Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy – w B. Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR.M. K.

Protokolant: sek. sąd M. K.

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 roku

przy udziale

(wymienić prokuratora lub przedstawiciela org. społecznej, jeśli brał udział w sprawie

sprawy z powództwa (...) Banku (...)

przeciwko M. M.

o zapłatę.

1. zasadza od pozwanego M. M. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w K. kwotę 5.670,65 zł ( pięć tysięcy sześćset siedemdziesiąt złotych sześćdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami przy czym od kwoty:

- 3.389,40 zł od dnia 18 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty;

- 1.745,58 zł od dnia 18 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty;

2. . zasadza od pozwanego M. M. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w K. kwotę 1.297,- złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 1.200,- złotych kosztów zastępstwa procesowego .

_______________________

MS/C W.. 1 Wyrok sądu I instancji

Sygn. akt I C 4/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 sierpnia 2015 r. złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. reprezentowany przez radcę prawnego złożył w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód
w L. pozew przeciwko M. M. o zapłatę kwoty 3 737,31 zł wraz
z odsetkami ustawowymi od kwoty 3 389,40 zł od dnia 18-08-2015 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kwoty pożyczki z dnia 02-09-2014 r. (w tym kapitału, odsetek umownych, odsetek za zwłokę oraz opłat i prowizji), a ponadto zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić dochodzoną pozwem kwotę wraz z kosztami procesu.

Od wydanego nakazu zapłaty pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł sprzeciw (k. 6), wnosząc o oddalenie powództwa w części dotyczącej dalszych odsetek od kwoty kapitału 3 389,40 zł od dnia 18-08-2015 r., nadto pełnomocnik pozwanego wniósł o nie obciążanie pozwanego w oparciu o art. 102 k.p.c. kosztami procesu; w uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanego wniósł o rozłożenie zasądzonego roszczenia na raty.

W odrębnym pozwie z dnia 19 sierpnia 2015 r. złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. reprezentowany przez radcę prawnego złożył w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie pozew przeciwko M. M. o zapłatę kwoty 1 933,34 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 1 745,58 zł od dnia 18-08-2015 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu kwoty pożyczki z dnia 09-09-2014 r. (w tym kapitału, odsetek umownych, odsetek za zwłokę oraz opłat i prowizji), a ponadto zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić dochodzoną pozwem kwotę wraz z kosztami procesu.

Od wydanego nakazu zapłaty pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł sprzeciw (k. 28), wnosząc o oddalenie powództwa w części dotyczącej dalszych odsetek od kwoty kapitału 1 745,58 zł od dnia 18-08-2015 r., nadto pełnomocnik pozwanego wniósł o nie obciążanie pozwanego w oparciu o art. 102 k.p.c. kosztami procesu; w uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanego wniósł o rozłożenie zasądzonego roszczenia na raty.

Postanowieniem z dnia 17-05-2016 r. Sąd połączył obie sprawy do łącznego rozpoznania.

Na rozprawie w dniu 17-11-2016 r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał stanowisko zawarte w sprzeciwie, wnosił o rozłożenie należności na 24 raty: pierwsze 23 rat po 236 zł, ostatnia rata 246,65 zł (k. 110).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powoda (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w K.
i pozwanego M. M. łączyły umowy o pożyczkę pieniężną z dnia 02-09-2014 r. i 09-09-2014 r. Pożyczka zawarta 09-09-2014 r. miała być spłacona w ratach w 24 ratach: 23 ratach po 93,90 zł i ostatniej 93,79 zł.

(dowód: umowa pożyczki k. 40, okoliczności niesporne)

M. M. nie spłacił pożyczek na warunkach określonych w umowach, co spowodowało powstanie wymagalnego zadłużenia, na dzień 18-08-2015 r. w kwotach dochodzonych pozwem, w tym 3 389,40 zł i 1 745,58 zł tytułem niespłaconego kapitału. Pozwany nie spłacił zadłużenia wobec powoda.

(okoliczności niesporne)

Pozwany M. M. ma czworo dzieci; na wszystkie dzieci płaci alimenty. Na dzieci z pierwszego małżeństwa płaci tytułem alimentów łącznie 950 zł miesięcznie. Na dzieci ze związku nieformalnego płaci alimenty w łącznej wysokości 780 zł miesięcznie. Wynagrodzenie za pracę pozwanego wynosi około 1 300 zł netto miesięcznie, a ponadto z dodatkowej pracy uzyskuje około 300-400 zł miesięcznie.

(okoliczności niesporne)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje w całości na uwzględnienie.

Strony łączyła umowa pożyczki. Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zgodnie z ustanowioną w art. 353 ¹ KC zasadą swobody umów, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W niniejszej sprawie niesporne jest, że na podstawie zawartej umowy pozwany powinien zwrócić kwotę pożyczki z odsetkami, ponadto bank mógł naliczyć prowizje i opłaty określone w tabeli opłat i prowizji. Zgodnie z art. 354 § 1 KC, dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom.

Pozwany nie wywiązał się ze swoich zobowiązań z umowy pożyczki, co też przyznał, kwota zadłużenia dochodzona pozwem określona z odsetkami na dzień 17-08-2015 r. była niesporna, w związku z czym Sąd zasądził w na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę łącznie 5 670,65 zł wraz z żądanymi odsetkami ustawowymi od kwot kapitału od dnia 18 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty, które są należne na podstawie art. 481 § 1 kc.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Pozwany wniósł o rozłożenie spłaty zasądzonego świadczenia na raty. Zgodnie z art. 320 kpc, w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. W przedmiotowej sprawie spełnienie przez pozwanego świadczenia w sposób jednorazowy w pełnej wysokości i od razu może być utrudnione, ponieważ jego dochody są niskie, a ma na utrzymaniu czworo dzieci. Jednakże ochrona jaką zapewnia pozwanemu dłużnikowi art. 320 k.p.c. nie może być stawiana ponad ochronę wierzyciela w procesie cywilnym. Pozwany zgodnie zawartymi umowami miał spłacać pożyczki w ratach, ale się z tak ustalonego zobowiązania nie wywiązał. Nie było też przeszkód, aby w okresie przed wytoczeniem powództwa we współpracy z wierzycielem ustalił inny okres spłaty i miesięczna ratę. Wobec przytoczonych okoliczności w ocenie Sądu rozłożenie na raty na żądany okres stanowiłoby naruszenie interesu powoda, dlatego nie uwzględnił wniosku pozwanego o rozłożenie spłaty na raty.

Sz. K.