Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 września 2015 roku, wniesionym pierwotnie w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powódka (...) spółka akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od E. S. kwoty 320,42 złotych z odsetkami ustawowymi od wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazała, że pozwana jest zobowiązany do zapłaty składki z polisy ubezpieczeniowej która została zawarta z pozwaną.

Po wydaniu nakazu w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwana wniosła sprzeciw, gdzie zarzuciła, że umowa ubezpieczenia obowiązywała od 20 lutego 2014 do 19 lutego 2015 i w jej imieniu broker ubezpieczeniowy w dniu 18 lutego 2015 r umowę wypowiedział, a wypowiedzenie to nie zostało jednak uznane.

W piśmie z dnia 9 września 2016 r. powódka podtrzymała stanowisko w sprawie. Wskazała, że w trakcie trwania umowy ubezpieczenia pozwana umowy nie wypowiedziała skutecznie, a jest ona zwianą umową na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym o Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. w ocenie pozwanej skuteczne wypowiedzenie umowy ze strony pozwanej miało miejsce w dniu 10 marca 2015 r.

Na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 r. pełnomocnik pozwanej wskazał na niedopuszczalną zmianę podstawy faktycznej powództwa i niewykazanie dochodzonego roszczenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka akcyjna w W. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę ubezpieczenia m.in. OC potwierdzoną polisą numer (...) na okres od 20 lutego 2014 r. do 19 lutego 2015 r.. Umowa ubezpieczenia dotyczyła pojazdu I. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

D owód:

- polisa k. 26-30

Wskazany samochód był własnością ww. spółki jako leasingodawcy a od 15 lutego 2012 roku leasingowany był przez pozwaną. W dniu 18 lutego 2015 r. pozwana upoważniła leasingodawcę do wypowiedzenia ww. umowy ubezpieczenia. W dniu 18 lutego 2015 roku zostało sporządzone pismo w tej sprawie przez pracownika leasingodawcy W. G. i złożone u agenta powódki – Agencji (...). Wypowiedzenie to nie zostało przyjęte przez powódkę i w dniu 10 marca 2015 roku inny przedstawiciel pozwanej – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. w imieniu pozwanej skutecznie wypowiedziała umowę

W dniu 20 lutego 2015 roku leasingodawca zawarł umowę ubezpieczenia OC wskazanego samochodu z innym ubezpieczycielem (...) S.A. V. (...) w W..

D owód:

- umowa leasuingu k. 87-95

- upoważnienie k. 100,

- pismo z 18.02.2015 r. k. 99

- polisa k. 101

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Sprawa niniejsza ze względu na treść pozwu zakwalifikowana została do postępowania uproszczonego. Zgodnie z art. 505 ⁴ § 1 zd. 1 k.p.c. zmiana powództwa jest niedopuszczalna. Postępowanie uproszczone ma przebiegać szybko, bez zbędnych komplikacji procesowych, w związku z czym przepisy zostały tak sformułowane, aby realne było załatwienie sprawy na jednym (pierwszym) posiedzeniu Zakaz przedmiotowej zmiany powództwa jest zakazem bezwzględnym, co oznacza, że dotyczy zarówno zmiany żądania, jak i zmiany podstawy faktycznej żądania zgłoszonego w pozwie. W konsekwencji należy też przyjąć, że czynność procesowa powoda zmierzająca do przedmiotowej zmiany powództwa jest bezskuteczna nawet wtedy, gdy nowe żądanie nadaje się również do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym. Ze względu na istotę postępowania uproszczonego nie ma też żadnych podstaw do przekazywania „zmienionego" powództwa do rozpoznania w innej, oddzielnej sprawie.

Powódka w pozwie wskazała, że dochodzi roszczenia z umowy zawartej z pozwaną, a w trakcie postępowania okazało się – co w kolejnym piśmie procesowym powódka tez przyznała – że roszczenie wynika z przepisu ustawy, tj. art. 28 ust. 1 ww. ustawy ubezpieczeniowej. Zgodnie z nim jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zmiana podstawy faktycznej jest niedopuszczalna, oznacza to konieczność rozpoznania powództwa jako opartego na roszczeniu wynikającym z umowy, a to miejsca nie miało – stąd powództwo zostało oddalone. Nie jest tu przeszkodą, że sprawa została przekazana z elektronicznego postępowania upominawczego - zgodnie z art. 505 ²⁹ k.p.c. w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie stosuje się przepisów o postępowaniach odrębnych innych niż wymienione w art. 505 ²⁸ oraz przepisu art. 139 § 5, zaś zgodnie z art. 505 ²⁸ k.p.c. w postępowaniu określonym w niniejszym rozdziale (czyli e.p.u.) stosuje się przepisy o postępowaniu upominawczym z odrębnościami wynikającymi z niniejszego rozdziału (a więc przepis ten nie wspomina o postępowaniu uproszczonym). Dzieje się tak ponieważ, ww. przepisy dotyczą stosowania przepisów w elektronicznym postępowaniu upominawczym, a niniejsze postępowanie już takim nie jest.

Marginalnie odnosząc się do zarzutów pozwanej o skutecznym wypowiedzeniu umowy w dniu 18 lutego 2015 roku, to jest on wątpliwy, ponieważ ta samą pozwana ponownie wypowiedziała umowę – za pośrednictwem innego brokera - w dniu 10 marca 2015 r., a wiec przyjęła fakt nieskutecznego wypowiedzenia w dniu 18 lutego 2015 roku. Zarzut powódki, że wypowiedzenie z 18 lutego 2015 roku nie zawierało pełnomocnictwa dla osoby działającej w imieniu leasingodawcy jest trafny. W każdym przypadku gdy pod pismem podpisuje się inna niż wymieniona w KRS do reprezentacji osoba, musi ona dla skuteczności czynności dołączyć właściwe pełnomocnictwo. W przypadku oświadczeń materialnych nie ma podobnej do procedury cywilnej instytucji wezwania do usunięcia braków. Zarzut zaś dotyczący niewykazania dochodzonego roszczenia był spóźniony.

Rozstrzygając sprawę Sąd oparł się na dokumentach złożonych przez strony postępowania.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez pozwaną koszt złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika – 120 zł, zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)