Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 266/16

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych na podstawie art. 424 § 3 kpk ograniczono zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz podjętych rozstrzygnięć.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy ustalono ,że oskarżony S. B. w dniu 12 marca 2016 r na trasie P. – O. prowadził w ruchu lądowym samochód O. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 2,10 promila alkoholu we krwi , przy czym czynu tego dopuścił się będąc skazanym za przestępstwo z art.178a § 1 kk na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 18.10.2004r w sprawie sygn. V K 584/04 . Swym zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona zarzuconego mu czynu określonego w art. 178a § 4 kk. Przestępstwo to zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Wymierzając oskarżonemu karę sąd uwzględnił zarówno okoliczności łagodzące jak i okoliczności obciążające. Do tych ostatnich należą niewątpliwie okoliczności popełnionego czynu . Należy dostrzec, że nietrzeźwy S. B. prowadził pojazd w godzinach nocnych na drodze krajowej nr (...) . W jej organizmie stwierdzono ponad 2 promile alkoholu. Na skutek spożytego alkoholu miał osłabione zdolności psychofizyczne . Utracił panowanie nad prowadzonym przez siebie pojazdem doprowadzając do kolizji. Oskarżony stanowił poważne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Zachowanie S.R. B. charakteryzowało się brakiem rozsądku. Wyjechał samochodem zabierając ze sobą 8 piw z zamiarem ich spożycia. Zatem zakładał, że po ich wypiciu będzie wracać prowadząc samochód. Zachowaniu oskarżonego towarzyszył zamiar bezpośredni. Jak widać wcześniejsze wyroki skazujące w tym odbycie kary pozbawienia wolności , nie zmieniły lekceważącego stosunku Sebastiana R. B. wobec nakazu zachowania trzeźwości przez kierującego pojazdem.

Na korzyść oskarżonego sąd natomiast wziął pod uwagę fakt, że przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu oraz złożył szczere wyjaśnienia odtwarzające rzeczywisty przebieg wydarzeń. Biorąc pod uwagę wysokość zagrożenia ustawowego za popełnienie przestępstwa z art.178a § 4 kk , okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionego czynu , znaczny stopień winy sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art.178a § 4 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie dopatrzono się po stronie oskarżonego przesłanek uzasadniających nadzwyczajne złagodzenie kary o co postulowała obrona. Z uwagi na uprzednią karalność S. R. B. brak jest również podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary (art.69 § 1 kk).

Stosownie do treści art. 42 § 3 kk, sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. W ocenie sądu brak jest podstaw do przyjęcia że czyn oskarżonego zaliczyć można do grupy wyjątkowych wypadków , uzasadnionych szczególnymi okolicznościami , co umożliwiałoby orzeczenie zakazu w krótszym wymiarze. S. B. okazał lekceważący stosunek wobec jednej z głównych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym , nakazującej zachowanie trzeźwości przez kierujących pojazdami. Celowa jest zatem jego eliminacja z grona kierowców na zawsze .

W myśl art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec S.R. B. obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 10 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach sądowych orzeczono w pkt IV wyroku obciążając nimi oskarżonego w całości.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...) ;

- za 14 dni lub z apelacją.

P., (...) r

II K 266/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE