Sygn. akt I C 868/16
Dnia 13 grudnia 2016r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku, Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska
Protokolant: sekr. sąd. (...)
po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. w Gdańsku, na rozprawie
sprawy z powództwa B. (...) (...) w G.
przeciwko W. F.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego W. F. na rzecz powoda B. (...) (...)w G. kwotę 10.243,82 zł (dziesięć tysięcy dwieście czterdzieści trzy złote osiemdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 kwietnia 2016roku do dnia zapłaty,
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
III. zasądza od pozwanego W. F. na rzecz powoda B. (...) (...)w G. kwotę 4.847,40 zł (cztery tysiące osiemset czterdzieści siedem złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,
IV. wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt I C 868/16
Powód B. (...) (...) w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego W. F. kwoty 11.377,84 zł z odsetkami umownymi w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 11.377,84 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 24 kwietnia 2008 r. pozwany zawarł z (...) Bank S.A. umowę o kartę kredytową nr (...). Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z opisanej umowy została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Bank S. A. (następcą prawnym wierzyciela pierwotnego) w dniu 27 kwietnia 2012 r.
Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wierzytelność wynikająca z umowy bankowej zawartej pomiędzy pozwanym W. F. a wierzycielem pierwotnym (...) Bank S.A., została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej przez B. (...) (...)w G. z (...) Bank S. A. z siedzibą w P. w dniu 27.04.2012 r.
Bezsporne, nadto: umowa cesji wraz z załącznikiem – k. 11-12
Zobowiązanie W. F. wobec B. (...) (...) w G. wynosiło na dzień cesji wierzytelności (27 kwietnia 2012 r.) kwotę 7.524,45 zł, na którą składała się kwota 5.771,17 zł kapitału, 330,76 zł kosztów oraz 1422,52 zł odsetek.
Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 3, załącznik do umowy cesji – k. 11.
Sąd zważył, co następuje:
Pozwany, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawił się na nią, a nadto, pomimo zobowiązania do złożenia odpowiedzi na pozew, nie złożył tejże. Wobec powyższego na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydano wyrok zaoczny.
Na podstawie art. 339 § 2 k.p.c. uznać należało za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, z tym jednak zastrzeżeniem, że twierdzenia o prawie do naliczania odsetek od dochodzonej kwoty w żądanej wysokości, a także o wysokości kwoty skapitalizowanych odsetek Sąd uznał za budzące uzasadnione wątpliwości, o czym w dalszej części uzasadnienia.
Powództwo było zasadne w przeważającej części i w tym zakresie zasługiwało na uwzględnianie.
Materialnoprawną podstawa rozstrzygnięcia był art. 69 ustawy Prawo bankowe w zw. z art. 509 i nast. kodeksu cywilnego.
Mając na uwadze, iż pozwany nie kwestionował powództwa co do zasady ani wysokość Sąd nie miał wątpliwości co do wysokości należności głównej z tytułu należnego kapitału. Nadto okoliczność nabycia przez powoda wierzytelności została potwierdzona umową cesji oraz załącznikiem do tej umowy. Jednakże powód domagał się również zasądzenia na jego rzecz skapitalizowanych odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, także dalszych odsetek w takiej wysokości od wskazanej kwoty, powołując się na zapisy umowy łączącej wierzyciela pierwotnego z pozwanym. Wskazać należy, iż powód nie wykazał aby takie uprawnienie przysługiwało wierzycielowi pierwotnemu. Powód załączył bowiem do pozwu umowę o kredyt gotówkowy o innym numerze, niż wynika to z załącznika do umowy cesji. Tym samym Sąd nie miał możliwości, by ustalić, czy powodowi przysługiwało uprawnienie do naliczania odsetek we wskazanej wysokości. W związku z powyższym, Sąd przeliczył kwotę skapitalizowanych odsetek, przyjmując za właściwą wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie, określoną w art. 481 § 2 k.p.c. za okres ich naliczania przez powoda (od 27.04.2012r. do dnia 04.04.2016r.) co dawało kwotę 2.719,43 zł i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.243,82 zł (5.771,11+330,76 + (...),52 + (...),43)
O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c., zasądzając ją w wysokości odsetek ustawowych z opóźnienie z powodów przytoczonych powyżej.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c., art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. Powód dochodził kwoty 11.377,84 zł, z czego zasądzona na jego rzecz została kwota 10.243,82 zł, wygrał więc spór w 90%. Na koszty poniesione przez powoda składały się: opłata od pozwu w wysokości 569 zł oraz koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w łącznej wysokości 4.817 zł, w sumie: 5386 zł, z czego 90% wynosi 4.847,40 zł. Pozwany nie poniósł kosztów związanych z procesem.
Na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. przedmiotowemu wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności jako wyrokowi zaocznemu, o czym orzeczono w pkt IV wyroku.
1. (...)
2. (...)
3. (...)