Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodnicząca SSO Lucyna Stąsik - Żmudziak

Protokolant prot. sądowy Przemysław Ochal

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2016 roku w Lublinie

sprawy R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres

na skutek odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 8 października 2015 roku znak:(...)

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala R. K. prawo do okresowej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 1 maja 2015 roku do 31 grudnia 2017 roku.

Sygn. akt VIII U 2166/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 08 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił R. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.09.2015r. ustaliła u wnioskodawcy częściową niezdolność do pracy i orzekła datę powstania niezdolności od urodzenia a zatem brak podstaw prawa do renty. (decyzja – k. 382a.r.).

W dniu 10.11.2015r. R. K. wniósł odwołanie od tej decyzji. Z jego treści wynika, że domaga się przyznania prawa do świadczenia nadal od 01.05.2015r. (odwołanie – k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na zaskarżoną decyzję (odpowiedź na odwołanie – k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

R. K., urodzony w dniu (...), z zawodu spawacz, w okresie od dnia 22 lutego 1992 roku był uprawniony do renty II grupy inwalidów. Jak wynika z orzeczenia orzekającej wówczas komisji ustalono, że inwalidztwo uległo pogorszeniu w czasie zatrudnienia a związane było z(...)(k. 12.16ar)

W kolejnych latach wnioskodawca był poddawany badaniom lekarskim i ustalano nadal istniejącą całkowitą niezdolność do pracy a w związku z tym przyznawano mu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, ostatnio do 30.04.2015r. (decyzja k.315 a.r.).

W dniu 28 maja 2015r. R. K. złożył wniosek o ustalenie prawa do renty na dalszy okres (wniosek -374 a.r.).

Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 08.07.2015 roku, po dokonaniu bezpośredniego badania wnioskodawcy i analizie przedstawionej dokumentacji medycznej oraz po konsultacji lekarza(...)i uznał, że R. K. nie jest osobą niezdolną do pracy. Zdaniem lekarza orzecznika aktualny (...) nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. Wnioskodawca był od wielu lat leczony z powodu(...) ale ostatnio leczy się niesystematycznie. ( k.377ar, k. 8ao)

Komisja Lekarska ZUS, orzekając po raz kolejny w dniu 24 września 2015r., w wyniku zgłoszonego sprzeciwu wnioskodawcy, po uzupełnieniu dokumentacji medycznej, rozpoznała te same co lekarz orzecznik dolegliwości i dodatkowo(...)Nie istnieje całkowita niezdolność do pracy. (orzeczenie –k.380 a.r.,31-32ao ).

W oparciu o to orzeczenie, organ rentowy w dniu 08.10.2015r. wydał zaskarżoną decyzję (decyzja -382 a.r.).

Z uwagi na fakt, iż w niniejszym postępowaniu spór dotyczył okoliczności, czy R. K. jest nadal całkowicie niezdolny do pracy od dnia 1 maja 2015r., Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego lekarza: neurologa i psychiatry, ortopedy, otolaryngologa i endokrynologa. W szczególności biegli mieli wykazać w przypadku nie stwierdzenia niezdolności do pracy na czym polegała poprawa stanu zdrowia skarżącego w stosunku do okresu sprzed maja 2015r., kiedy to istniała całkowita niezdolność do pracy. (k. 5 a.s.).

W opinii z dnia 26 kwietnia 2016 r. biegli (...) Uznali badanego za całkowicie niezdolnego do pracy od 01.05.2015r. do końca 2017 roku. Przede wszystkim wynikało to z opinii biegłego psychiatry, który po zapoznaniu się z dokumentacją zgromadzoną w aktach rentowych oraz po wykonaniu bezpośredniego badania lekarskiego ustalił, że (...) Badanie neurologiczne nie ujawniło objawów ogniskowego uszkodzenia (...) ani (...)Stwierdzono (...) Badaniem laryngologicznym stwierdzono(...)do dalszej diagnostyki. Biegli neurolog oraz laryngolog zgodnie uznali, że ze względu na stan somatyczny nie ma przeciwskazań do pracy wnioskodawcy. Jednak biegła(...)Biegła psychiatra nie zgodziła się z opiniami ZUS.

Zważywszy na treść opinii biegłego psychiatry i biorąc pod uwagę, że podstawą przyznania wnioskodawcy od 24 lat prawa do renty były (...)Sąd zaniechał wykonywania opinii biegłego ortopedy gdyż była by ona bez znaczenia dla sprawy.

Z opinią biegłego psychiatry nie zgodził się organ rentowy. Domagał się dopuszczenia dowodu z opinii lekarza biegłego psychologa i innego biegłego psychiatry. W zastrzeżeniach ZUS wskazał, że w jego ocenie wnioskodawca dobrze funkcjonuje z pełną aktywnością życia codziennego i bierze udział w zajęciach hobbystycznych w postaci oglądania telewizji i łowienia ryb. Nie ma izolacji rodzinnej i społecznej, bo mieszka z córką i utrzymuje kontakty ze znajomymi jeżdżąc na ryby. Zdaniem ZUS nie samo istnienie choroby powinno być podstawą do orzekania o niezdolności, ale poziom funkcji. (k.31-32as)

Sąd odpis zastrzeżeń ZUS przesłał biegłemu psychiatrze.

Biegła w opinii uzupełniającej z dnia 28.09.2016r. w pełni podtrzymała opinię podstawową. Podkreśliła, że wnioskodawca w przeszłości był leczony w szpitalu (...) z rozpoznaniem (...) (...)

Również z tą opinią nie godził się organ rentowy nadal domagając się dopuszczenia dowodu z opinii biegłego psychologa klinicznego i innego biegłego psychiatry.

W dołączonych do wniosku zastrzeżeniach ZUS powołał się na ustalenia biegłego psychiatry konsultanta z 02.07.2015r., poprzedzające ocenę lekarza orzecznika uznającego wnioskodawcę za zdolnego do pracy. (k. 52-53as)

Sąd oddalił powyższy wniosek dowodowy uznając, że stan zdrowia wnioskodawcy został dostatecznie wyjaśniony wywołanymi opiniami, w tym opinią psychiatry, następnie uzupełnioną wskutek złożonych zastrzeżeń ZUS.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że opinia konsultanta psychiatry orzekającego w lipcu 2015 roku jest zupełnie niemiarodajna i nie może stanowić odniesienia w sprawie. Orzekająca wówczas psychiatra nie dysponowała całością dokumentacji medycznej. Oparła się na twierdzeniach wnioskodawcy i bezkrytycznie uznała, że od kilku lat nie przyjmuje (...) (...)

Należy pamiętać, że wnioskodawca dopiero po negatywnej ocenie Lekarza orzecznika, a więc już także po konsultacyjnej ocenie psychiatry, dołączył dokumentację z leczenia psychiatrycznego a także opinię psychologiczną wykonaną w oparciu o rozbudowane badanie skarżącego. Z opinii tej wynika, że psycholog w wyniku wykonanych badań rozpoznał u wnioskodawcy schizofrenię i zaburzenia funkcji poznawczych. Trudności w zakresie procesów poznawczych oraz dominujące(...)

Ustalona przez tego biegłego całkowita niezdolność wnioskodawcy do pracy została w sposób wystarczający ustalona i uzasadniona w przedłożonych opiniach. Jak wskazano wyżej przeprowadzenie dowodu z dodatkowej opinii jest zbędne i powodowałoby nadmierne i niepotrzebne przedłużenie toczącego się postępowania. Sąd uzyskał już bowiem od biegłych wiadomości specjalne niezbędne do merytorycznego i prawidłowego orzekania (tak między innymi wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1999 roku, II UKN 96/99, Lex nr 43870). Zastrzeżenia zgłaszane przez organ rentowy do opinii zasadniczej i uzupełniającej biegłego psychiatry nie są zasadne i nie mogą skutecznie podważyć ich rzetelności, kompletności i trafności. Uwagi te stanowią jedynie polemikę z wywołaną opinią.

Sąd Okręgowy podzielił wywołaną w sprawie opinie biegłych z dnia 26 kwietnia 2016 r., i uzupełniającą psychiatry z dnia 28.09.2015 r., bowiem zostały poprzedzone badaniem klinicznym wnioskodawcy oraz analizą zgromadzonej dokumentacji medycznej. Oceny stanu zdrowia skarżącego dokonali specjaliści danych dziedzin medycyny, posiadający niekwestionowaną wiedzę w zakresie opiniowanego przedmiotu. Opinie są rzetelne i wyczerpujące, pozbawione jakichkolwiek sprzeczności. Zawierają analizę występujących u skarżącego chorób oraz określenie ich wpływu na jej obecną zdolność do pracy zgodnie z kwalifikacjami zawodowymi. Wnioski z nich płynące są jasne i poparte przekonywującą argumentacją. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania opinii.

W tych opiniach a w szczególności opinii biegłego psychiatry zasadniczej i uzupełniającej zdecydowanie wskazano, że R. K. jest nadal całkowicie niezdolny do pracy. Żaden element funkcjonowania wnioskodawcy nie wskazuje, że jego stan zdrowia uległ poprawie w stosunku do okresów poprzednich, kiedy był uznawany za całkowicie niezdolnego do pracy. Wnioskodawca jest leczony lekami najnowszej generacji a mimo to nie uzyskano poprawy zdrowia.

Oczywiście nie można tracić z pola widzenia, że wnioskodawca nie leczy się regularnie u (...) Zwrócił na to uwagę biegły sądowy i ocena ta jest w pełni wiarygodna.

Odwołanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do przepisu art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 oraz art. 7 ustawy, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1-3 cyt. ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo – osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Sąd Okręgowy podzielił wywołane w sprawie opinie biegłego psychiatry, bowiem zostały poprzedzone badaniem klinicznym wnioskodawcy oraz analizą zgromadzonej dokumentacji medycznej. Oceny stanu zdrowia skarżącego dokonał specjalista z zakresu psychiatrii, posiadający niekwestionowaną wiedzę w zakresie opiniowanego przedmiotu. Opinia jest rzetelna i wyczerpująca pozbawiona jakichkolwiek sprzeczności. Zawiera analizę wszystkich występujących u skarżącego chorób oraz określenie ich wpływu na jego obecną zdolność do pracy zgodnie z kwalifikacjami zawodowymi. Wnioski z niej płynące są jasne i poparte przekonywującą argumentacją. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania tej opinii.

W tej opinii biegły zdecydowanie wskazał, że R. K. jest nadal całkowicie niezdolny do pracy.

R. K. miał orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy do dnia 30 kwietnia 2015 r. W oparciu o przedstawioną powyżej opinię biegłego Sąd Okręgowy ustalił, iż wnioskodawca jest osobą nadal całkowicie niezdolną do pracy. Z tego względu zmienił zaskarżoną decyzję, ustalając wnioskodawcy prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres wskazany w opinii biegłego od dnia 1 maja 2015 roku do dnia 31 grudnia 2017roku.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów i na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji.