Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 98/12

POSTANOWIENIE

Dnia 29 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Marta Pańczyk-Kujawska (spr.)

Sędziowie:

SSA Janina Czyż

SSA Ewa Madera

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi

w R.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 12 września 2012 r. sygn. akt IV U 1346/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 września 2012 r. Sąd Okręgowy

w Rzeszowie na podstawie art. 477 9 § 3 1 kpc odrzucił odwołanie J. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 13 czerwca 2012 r., odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że J. C. nie zakwestionował orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, w związku z czym sprawy nie rozpoznawała komisja lekarska Zakładu, zaś odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia.

Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył zażalenie na

powyższe postanowienie. Stwierdził, iż lekarz orzecznik uznał go za

częściowo niezdolnego do pracy, w związku z czym odrzucenie jego odwołania z powodu nie wniesienia sprzeciwu od tego orzeczenia jest niezasadne. Dodał, iż może wykazać, że legitymuje się dłuższymi okresami składkowymi niż przyjął organ rentowy.

Sąd II instancji zważył co następuje:

Zażalenie jest niezasadne, bowiem zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.

W pierwszej kolejności wypadnie przypomnieć, iż po myśli art. 447 9 § 3 1 kpc Sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Podkreślić wypadnie, iż zaskarżona decyzja została wydana na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 24 maja 2012r. Rozstrzygnięcie o prawie J. C. do renty jest uzależnione nie tylko od stwierdzenia niezdolności do pracy (jak chciałby tego żalący) ale także od jej stopnia oraz daty powstania tej niezdolności. Wyżej opisana decyzja była oparta na powyższym orzeczeniu lekarza orzecznika, bowiem przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do renty był brak ustalenia daty powstania niezdolności do pracy wnioskodawcy, co skutkowało przyjęciem, że niezdolność ta powstała 22 marca 2012 r. (to jest z dniem złożenia wniosku o świadczenie) i ustaleniem, że odwołujący nie ma wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych w ostatnim 10 - leciu. Orzeczenie to wraz z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia odeń sprzeciwu zostało doręczone wnioskodawcy 24 maja 2012 r. Mimo powyższego nie wniósł on sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS, ani nie wskazał żadnych niezależnych od niego przyczyn uniemożliwiających jego wniesienie, w związku z czym wniesione przez niego odwołanie podlega odrzuceniu tylko z tej przyczyny, zaś merytoryczna kontrola decyzji przez Sąd jest wykluczona - stosownie do treści art. 477 9 § 3 1 kpc.

Końcowo wypadnie stwierdzić, iż gołosłowne twierdzenie skarżącego, o tym że może „udowodnić, iż wymagane okresy składkowe są (...) o wiele dłuższe" nie może stanowić podstawy uwzględnienia zażalenia bez podania jakichkolwiek zarzutów do przyjętego przez organ rentowy stażu jego pracy w ostatnim dziesięcioleciu. Podkreślić należy, że ustalenie okresów składkowych i nieskładkowych nastąpiło w oparciu o załączony przez J. C. do wniosku o rentę

kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych (k. 5 akt rentowych) i załączone do niego dokumenty. Tym samym ogólnikowe stwierdzenie, że okresy te zostały ustalone w sposób błędny jest nieprzekonujące i nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że odwołanie kwestionuje okoliczności na które przyjęta wskutek orzeczenia lekarza orzecznika data powstania jego niezdolności do pracy nie ma wpływu.

W związku z powyższym, należało orzec o oddaleniu zażalenia, a to stosownie do art. 397 § 2 kpc w zw. z art. 385 kpc.

Zarządzenie:

1. (...)

-(...)

(...)

-(...)

2. (...)