Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Martyniec

Protokolant:Anna Hrydziuszko

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2016 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa D. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. M. kwotę 6.927,33 zł (sześć tysięcy dziewięćset dwadzieścia siedem złotych trzydzieści trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami, a od 1 stycznia 2016 r. ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 4 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.064 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu) kwotę 1.045,79 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII C 1321/15

UZASADNIENIE

Powód D. M. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 6.927,33 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 stycznia 2015r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając żądanie powód podał, że w dniu 8 lutego 2012 r. był uczestnikiem zdarzenia komunikacyjnego, którego sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej przez pozwanego. W wyniku zdarzenia powód doznał urazu kręgosłupa szyjnego i piersiowego. Powód, wobec silnych dolegliwości bólowych i złego stanu zdrowia po wypadku, był zmuszony podjąć leczenie neurologiczne i ortopedyczne, a także odbyć rehabilitację. U powoda nadal utrzymują się dolegliwości pourazowe – powód w dalszym ciągu odczuwa wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, silne bóle w odcinku szyjnym, ograniczony zakres ruchów, ma problemy z drętwieniem kończyn górnych. Ponadto towarzyszące mu na co dzień cierpienie znacząco obniża jakość jego życia, ogólna sprawność fizyczna powoda uległa ograniczeniu, ma problemy ze snem. Strona pozwana odmówiła powodowi wypłaty zadośćuczynienia podnosząc, iż nie doszło u niego do uszczerbku na zdrowiu i rozstroju zdrowia. W związku z wypadkiem powód poniósł koszty leczenia w kwocie 171,35 zł, a ponadto utracił dochód w kwocie 255,98 zł w związku z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniosła, że przeprowadzone postępowanie likwidacyjne nie wykazało istnienia adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zgłoszonymi obrażeniami ciała powoda a przebiegiem kolizji, ponieważ uderzenie pojazdu sprawcy w pojazd powoda nie było na tyle duże, aby jego dolegliwości miały tak rozległy charakter i intensywny przebieg oraz mogły utrzymywać się tak długo. Analizując zakres uszkodzeń pojazdu, którym poruszał się powód strona pozwana stwierdziła, że w wyniku kolizji doszło do niewielkiego uszkodzenia tyłu pojazdu, co świadczy o tym, iż nie mogło dojść do wygenerowania sił bezwładnościowych zdolnych do istotnego przemieszczenia się ciała powoda, a w konsekwencji do jego uszkodzenia. Ponadto analiza wyników badań RTG i MR kręgosłupa powoda nie wykazała zmian pourazowych, a jedynie zmiany zwyrodnieniowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 lutego 2012 r. o godz. 7.00 na ul. (...) we W. powód E. Ł. był uczestnikiem kolizji drogowej, w której jadący za nim samochód uderzył w pojazd kierowany przez powoda.

Sprawca kolizji był ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych stronę pozwaną.

okoliczności bezsporne

W czasie spisywania oświadczenia przez sprawcę szkody powód zaczął odczuwać ból kręgosłupa szyjnego. Udał się do szpitala, gdzie zdiagnozowano u niego skręcenie i naderwanie odcinka szyjnego kręgosłupa i skręcenie i naderwanie innych i nieokreślonych części klatki piersiowej. Pacjentowi zalecono noszenie kołnierza ortopedycznego oraz dalszą kontrolę w poradni.

dowód: - karta informacyjna, k. 13;

- wynik badania RTG, k. 13 verte;

- przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52.

Powód nosił kołnierz usztywniający rzez miesiąc czasu. Czuł się źle, miał bóle kręgosłupa, czuł mrowienie w opuszkach palców prawej ręki. Zażywał leki przeciwbólowe. Na zwolnieniu lekarskim powód pozostawał do 29 lutego 2012 r. Korzystał z pomocy osób trzecich.

dowód: - przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52.

Powód pozostawał pod opieką poradni chirurgii ogólnej, był konsultowany również przez neurologa. W kwietniu i październiku 2012 r. odbył rehabilitację, a następnie jesienią 2013 r. Miał wykonane badania MR kręgosłupa, które wykazało: centralna przepuklina jądra miażdżycowego C5/C6 wpukla się do kanału kręgowego i wraz z osteofitami na tylno-bocznych krawędziach trzonów uciska na worek oponowy; małe pośrodkowe wypukliny tarcz m-k C3/C4 i C5/C5 nieco uciskają worek oponowy; obniżenie wysokości tych tarcz m-k z niższym sygnałem w obrazach T2 zależnych odpowiada zmianom degeneracyjnym; drobne zmiany zwyrodnieniowe w trzonach kręgów szyjnych; rdzeń kręgowy szyjny bez zmian.

dowód: - historia choroby, k. 14;

- historia zdrowia i choroby, k. 15;

- wynik badania RTG, k. 16;

- informacja dla lekarza kierującego, k. 16 verte, 17;

- zaświadczenia lekarskie, k. 18-18 verte;

- zaświadczenia, k. 19, 19 verte, 20, 20 verte;

- zwolnienie lekarskie, k. 21;

- wynik badania MR, k. 62, 63;

- zeznania świadka H. M., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52;

- przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52.

Po zwolnieniu lekarskim powód wrócił do pracy, ale musiał robić bardzo dużo przerw, bo odczuwał ból kręgosłupa i obręczy barkowej.

We wrześniu 2014 r. i lutym 2015 r. powód odbył kolejne rehabilitacje, które przynosiły wyraźną poprawę.

dowód: - przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny rozprawy z dnia 6 marca 2015 roku, protokół skrócony k. 90.

Przed wypadkiem powód jeździł codziennie na rowerze, uprawiał jogging, rekreacyjnie ćwiczył boks (treningi raz w tygodniu). Z powodu wypadku musiał zrezygnować z tych aktywności, miał przeciwwskazania od lekarza. Chciał też wrócić do grania na instrumentach perkusyjnych, ale w wyniku ograniczeń po wypadku nie może spełnić tych planów. Jego marzeniem było pływanie, ale rehabilitant widzi przeciwwskazania do tej formy aktywności fizycznej. Najbardziej doskwiera mu to, że nie może uprawiać sportów z synem. Czasami biega pomimo zakazu lekarza. Stara się codziennie wykonywać ćwiczenia zalecone przez rehabilitanta. Gdy tego nie robi – wracają ograniczenia ruchu kręgosłupa, zwłaszcza w prawą stronę, sztywnienie i ból karku. W domu nie może zbyt długo siedzieć przy komputerze. Przy sprzątaniu mieszkania musi robić przerwy. Wrócił do prowadzenia samochodu, ale przy długich trasach zmienia się z żoną za kierownicą.

dowód: - zeznania świadka H. M., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52;

- przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny rozprawy z dnia 7 października 2015 roku, protokół skrócony k. 52.

Na skutek kolizji powód doznał urazu skrętnego kręgosłupa odcinka szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego, skutkującego 5% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu (2% z punktu 94a i 3% z punktu 89a) oraz urazu kręgosłupa piersiowego bez uszczerbku na zdrowiu powoda. Do dnia dzisiejszego skutkuje to dolegliwościami bólowymi głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa oraz parastezjami opuszek palców obu rąk, które to dolegliwości pojawiają się głównie po przeciążeniach, dłuższej jeździe samochodem oraz pracy przy komputerze. W badaniach obrazowych widoczne zmiany zwyrodnieniowe, które istniały przed zdarzeniem, a przebyty wypadek spowodował ich ujawnienie i nasilenie zespołu bólowego. Koszty poniesione przez powoda w związku z przeprowadzonym leczeniem były zasadne.

dowód: - opinia biegłego M. J., k. 87-91;

- opinia bieglej A. D., k. 77-80.

Powód w związku z wypadkiem poniósł następujące koszty:

- 75 zł za zakup kołnierza szyjnego,

- 79,95 zł za zakup poduszki profilowanej do snu,

- 16,40 zł za leki.

Ponadto w związku przebywaniem na zwolnieniu lekarskim powód utracił dochód w wysokości:

- 117,71 zł netto z tytułu wynagrodzenia zasadniczego,

- 138,27 zł netto z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego.

dowód: - faktura VAT nr (...), k. 22;

- faktura VAT nr (...), k. 22 verte;

- faktura VAT nr (...), k. 23;

- zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków, k. 23 verte.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W rozpoznawanej sprawie nie było między stronami sporu co do zasady odpowiedzialności ubezpieczyciela, opartej na art. 822 k.c. oraz przepisach ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 392 z późn. zm.; dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych). Bezspornym było, że na skutek kolizji drogowej z dnia 8 lutego 2012 roku powód odniósł szkodę a osobą odpowiedzialną za jej spowodowanie był kierowca ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej przez stronę pozwaną. Strona pozwana zakwestionowała istnienie związku przyczynowego między wypadkiem a urazami doznanymi przez powoda podnosząc, że uszkodzenia pojazdu powoda były tak niewielkie, że nie mogło dojść do uszkodzenia kręgosłupa szyjnego i piersiowego powoda, a wyniki badań wskazują na zmiany zwyrodnieniowe a nie pourazowe w kręgosłupie powoda.

W pierwszej kolejności, odnosząc się do powyższego zarzutu Sąd zważył, że strona powodowa powołała na te okoliczności dowody ze zdjęć uszkodzonego samochodu powoda oraz z wyników badan RTG i MR kręgosłupa powoda. W ocenie Sądu nie sprostała w ten sposób wykazaniu powoływanych przez siebie okoliczności. Ocena bowiem związku przyczynowego między zdarzeniem komunikacyjnym a jego następstwami dla zdrowia poszkodowanego, a także analiza wyników badań RTG i MR pod kątem istnienia zmian pourazowych czy zwyrodnieniowych wymaga wiadomości specjalnych. Wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego strona pozwana zaś nie zgłosiła. Z kolei powołani na wniosek powoda biegli z zakresu ortopedii i neurologii stwierdzili w swych opiniach, że skutkiem wypadku był u powoda uraz skrętny odcinka szyjnego kręgosłupa skutkujący długotrwałym uszczerbkiem na jego zdrowiu. Opinie te nie były kwestionowane przez stronę pozwaną.

Roszczenie powoda opiera się na art. 444 § 1 k.c. i art. 445 § 1 k.c., zgodnie z którymi w razie uszkodzenia ciała lub wywołania uszczerbku na zdrowiu poszkodowany może żądać tytułem naprawienia szkody wszelkich wynikłych z tego kosztów, jak i odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zgodnie z drugim z powołanych przepisów przyznanie zadośćuczynienia pieniężnego zależy w zasadzie od uznania sądu. Ustawodawca nie określił przy tym jakie okoliczności należy brać pod uwagę przy ustalaniu konkretnej kwoty zadośćuczynienia. W orzecznictwie przyjmuje się, że świadczenie to ma charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie podkreśla się, że powinno być ono utrzymane w rozsądnych granicach, wyznaczonych okolicznościami faktycznymi konkretnej sprawy. Sąd bierze zatem pod uwagę rozmiar doznanych cierpień fizycznych i psychicznych, a w tym nasilenie bólu i długotrwałość leczenia, osobiste właściwości poszkodowanego i jego dotychczasowy tryb życia, w tym wiek poszkodowanego i wykonywany przez niego zawód, a także konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym.

Przenosząc powyższe rozważania na okoliczności faktyczne niniejszej sprawy należy stwierdzić, że niewątpliwie dolegliwości fizyczne i psychiczne, jakie odczuwał powód w związku ze zdarzeniem z dnia 8 lutego 2012 roku, zasługują na adekwatną do ich rozmiaru rekompensatę pieniężną.

W zakresie ustaleń faktycznych dotyczących charakteru doznanego przez powoda urazu oraz uszczerbku na zdrowiu, jaki się z tym wiązał, Sąd oparł się na opinii biegłych: ortopedy M. J. i neurologa A. D.. Zgodnie z opiniami skutkiem wypadku był uraz skrętny kręgosłupa odcinka szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego i uraz kręgosłupa piersiowego, które w chwili badania przez biegłych prowadziły do łącznego długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%. Sąd podzielił te wnioski biegłych jako przekonujące i ugruntowane w materiale dowodowym sprawy.

Wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu, którego doznał powód, oczywiście nie jest jedynym miernikiem krzywdy, jakiej powód doznał. Jak już wskazywano, istnienie takiego uszczerbku stanowi tylko jedną z wielu okoliczności, które Sąd bierze pod uwagę przy ocenie rozmiaru krzywdy. W niniejszej sprawie powód niewątpliwie odczuwał ból na skutek doznanego urazu kręgosłupa szyjnego i piersiowego. W początkowych tygodniach po wypadku natężenie bólu było duże, powód musiał zażywać środki przeciwbólowe, miał problemy ze snem, przez okres około miesiąca nosił kołnierz szyjny, przy codziennych czynnościach wymagał pomocy innej osoby. Później dolegliwości objawiały się w postaci mrowienia w opuszkach palców prawej ręki, problemów ze skrętem głowy w prawo, bóli pojawiających się przy dłuższej pracy przy komputerze czy wykonywaniu cięższych czynności, jak sprzątanie. Skutki wypadku spowodowały, że powód musiał zrezygnować z uprawiania sportów: jazdy na rowerze, joggingu, boksu, z których to aktywności wcześniej korzystał bardzo często i które dawały mu wiele przyjemności. Niewątpliwie stanowi to duży dyskomfort dla powoda, powodujący obniżenie nastroju i frustrację, zwłaszcza, że nie może uprawiać sporu z synem.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że żądana kwota 6.500 złotych zrekompensuje doznaną przez powoda krzywdę.

Sąd uznał za zasadne również żądanie powoda zasądzenia kosztów zakupu leków, kołnierza ortopedycznego i poduszki rehabilitacyjnej w łącznej kwocie 171,35 zł. Biegły ortopeda wskazał, że leczenie powoda było typowe, a koszty poniesione przez powoda w związku tym leczeniem – zasadne.

Powód w związku z wypadkiem doznał również szkody w postaci utraty dochodów w łącznej kwocie 255,98 zł. Z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim miał wypłacone o 117,71 zł netto niższe wynagrodzenie, a dodatkowe roczne wynagrodzenie zostało obniżone o 138,27 zł netto.

Co do zasady zakład ubezpieczeń powinien wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody (art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych). Mając na uwadze, że szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 4 grudnia 2014 r. Sąd zasądził odsetki zgodnie z żądaniem pozwu – od 4 stycznia 2015 r.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w przepisie art. 98 k.p.c., z którego wynika, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wobec faktu, iż powód wygrał proces w całości, Sąd zasądził na jego rzecz od strony pozwanej kwotę 2.064 zł tytułem poniesionych kosztów procesu, na którą składają się: kwota 1.200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 347 zł opłaty od pozwu, 500 zł uiszczonej przez powoda i wykorzystanej zaliczki na wynagrodzenie biegłego.

Łączna suma wydatków związanych z należnym biegłym wynagrodzeniem, powstałych w toku procesu, wyniosła 1.545,79 zł i została pokryta do kwoty 500 zł z zaliczki uiszczonej przez powoda. Mając to na uwadze Sąd nakazał stronie pozwanej, jako przegrywającej proces w całości, uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.045,79 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Mając na uwadze powyższe, o kosztach postępowania Sąd orzekł, jak w punkcie II i III wyroku.