Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 marca 2016 r. Nr (...)

w sprawie W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. S. prawo do emerytury od dnia 01 marca 2016 r.

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. S. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 419/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 marca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. S. prawa do emerytury w wieku obniżonym. Swoje stanowisko organ rentowy uzasadnił tym, iż ubezpieczony nie udowodnił na dzień 1 stycznia 1999 r. okresu 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. ZUS uznał, iż ubezpieczony nie przepracował żadnego okresu w wyżej wymienionych warunkach, gdyż nie przedstawił on stosownego świadectwa pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożył W. S.. Wskazał, iż przepracował łącznie ponad 15 lat w warunkach szczególnych, będąc zatrudnionym w Przedsiębiorstwie (...) w M.-Regionów Oddział w M. w okresie od 4 maja 1979 r. do 31 maja 1982 r. oraz w Gospodarstwie (...) Skarbu Państwa w G. od 1 stycznia 1986 r. do 13 sierpnia 2002 r. U obydwu tych pracodawców ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze zajmował się obsługą koparki i spycharki.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. S., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 7 marca 2016 r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury, w którym wskazał, iż jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku na dochody budżetu państwa (wniosek k. 1-3 a. e.). Na podstawie przedłożonych dokumentów ZUS ustalił, iż W. S. posiada na dzień 1 stycznia 1999 r. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 3 miesięcy i 13 dni. Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych, gdyż nie przedstawił on stosownego świadectwa pracy. Na tej podstawie ZUS wydał w dniu 31 marca 2016 r. decyzję, w której odmówił przyznania W. S. prawa do emerytury (k. 13 a. e.).

W dniu 28 września 1977 r. W. S. zdobył uprawnienia do obsługi ciężkich maszyn budowlanych i drogowych oraz uprawnienie klasy III do obsługi koparki jednonaczyniowej.

W okresie od 4 maja 1979 r. do 31 maja 1982 r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze w Przedsiębiorstwie (...) w M. - (...) Oddział w M. na stanowisku operatora sprzętu. Do wyłącznych zadań ubezpieczonego należała praca przy użyciu sprzętu ciężkiego, tj. spycharki ważącej ponad 18 ton. Ubezpieczony nie zajmował się naprawą tego sprzętu.

W okresie od 1 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze w Gospodarstwie (...) Skarbu Państwa w G. na stanowisku pracownika fizycznego- operatora. W rzeczywistości jednak W. S. stale i w pełnym wymiarze, przez okres całego roku wykonywał pracę operatora sprzętu ciężkiego, tj. odpowiednio spycharki gąsiennicowej i koparki. Czynności te ubezpieczony pełnił w związku z przeprowadzonymi remontami stawów.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego k. 23v, zeznania świadków Z. K., K. D., R. D. oraz W. I. k. 22v-23, dokumenty zgromadzone w aktach osobowych z (...) w M. w tym m. in. odpis uprawnień k. 6 akt osobowych, umowa o pracę k. 7 akt osobowych, angaże k. 11-16 akt osobowych, ogólne świadectwo pracy k. 28 akt osobowych, ogólne świadectwo pracy k. 3 akt z wniosku o rentę, dokumenty zgromadzone w aktach osobowych z Gospodarstwa (...) Skarbu Państwa w G.: umowa o pracę k. 2 akt osobowych, angaże k. 3, 5-10 i 14-21 akt osobowych, odpis nabycia uprawnienia do obsługi ciężkich maszyn budowlanych i drogowych k. 30 akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: 1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz 2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. Z kolei w art. 27 ust. 1 pkt 2 przywołanej ustawy wskazano, iż okres składkowy i nieskładkowy powinien dla mężczyzn wynieść co najmniej 25 lat. W art. 184 ust. 2 tej ustawy przewidziano, iż emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. nr 8 poz. 43) określono, iż okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Paragraf 4 pkt 1 i 3 wymienionego wyżej rozporządzenia stanowi, iż pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Sporną okolicznością w przedmiotowej sprawie było to, czy na dzień 1 stycznia 1999 r. W. S. legitymował się wymaganym okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego daje podstawy do stwierdzenia, iż ubezpieczony przepracował ponad 15 lat w szczególnych warunkach.

Do pracy bowiem tej kategorii zaliczyć należy zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku operatora sprzętu ciężkiego tj. odpowiednio spycharki w Przedsiębiorstwie (...) w M. - (...) Oddział w M. od 4 maja 1979 r. do 31 maja 1982 r. oraz spycharki i koparki w Gospodarstwie (...) Skarbu Państwa w G. od 1 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1998 r., Powyższe wynika z zeznań ubezpieczonego oraz zatrudnionych w podobnym okresie w tych samych przedsiębiorstwach świadków Z. K., K. D., R. D. oraz W. I.. Zeznania te są logiczne i zasługują na wiarę. Relacja wymienionych osób koresponduje z treścią zgromadzonych w aktach osobowych dokumentów, w tym m. in. świadectw pracy i umów o pracę. W tych okresach ubezpieczony wyłącznie stale i w pełnym wymiarze pracował jako operator sprzętu ciężkiego, tj. spycharek i koparki, których masa wynosiła co najmniej 18 ton.

Stąd też zatrudnienie w wyżej wymienionych okresach należy zakwalifikować jako wymienione w wykazie A, dziale V pod poz. 3 (prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych) stanowiącym załącznik do cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Uszczegółowienie powyższego wykazu zostało zawarte w zarządzeniu nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach W tym akcie prawnym w wykazie A dziale V poz. 3 pkt 1 i 3 wskazano na stanowiska maszynisty koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych oraz maszynisty spycharek i ciągników gąsienicowych.

Podkreślić należy, iż decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego zatrudnienia jako pełnionego w warunkach szczególnych ma nie nazwa stanowiska użyta w dokumentach pracowniczych, a rodzaj rzeczywiście świadczonej pracy. Samo tylko nieposiadanie stosownego świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie może przekreślać, iż praca w takich warunkach była świadczona, o ile na okoliczność tę wskazują inne dowody. Taka sytuacja ma miejsce na gruncie niniejszej sprawy.

Tym samym, W. S. spełnił wszystkie warunki, wyrażone w przywołanych wyżej przepisach, by być uprawnionym do pobierania emerytury w wieku obniżonym, począwszy od 1 marca 2016 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożył wniosek o przyznanie spornego prawa.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 kpc w zw. z art. 99 kpc w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzekł jak w wyroku.