Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2016 r. w S.

odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 września 2015 r. Nr (...)

w sprawie W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość kapitału początkowego

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala wysokość kapitału początkowego W. M. na dzień 01 stycznia 1999 roku na kwotę 45.246, 41 zł (czterdzieści pięć dwieście czterdzieści sześć i 41/100).

Sygn. akt IV U 1252/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3.09.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. ustalił wysokość kapitału początkowego W. M. na dzień 1.01.1999 r. w kwocie 44 090,64 zł. Przy ustaleniu wartości kapitału początkowego Zakład uwzględnił wysokość wynagrodzenia ubezpieczonego uzyskiwanego w latach 1967-1976. ZUS przyjął m. in., iż w 1976 r. zarobki ubezpieczonego odpowiadały minimalnemu wynagrodzeniu za pracę.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony W. M., który wnosił o jej zmianę poprzez uwzględnienie przy wyliczeniu wysokości kapitału początkowego faktycznie uzyskiwanych przez niego zarobków w roku 1976, tj. stawki godzinowej 15,50 zł oraz premii 15%. Ubezpieczony świadczył wówczas pracę w pełnym wymiarze. Stawka godzinowa oraz premia wynikają z umowy o pracę, która znajduje się w aktach ZUS.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Powołał się przy tym na treść ar. 15 ust. 2a ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.), zgodnie z którym, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. W ocenie ZUS, znajdujący się w aktach sprawy duplikat świadectwa pracy z dnia 8.07.2003 r., stwierdzający zatrudnienie ubezpieczonego od 29.12.1975 r. do 7.12.1977 r. nie stanowi podstawy do ustalenia kapitału początkowego wg żądania W. M., gdyż nie stanowi odpowiedniego dowodu potwierdzającego wysokość uzyskiwanych przez niego zarobków.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony W. M. jest uprawniony do emerytury od dnia 1.05.2015 r.

W aktach ZUS znajdują się umowy o pracę: z dnia 22.12.1975 r. oraz z dnia 12.01.1976 r., zawarte pomiędzy W. M. i (...) Przedsiębiorstwem (...) w P., z których wynika, iż ubezpieczony uzyskiwał wynagrodzenie wynoszące 15,50 zł za godzinę. Uprawniony był on również do premii regulaminowej do 15 % stosownie do zasad premiowania w tym przedsiębiorstwie (umowy o pracę k. 26-27 akt ZUS). Ubezpieczony był zatrudniony u tego pracodawcy do 7.12.1977 r. (świadectwo pracy-duplikat k. 13 akt ZUS).

W dniu 3.09.2015 r. pozwany Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję, w której obliczając wysokość kapitału początkowego przyjął, iż zarobki ubezpieczonego w 1976 r. kształtowały się na poziomie minimalnego wynagrodzenia za pracę (decyzja k. 9-11 akt ZUS).

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony W. M. popierał odwołanie domagając się uwzględnienia, na podstawie znajdujących się w aktach ZUS umów o pracę, faktycznie uzyskiwanego przez niego wynagrodzenia w 1976 r.

W związku z tym, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości na okoliczność wynagrodzenia ubezpieczonego osiągniętego w całym 1976 r. przy uwzględnieniu stawki godzinowej w wysokości 15,50 zł oraz przy zastosowaniu nominalnego czasu pracy w poszczególnych miesiącach. Opierając się na tych ustaleniach biegła wyliczyła, iż W. M. uzyskał w 1976 r. wynagrodzenie w kwocie 36 518,00 zł (opinia wraz z opinią uzupełniającą k. 13-14 i 28-29 a. s.).

Sąd zobowiązał pozwany Oddział ZUS do sporządzenia projektu decyzji wyliczającej na nowo wysokość kapitału początkowego z uwzględnieniem uzyskania przez ubezpieczonego w 1976 r. wynagrodzenia w kwocie 36 518,00 zł. Organ rentowy w projekcie decyzji wyliczył wysokość kapitału początkowego W. M. na kwotę 45 246,41 zł (k. 41-44 a. s.).

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu, znajdujące się w aktach ZUS umowy o pracę oraz duplikat świadectwa pracy (k. 13 i 26-27 akt ZUS) stanowią wiarygodne dowody wysokości uzyskiwanego przez ubezpieczonego w 1976 r. wynagrodzenia. Dokumenty te pozwalają na przyjęcie, iż W. M. uzyskiwał wynagrodzenie na poziomie 15,50 zł za godzinę pracy. Stawkę tę należało pomnożyć przez wymiar pracy świadczonej przez ubezpieczonego w spornym okresie. Podkreślić bowiem należy, iż wyżej wymienione świadectwo pracy nie zawiera informacji o tym, by W. M. w 1976 r. korzystał z urlopów bezpłatnych. W aktach sprawy nie ma również informacji o tym, by ubezpieczony w spornym okresie był niezdolny do pracy. Dlatego też nie ma przeszkód do ustalenia, iż W. M. w spornym okresie przepracował wszystkie godziny wynikające z obowiązujących w tym roku norm czasu pracy. Jednocześnie należy dodać, iż nie ma podstaw do przyjęcia, iż ubezpieczony faktycznie uzyskał wynikającą z angażu premię. W aktach sprawy nie ma bowiem dowodów potwierdzających tę okoliczność. W konsekwencji, wyliczona przez biegłą kwota nie uwzględnia wyżej wymienionej premii. Sąd obdarzył wiarygodnością opinię sporządzoną przez biegłą z zakresu księgowości i rachunkowości. Jest ona spójna, logiczna oraz należycie uzasadniona. Ostatecznie, tj. po wydaniu opinii uzupełniającej, strony nie kwestionowały wniosków wyrażonych przez biegłą.

W związku z tym Sąd, mając na względzie treść art. 173 ustawy o FUS, uznał, że zaistniały przesłanki do zmiany zaskarżonej decyzji.

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.