Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2016 roku w Grudziądzu

na rozprawie sprawy z powództwa W. P.

przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w Ł.

o odszkodowanie

O R Z E KA:

I.  Zasądza od pozwanego Urzędu Miasta i Gminy w Ł. na rzecz powoda W. P. kwotę 17.414,40 zł (siedemnaście tysięcy czterysta czternaście złotych czterdzieści groszy) tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie warunków pracy i płacy.

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego Urzędu Miasta i Gminy w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 871 zł (osiemset siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony z mocy ustawy.

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie kwoty 5.804,80 zł (pięć tysięcy osiemset cztery złote osiemdziesiąt groszy).

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. powód W. P. wniósł przeciwko pozwanemu Urzędowi Miasta i Gminy Ł. pozew o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia mu warunków umowy pracę doręczonego w dniu 30 grudnia 2015 r.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził, że w wypowiedzeniu wskazano na umowę z 11 czerwca 2007 r., ale tego dnia strony żadnej umowy nie zawierały. Powód zawarł z pozwanym umowę o pracę w dniu 6 stycznia 2009 r. na stanowisku kierownika referatu (...). Powód nie otrzymał również nowego zakresu obowiązków. Jego zdaniem przyczyny wskazane w wypowiedzeniu warunków umowy o pracę są nieuzasadnione, nieprawdziwe oraz nieskonkretyzowane, zmierzają do dyskredytacji pracownika i do rozwiązania z nim stosunku pracy. Powód kierował referatem (...) i jego zespołem od 2009 r., przygotowując i realizując wszystkie zadania inwestycyjne oraz inne powierzone zadania. Powód twierdził, że opracowywał wnioski do właściwych instytucji finansujących, przygotowywał umowy i przedstawiał możliwości pozyskania środków unijnych, realizował inwestycje, nadzorował i rozliczał wspólnie z właściwymi służbami projekty inwestycyjne. Projekty planów inwestycyjnych powód przygotowywał w porozumieniu ze skarbnikiem oraz sekretarzem i burmistrzem. Powód właściwie zrealizował wszystkie projekty unijne zakładane do wykonania do końca 2015 r. oraz jest na etapie końcowym przygotowywania wniosku na nowy okres finansowania. Powód otrzymywał premie, także za grudzień, co potwierdza właściwe wykonywanie zadań.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, że powód nie podjął próby pozasądowego rozwiązania sporu oraz nie wyjaśnił w pozwie przyczyn tego braku. Powód został przeniesiony do pozwanego na podstawie art. 7a ustawy o pracownikach samorządowych. Poprzednim pracodawcą powoda był Urząd Miejski w G., gdzie powód pracował na podstawie umowy z 8 czerwca 2007 r. na czas określony od 11 czerwca do 10 września 2007 r. na stanowisku podinspektora. Pozwany przejął pracownika w trakcie trwania jego umowy o pracę. 1 stycznia 2009 r. powód został przeniesiony na stanowisko Kierownika Referatu Inwestycji, Budownictwa i (...). Pozwany podniósł, że wypowiedzenie zmieniające jest uprawnieniem pracodawcy mającym dostosować skład zespołu realizującego dany zakres zadań do aktualnych potrzeb. Stanowisko zaproponowane powodowi jest zgodne z posiadanymi przez niego kwalifikacjami. Przyczyny wskazane w wypowiedzeniu były usprawiedliwione, prawdziwe i skonkretyzowane. Jasny był również zakres obowiązków, które od 1 kwietnia 2016 r. powód miał realizować. Pozwany podniósł, że umiejętności powoda są niewystarczające do realizacji celów stawianych przed zespołem referatu. Ponadto powód nie był w stanie udzielić odpowiedzi w zakresie prowadzonych spraw i musiał się posługiwać wiedzą swoich pracowników.

Na rozprawie w dniu 2 marca 2016 r. powód wniósł o zasądzenie odszkodowania. W piśmie procesowym, które wpłynęło do sądu w dniu 17 marca 2016 r. powód określił wysokość żądanego odszkodowania na kwotę 17.414,40 zł (3 x 5.804,80 zł) - k. 30.

Pozwany nie kwestionował wysokość żądanego odszkodowania (k. 44).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje.

W dniu 8 czerwca 2007 r. powód został zatrudniony za okres próbny od 11 czerwca 2007 r. do 10 września 2007 r. na stanowisku podinspektora w Biurze (...) w Urzędzie Miejskim w G..

dowód: umowa o pracę z 8 czerwca 2007 r. – k. 16

W dniu 3 września 2007 r. powód został zatrudniony w Urzędzie Miasta G. na czas nieokreślony od 11 września 2007 r. na stanowisku inspektora w Biurze (...).

dowód: umowa o pracę z 11 września 2007 r. – 17

Za zgodą powoda i w drodze porozumienia między pracodawcami z dniem 1 stycznia 2009 r. na podstawie art. 22 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych powód został przeniesiony ze stanowiska inspektora w Biurze (...) Urzędu Miasta w G. na stanowisko Kierownika Referatu Inwestycji, Budownictwa i (...) w Urzędzie Miasta i Gminy w Ł..

dowód: pismo dotyczące przeniesienia pracownika samorządowego do innej jednostki –

w części A akt osobowych powoda

Do zakresu czynności powoda na kierowniczym stanowisku należało m. in. opracowywanie projektów rocznych i wieloletnich inwestycji i remontów oraz prowadzenie inwestycji, w tym przygotowanie dokumentacji i prowadzenie zadań dotyczących aplikowania o środki z (...), (...) i innych funduszy pomocowych.

dowód: zakres obowiązków powoda – w części B akt osobowych powoda

Powód prawidłowo wywiązywał się ze swoich obowiązków. Nadzorował prace podległych mu pracowników referatu i koordynował prace referatu. Uczestniczył w kompletowaniu dokumentacji potrzebnej do opracowania projektów rocznych i wieloletnich inwestycji i opracowywaniu tych wniosków. Ponadto interesował się, z jakich źródeł można pozyskać środki zewnętrzne na dofinansowanie inwestycji i informacje te przekazywał burmistrzowi a następnie przygotowywał dokumentację potrzebną do złożenia odpowiednich wniosków w tym zakresie. Żadne skargi ze strony pracowników ani ze strony innych osób nie były na powoda składane. Projekty inwestycji opracowane pod kierownictwem powoda były realizowane. W 2015 powód złożył kilkanaście wniosków do Strategii O. (...) Społeczno- (...) Powiatu (...). Dotyczyły one modernizacji stacji wodociągowych, przebudowy ulic (...), inwestycji wodociągowych i kanalizacyjnych ul. (...), zagospodarowania budynków szkolnych na lokale mieszkalne w P. oraz inwestycji drogowych. Powód wchodził w skład zespołu powołanego przez burmistrza, który miał się zająć opracowaniem wniosków i aktywnie uczestniczył w posiedzeniach komisji rady, na których przedstawiał pomysły na nowe inwestycje. Obecnie część inwestycji jest już realizowana, a inne zostaną rozpoczęte po uzyskaniu dofinansowania ze środków zewnętrznych. Adaptacja budynków szkolnych na lokale mieszkalne w P. została rozpoczęta, a środki na ten cel z inicjatywy powoda pozyskano z Banku (...). W trakcie realizacji jest również inwestycja w zakresie budowy drogi w Z.. Dokumentację o dofinansowanie środków na ten cel z Urzędu Marszałkowskiego opracował powód.

dowód: zeznania świadka F. K. – k. 44-5

zeznania świadka I. S. – k. 45-46

zeznania świadka P. Ż. – k. 46-47

zeznania świadka T. H. – k. 48-49

zeznania świadka J. G. – k. 49

przesłuchanie za pozwanego R. K. – k. 63-65 częściowo

Od momentu przyjęcia powoda do pracy do grudnia 2014 r. burmistrzem Miasta i Gminy Ł. był F. K.. Następnie na stanowisko to wybrany został R. K.. Poprzedni burmistrz był bardzo zadowolony z pracy powoda, ale premii mu nie przyznawał.

dowód: zeznania F. K. – k. 44-45

W lipcu 2015 r. obecny burmistrz przeprowadził z powodem rozmowę, w trakcie której oświadczył powodowi, że nie ma zastrzeżeń do jego pracy i będą dalej współpracować.

dowód: przesłuchanie powoda W. P. – k. 62-63

przesłuchanie za pozwanego R. K. – k. 63-65 częściowo

W grudniu 2015 r. powód otrzymał premię.

okoliczność przyznana

W dniu 30 grudnia 2015 r. pozwany wypowiedział powodowi umowę zawartą w dniu 11 czerwca 2007 r. w części dotyczącej zajmowanego stanowiska i wynagrodzenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który miał upłynąć w dniu 31 marca 2016 r. Pozwany wskazał, że przyczynami wypowiedzenia są:

1) brak umiejętności kierowania zespołem (...)

2) brak należytego zabezpieczenia interesów gminy poprzez:

- niepodejmowanie samodzielnych działań polegających na opracowywaniu projektów rocznych i wieloletnich inwestycji i remontów

-niepodejmowanie samodzielnych inicjatyw polegających na pozyskiwaniu środków zewnętrznych na inwestycje.

Pozwany zaproponował powodowi po upływie okresu wypowiedzenia stanowisko inspektora z wynagrodzeniem w łącznej wysokości 4.200 zł. Pozwany wskazał, że jeżeli przed upływem połowy okresu wypowiedzenia powód nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków umowy o pracę, będzie to równoznaczne z wyrażeniem zgody na nowe warunki. W razie odmowy przyjęcia warunków, umowa miała się rozwiązać z upływem okresu wypowiedzenia.

dowód: wypowiedzenie warunków umowy o pracę – k. 5

Powód odmówił przyjęcia nowych warunków umowy o pracę. Umowa o pracę została rozwiązana z dniem 31 marca 2016 r.

okoliczności bezsporne

Wysokość trzymiesięcznego wynagrodzenia powoda odpowiadająca wysokości odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie warunków pracy wynosi 17.414,40 zł.

okoliczność bezsporna

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Stan faktyczny niniejszej sprawy sąd ustalił w oparciu o treść dołączonych do pozwu dokumentów, akta osobowe powoda, zeznania świadków: F. K. (byłego Burmistrza Miasta i Gminy Ł.), I. S. (byłego pracownika na stanowisku radcy prawnego), P. Ż. (byłego sekretarza Miasta i Gminy Ł.), Z. H. i J. G. (pracowników Referatu Inwestycji, Budownictwa i (...) w Urzędzie Miasta i Gminy w Ł.), R. J. (zastępcy burmistrza) oraz dowód z przesłuchania stron: powoda W. P. i za pozwanego – Burmistrza Miasta i Gminy Ł. R. K..

Prawdziwości i treści dokumentów nie kwestionowała żadna ze stron, w związku z czym sąd uznał je za wiarygodne. Zeznania świadków, z wyjątkiem zeznań R. J., korespondowały ze sobą i wzajemnie się uzupełniały. Z ich treści wynikało, że powód prawidłowo wywiązywał się ze swoich obowiązków i nie zaistniały okoliczności wskazane w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę. Co istotne, świadkami byli zarówno byli, jak i obecni pracownicy pozwanego. Konkretnie i szczegółowo potrafili oni wskazać, jakie czynności podejmował powód w związku z przygotowaniem projektów inwestycji i pozyskiwaniem środków na dofinansowanie. Nie zgłaszali zastrzeżeń do jego pracy oraz wydawanych poleceń. Ponadto zwracali uwagę na wyniki pracy powoda skutkujące przyznawaniem środków zewnętrznych na inwestycje oraz ich realizowanie. Z tych względów zeznania F. K., J. G., P. Ż., I. S. i Z. H. Sąd uznał za wiarygodne. Zdaniem świadka R. J. powód nie wykazywał inicjatywy w opracowywaniu projektów inwestycji i nie interesował się nimi. Nadto nie był zorientowany w pracy kierowanego przez siebie referatu odsyłając zastępcę burmistrza do swoich pracowników. Zeznania R. J. były sprzeczne z zeznaniami świadków, które Sąd ocenił jako wiarygodne. Została ona zatrudniona przez pozwanego dopiero w lipcu 2015 r. a nadto nie była zorientowana w pracy referatu. Nie potrafiła powiedzieć, kto przygotowywał dokumentację związaną z inwestycjami i jakiego rodzaju czynności zlecano podmiotom zewnętrznym. We wrześniu 2015 r. świadek otrzymała od burmistrza teczkę z wnioskami dotyczącymi przyszłych inwestycji i na ich podstawie stworzyła tabelę. W tym okresie prace dotyczące opracowania projektów inwestycji znajdowały się już na zaawansowanym etapie. Ponadto świadek była niekonsekwentna w swoich zeznaniach. Z jednej strony zeznała bowiem, że nie wiedziała, czym poza rozdzielaniem poczty zajmował się powód jesienią 2015r., a z drugiej potwierdziła, że w tym czasie opracował wniosek dotyczący remontu drogi w N..

Zeznania powoda Sąd ocenił jako wiarygodne albowiem korespondowały one z zeznaniami świadków, z którymi współpracował i którym wydawał polecenia. Zeznania przesłuchanego w charakterze pozwanego R. K. Sąd ocenił za wiarygodne w części, w której znajdowały potwierdzenie w innych dowodach. Przede wszystkim nie potwierdzały one zaistnienia okoliczności wskazanych w wypowiedzeniu warunków umowy o pracę. Trudno bowiem uznać za uzasadniony zarzut, że powód sygnalizował mu konieczność monitowania projektanta, który miał opracować projekt przebudowy ulic, aby pozwany zdążył złożyć wniosek o dofinansowanie. Poprzedni burmistrz często, nawet z własnej inicjatywy, podejmował działania tego rodzaju, a zatem prośba powoda o interwencję była usprawiedliwiona. Okoliczność ta przemawia za tym, że powodowi zależało na terminowym złożeniu wniosku, co ostatecznie nastąpiło. W ocenie Sądu powód postąpił właściwie. O problemach, które mogą skutkować nieprzyznaniem dofinansowania na inwestycje, burmistrz powinien wiedzieć. Dziwi więc fakt, że nie chciał być angażowany w tego rodzaju sprawy. Z drugiej strony burmistrz zarzucał powodowi, że nie przekazywał mu informacji o tym, „jakie chodniki trzeba naprawić albo jaką dziurę załatać”. Burmistrz podniósł również, że w styczniu 2016 r. został złożony wniosek o dofinansowanie z (...)u, który został odrzucony z uwagi na brak decyzji środowiskowej. Burmistrz nie twierdził, że odpowiedzialność za brak tej decyzji ponosi powód. Nadto odmowa przyznania środków miała miejsce już po dokonanym powodowi wypowiedzeniu warunków umowy, a zatem ta okoliczność nie mogła stanowić przyczyny złożenia przedmiotowego oświadczenia. Wypada przy tym zauważyć, że poza tym przypadkiem nie zdarzyło się, aby środki o dofinansowanie inwestycji nie zostały przyznane lub okrojone. Nadto należy zwrócić uwagę, że w swoich zeznaniach burmistrz przyznał, iż środki z Banku (...) pozyskano dzięki inicjatywie powoda i on też opracował wniosek o dofinansowanie remontu drogi w Z. z Urzędu Marszałkowskiego. Obecnie pozwany realizuje natomiast projekty opracowane przez powoda, np. adaptację pomieszczeń w budynku szkoły na lokale mieszkalne czy inwestycje drogowe.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie pozostawało zagadnienie prawidłowości dokonanego przez stronę pozwaną wypowiedzenia warunków pracy i płacy pod kątem jego zasadności i zgodności z przepisami dotyczącymi wypowiadania warunków umów o pracę.

Zgodnie z art. 42 § 1, 2 i 3 Kodeksu pracy, przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy. Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki. W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki; pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierać pouczenie w tej sprawie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków.

Zgodnie zaś z art. 45 § 1 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (a więc i odpowiednio – wypowiedzenie warunków pracy i płacy wynikających z umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony) jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Pozwany dochował pisemnej formy wypowiedzenia warunków umowy o pracę oraz zawarł w nim stosowne pouczenie o możliwości odwołania do sądu. Powód twierdził jednak, że wypowiedzenie było bezskuteczne, gdyż wskazano w nim umowę o pracę, która wygasła. Ponadto powód podnosił, że nie otrzymał nowego zakresu obowiązków.

Mając na uwadze podniesione zarzuty w pierwszej kolejności należało rozważyć, czy wypowiedzenie warunków pracy lub płacy było skuteczne, skoro przywołano w nim błędną datę zawarcia umowy o pracę. Zgodnie z art. 65 § 1 kodeksu cywilnego oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W przedmiotowej sprawie z pisemnego oświadczenia pracodawcy jasno wynika, że jego wolą była zmiana treści stosunku pracy. Powód nie był związany z pozwanym kilkoma stosunkami pracy, lecz jednym. W tej sytuacji, mimo podania nieprawidłowej daty, zarówno pracodawca jak i pracownik byli świadomi, której umowy o pracę wypowiedzenie dotyczy. Mimo pomyłki pozwanego wiadomo zatem było, że wypowiedział on warunki umowy o pracę, którą aktualnie był związany z powodem.

Pozwany nie wskazał jednak powodowi w sposób prawidłowy nowych warunków pracy. W wypowiedzeniu zaproponowano bowiem powodowi stanowisko inspektora. Pozwany nie sprecyzował natomiast, w jakim referacie powód miałby wykonywać nowe obowiązki i jakimi sprawami miałby się zajmować. Z treści złożonego powodowi oświadczenia w żaden sposób nie można wyinterpretować, że po upływie okresu wypowiedzenia powód miałby objąć stanowisko inspektora w referacie, w którym do tej pory zajmował stanowisko kierownika. W strukturze organizacyjnej pozwanego nie było zresztą wolnego stanowiska inspektora w Referacie Inwestycji, Budownictwa i (...) (dalej jako referat (...)). Nikt nie poinformował powoda, że takie stanowisko zostałoby utworzone. Po otrzymaniu wypowiedzenia powód zwracał się do burmistrza z prośbą o nowy zakres obowiązków, ale go nie otrzymał. W tej sytuacji zasadne jest twierdzenie, że nie wiedział, w jakim referacie będzie pracować i jakimi sprawami będzie się zajmować. W ocenie Sądu, w tych okolicznościach, powód zasadnie zakwestionował prawidłowość dokonanego wypowiedzenia warunków umowy w zakresie przedstawionego mu stanowiska. Dokonując wypowiedzenia pozwany nie miał obowiązku wręczenia powodowi pisemnego zakresu obowiązków. Powinien jednak dokładnie wskazać, na jakim stanowisku powód miałby pracować po upływie okresu wypowiedzenia. Określenie, że miałoby to być stanowisko inspektora, jest zbyt ogólnikowe. Tym samym należało uznać, że dokonane wypowiedzenie dotknięte jest wadą formalną. Wskazanie w trakcie procesu – w istocie dopiero podczas przesłuchania stron - że powód miałby zająć stanowisko jednego z pracowników referatu nie usuwa wady formalnej wypowiedzenia. Wskazanie konkretnego stanowiska pracy powinno bowiem nastąpić już w treści wypowiedzenia zmieniającego. Pracownik, którego powód miałby zastąpić, nadal zresztą pracuje a dodatkowe stanowisko w referacie kierowanym przez powoda nie zostało utworzone.

Następnie należało rozważyć, czy dokonane przez pozwanego wypowiedzenie warunków umowy o pracę było uzasadnione.

Zgodnie z art. 30 § 4 kodeksu pracy w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. W wyroku z dnia 15 lutego 2000 r. (sygn. akt I PKN 514/99, OSNAPiUS 2001, nr 13, poz. 440) Sąd Najwyższy stwierdził, że pracodawca ma obowiązek wskazania w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę konkretnej i rzeczywistej przyczyny uzasadniającej to rozwiązanie. Niewykonanie tego obowiązku jest naruszeniem przepisów o rozwiązaniu umów o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1997 r., sygn. akt I PKN 173/97, OSNAPiUS 1998, nr 8, poz. 243). Podanie w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej (nierzeczywistej, nieprawdziwej) jest równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie w pojęciu art. 30 § 4 k.p. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1997 r., I PKN 173/97, OSNAPiUS 1998, nr 8, poz. 243).

W wypowiedzeniu warunków pracy i płacy, przedstawionym powodowi przez stronę pozwaną w dniu 30 grudnia 2015 r., pozwany wskazał jako przyczyny uzasadniające wypowiedzenie następujące okoliczności:

1) brak umiejętności kierowania zespołem (...)

2) brak należytego zabezpieczenia interesów gminy poprzez:

- niepodejmowanie samodzielnych działań polegających na opracowywaniu projektów rocznych i wieloletnich inwestycji i remontów

-niepodejmowanie samodzielnych inicjatyw polegających na pozyskiwaniu środków zewnętrznych na inwestycje

Ani w dokonanym wypowiedzeniu, ani w trakcie procesu pozwany nie wskazał, na czym polegał brak umiejętności powoda kierowania zespołem referatu (...). W tym zakresie Burmistrz Miasta i Gminy Ł. przesłuchany w charakterze strony nie wskazał żadnych konkretnych przykładów, które przemawiałby za tym, że powód nie posiada umiejętności kierowania pracownikami. Powoływał się jedynie na pracowników referatu, którzy mieli się do niego zwracać z problemami, ale nie potrafił wskazać, o jakie konkretne problemy chodziło („przyszedł do mnie J. G., który nie wiedział, jak pewną rzecz ma zrobić. Nie przypominam sobie, o jaką rzecz chodziło”, „R. B. mówił mi, że kierownik nie czyta decyzji i nie ma z jego strony pomocy”, „Przychodził też pan A. S. (…) zapytać się, czy mam jakiś pomysł w danej sprawie”). R. J. zeznała, że w decyzjach przygotowywanych przez pracowników referatu (...) kilka razy pojawiły się błędne podstawy prawne, które powód powinien zauważyć. Okoliczność ta nie została potwierdzona przez innych świadków. Ponadto okoliczność ta byłaby niewystarczająca do uznania, że powód nie posiadał umiejętności kierowania zespołem referatu. Pozwany nie wskazał, o jakie konkretne decyzje chodzi. Ostatecznie zaś żadna z decyzji przygotowanych przez pracowników referatu (...) w roku 2015 nie została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Świadkowie będący pracownikami referatu (...): Z. H. i J. G. zeznali, że powód prawidłowo wywiązywał się ze swoich obowiązków kierowniczych. Rozdzielał on prace pomiędzy poszczególne osoby, weryfikował je, wydawał pracownikom racjonalne polecenia. Wyjątkowo zdarzało się, że powód dekretował pisma na J. G. w sprawach, którymi zajmował się jego kolega z pokoju. Okoliczność ta nie uzasadnia jednak twierdzenia, że powód nie posiadał umiejętności kierowania zespołem. Tego rodzaju omyłka może się zdarzyć osobie zajmującej kierownicze. Pracownicy nie wnosili żadnych zastrzeżeń do pracy powoda, nie odnotowali na niego skarg a współpracę oceniali bardzo dobrze. Co istotne, osoby te nadal są pracownikami pozwanego. Mimo tego nie potwierdziły one istnienia okoliczności stanowiących przyczyny wypowiedzenia powodowi warunków umowy o pracę. Świadek I. S., zeznała, że w razie wątpliwości powód przychodził do niej z poszczególnymi pracownikami referatu w celu przeprowadzenia konsultacji. Jej zdaniem powód w sposób prawidłowy nadzorował prace podległych mu pracowników. Problem występował jedynie w odniesieniu do obecnego burmistrza, który nie radził sobie ze sporządzaniem umów i decyzji, był niezdyscyplinowany oraz nie wykonywał poleceń. Ostatecznie został on zwolniony przez poprzedniego burmistrza. Z zeznań świadków wynikało, że pracownicy nie skarżyli się na powoda, w referacie (...) nie było konfliktów i nieporozumień. Należy przy tym zaznaczyć, że po zmianie osoby na stanowisku kierownika (...) żadne zmiany organizacyjne w referacie nie zostały poczynione a zakresy obowiązków poszczególnych pracowników nie uległy zmianie. W przedstawionych okolicznościach przyczynę wskazaną w punkcie pierwszym wypowiedzenia należało uznać za zbyt ogólnikową, nieskonkretyzowaną inierzeczywistą.

Druga ze wskazanych przyczyn wypowiedzenia – brak należytego zabezpieczenia interesów gminy – miała polegać na niepodejmowania przez powoda samodzielnych działań w zakresie opracowywania projektów wieloletnich i rocznych inwestycji oraz niepodejmowaniu przez powoda inicjatywy w zakresie pozyskiwania środków zewnętrznych na inwestycje. Z zeznań świadków, z wyjątkiem R. J., wynika że powód wraz z podległymi sobie pracownikami aktywnie uczestniczył w opracowywaniu projektów rocznych i wieloletnich inwestycji. Opracowywane przez niego projekty przedstawił burmistrzowi, a następnie były one przedmiotem obrad Rady Gminy, która ostatecznie decydowała, jakie inwestycje zostaną zrealizowane. Pod przewodnictwem powoda powstał plan modernizacji systemu ciepłownictwa, budowy drogi gminnej Ł.-S., remontu pięciu świetlic wiejskich, modernizacji budynku Ośrodka (...) w Ł., rekultywacji wysypiska śmieci, budowy sześciu dróg gminnych, termomodernizacji szkół. Powód uczestniczył w opracowywaniu planów, kompletowaniu dokumentacji niezbędnej do stworzenia planu oraz weryfikował zakres prac pod kątem fachowości oraz pod kątem rzeczowym i finansowym. Podmioty zewnętrzne zajmowały się finansowym rozliczaniem inwestycji. Od początku 2015 r. powód również aktywnie działał przy składaniu wniosków dotyczących inwestycji, które miały być przeprowadzone w kolejnych latach. W tym celu burmistrz powołał nieformalny zespół, który miał się zająć przygotowaniem wniosku do program rozwoju: Strategia O. (...) Społeczno- (...) Powiatu (...). W skład zespołu wchodził powód, M. I. (...) , (...), B. H. – Kierownik MOPS oraz P. S. Miasta i Gminy. Pod kierownictwem powoda została przygotowana dokumentacja dotycząca przebudowy budynków szkolnych na lokale mieszkalne, modernizacji i przebudowy ulic (...) oraz przebudowy drogi w N.. Obecnie część inwestycji przygotowywanych przez powoda w 2015 znajduje się już w trakcie realizacji. W przedstawionych okolicznościach twierdzenie, że powód nie podejmował działań w kierunku opracowania projektów inwestycji jest nieuzasadnione. Okoliczność, iż świadek R. J., została wyznaczona przez burmistrza do wzięcia udziału w opracowaniu wniosków do strategii rozwoju powiatu (...), wynikała najprawdopodobniej z wypowiedzenia umowy o pracę P. Ż. - sekretarzowi Gminy i Miasta Ł.. U niego znajdowały się wnioski dotyczące inwestycji, a zatem po zwolnieniu go z obowiązku świadczenia pracy, oczywistym była konieczność przekazania ich innej osobie. W czasie przekazania wniosków R. J. prace nad projektami inwestycji były już zaawansowane. Ostatecznie zresztą podczas przesłuchania obecny burmistrz zeznał, że wnioski dotyczące inwestycji do planu wieloletniego przygotował powód i obecnie są one realizowane.

Z zeznań świadków wynika także, że powód podejmował inicjatywy w zakresie pozyskania środków z zewnątrz. Interesował się, skąd gmina może pozyskać środki na dofinansowanie inwestycji (Program Rozwoju Obszarów Wiejskich, Regionalny Program Operacyjny Województwa (...), Bank (...)) oraz informował o tym fakcie burmistrza, zarówno poprzedniego, jak i obecnego. Powód przygotowywał również dokumentacje związaną z aplikowaniem o przedmiotowe środki. Obecny Burmistrz Miasta i Gminy Ł. potwierdził, że inicjatywa w zakresie pozyskania środków z Banku (...) na inwestycję dotyczącą adaptacji mieszkań w P. należała do powoda. Burmistrz zeznał również, że na jego polecenie powód przygotował wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie inwestycji drogowej w N.. W trakcie przesłuchania obecny burmistrz nie był w stanie wskazać, jakie jeszcze dodatkowe czynności związane z pozyskiwaniem środków, powód mógłby podjąć. Wskazywał, że nowy kierownik wykazuje się większą wiedzą, pomysłami i propozycjami, ale żadne konkretnych przykładów nie przedstawił. W tych okolicznościach, omawianą przyczynę wypowiedzenia należało uznać za niezasadną i nierzeczywistą. Powód wypełniał bowiem swoje obowiązki w zakresie dotyczącym pozyskiwania środków z przeznaczeniem na inwestycje. Na skutek jego działań dofinansowanie na inwestycje było przyznawane a jednostki finansowe nie występowały o zwrot wypłaconych środków.

Reasumując, dokonane przez pozwanego wypowiedzenie warunków pracy było wadliwe i nieuzasadnione. Okoliczność, czy nowe stanowisko i wynagrodzenie odpowiadałoby wykształceniu powoda, nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Odnosząc się natomiast do podniesionego przez pozwanego zarzutu naruszenia przez powoda art. 1187 § 1 pkt 3 k.p.c. należy stwierdzić, co następuje. W pozwie powód nie zawarł informacji o tym, czy podjął próbę mediacji lub pozasądowego rozwiązania sporu. Okoliczność ta nie uniemożliwiała jednak nadania sprawie dalszego biegu. Ponadto powód zeznał, że po otrzymaniu wypowiedzenia warunków umowy o pracy zwrócił się do pozwanego o nowy zakres obowiązków, ale go nie otrzymał. W kierowanym przez niego referacie nie było wolnych stanowisk, a zatem nie wiedział, czym będzie się zajmować. Burmistrz przyznał, że powodowi informacji tych nie udzielono. Na rozprawie w dniu 2 marca 2015 r. pełnomocnik pozwanego oświadczył, że pozwany nie wyklucza zawarcia ugody. Jednocześnie jednak stwierdził, że nie widzi on możliwości zatrudniania powoda na tym samym stanowisku. Wynagrodzenie również uległoby zmianie. Nie wskazał jednak, jakie konkretne stanowisko miałby zajmować powód, w jakim referacie i z jakim wynagrodzeniem. Na kolejnym terminie rozprawy strona pozwana wykluczyła natomiast możliwość zawarcia ugody. W tej sytuacji należało uznać, że mimo podnoszonych zarzutów, polubowne rozwiązanie sporu nie było intencją strony pozwanej.

W trakcie procesu powód zmodyfikował roszczenie pozwu z pierwotnego roszczenia o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne na roszczenie o zapłatę odszkodowania.

Powód twierdził, że miesięczna wysokość jego miesięcznego wynagrodzenia wynosiła 5.804,80 zł. Wysokość ta nie była kwestionowana przez stronę pozwaną. Zgodnie z art. 47 ¹ k.p., odszkodowanie, o którym mowa w art. 45 k.p., przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Mając na uwadze staż pracy powoda należało na jego rzecz zasądzić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres trzech miesięcy tj. w kwocie 17.414,40 zł (punkt I sentencji wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. mając na uwadze wynik procesu. Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową składało się wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 360 zł ustalonej na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych; t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm. (punkt II sentencji wyroku).

O kosztach nieuiszczonej przez powoda opłaty od pozwu Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2015 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2016, poz. 623) obciążając nimi pozwanego. Wysokość opłaty sądowej ustalono na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu ostatecznego żądania powoda (17.414,40 zł x 5%) - punkt III sentencji wyroku.

Wyrokowi w punkcie I Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie kwoty 5.804,80 zł na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c. (punkt IV sentencji wyroku).