Sygn. akt VI U 844/16
Dnia 15 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Ewa Milczarek
Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka
po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. w Bydgoszczy
na rozprawie
odwołania: H. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
z dnia 22 stycznia 2016 r. i 31 marca 2016 r., znak:(...)
w sprawie: H. C.
przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o emeryturę
1) zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu H. C. prawo do emerytury od dnia (...) r.,
2) stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
Na oryginale właściwy podpis.
Sygn. akt. VI U 844/16
Transkrypcja uzasadnienia orzeczenia w sprawie sygn. akt. VI U 844/16.
* * * * * * początek tekstu
[
Przewodniczący
00:00:03.904]
Ubezpieczony H. C. domagał się przyznania mu prawa do emerytury. Organ rentowy wydał w tej sprawie dwie decyzje - 22 stycznia 2016 roku i 31 marca 2016 roku, odmawiające prawa do emerytury z powołaniem na niespełnienie przez ubezpieczonego warunku posiadania 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony złożył więc odwołanie, w którym się powoływał na to, że wykonywał przez 15 lat prace w szczególnych warunkach, jako kierowca ciągnika. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji. Sąd Okręgowy ustalił w trakcie postępowania dowodowego, że ubezpieczony H. C., urodzony (...), złożył wniosek o emeryturę 29 grudnia 2015 roku. Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony spełnia warunek posiadania odpowiedniego stażu ubezpieczeniowego, natomiast sporna pozostawała okoliczność, czy ubezpieczony ma wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach. Sąd więc przeprowadził postępowanie dowodowe i ustalił, że ubezpieczony pracował w okresie od 10 lutego 75 do 9 stycznia 1984 w Spółdzielni (...), jako kierowca ciągnika. Następnie od 10 stycznia 1984 do 15 listopada 93 pracował w podobnym charakterze w (...)Gospodarstwie Rolnym w S., a następnie od 16 listopada 93 do 31 grudnia 98 w Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o.o. S.. W tych wszystkich zakładach ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace, o których mowa w Dziale VIII, punkt 3, Załącznika A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i wykonywał tę pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a konkretnie pracę kierowcy ciągnika. Zeznania świadków potwierdzają tę okoliczność, bowiem świadek B. G.
[
f
00:03:22.106]
B. A.
[
f
00:03:23.509]
i J. K. stwierdzili pracując i widząc na co dzień ubezpieczonego, że właśnie taką pracę wykonywał. Te zeznania są zgodne z zeznaniami samego ubezpieczonego, dlatego Sąd dał wiarę zarówno zeznaniom świadków, jak i zeznaniom tego, samego ubezpieczonego. Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Sąd więc stwierdził, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie i dokonał oceny tego ustalonego stanu faktycznego w kontekście przepisów Ustawy emerytalnej. Przepis artykułu 32 Ustawy z 17 grudnia 98 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz artykuł 32 tej ustawy określają warunki, jakie trzeba spełnić, żeby uzyskać prawo do emerytury. Wśród tych warunkach znajduje się, w przypadku mężczyzny warunek posiadania wieku 60 lat, odpowiednich okresów składkowych i nieskładkowych, określone w artykule 27 i przepracowania 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Spełnienia warunku posiadania okresów składkowych i nieskładkowych organ rentowy nie kwestionował. Do tej ustawy rozporządzenie wykonawcze z 7 lutego 83 roku, Rozporządzenie Rady Ministrów, określa w paragrafie 2, iż prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu, nabywają osoby, które przepracowały okresy, w których praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku, przy rodzajach prac, które są wymienione w załączniku do tego rozporządzenia. Oczywiście w myśl przepisów, ubezpieczony powinien przedstawić świadectwo pracy w szczególnych warunkach. Braku takiego świadectwa możliwe jest jednak udawadnianie faktu pracy w szczególnych warunkach zeznaniami świadków, bo postępowanie przed Sądem dopuszcza przeprowadzenie takiego dowodu, którego organ rentowy z kolei przeprowadzić sam nie może. I to właśnie wynika z treści artykułu 472 i 473 Kodeksu postępowania cywilnego. Przeprowadzone postępowanie pozwoliło Sądowi Okręgowemu na ustalenie, że ubezpieczony posiada 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, bo te właśnie sporne okresy przepracował jako kierowca ciągnika, czyli te prace wykonywał z Załącznika A, Działu VIII, punkt 3, Załącznika do Rozporządzenia z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Mając to na względzie, Sąd uznał, że z dniem (...)roku, ubezpieczony spełnił wszystkie warunki do uzyskania prawa do emerytury, ponieważ wniosek był złożony 29 grudnia 2015 roku, Sąd nie mógł przyznać od pierwszego dnia miesiąca, tylko przyznał dopiero od momentu, kiedy ubezpieczony spełnił warunek wieku. I dlatego Sąd orzekł, jak w punkcie 1 wyroku, na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14, paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Natomiast w punkcie 2 wyroku, Sąd orzekł na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nie stwierdzając odpowiedzialności organu rentowego, co oznacza, że nie otrzyma Pan odsetek od zbyt późno wydanej, z tytułu zbyt późno wydanej decyzji, bowiem ustalenie charakteru Pana pracy wymagało przeprowadzenia postępowania dowodowego przed Sądem na okoliczność tych czynności, które Pan w tych spornych okresach wykonywał. I dlatego Sąd orzekł w tym punkcie 2 wyroku o braku odpowiedzialności organu rentowego. To wszystko. Wyrok nie jest prawomocny.
[
koniec
00:08:35.080]