wnioskodawcę kwoty 53799,39 zł ustalił do dnia 31stycznia 2017 r.

Apelacja w pozostałej części z powodów przedstawionych wyżej nie jest zasadna i dlatego na podstawie art. 385 k.p.c. została przez Sąd Okręgowy oddalona.

Sąd Okręgowy z urzędu na podstawie art. 350 §1 k.p.c. sprostował oczywistą omyłkę pisarską w punkcie trzecim sentencji postanowienia w ten sposób, że w miejsce kwoty „dziewięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt trzy 49/100” wpisał prawidłowo „pięćdziesiąt trzy tysiące siedemset dziewięćdziesiąt dziewięć 39/100”.

Adwokatowi K. R. prowadzącej Kancelarię Adwokacką - reprezentującej z urzędu uczestniczkę przyznano wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w kwocie 4428,00 zł ( wraz z podatkiem VAT ), a to na podstawie § 10 ust.1 pkt 8 w związku z § 8 pkt 6 i § 16 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokatów z urzędu ( Dz.U. z 2015 r. poz. 1801 ).

O kosztach postępowania przed Sądem II instancji między stronami orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c

SSO Jarosław Gołębiowski

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki SSO Dariusz Mizera