Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2016r. w S.

odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 maja 2015 r. Nr (...) i z dnia 22 maja 2015r. Nr (...)

w sprawie T. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o ustalenie kapitału początkowego i wysokość emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 22 maja 2015r. i ustala wysokość emerytury T. K. na kwotę 2160,97 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt 97/100) zł na dzień 01 kwietnia 2015r.;

II.  umarza postępowanie w sprawie decyzji z dnia 14 maja 2015r.
o wysokość kapitału początkowego.

Sygn. akt IV U 843/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 maja 2015r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił T. K. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r., ponieważ wskaźnik podstawy wymiaru ustalony decyzją z dnia 28.04.2011r. z lat 1980-1989 nadal pozostaje najkorzystniejszy i wynosi 102,47%, a współczynnik proporcjonalny „p” ustalony w/w decyzją nadal pozostaje najkorzystniejszy i wynosi 87,52%.

Decyzją z dnia 22 maja 2015r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił ubezpieczonemu T. K. prawa do przeliczenia emerytury, wskazując, że w celu przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury należy złożyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (...), zaś dokument przedłożony przez wnioskodawcę, potwierdzający stawkę godzinową i kategorię zaszeregowania, nie może być uznany za dokument potwierdzający wysokość zarobków.

Odwołania od obu w/w decyzji złożył ubezpieczony T. K., wnosząc o ponowne przeliczenie kapitału początkowego oraz wysokości emerytury. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca w okresie od 28 marca 1969r. do 30 kwietnia 1990r. pracował w (...) w S.. Do organu rentowego złożył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (...) za okres od 1 stycznia 1977r. do 30 kwietnia 1990r., nie posiada natomiast takiego zaświadczenia za okres od 28 marca 1969r. do 31 grudnia 1976r. ze względu na brak dokumentów płacowych w zakładzie pracy. W ocenie wnioskodawcy okres ten był dla niego bardzo korzystny pod względem zarobków. Wystąpił on do organu rentowego o ponowne przeliczenie wysokości kapitału początkowego oraz emerytury, przedkładając kopie dokumentów płacowych za okres zatrudnienia w (...) S. od 1969r. do 1976r., które otrzymał z archiwum z W. (odwołania, k. 1-2 i 19-20 a.s.).

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie, powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonych decyzjach (odpowiedzi na odwołania, k. 3-4 i 21-22 a.s.).

Na rozprawie w dniu 16 marca 2016r. ubezpieczony wyjaśnił, że nie ma zastrzeżeń do samego kapitału początkowego, kwestionuje jedynie wysokość emerytury, bowiem organ rentowy wyliczając świadczenie wziął pod uwagę niekorzystny dla niego wymiar wynagrodzenia za okres zatrudnienia w (...) w S. od 28.03.1969r. do 31.12.1976r. (k. 27v a.s.).

Na rozprawie w dniu 18 listopada 2016r. ubezpieczony cofnął odwołanie w stosunku do sprawy o kapitał początkowy (k. 55 a.s.).

Sprawy z odwołania T. K. od decyzji z dnia 14 maja 2015r. o wysokość kapitału początkowego (sygn. akt IV U 843/15) i z odwołania od decyzji z dnia 22 maja 2015r. o wysokość emerytury (sygn. akt IV U 844/15) zostały połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, i dalej prowadzone pod sygnaturą IV U 843/15.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 8 czerwca 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał T. K. emeryturę na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych od dnia 1 czerwca 2011r., tj. od następnego dnia po rozwiązaniu stosunku pracy. Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 183 w/w ustawy (decyzja z dnia 8.06.2011r., k. 95 a.e.). W dniu 28 stycznia 2015r. ubezpieczony wystąpił o ponowne ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem zaewidencjonowanych składek na koncie ubezpieczonego. Decyzją z dnia 30 stycznia 2015r. (...) Oddział w S. przeliczył emeryturę w oparciu o art. 108 w/w ustawy. Wysokość emerytury od dnia 1 kwietnia 2015r. wyniosła 2055,88 zł brutto (decyzja z 30.01.2015r., k. 129 a.e.). W dniu 2 kwietnia 2015r. oraz 24 kwietnia 2015r. T. K. wystąpił do organu rentowego z wnioskami o przeliczenie emerytury, do których dołączył kopie dokumentów uzyskanych od (...) sp. z o.o. we W. dotyczących okresów zatrudnienia wnioskodawcy w (...) sp. z o.o. (wcześniej (...) Zakłady (...) w S., (...)), w tym umowy o pracę i angaże, wraz z pismem (...) sp. z o.o. - będącym przechowawcą akt - informującym, że podmiot ten świadczy jedynie usługi przechowalnicze i nie wydaje zaświadczeń o zarobkach i nie tworzy żadnych nowych dokumentów, a jedynie może wykonać kserokopię z dokumentacji płacowej i innej przekazanej przez zlikwidowany zakład pracy (pismo i dokumenty, k. 135-147 i 151 a.e.).

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 maja 2015r. Nr (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił T. K. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r., ponieważ wskaźnik podstawy wymiaru ustalony decyzją z dnia 28.04.2011r. z lat 1980-1989 nadal pozostaje najkorzystniejszy i wynosi 102,47%, a współczynnik proporcjonalny „p” ustalony w/w decyzja nadal pozostaje najkorzystniejszy i wynosi 87,52% (decyzja z 14.05.2015r., k. 25 a.e. o ustaleniu kapitału początkowego). Drugą zaskarżoną decyzją z dnia 22 maja 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury, ponieważ złożone dokumenty pracownice potwierdzają stawkę godzinową i kategorię zaszeregowania i nie mogą być uznane za dokumenty potwierdzające wysokość zarobków. Powyższą decyzją organ rentowy poinformował ubezpieczonego, iż w celu przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury wnioskodawca powinien złożyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. Ponadto wskazano, że wskaźnik wysokości podstawy emerytury wyliczony z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia wynosi 76,87% (decyzja z dnia 22.05.2015r., k. 154 a.e.).

W realiach niniejszej sprawy ostatecznie jedyną kwestią sporną była wysokość wynagrodzenia uzyskiwanego przez ubezpieczonego w okresie zatrudnienia w (...) w S. (wcześniej (...) Zakłady (...) w S.) w latach 1969-1976, co miało bezpośredni wpływ na wysokość świadczenia emerytalnego. Wyłączeniu z tego okresu podlegał okres odbywania służby wojskowej od 28.10.1971r. do 16.11.1973r. Celem rozstrzygnięcia spornej okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej z zakresu księgowości, zlecając wyliczenie na podstawie stawek godzinowych wysokości zarobków w poszczególnych latach, które mógł uzyskać ubezpieczony w okresie od 28.03.1969r. do 31.12.1976r. przy uwzględnieniu nominalnego czasu pracy, który wtedy obowiązywał w zakładach pracy w oparciu o dokumenty płacowe z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) znajdujące się w aktach emerytalnych. Z obliczeń biegłej wynika, że wysokość wynagrodzenia zasadniczego w poszczególnych latach, które mógł uzyskiwać ubezpieczony w w/w okresie z wyłączeniem okresu służby wojskowej, przy uwzględnieniu czasu pracy, który wtedy obowiązywał w zakładach pracy, wynosiła: w 1969r. – 8.961,88 zł (od 28.03.1969r.), w 1970r. – 13.841,40 zł, w 1971r. – 13.330,80 zł (do 28.10.1971r. przed rozpoczęciem służby wojskowej), w 1972r. – 0 zł (okres służby wojskowej), w 1973r. – 2.112 zł (od 16.11.1973r. po zakończeniu służby wojskowej), w 1974r. – 30.872 zł, w 1975r. – 33.901 zł, w 1976r. – 37.215,60 zł. Wysokość wyliczonego wynagrodzenia oprócz płacy zasadniczej nie obejmuje innych składników wynagrodzenia, które mógł otrzymywać ubezpieczony w okresie zatrudnienia. Dodatkowo do w/w wyliczeń przyjęto, że ubezpieczony przepracował wszystkie godziny przypadające w okresie tego zatrudnienia, to jest nie korzystał z urlopu bezpłatnego, zwolnienia chorobowego i innych nieobecności oraz obowiązywał go kodeksowy wymiar czasu pracy 46 godzin na tydzień (8 godzin w dni powszednie i 6 godzin w sobotę), a podstawą wynagrodzenia zasadniczego były stawki za 1 godzinę pracy wskazane w dokumentach płacowych znajdujących się w aktach organu rentowego, pochodzące z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) sp. z o.o. (opinia biegłej z zakresu księgowości, k. 31-34 a.s.). Strony postępowania nie kwestionowały w/w opinii i poczynionych w niej wyliczeń. Organ rentowy nie zgłosił do niej żadnych uwag ani zastrzeżeń, akceptując w całości obliczenia kwoty wynagrodzenia ubezpieczonego za lata 1969-1976. Sporządzoną w sprawie opinię biegłej z zakresu księgowości Sąd ocenił jako spójną, logiczną i należycie uzasadnioną.

Na zlecenie Sądu organ rentowy przygotował projekt decyzji przeliczenia wysokości emerytury T. K. z uwzględnieniem wysokości wynagrodzeń wyliczonych przez biegłą w pisemnej opinii na dzień 1 stycznia 2015r. Zgodnie z tym projektem wysokość emerytury obliczona zgodnie z art. 183 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po waloryzacji od dnia 1 marca 2015r. wynosi 2160,97 zł (projekt decyzji, k. 49-51 a.s.). Tak wyliczona wysokość emerytury ubezpieczonego okazała się korzystniejsza niż dotychczas przez niego otrzymywana. Ubezpieczony nie wnosił zastrzeżeń do projektu decyzji przeliczenia emerytury przygotowanego przez organ rentowy, zgadzając się z zawartymi w nim wyliczeniami.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe potwierdziło zasadność odwołania T. K. od decyzji z dnia 22 maja 2015r. i dało podstawy do ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na kwotę 2160,97 zł na dzień 1 kwietnia 2015r. Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 22 maja 2015r. i orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Ubezpieczony cofnął odwołanie w stosunku do sprawy o kapitał początkowy, co skutkowało umorzeniem postępowania w sprawie decyzji z dnia 14 maja 2015r. o wysokość kapitału początkowego na podstawie art. 355 § 1 kpc. Niewątpliwie cofnięcie odwołania w tym zakresie nie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, nie zmierzało do obejścia prawa, jak również nie naruszało słusznego interesu ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji wyroku.