Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2016 r. w S.

odwołania Z. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 sierpnia 2016 r. Nr (...)

w sprawie Z. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. B. do emerytury od 1 lipca 2016 roku.

Sygn. akt IV U 848/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 31 sierpnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz.887) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr8, poz.43 ze zm.) odmówił Z. B. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Staż pracy ubezpieczonego w takich warunkach wynosi 14 lat i 4 dni i na czas ten składa się zatrudnienie w (...) w M. od dnia 23 lutego 1971r. do 28 lutego 1985r. Organ rentowy podał, że ubezpieczony tylko za ten okres zatrudnienia przedstawił świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. B. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć pominięty organ rentowy okres pracy w Fabryce (...) w W. od 28 stycznia 1969r. do 12 września 1970r., kiedy to pracował jako galwanizer (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy podniósł, że ubezpieczony nie przestawił świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, które obejmowałoby okres pracy w Fabryce (...) w W. od 28 stycznia 1969r. do 12 września 1970r. (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. B. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 18 lipca 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 18 lipca 2016r. k.1-4 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 8 miesięcy i 23 dni z czego okresy składkowe wynoszą 24 lata, 11 miesięcy i 5 dni, a okresy nieskładkowe 9 miesięcy i 18 dni. Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony przepracował w warunkach szczególnych 14 lat i 4 dni ,tj. od 23 lutego 1971r. do 28 lutego 1985r. w ramach zatrudnienia w Zakładach Naprawy Taboru Kolejowego w M.. W konsekwencji ubezpieczony nie wykazał, by do 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat i dlatego zaskarżoną decyzją z 31 sierpnia 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 31 sierpnia 2016r. k.33 akt emerytalnych).

W dniu 28 stycznia 1969r. ubezpieczony został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Fabryce (...) w W. na stanowisku galwanizera (umowę o pracę z 28 stycznia 1969r. k.7 akt osobowych). Pracę w tym przedsiębiorstwie ubezpieczony kontynuował do 12 września 1970r. Przez znaczną część tego okresu ubezpieczony świadczył pracę galwanizera, a przez około ostatnie pół roku pracował jako szlifierz wyrobów metalowych. Praca galwanizera polegała na pokrywaniu metalowych części do samochodów (klamek, zderzaków, listew) substancjami antykorozyjnymi, w tym na cynkowaniu, miedziowaniu, niklowaniu, chromowaniu oraz pokrywaniu kwasami. W tym celu ubezpieczony przygotowywał i przeprowadzał tzw. „kąpiele”, tj. wkładał elementy metalowe do specjalnych wanien wypełnionych kwasami i innymi związkami chemicznymi. Na stanowisku szlifierza ubezpieczony zajmował się szlifowaniem elementów metalowych przy użyciu maszyn (dokumenty zgromadzone w aktach osobowych m.in. świadectwo pracy z 21 września 1970r. k.1 akt osobowych, świadectwo pracy z 9 lutego 1988r. k.13 akt emerytalnych, zeznania ubezpieczonego k.15v-16 akt sprawy).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.29 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. B. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 wyżej wymienionej ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl art. 32 ust.1 i 4 przywołanej wyżej ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 3 i § 4 ust.1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ukończył wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia tj. co najmniej 20 lat w przypadku kobiety i 25 lat w przypadku mężczyzny a w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, gdyż poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada wymagany okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wskazując, że do stażu tego powinien być zaliczony okres zatrudnienia w Fabryce (...) w W., gdzie pracował jako galwanizer oraz szlifierz metalu.

Z przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego tj. z treści dokumentów zgromadzonych: w aktach organu rentowego (świadectwo pracy „ogólne”) oraz w aktach osobowych (w tym m. in. umowa o pracę, świadectwo pracy „ogólne”) jak i ze spójnych i logicznych zeznań samego ubezpieczonego wynika, że w okresie od 28 stycznia 1969r. do 12 września 1970r. ubezpieczony był zatrudniony w Fabryce (...) w W. i wykonywał pracę galwanizera oraz szlifierza części metalowych. Nie jest możliwym precyzyjne ustalenie ram czasowych wykonywania przez ubezpieczonego pracy na każdym z przywołanych stanowisk, gdyż w dokumentach pracowniczych nie ma informacji o tym, kiedy ubezpieczony zmienił stanowisko pracy. Ze świadectwa pracy wydanego w dniu 21 września 1970r. (k. 1 akt osobowych) wynika jedynie, iż pracował on na stanowisku szlifierza, a ze zgromadzonego w aktach emerytalnych świadectwa pracy (k.13 tych akt) wynika, iż pracował on jako galwanizer. Sam ubezpieczony również nie potrafił dokładnie podać daty, w której zmienił rodzaj wykonywanej pracy, a stwierdził jedynie, że pracę szlifierza mógł świadczyć przez ostatnie pół roku zatrudnienia. Okoliczność ta nie podważa jednak przyjęcia, iż pracę w całym tym okresie zakwalifikować należy jako pracę w warunkach szczególnych. Praca galwanizera odpowiada bowiem rodzajowo pracy wymienionej w wykazie A, dziale III, poz.76 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. (prace w hartowniach i wytrawialniach, praca ocynkowaczy, ocynkowaczy, kadmowaczy oraz galwanizerów - cynikiem, miedzią, chromem i niklem). Z kolei praca na stanowisku szlifierza wyrobów i narzędzi metalowych została wskazana w powyższym wykazie A w dziale III pod poz.78. Pracę na każdym z tych stanowisk ubezpieczony świadczył w pełnym wymiarze. Okres rozpatrywanego zatrudnienia wynosi 1 rok, 7 miesięcy i 15 dni, a zatem łącznie z już uwzględnionym okresem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 14 lat i 4 dni stanowi wymagane co najmniej 15 lat. Podkreślić przy tym należy, że fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach może być wykazany różnymi środkami dowodowymi. Stąd brak świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, na co powoływał się organ rentowy, nie stanowi przeszkody do ustalenia, że praca ubezpieczonego w powyższym okresie stanowiła pracę w takich właśnie warunkach.

W konsekwencji przyjąć należy, iż ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze całokształt przedstawionych okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo Z. B. do emerytury od 1 lipca 2016r., tj. od początku miesiąca, w którym złożył on wniosek o ustalenie prawa.