Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 4/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Tadeusz Trojanowski

Protokolant:

stażysta Marta Strzała

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2015 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa małoletniego M. S.

przeciwko Gminie G.

o zapłatę i o rentę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda – w miejsce renty ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 3 czerwca 2010r. w sprawie o sygnaturze I C 295/07 – rentę w wysokości:

a)  3. 985 zł (trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć) złotych miesięcznie, za okres od kwietnia 2013 roku do czerwca 2014 roku, płatną do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie;

b)  5. 940 zł (pięć tysięcy dziewięćset czterdzieści) złotych miesięcznie, za okres od lipca 2014 roku do września 2014 roku, płatną do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami, a to:

- od kwoty 3.985 zł(trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć) od dnia 15 lipca 2014r.;

- od kwoty 3.985 zł(trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć) od dnia 15 sierpnia 2014r.;

- od kwoty 3.985 zł(trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć) od dnia 15 września 2014r.;

c)  5.940 zł (pięć tysięcy dziewięćset czterdzieści) złotych miesięcznie, poczynając od października 2014 roku, płatną do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie.

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 48.073 zł (czterdzieści osiem tysięcy siedemdziesiąt trzy) złote z ustawowymi odsetkami, a to:

- od kwoty 30.722 zł (trzydzieści tysięcy siedemset dwadzieścia dwa) złote od dnia 21 sierpnia 2013r.;

- od kwoty 17.351 zł (siedemnaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt jeden) złotych od dnia 27 lutego 2015r.

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 6.387 zł (sześć tysięcy trzysta osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 3.616 zł (trzy tysiące sześćset szesnaście) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

I C 4/15 Uzasadnienie

Powód domagał się podwyższenia renty ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 3 czerwca 2010 roku w sprawie I C 295/07 na kwotę 2930 zł i zasądzenie w jej miejsce począwszy od kwietnia 2013 roku renty w kwocie 3.985zł płatnej do 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności oraz o zasądzenie kwoty 30.722 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa a także kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu podano, że potrzeby powoda po ustaleniu renty uległy zmianie. W pozwie i następnych pismach wymieniono potrzeby powoda.

Pismem z dnia 25.06.2014 roku dokonano zmiany powództwa (k.147).Podano, że-wobec wniosku biegłej- konieczne jest prowadzenie terapii neurologopedycznej co najmniej dwa razy w tygodniu(koszt z dojazdem 120 zł), zajęcia neurologopedyczne mają miejsce dwa razy w tygodniu, ta pozycja do wyliczenia renty wynosi 960 zł miesięcznie. Nowy koszt terapii Voity to 840 zł, nowy koszt terapii behawioralnej 1440zł.wysokość renty żądanej w piśmie z dnia 25.06.2014 roku wynosi 5940 zł (tabela k.148).

Pismem z dnia 1.12.2014 roku dokonano kolejnej zmiany powództwa (k.205) co do kosztów zakupu sprzętu wymaganego do rehabilitacji a także innych urządzeń koniecznych z uwagi na stan zdrowia; powód wniósł o zasądzenie kwoty 50.474 ze wskazanymi odsetkami.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa (k.75,234).

Na rozprawie w dniu 12.05.2015 roku powód cofnął powództwo odnośnie kwoty 2401 zł (k.249).W zakresie cofnięcia pozwany nie wypowiedział się.

Sąd ustalił co następuje

Rehabilitacja metodą Voity nadal jest kontynuowana- 560 zł /miesiąc od 2012 roku. Od czerwca 2014 metoda Voity stosowana jest 3 razy w tygodniu, ta pozycja do wyliczenia renty wynosi 840 zł miesięcznie (k.148).

Powód od 2012 roku zaczął uczestniczyć w zajęciach fizjoterapii w wodzie , koszt łącznie z dojazdami wynosi – 300 zł /miesiąc .

Dodatkowym zajęciem związanym z koniecznością przystosowania dziecka do codziennego funkcjonowania jest terapia behawioralna stanowiąca wydatek 480 zł. Od stycznia 2015 roku terapia behawioralna została wydłużona do 6 godzin, 3 godziny w sobotę, 3 godziny w środę(zeznania k. 250).Powoduje to podwyższenie tego składnika renty do kwoty 1440zł (k.148)

Na leki związane z ujawnioną u powoda padaczką powód wydaje 160 zł.

Powód po ustaleniu renty nadal korzystał z konsultacji neurologicznych dr D. raz na trzy miesiące czyli 50 zł w skali miesiąca oraz z konsultacji neurologopedycznych –raz w tygodniu- co czyniło wydatek rzędu 280 zł; od września 2013 zmieniła się cena konsultacji neurologopedycznych na kwotę 80 zł co czyni koszt 400 zł w skali miesiąca (k.85).

Od 2014 roku konieczne jest prowadzenie terapii neurologopedycznej co najmniej dwa razy w tygodniu(koszt z dojazdem 120 zł), zajęcia neurologopedyczne mają miejsce dwa razy w tygodniu, ta pozycja do wyliczenia renty wynosi 960 zł miesięcznie (k.147).

Stan dziecka powoduje, że konieczne było dowożenie go do przedszkola (...) a od września 2013 roku – do szkoły. Korzystanie z busa zorganizowanego przez starostwo dla dzieci niepełnosprawnych jest niemożliwe z uwagi na wydłużoną trasę busa, stan zdrowia dziecka i godziny pracy placówki. Ojciec powoda jest taksówkarzem i wożąc powoda nie może w tym czasie wozić klientów. Koszt dojazdów do szkoły w skali miesiąca wynosił 1610 zł ( pismo powoda z 26.09.2013 r., k.85)

Nadto konieczne po ustaleniu renty było ponoszenie kosztów dojazdu do fizjoterapeuty do R. średnio 14 dojazdów po 59 km w obie strony (k.4,59) i na basen w T. średnio 4 wyjazdy w miesiącu każdy w obie strony 100 km. Na basenie w T. są lepsze warunki niż w G., jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych, jest cieplejsza woda i jest pan terapeuta z którym M. lepiej się komunikuje niż z paniami pracującymi na basenie w G..

Koszt 1km wg zużycia paliwa w samochodzie rodziców powoda wynosi 0,40 /km a liczony wg stawki urzędowej 0, 8358zł/km tzw.kilometrówki- ten koszt w przypadku taksówkarza jest uzasadniony.

Koszt pieluch się zmieniał, pierwotnie nadal wynosił on 120 zł jak w poprzednim wyroku, ale rodzice powoda starają się ograniczać ich stosowanie, koszt zmalał o połowę; nadmienić należy iż dawniej był to porównywalny wydatek jak u każdego dziecka, po upływie trzeciego roku życia inne dzieci już z pieluch nie korzystają.

Koszt specjalnej diety wynosi 120 zł.

Cena turnusu rehabilitacyjnego wzrosła. W dacie wnoszenia pozwu w tej sprawie koszt wynosił 5000 zł czyli 415 zł w obciążeniu miesięcznym, w toku procesu koszt ten wzrósł do odpowiednio 460 zł.

Wg stanu na dzień składania pozwu wydatki składające się na rentę wynosiły 3.985 zł(k.5), w toku procesu złożono zestawienie tabelaryczne (k.86) na kwotę przekraczającą żądanie: 4.150 zł ( po korekcie wskutek wypowiedzi pozwanego k.70 ).

Powód potrzebuje specjalistycznego komputera i oprogramowania przeznaczonego na potrzeby niepełnosprawnego dziecka. Z uwagi na dysfunkcję kończyn górnych i brak pełnej koordynacji ruchowej zasadne jest nabycie tabletu tzw. przemysłowego o podwyższonej odporności. Koszt takiego urządzenia wynosi 8280 zł, czyli różnica pomiędzy standardowym urządzeniem- o jakim wypowiadał się pozwany- wynosi 5.550 zł.

Koszt oprogramowania wynosi: program myślenie logiczne – 7.500 zł, program pamięć słowno- obrazkowa – 7.500 zł, system AfaSystem -599 zł( k.249), program The Grid 2 – 2.229 zł. M. potrzebny jest fotelik samochodowy- koszt po potrąceniu ceny standardowego fotelika 12.181zł- gdyż ze zwykłego fotelika potrafił się wypiąć i niespodziewanie pociągnąć matkę kierującą samochodem za włosy.

M. potrzebny jest specjalistyczny rower- koszt po potrąceniu ceny standardowego roweru- 2960 zł. M. potrzebne są także specjalistyczne sanki- koszt po potrąceniu ceny standardowych sanek- 1680 zł.

Powodowi potrzebny jest nadstawka toaletowa koszt 304 zł oraz fotelik Flamingo koszt 7.500 zł gdyż powód nie może korzystać ze zwykłego wyposażenia łazienki.

Terapię behawioralną z wykorzystaniem programów komputerowych prowadzi ,Z. K. (1) (k.99) Terapię metoda Voity prowadzi G. S. (1) (k.100).Zajęcia logopedyczne prowadzi I. G. (k100)

Dowody(wg faktycznej numeracji kart):

-dokumenty dotyczące stanu zdrowia powoda k.10-30

- dokumenty dotyczące wydatków powoda k.31-65,91,92

- odpowiedź na pismo przesądowe k.66

- wydruk z Google k.79

-cenniki k.80,72-78,235

-opinia wychowawcy k.87

- rozkład jazdy busa k.88-89

-plan lekcji k.90

-zeznania Z. K. k.99

- zeznania G. S. k.100

- zeznania I G. k.100

- opinia biegłej E. M. k.113,198.199

- opinia biegłej J. S. k.118, 200

- opinia biegłego M. M. k.123, 201

-zeznania matki powoda k.101,175,250

-zeznania ojca powoda k.103

Sąd zważył co następuje.

Wbrew zarzutom pozwanego zachodzą przesłanki do zmiany renty (art.907par.2 kc) jak również uzasadnione są wszystkie wydatki wskazane przez powoda. Zarzuty pozwanego okazały się nieuzasadnione. Niektóre z nich były w toku procesu uwzględniane i korygowane przez powoda ( odległości S.-R., błędne operacje matematyczne dotyczące kosztów basenu- podwójne ujęcie kosztów dojazdu).Pozwany ogólnie zakwestionował zasadność wydatków ponoszonych przez powoda i wskazał na zasadę ciężaru dowodu.

Strona która ogranicza się do negacji i biernej postawy procesowej musi się liczyć z tym że dowody przedstawione przez stronę przeciwną przy braku innych dowodów ,zostaną uznane za przekonywujące. Pozwana jedynie w nieznacznym zakresie przejawiła inicjatywę dowodową( np. cenniki programów komputerowych).W ramach kpc środki dowodowe mogą być wielorakie i zwłaszcza kwestiach niewymiernych potrzeb małoletniego dziecka bardzo ważną role pełnią zeznania rodziców a strona pozwana mogła była rozwiewać swe wątpliwości przez zadanie konkretnych pytań w spornych kwestiach czy biegłym czy rodzicom. Rodzice powoda przekonywająco przedstawili niemożliwość korzystania przez powoda ze zorganizowanego transportu do szkoły oraz faktyczny koszt przejazdu.

Biegli mają w ramach swej specjalizacji i kompetencji wiadomości specjalne których nie mają strony ani Sąd, dotyczy to także kwestii wydatków ponoszonych przez osoby korzystające z terapii..Samo niezadowolenie z opinii biegłego nie może być podstawą do jej zanegowania. Wobec uwag pozwanego biegli swe opinie wyjaśniali i uzupełniali na rozprawie.

Mimo iż biegła J. S. (2) wypowiedziała się, że dziecku nie jest potrzebny tablet o wzmocnionej konstrukcji to w tym przypadku zeznania rodziców powoda przeważają. Stwierdzić należy iż biegła wypowiadała się ogólnie a rodzice M. najlepiej wiedzą jak ich syn potrafi zniszczyć komputery (zeznania stron).Zeznanie matki jest także dowodem, który nie powinien być a priori podważany a Sąd po jego przeprowadzeniu ocenia zeznania rodziców powoda jako w pełni wiarygodne

Odnośnie programów Sąd oparł się na ustnej opinii biegłej. Programy te mają rożne zastosowanie i funkcje dlatego konieczny jest zakup wszystkich programów. W AfaSystem zadania otwierają się powoli, jest to program dla dzieci z afazją, otwiera się powoli by uniknąć ataków padaczkowych. The Grip 2 zawiera większy system obrazkowy pomocny w wypowiadaniu się. Zaznaczyć należy że powód skorygował swe żądanie gdy pozwana przedstawiła cennik jednego z programów. Odnośnie pozostałych programów i samego komputera trudno mówić o wyborze „ najdroższej z ofert” skoro taki wybór uzasadniony został opinią biegłej a co do trwałości sprzętu- zeznaniami matki.

Jeżeli chodzi o korzystanie z pomocy (...) G. to matka powoda na ostatniej rozprawie wyjaśniła, że uważa iż z pomocy społecznej powinni korzystać ludzie pokrzywdzeni przez los a w jej przypadku sprawca szkody jest znany. Powszechnie wiadomo że środki z pomocy społecznej generalnie nie są duże w stosunku do potrzeb. Powód ma prawo zwracać się o refundację szkody do osoby za nią odpowiedzialnej a nie zwracać się o pomoc społeczną.

Odnośnie roweru i sanek przy stanie powoda niewątpliwym jest konieczność korzystania ze specjalistycznego sprzętu- oczywistym jest, w świetle całokształtu dowodów że powód nie może korzystać ze zwykłych sprzętów choćby ze względów bezpieczeństwa. Każdy rodzaj ruchu jest wskazany dla dziecka a powoda nie można ograniczać w korzystaniu z zabaw zimowych , nawet jeśli nie w każdym sezonie jest to możliwe z przyczyn pogodowych.

Wydatki na zajęcia które odbywa powód, na zakup leków i na zakup sprzętu są uzasadnione (opinia biegłego neurologa, opinia biegłego w zakresie neurologopedii oraz biegłego w zakresie rehabilitacji ruchowej i fizjoterapii)

Roszczenie powoda, z wyjątkiem kwoty cofniętej na rozprawie, jest w całości uzasadnione w tym w zakresie odnośnie obu wysokości dochodzonych rat rentowych-wskazanej w powie i wskazanej w toku procesu. Wykazano, że nastąpiły zmiany stosunków w rozumieniu art.907 par.2 kc wpływające na wysokość renty W tej sytuacji zasądzono wskazane kwoty z należnymi odsetkami(art.481 par.1 i 2 kc).

Przed procesem powód wzywał pozwanego do podwyższenia renty żądając kwoty przekraczającej kwotę pierwotnie dochodzoną w pozwie. Wobec zasadności kwoty renty wskazanej w pozwie, odsetki za opóźnienie w płatności należne są od każdej raty od daty wskazanej w pozwie. Pismo rozszerzające powództwo w zakresie renty nie zostało doręczone pozwanemu(brak dowodu doręczenia w aktach) ale zostało odczytane na rozprawie w dniu 10.10.2014 roku w obecności pełnomocnika pozwanego (k.174). Zatem od października 2014 roku należne są odsetki od kwot w wysokości 5940 zł .Za okres trzech miesięcy od lipca do września 2014 roku rata rentowa należna jest w wysokości 5940 zł ale odsetki należne są jedynie od kwot w wysokości uprzednio żądanej 3985 zł, gdyż pozwany nie był uprzednio wzywany do zapłaty podwyższonych kolejny raz rat rentowych.

Odnośnie wydatków odsetki od kwoty pierwotnie żądanej zasądzono od dnia następnego po dniu doręczenia pozwu a odsetki od kwoty z rozszerzonego powództwa zasądzono od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pisma z rozszerzonym żądaniem, gdyż dopiero od wskazanych dat pozwany mógł się liczyć z koniecznością uiszczenia konkretnych kwot.

W pozostałym zakresie roszczenie o odsetki oddalono. Oddaleniem objęto również cofnięte żądanie pozwu gdyż pozwany nie wypowiedział się w tym zakresie. O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art.100 kpc mając na uwadze ,ze powód uległ jedynie w nieznacznej części żądania. O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na zasadzie art.113 ust.1 uoks .