Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stochmalski

Ławnicy: Alina Radko, Danuta Sułek

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Rzepkowska

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 r. w Puławach

sprawy z powództwa M. T. (1)

przeciwko O. P. (...) w D.

o zasądzenie odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy

I.  zasądza od pozwanego O. P. (...) w D. na rzecz powódki M. T. (1) kwotę 12.966,18 zł (dwanaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt sześć złotych 18/100) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie powódce umowy o pracę;

II.  wyrokowi w pkt I do kwoty 4.322,06 zł nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

III.  zasądza od pozwanego O. P. (...) w D. na rzecz powódki M. T. (1) kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  obciąża i nakazuje ściągnąć od pozwanego O. P. (...) w D. kwotę 97,97 zł (dziewięćdziesiąt siedem złotych 97/100) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Puławach.

Sygn. akt IV P 28/16

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powódki M. T. (1), radca prawny M. T. (2), w pozwie wniesionym w dniu 4 lutego 2016 r. przeciwko O. P. (...) w D. (data stempla pocztowego – k. 14), domagał się uznania za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego w dniu 29 stycznia 2016 r. przez pozwanego w stosunku do powódki oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania w szczególności kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że w dniu 29 stycznia 2016 r. pozwany wręczył powódce wypowiedzenie umowy o pracę za wypowiedzeniem z przyczyn nie dotyczących pracownika, a jako podstawę rozwiązania umowy o pracę pozwany wskazał likwidację stanowiska pracy dotychczas zajmowanego przez powódkę. Strona powodowa wskazała, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 1 września 2008 r. na stanowisku zastępcy Kierownika O. P. (...). Strona powodowa wskazała, że pozwany prowadzi swoją działalność w oparciu o Statut O. P. (...) w D. z dnia 29 grudnia 2015 r., który przewiduje prowadzenie wskazanego Ośrodka przez Kierownika i jego Zastępcę. W tym stanie rzeczy w świetle obowiązującego statutu pozwanego, nie była możliwa likwidacja stanowiska zajmowanego przez powódkę i w konsekwencji dokonane przez stronę pozwaną rozwiązanie umowy o pracę z M. T. (1), nie było możliwe. Zdaniem strony powodowej wypowiedzenie umowy o pracę nie jest związane z likwidacją stanowiska pracy, które zajmowała powódka, lecz innych przyczyn osobiście kierowanych do powódki, wskazuje na to odsunięcie powódki w okresie wypowiedzenia od jej dotychczasowych obowiązków i powierzenie powódce w tym okresie czynności związanych z archiwizowaniem dokumentów.

W piśmie procesowym z dnia 11 marca 2016 r. (data prezentaty - k. 30) strona powodowa zmieniła powództwo, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki odszkodowania w wysokości określonej w art. 47 ¹ k.p. z uwzględnieniem przysługującego powódce okresu wypowiedzenia.

W odpowiedzi na pozew z dnia 18 marca 2016 r. (data prezentaty - k. 37 - 38) strona pozwana, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych prawem. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 25 stycznia 2016 r. działając na podstawie § 8 Statutu O. P. (...) w D., pozwany ustalił nowy Regulamin Organizacyjny Ośrodka, m.in. likwidując istniejące stanowisko zastępcy Kierownika Ośrodka. Strona pozwana wywodziła, że likwidując wskazane stanowisko działała w granicach prawa, opierając się na zapisach Statutu Ośrodka oraz powołując się na przepisy ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o pracownikach samorządowych, które to ustawy nie przewidują stanowiska Zastępcy, ani nie dają kompetencji Radzie Gminy do decydowania o utworzeniu lub likwidacji stanowiska Zastępcy.

Nadto podniesiono, że powoływany przez stronę pozwaną statut O. P. (...) w D. wszedł w życie już po dokonaniu przedmiotowego wypowiedzenia. Poprzedni statut został uchwalony uchwałą nr XI/67/2015 Rady Miasta D. z dnia 26 czerwca 2015r. i uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa L. z dnia 12 sierpnia 2015r. poz. 2600. W nowym statucie zawartym w uchwale z dnia 29 grudnia 2015 r. powoływane uregulowania zawarte w § 7 i § 8 statutu, pozostają identyczne jak w poprzednim statucie pozwanego.

Na rozprawie w dniu 27 września 2016 r. pełnomocnik powódki poparł zmodyfikowane powództwo, wnosił i wywodził, jak dotychczas. Pełnomocnik pozwanego nie uznawał powództwa, wnosił o jego oddalenie oraz wnosił i wywodził, jak dotychczas. Do zakończenia postępowania w niniejszej sprawie stanowiska stron nie uległy zmianie (protokół rozprawy z dn. 27.09.2016 r. – k. 108-110, protokół rozprawy z dn. 29.11.2016 r. – k. 131-132).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 września 2008 r. M. T. (1) została zatrudniona przez O. P. (...) z siedzibą w D. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 1 września 2008 r. na stanowisku zastępcy kierownika O. P. (...), w pełnym wymiarze czasu pracy. Wcześniej M. T. (1) była zatrudniona przez pozwanego na stanowisku referenta na podstawie umowy o pracę na czas określony w okresie od dnia 5 września 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2008 r. (umowy o pracę części B akt osobowych)

M. K. - Kierownik O. P. (...) w D. w piśmie z dnia 29 stycznia 2016 r. złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu powódce M. T. (1) przedmiotowej umowy o pracę z zachowaniem 3 – miesięcznego okresu wypowiedzenia. W punkcie 2 tego wypowiedzenia wskazano: „Przyczyną rozwiązania umowy o pracę jest likwidacja Pani stanowiska pracy w związku ze zmianami organizacji pracy w zakładzie pracy.” Wypowiedzenie to powódka otrzymała w dniu 29 stycznia 2016r. (wypowiedzenie umowy o pracę - k. 6 i k. 1 część C akt osobowych)

W tym samym dniu powódka otrzymała od pracodawcy dwa dodatkowe pisma, w których pracodawca określając M. T. (1) jako Zastępcę Kierownika (...) w D. oświadczył powódce, że w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, powierza powódce wykonywanie pracy polegające na archiwizacji dokumentów z zachowaniem prawa do dotychczasowego wynagrodzenia oraz zobowiązał powódkę do wykorzystania w okresie wypowiedzenia urlopu wypoczynkowego. (pismo – k. 13 a. s. oraz pismo k. 2 część C akt osobowych)

Wynagrodzenie miesięczne powódki stanowiła kwota 4.322,06 zł miesięcznie. ( zaświadczenie o wynagrodzeniu - k. 51 a. s.)

W chwili złożenia przez pozwanego pracodawcę przedmiotowego wypowiedzenia powódce - w (...) w D. obowiązywał statut tego Ośrodka uchwalony uchwałą nr XI/67/2015 Rady Miasta D. z dnia 26 czerwca 2015r.. Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa L. z dnia 12 sierpnia 2015r. poz. 2600.

Uchwałą Nr XVIII/115/2015 z dnia 29 grudnia 2015 r. Rada Miasta D., uchwaliła nowy statut O. P. (...) w D., który został opublikowany w dniu 21stycznia 2016r. w Dzienniku Urzędowym Województwa L. z 2016r. poz. 441. Uchwała ta i statut weszły w życie z dniem 5 lutego 2016r.. Jednocześnie z tym dniem utraciła moc uchwała nr XI/67/2015 Rady Miasta D. z dnia 26 czerwca 2015r. i statut (...) w D. uchwalony tą uchwałą.

Oba te statuty identycznie określały, m.in., że - Ośrodkiem kieruje Kierownik, przy pomocy Zastępcy. Kierownika zatrudnia i zwalnia Burmistrz Miasta D.. Zastępcę Kierownika oraz pozostałych pracowników zatrudnia i zwalnia Kierownik (§ 7 ust. 1 i 2 Statutu). Zaś w § 8 ust. 1-3 tego statutu przewidziano: Strukturę organizacyjną Ośrodka określa regulamin organizacyjny ustalony przez Kierownika Ośrodka. Regulamin określa wewnętrzną strukturę organizacyjną z uwzględnieniem stanowisk pracy. Liczbę i rodzaj stanowisk pracy w Ośrodku ustala Kierownik w ramach planu finansowego zatwierdzonego przez Burmistrza Miasta.

W chwili złożenia przez pozwanego pracodawcę przedmiotowego wypowiedzenia powódce - w (...) w D. obowiązywało zarządzenie Nr (...) z dnia 15 czerwca 2015 r. Kierownika O. P. (...) w D., gdzie w schemacie organizacyjnym O. P. (...) w D., przewidziane było stanowisko zastępcy kierownika (k. 40 a.s.).

Zarządzeniem Nr (...) z dnia 25 stycznia 2016 r. Kierownik O. P. (...) w D. powołując się na nieobowiązujący jeszcze nowy statutu tego Ośrodka, ustalił Regulamin Organizacyjny O. P. (...) w D.. Zarządzenie to miało wejść w życie z dniem 01.02.2016. (k. 41 odw. a.s.)

W regulaminie tym w § 2 ust. 1 określono, że działalnością ośrodka kieruje kierownik, zastępstwo kierownika w zakresie bieżącego kierowania jednostką w czasie jego nieobecności, sprawuje główny księgowy lub inna osoba wyznaczona przez kierownika, w zakresie udzielonego upoważnienia. Załącznik Nr 2 tego regulaminu zawiera schemat struktury organizacyjnej Ośrodka, w którym nie ujęto stanowiska zastępcy kierownika, które to stanowisko znajdowało się w schemacie struktury organizacyjnej Ośrodka stanowiącej załącznik Nr 2 Regulaminu Organizacyjnego O. P. (...) w D. z dnia 15 czerwca 2015 r. (regulamin i załącznikami – k. 42-47, zarządzenie Nr (...) z załącznikiem - k. 40-40 odw.)

Na posiedzeniu Komisji (...) Przestrzennej i Budżetu Rady Miasta D. w dniu 23 lutego 2016 r. została poruszona sprawa wypowiedzenia powódce umowy o pracę, poprzez likwidację stanowiska zastępcy kierownika O. P. (...) w D., w kierunku sprzeczności takiego wypowiedzenia z uchwalonym przez Radę Miasta D. statutem Ośrodka. Nadto podnoszono, że w planie finansowym miast D. (budżecie miasta) zostały zatwierdzone środki pieniężne na utrzymanie stanowiska zastępcy kierownika (...) w D.. (protokół Nr (...) – k. 31-34 a. s.)

Wojewoda L. w sprawie PN-II. (...).2.10.2016, w piśmie datowanym na dzień 11 kwietnia 2016 r., złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. skargę na uchwałę Nr XVIII/115/2015 Rady Miasta D. z dnia 29 grudnia 2015 r. w sprawie uchwalenia statutu O. P. (...) w D. w części obejmującej § 7 ust. 1 w brzmieniu „przy pomocy Zastępcy” oraz ust. 2 w brzmieniu „Zastępcę Kierownika oraz” Statutu O. P. (...) w D. stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały. (skarga – k. 97-98 a. s.)

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II SA/Lu 430/16, w dniu 15 września 2016 r. wydał wyrok, którym skargę Wojewody L. oddalił uznając, że skarga jest niezasadna, gdyż zakwestionowane w skardze normy statutu O. P. (...) w D., jako normy o charakterze wewnętrznym, określającym wewnętrzną organizację danej jednostki, tryb działania i zadania nie zawierają powtórzenia przepisów ustawowych, ani też nie zmieniają norm bezwzględnie obowiązujących. Dookreślają i doprecyzowują przepisy ustawowe oraz dostosowują je warunków panujących na obszarze, na którym będą stosowane z uwzględnieniem specyfiki społeczności lokalnej. (wyrok WSA z uzasadnieniem – k. 125-128v. a. s.)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dokumenty.

Przeprowadzone na wniosek stron dowody osobowe, tj. zeznania świadka W. W. (k. 109) oraz zeznania stron (k. 108 odw. i 131odw.-132odw.), nie wniosły żadnych nowych okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo M. T. (1) o odszkodowanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z wyżej powołanych dokumentów w chwili złożenia przez pozwanego pracodawcę przedmiotowego oświadczenia o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę - w (...) w D. obowiązywał statut tego Ośrodka uchwalony uchwałą nr XI/67/2015 Rady Miasta D. z dnia 26 czerwca 2015r. oraz obowiązywało zarządzenie Nr (...) z dnia 15 czerwca 2015 r. Kierownika O. P. (...) w D., gdzie w schemacie organizacyjnym O. P. (...) w D., przewidziane było stanowisko zastępcy kierownika. Oznacza to, że w chwili tego oświadczenia o wypowiedzeniu, w dalszym ciągu u pozwanego istniało stanowisko zastępcy kierownika (...) w D.. Zatem nie istniała określona w oświadczeniu o wypowiedzeniu, przyczyna rozwiązania z powódką przedmiotowej umowy o pracę.

Powódka dochodziła w niniejszej sprawie przywrócenia jej do pracy — na podstawie art. 45 § 1 Kodeksu pracy, zgodnie z którym, w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, Sąd — stosownie do żądania pracownika — orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu — o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Powódka w zmodyfikowanym żądaniu pozwu wniosła o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę.

Przyczyna wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę ma dwojakie znaczenie: jedno występuje w aspekcie zgodności z prawem czynności pracodawcy a drugie - jej zasadności (por. wyrok Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2001 r. I PKN 370/00, OSNP 2003, nr 3, poz. 65). W myśl art. 45 § 1 k.p. są to niezależne od siebie przesłanki oceny żądania uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, przywrócenia do pracy albo odszkodowania. W płaszczyźnie zachowania wymaganej prawem formy wypowiedzenia obowiązek pracodawcy sprowadza się do podania przyczyny wypowiedzenia w piśmie zawierającym jego oświadczenie w taki sposób, by jego adresat poznał motywy leżące u podstaw takiej decyzji. Sprostanie wymaganiom określonym w art. 30 § 4 k.p. polega zatem, na wskazaniu przyczyny w sposób jasny, zrozumiały i dostatecznie konkretny (por. wyrok Sądu Najwyższego z 10 maja 2000 r. I PKN 641 /99, OSNP 2001, nr 20, poz. 618). W drugiej płaszczyźnie chodzi natomiast o to, by wskazana przyczyna mogła być uznana za uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. Podanie w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej (nierzeczywistej, nieprawdziwej), jest równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Jeżeli zaś wskazana w wypowiedzeniu przyczyna jest pozorna, to równocześnie jest ono bezskuteczne (art. 45 § 1 k.p.).

Niewątpliwym jest, że pracodawca winien dokonać wypowiedzenia na piśmie oraz wskazać przyczyny uzasadniające dokonane wypowiedzenie. Konieczność zachowania takich wymogów wynika z treści art. 30 § 4 k.p., który znajduje tu zastosowanie, z uwagi na fakt zatrudnienia powódki na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. W myśl art. 30 § 4 k.p., pracodawca w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, winien wskazać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy.

Naruszenie tegoż przepisu może polegać – i tak należy rozumieć ten przepis – na:

- nie wskazaniu w ogóle przyczyny wypowiedzenia lub

- podaniu w wypowiedzeniu innej przyczyny niż faktycznie uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę, a więc wskazanie przyczyny „nierzeczywistej” lub

- na niewystarczająco jasnym jej określeniu.

Podkreślić należy, iż podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia ma umożliwić mu dokonanie racjonalnej oceny, czy w chwili składania oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę, ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy, może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiedniej ochrony prawnej (w tym przypadku odszkodowania).

Stwierdzenie przez Sąd naruszenia prawa, determinuje zasądzenie na rzecz pracownika świadczeń przewidzianych w art. 45 § 1 k.p.

W oświadczeniu o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę, pozwany pracodawca wskazał, jako przyczynę zwolnienia powódki wyłącznie likwidację jej stanowiska pracy. W ocenie Sądu, w oparciu o powołany materiał dowodowy, należy uznać, że wskazana powódce w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyna wypowiedzenia, nie może być uznana za rzeczywistą, gdyż w chwili złożenia pisemnego oświadczenia o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę, stanowisko zastępcy kierownika (...) w D. istniało. Było przewidziane zarówno w strukturze organizacyjnej tego Ośrodka, w planie finansowym Miasta D., jaki i w statucie (...) w D.. Nadto sam pracodawca - w pismach z dnia 29 stycznia 2016r. kierowanych do powódki a dotyczących powierzenia powódce wykonywanie pracy polegające na archiwizacji dokumentów z zachowaniem prawa do dotychczasowego wynagrodzenia i zobowiązania powódki do wykorzystania w okresie wypowiedzenia urlopu wypoczynkowego - określał M. T. (1), jako pracownika zajmującego stanowisko zastępcy Kierownika (...) w D..

Zmiany organizacyjne w jednostkach samorządu terytorialnego i związane z nimi często zmniejszenie stanu zatrudnienia i likwidacja niektórych stanowisk pracy, podawane są najczęściej jako główne przyczyny rozwiązania stosunku pracy z pracownikami samorządowymi.

W tym miejscu należy podkreślić, że kwestia, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska pracy, należy do autonomii zarządczej pracodawcy. Sąd może jedynie badać, czy zmiana ta została faktycznie dokonana.

Jak wynika z ustaleń Sądu w niniejszej sprawie, stanowisko pracy powódki w chwili złożenia przez pozwanego pracodawcę oświadczenia o wypowiedzeniu, nie uległo likwidacji.

Nadto Sąd podziela stanowisko strony powodowej, że Kierownik O. P. (...) nie mógł zmieniając Regulamin Organizacyjny Ośrodka, zlikwidować stanowiska zastępcy kierownika tego Ośrodka, a w konsekwencji na tej podstawie wypowiedzieć powódce stosunek pracy, gdyż statut tego Ośrodka uchwalony przez Radę Miasta D., zawierał i zawiera przepis prawa miejscowego o istnieniu stanowiska zastępcy kierownika (...) w D..

Na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (u.s.g.) statuty zostały zaliczone do aktów prawa miejscowego, a więc zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP, należą do aktów powszechnie obowiązujących. Organy stanowiące wszystkich samorządowych jednostek mają nie tylko uprawnienie, ale i obowiązek stanowienia statutu. Uprawnienie to oparte jest na generalnym upoważnieniu ustawowym do samodzielnego regulowania spraw.

Statut jednostki pomocniczej znajduje podstawę prawną, jeśli chodzi o jego moc wiążącą. Art. 40 ust. 1 u.s.g.: Na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Art. 40 ust. 2 u.s.g.: Na podstawie niniejszej ustawy organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie: wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych. Art. 35 ust. 1 u.s.g.: Organizację i zakres działania jednostki pomocniczej określa rada gminy odrębnym statutem, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami. Treść tych przepisów prowadzi do wniosku, iż normy dotyczące organizacji i zakresu działania jednostki pomocniczej, które ma obejmować jej statut, mają charakter przepisów powszechnie obowiązujących na terenie gminy, gdyż sprawy te należą do „ustroju wewnętrznego jednostek pomocniczych”. Statut jednostki pomocniczej gminy jest aktem prawa miejscowego, podlegającym ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Statut jednostki pomocniczej gminy należy do tego rodzaju aktów prawa miejscowego, które stanowią akty wykonawcze do ustawy. Nie ma żadnej różnicy między mocą wiążącą statutu gminy, a mocą wiążącą statutu jednostki pomocniczej, tak jak nie ma różnicy między mocą wiążącą statutu gminy, a mocą wiążącą innych aktów prawa miejscowego. Organy czuwające nad przestrzeganiem porządku prawnego, mają obowiązek uwzględniać postanowienia statutu jednostki pomocniczej, oceniając prawne aspekty działania, organów jednostek pomocniczych gminy. Ustawa przesądza, że takim aktem lokalnym jest również statut jednostki pomocniczej gminy ( w przedmiotowym przypadku statutu (...) w D.), normujący jej ustrój (art. 3 ust. 1) przez określenie organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy rady i jej organów (art. 22), uchwalany przez radę gminy (art. 18 ust. 2). Statut taki należy do przepisów gminnych, wiążących również organy gminy ( w tym kierownika (...)), a ich uchwały lub decyzje sprzeczne z przepisami statutu, są nieważne jako sprzeczne z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W konsekwencji kierownik O. P. (...) w D., nie był uprawniony, by na podstawie zmiany Regulaminu Organizacyjnego (...) w D., zlikwidować stanowisko zastępcy kierownika tego Ośrodka i w konsekwencji wypowiedzieć umowę o pracę z tej przyczyny, gdyż w statucie tego Ośrodka uchwalonym przez Radę Miasta D., istniał i istnieje przepis prawa miejscowego mówiący o kierowaniu Ośrodkiem przy pomocy Zastępcy,.

Nadto przedmiotowe wypowiedzenie nie mogło być skuteczne, gdyż pracodawca składając w dniu 29 stycznia 2016 r. oświadczenie o wypowiedzeniu stosunku pracy M. T. (1) z powodu wskazanej w wypowiedzeniu przyczyny, wskazał nie istniejącą wówczas przyczynę, gdyż nowy Regulamin Organizacyjny Ośrodka miał wejść w życie dopiero z dniem 1 lutego 2016 r. Zatem hipotetycznie dopiero po tej dacie mogły nastąpić czynności związane z likwidacją stanowiska powódki, na którym pozostawała zatrudniona.

W tym miejscu dla porządku należy podnieść, że kierownik (...) w D. wydając zarządzenie nr (...) z dnia 25 stycznia 2016r. powołał się na nieistniejącą wówczas podstawę prawną takiego zarządzenia, tj. § 8 statutu (...) w D. (Dz. Urz. Z dnia 21.01.2016 poz. 441). Jak już wyżej podniesiono, uchwałą Nr XVIII/115/2015 z dnia 29 grudnia 2015 r. Rada Miasta D., uchwaliła nowy statut O. P. (...) w D., który został opublikowany w dniu 21 stycznia 2016r. w Dzienniku Urzędowym Województwa L. z 2016r. poz. 441. Uchwała ta i statut weszły w życie z dniem 5 lutego 2016r.. Jednocześnie z tym dniem utraciła moc uchwała nr XI/67/2015 Rady Miasta D. z dnia 26 czerwca 2015r. i statut (...) w D. uchwalony tą uchwałą. Wskazanie takiej podstawy prawnej tego zarządzenia nr (...), nie może być uznane za oczywistą omyłkę. Zatem wydanie przez kierownika (...) zarządzenia nr (...) z dnia 29 lutego 2016r. „ w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej”, pozostaje bez znaczenia prawnego.

W tym stanie rzeczy Sąd uznając roszczenie powódki za uzasadnione, na podstawie art. 45 § 1 k.p. i art. 47 ¹ k.p. zasądził od pozwanego O. P. (...) w D. na rzecz powódki M. T. (1) kwotę 12.966,18 zł, czyli odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia powódki za 3 miesiące.

W punkcie II sentencji wyroku Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności, co do kwoty 4.322,06 zł nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika, a to na zasadzie art. 477 ² § 1 k.p.c.

Orzeczenie o kosztach procesu jest konsekwencją wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu. W sprawie niniejszej powódka wygrała sprawę i była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w związku z czym w myśl art. 98 § 3 k.p.c. przysługiwało jej prawo żądania od strony przeciwnej zwrotu kosztów wynagrodzenia tego pełnomocnika. Wysokość tego wynagrodzenia ustalono na podstawie § 9 pkt 1 ppkt 2) w zw. z § 2 pkt 2) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804), na kwotę 3.600 zł.

Obciążenie pozwanego obowiązkiem zapłaty 97,97 zł na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Puławach tytułem wydatku poczynionego przez Sąd w związku z przeprowadzeniem dowodu z zeznań świadka W. W. (k. 114), znajduje podstawę w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 623).