Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie

przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski

protokolant st. sekr. sądowy Dorota Kwiatkowska

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko J. M.

o zapłatę

w przedmiocie wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 03 sierpnia 2015 r.

postanawia

1.oddalić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 03 sierpnia 2015 r.,

2. odrzucić sprzeciw od nakazu zapłaty określonego w pkt 1,

3. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270,80 zł tytułem kosztów postępowania

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 28 listopada 2016 r.

Odpis pozwu i nakazu zapłaty z dnia 03 sierpnia 2016 r. został wysłany do pozwanego na wskazany przez powoda adres do doręczeń, we W., ul. (...) (k.2), pod który przez awizo doręczył pismo sądowe Sąd Rejony we W. (k. 17).

Przesyła została uznana za skutecznie doręczona w dniu 26 sierpnia 2016 r. (k. 32). Za skutecznie doręczone zostało uznane postanowienie o sprostowaniu nakazu zapłaty z dnia 30 września 2016 r. (k. 41).

W dniu 15 września 2016 r. pozwany wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty wskazując, że w czasie gdy został wysłany odpis pozwu z nakazem zapłaty nie mieszkał od dłuższego czasu pod wskazanym adresem, gdyż wyprowadził się po rozwodzie z domu przy ul. (...). Od 01 kwietnia (...). pozwany wynajmuje mieszkanie we W. przy ul. (...), gdzie aktualnie znajduje się jego centrum życiowe. Od 30 czerwca 2015 r. pozwany nie prowadzi działalności gospodarczej i został wykreślony z CEIDG, a więc nie miała możliwości dokonania odbioru korespondencji pod adresem przy ul. (...). Od (...). pozwany przebywa przez większą część roku w Belgii, gdzie pracuje zawodowo.

O toczącym się postępowaniu i wydanym przeciwko niemu nakazie zapłaty pozwany dowiedział się w dniu 09 września 2016 r., gdy przyjechał do Polski w celu spotkania się z potencjalnymi kupcami domu przy ul. (...), którego jest współwłaścicielem. Od nich pozwany dowiedział się, że w księdze wieczystej jest adnotacja o toczącym się postępowaniu egzekucyjnym. W tym samym dniu pozwany udał się do komornika, gdzie uzyskał informacje o tytule wykonawczym.

Pozwany nie mieszkała pod wskazanym przez powoda adresem, dlatego nie mógł odebrać korespondencji, a tym samym wnieść sprzeciwu od nakazu zapłaty. Ponieważ nie można mówić o zawinionym działaniu pozwanego jego wniosek jest uzasadniony (k. 47-50).

Powód wniósł o oddalenie wniosku jako bezzasadnego i spóźnionego podnosząc m. in., że wszystkie spotkania stron odbywały w domu przy ul. (...). Według powoda, gdyby pozwany należycie zadbał o swoje interesy, to upoważniłby inną osobę do odbioru korespondencji (k. 83-85).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Pozwany wraz z żoną mieszkali w domu jednorodzinnym we W. przy ul (...). Przed domem jest skrzynka pocztowa. Po rozwodzie w 2006 r. pozwany dalej mieszkał z żoną w domu. W dniu 12 grudnia 2011 r. podjął działalność gospodarczą wskazując we wniosku o wpis do CEIDG ten właśnie adres do doręczeń (we W., ul. (...)), a adres wykonywania działalności ul. (...). Korespondencja na ten adres była przekierowywana na ul. (...). W systemie PESEL figuruje adres pozwanego we W., ul. (...).

Doradca podatkowy M. S. świadczy usługi doradztwa na rzecz pozwanemu od ok. 10 lat. M. S. nie wiedziała, że pozwany wyprowadził się z ul. (...). Kontaktuje się z pozwany za pomocą mejli i telefonicznie.

W 2014 r. pozwany wyprowadził się i wynajął mieszkanie we W. przy ul. (...). Pozwany w dalszym ciągu jest zameldowany przy ul. (...). W umowach najmu pozwany jako miejsce zamieszkania wskazał L., ul. (...).

Żona nie odbierała korespondencji kierowanej do pozwanego ani nie ustała w razie, gdy w skrzynce było awizo, od kogo ono pochodzi. Pozwany ma nadal klucze od domu przy ul. (...) i bywa tam, spotykając się z dziećmi.

dowód:

- wpis do (...), k. 10,

- umowy najmu, k. 51-54,

- dane adresowe pozwanego, k. 22-23

- zeznania świadka B. M., rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.02.58-00.12.50, k. 109-111,

- zeznania świadka M. S., rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.23.27-00.43.30, k.112-114,

- zeznania pozwanego, rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.44.11-01.03.20, k. 114-116,

Od 2014 r. pozwany przebywa na terenie Belgii. Do Polski przyjeżdża raz na kwartał i na święta. W dniu 19 grudnia 2014 r. powód wystawił pozwanemu fakturę nr (...) na kwotę 104.669,31 zł, a w dniu 03 lutego 2015 r. wezwał go do zapłaty kierując wezwanie na ul. (...). W dniu 18 maja 2015 r. do Sądu Rejonowego wpłynął pozew (k. 2), a Sąd Rejonowy skierował odpis postanowienia z dnia 28 maja 2015 r. na ten właśnie adres. Także nakaz zapłaty z dnia 03 sierpnia 2015 r. został skierowany na adres pozwanego podany w pozwie (k. 31 i 32). Pozwany w czasie wykonywanie prac przy autostradzie (...) spotykał się z powodem w domu przy ul (...).

W 2015 r. do Belgii przyjechał syn pozwanego. Pozwany i syn pracują w Belgii razem wykonując prace budowlano-remontowe. Pozwany w dniu 30 czerwca 2015 r. zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, natomiast wykreślenie z CEIDG nastąpiło w dniu 01 września 2015 r. W dniu 10 sierpnia 2015 r. pozwany zawarł z L. W. umowę o wykonanie prac murarskich na terenie Belgii podając w umowie adres meldunkowy przy ul. (...).

W dniu 05 października 2015 r. pozwany został ponownie wpisany do CEIDG. We ewidencji jako miejsce prowadzenia działalności i adres do doręczeń figuruje ul. (...). W dniu 15 grudnia 2015 r. pozwany zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, a w dniu 02 lutego 2016 r. został wykreślony z ewidencji. Wszystkie wniosku związane z wpisami do CEIDG były sporządzane i składane przez M. S..

Pozwany i jego żona chcieli sprzedać dom przy ul. (...). W tym celu pozwany przyjechał do Polski. Od potencjalnych kupców pozwany dowiedział się, ze w księdze wieczystej jest informacja o postępowaniu egzekucyjnym, a u komornika o wydaniu przeciwko niemu nakazu zapłaty.

dowód:

- zeznania świadka A. M., rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.14.21-00.23.11, k. 111-112,

- zeznania świadka M. S., rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.23.27-00.43.30, k.112-114,

- zeznania świadka B. M., rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.02.58-00.12.50, k. 109-111,

- zeznania pozwanego, rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.44.11-01.03.20, k. 114-116,

- faktura nr (...) wystawione przez pozwanego, k.9,

- wezwanie do zapłaty, k. 7-8,

- odpis z (...) dotyczący zaprzestaniu działalności przez pozwanego, k. 106,

- umowa o wykonanie prac na terenie Belgii, k. 103)

- odpis z (...) z dnia 05 października 2015 r. zawierający wpisy o zaprzestaniu i wykreśleniu, k. 107

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty złożone do akt sprawy przez strony, zeznania świadków B. M., A. M., M. S. i pozwanego.

Dokumenty nie są kwestionowane, a zatem stanowią miarodajne dowody w sprawie.

Zeznania świadka B. M. (rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.02.58-00.12.50, k. 109-111), że nie odbiera korespondencji kierowanej do męża i nie interesuje się czego dotyczy awizo, jak i pozostałe zeznania, są wiarygodne. Świadek przyznała, że mąż ma nadal klucze od domu i bywa tam spotykając się z dziećmi. Zeznania świadka są jasne i korespondują z innymi dowodami.

Zeznania świadka A. M. (rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.14.21-00.23.11, k. 111-112), syna pozwanego, nie budzą zastrzeżeń, choć niewiele wniosły do sprawy. Świadek potwierdził, że pracuje razem z ojcem w Belgii od 2015 r. oraz, że ani on, ani matka nie interesowali się kierowaną do pozwanego korespondencja.

Zeznania świadka M. S. (rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.23.27-00.43.30, k.112-114) są wiarygodne. Świadek jest doradcą podatkowym i świadczy od wielu lat usługi doradztwa na rzecz pozwanego. Świadek zeznała, że nie wiedziała o wyprowadzeniu się pozwanego z domu przy ul. (...), wskazała na informowaniu pozwanego o konsekwencjach niepoprzyjmowania korespondencji, zgłaszanie w jego imieniu wniosków do CEIDG oraz o podejmowaniu przez pozwanego działalności gospodarczej i zaprzestaniu jej wykonywania. Zeznania świadka są jasne i logiczne, znajdują odbicie w dokumentach.

Zeznania pozwanego (rozprawa z dnia 28 listopada 2016 r., 00.44.11-01.03.20, k. 114-116) są co do zasady wiarygodne, co dotyczy wyprowadzenia się z ul. (...) w 2014, wynajęcia mieszkania, wyjazdu do Belgii, pobytów w Polsce, dysponowania kluczem do domu oraz nieotrzymania korespondencji sądowej. Nie zasługują na wiarę zeznania świadka, że powód wiedział, że pozwany nie mieszka pod tym adresem. Pełnomocnik pozwanego w piśmie przygotowawczym z dnia 10 listopada 2016 r. wskazał, że pozwany oświadczył, iż nigdy nie spotykał się z powodem pod tym adresem (k. 102), podczas gdy przesłuchany jako stron pozwany przyznał, że w czasie budowy spotykał się z powodem pod tym adresem (01.01.21, k. 116).

Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swe winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek (art. 169 § 2 k.p.c.).

Pozwany, ogólnie rzecz ujmując, wniosek o przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu uzasadnia tym, że nie mieszka od 2014 r. w domu przy ul. (...) od 2014 r., przebywa stale w Belgii, co uniemożliwiło mu odebranie odpisu pozwu i nakazu zapłaty. Nie odebrała go także jego żona.

O braku winy strony można mówić tylko wtedy, gdy istniała jakaś niezależna przyczyna, która spowodowała uchybienie terminowi. Przyczyna taka zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności w ogóle (w sensie obiektywnym) było wykluczone, jak również w takich przypadkach, w których w danych okolicznościach nie można było oczekiwać od strony, by zachowała dany termin procesowy. Dlatego w każdym przypadku przy ocenie braku winy jako przesłanki przywrócenia terminu uchybionego przez stronę należy uwzględniać wymaganie dołożenia należytej staranności człowieka przejawiającego dbałość o swoje własne życiowo ważne sprawy (wyrok SN z dnia 8 października 2010 r., II PK 70/10, Lex nr 687017, oraz postanowienie SN z dnia 16 maja 2008 r., III CZ 21/08, Lex nr 420369). Brak winy w uchybieniu terminowi podlega ocenie na podstawie wszystkich okoliczności konkretnej sprawy i z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można i należy wymagać od osoby należycie dbającej o swoje interesy, z uwzględnieniem także lekkiego niedbalstwa. Brak winy musi być przez stronę uprawdopodobniony, a zatem nie jest konieczne zachowanie szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym (art. 243 k.p.c.).

W świetle przedstawionego stanu faktycznego nie ma dostatecznych podstaw do uznania, że została spełniona przesłanka z art. 168 § 1 k.p.c. Jak była o tym mowa, warunkiem uwzględnienia takiego wniosku jest wykazanie przez stronę, że pomimo całej swej staranności nie mogła czynności dokonać w terminie, a więc że zachodziła niezależna od niej przeszkoda. Przedsiębiorcą i podając we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej adres do doręczeń musi sobie zdawać sprawę z tego, że korespondencja, w tym pisma sądowe, będą kierowane na ten adres. Jeżeli zatem zmienia miejsce zamieszkania lub wyjeżdża za granicę powinien zadbać o to, aby wskazać inny adres do doręczeń albo upoważnić inną osobę do odbierania kierowanych do niego korespondencji, w tym pism sądowych. Odmienne stanowisko oznaczałoby konieczność przywracania terminu do dokonania czynności procesowej w każdym przypadku, w którym przedsiębiorca byłby nieobecny z powodu zmiany miejsca zamieszkania lub wyjazdu na dłużej za granice.

In concreto istotne są jeszcze dalsze uwagi. Po pierwsze, mimo wyprowadzenia się z ul. (...), pozwany w dalszym ciągu jako miejsce zamieszkania podawał ten adres. Świadczy o tym treść umów najmu, w których figuruje ta ulica, choć omyłkowo jest wskazana miejscowość inna niż W. miejscowość (L.). Po drugie, wpis do CEIDG został wykreślony dopiero w dniu 01 września 2015 r., a zatem w chwilą wytoczenia powództwa i wydania nakazu zapłaty w dalszym ciągu jako adres do doręczeń figurowała ul. (...) (k. 106). Po trzecie, pozwany, mimo podanych we wniosku okoliczności, złożył w dniu 05 października 2015 r. kolejny wniosek o wpis do CEIDG, w którym jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i adres do doręczeń wskazał ul. (...) (k. 107). Po czwarte, nie bez znaczenia jest i to, że pozwany miał cały czas swój klucz do domu i przebywał w nim w czasie przyjazdu do Polski. Po piąte wreszcie, pozwany przyznał, że spotykał się z powodem w czasie wykonywania prac w domu przy ul. (...).

Wszystkie przedstawione względy przesądzają o tym, że przy dołożeniu staranności wymaganej od przedsiębiorcy (art. 355 § 2 k.c.) pozwany mógł zorganizować sobie doręczanie korespondencji w czasie nieobecności w taki sposób, aby możliwe było dotrzymanie terminu do wniesienia sprzeciwu.

Z przedstawionych względów i skoro wniosek o przywrócenie terminu jest bezzasadny należało go oddalić i odrzucić sprzeciw od nakazu zapłaty (art. 504 § 1 k.p.c.).

(...)

(...)

(...)

(...)