Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 726/16

POSTANOWIENIE

Dnia 17 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Henryk Haak

Sędziowie:

SSO Wojciech Vogt

SSO Marian Raszewski - spr.

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko T. B.

o przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego w Pleszewie

z dnia 20 lipca 2016r. sygn. akt III RC 88/16

p o s t a n a w i a:

I.oddalić zażalenie,

II.zasądzić od pozwanego na rzecz powódki kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Marian Raszewski SSO Wojciech Vogt SSO Henryk Haak

Sygn. akt II Cz 726/16

Dnia 17 października 2016 roku

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy w Pleszewie zabezpieczył roszczeń o przyczynienie się do zaspokojenia potrzeb rodziny poprzez zobowiązanie pozwanego T. B. do łożenia na rzecz powódki M. B. kwoty po 300 zł miesięcznie płatnej do 5- tego dnia każdego miesiąca poczynając od 1 lipca 2016 r. na czas trwania postępowania.

W zażaleniu pozwany wniósł o zmianę postanowienia i oddalenie wniosku.

Powódka wniosła o oddalenie zażalenia.

Oddalając zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Roszczenie dochodzone w pozwie ma charakter alimentacyjny.

Z uwagi na szczególną regulację zawarta w art. 753 par. 1 kpc do zabezpieczenia alimentów nie jest potrzebne wykazanie interesu prawnego, a jedynie uprawdopodobnienie istnienia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych lub majątkowych zobowiązanego.

Podzielając stanowisko Sądu Rejonowego stwierdzić trzeba , że powódka uprawdopodobniła istnienie usprawiedliwionych potrzeb lub możliwości finansowych pozwanego. Usprawiedliwione potrzeby dotyczą również małoletniego syna stron.

Odmienne twierdzenia pozwanego nie zostały niczym poparte , a tym samym nie mogły skutecznie podważyć treści zaskarżonego postanowienia.

Orzeczono zatem jak w sentencji ( art. 385 kpc w zw. z art. 397 par. 2 kpc) .