Sygn. akt I C 448/15
Dnia 18 lutego 2016 r.
Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Janusz Supiński
Protokolant: Katarzyna Kucharska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16.02.2016 r.
sprawy z powództwa K. R.
przeciwko M. R.
o wydanie lokalu
I. Powództwo oddala.
II. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. S. kwotę 147,60 zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną powódce z urzędu, w tym kwotę 27,60 zł tytułem podatku VAT należnego od przyznanego wynagrodzenia.
Sygn. akt. I C 448/15
Powódka K. R. wniosła o nakazanie pozwanemu M. R., aby opuścił i opróżnił z rzeczy osobistych lokal mieszkalny położony w (...). W uzasadnieniu podniosła, iż pozwany nie uczestniczy w wydatkach gospodarstwa domowego, nadużywa alkoholu, wywołuje awantury, pod nieobecność powódki rozpoczął remont mieszkania i go nie skończył.
Pozwany M. R. nie zajął stanowiska w sprawie.
Sąd ustalił, co następuje:
Strony – K. R.i M. R. są współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej, położonej w miejscowości U. (...) gmina G..
Dowód: zawiadomienie k 35
odpis k 48-53
W dniu 12.01.2014r. policjanci z Komendy Powiatowej Policji w G. interweniowali w miejscu zamieszkania powódki na skutek jej wezwania. K. R. zgłosiła wówczas, że pijany syn wszczyna awanturę. Innych interwencji w miejscu zamieszkania stron oraz z udziałem stron nie było. Powódka w dniu 17.01.2014r. złożyła zawiadomienie o znęcaniu się nad nią przez pozwanego w okresie od 01.11.2013r. do 16.01.2014r.. Czynności wyjaśniające, prowadzone przez KPP w G., zakończyły się odmową wszczęcia postępowania z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających popełnienie czynu.
Dowód: informacja k 59, 71
Pozwany M. R. nie leczył się odwykowo w Wojewódzkim Ośrodku (...) w G.. Powódka zaś korzysta z pomocy Poradni Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia od 29.14.2014r. z powodu konfliktów z synem.
Dowód: informacja k 61
zaświadczenie k 3
Sąd zważył, co następuje:
Bezspornym w sprawie jest fakt przysługującego stronom prawa współwłasności spornej nieruchomości. Poza sporem pozostaje także fakt leczenia odwykowego powódki i brak takiego leczenia przez pozwanego. Wreszcie bezspornym pozostaje brak awantur, przejawów znęcania się nad powódką ze strony pozwanego czy innej agresji pozwanego wobec powódki. Powyższe konstatacje Sądu wynikają z jednej strony z treści dokumentów, zgromadzonych w sprawie i nie kwestionowanych przez którąkolwiek ze stron, a z drugiej – z braku jakichkolwiek dowodów, które naświetliłyby obraz relacji stron w odmienny sposób, niźli dokumenty.
W kontekście powyższego należy stwierdzić, że pozwanemu przysługuje prawo do lokalu, wykluczające możliwość zastosowania art. 222 § 1 kc, co prowadzić musiało do oddalenia powództwa.
Na marginesie należy wspomnieć, że strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w końcowej fazie postępowania, doprecyzowała żądanie pozwu wskazując, że domaga się zobowiązania M. R. do opuszczenia mieszkania w trybie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (j.t. Dz.U. Nr 1390 z 2015r.). Sąd, mając na uwadze przeprowadzenie w całości postępowania dowodowego w sprawie oraz wnioski, płynące z owego materiału dowodowego, doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do uznania, by pozwany M. R. był sprawcą przemocy w rodzinie w rozumieniu w/w ustawy. O ile bowiem powódka wskazywała w pozwie i potem na rozprawie, że wobec pozwanego prowadzona była procedura tzw. Niebieskiej karty, o tyle informacje z Komendy Powiatowej Policji w G. okoliczności tej nie potwierdziły. Co więcej – powódka twierdziła, że pozwany poddawany był leczeniu odwykowemu, czemu przeczy informacja na k 61. Odwrotnie – to powódka korzysta z pomocy terapeuty i lekarza, wskazując na konflikty z synem uzależnionym od alkoholu i narkotyków, choć okoliczności te (konflikty, uzależnienie syna) również pozostają wątpliwe (vide zaświadczenie k 3). Tym samym Sąd uznał, że brak jest podstaw do zastosowania art. 11a w/w ustawy, wobec czego nie zmieniał również trybu rozpoznania żądań powódki.
Reasumując powyższe Sąd orzekł jak w pkt I wyroku. O kosztach zastępstwa procesowego powódki, wykonywanego z urzędu należało orzec po myśli § 10 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 461 z późn. zm.).