Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2016 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w G.

przeciwko K. P.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR del. Katarzyna Sztymelska

Sygnatura akt: I C 134/16

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 113.038.89 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Uzasadnił, że należność ta powstała w wyniku zawartej przez pozwanego z (...) Bank S.A. umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 10 września 2008r., który nie został spłacony. Wyjaśnił, że w drodze cesji wierzytelność została przeniesiona na powoda.

Pozwany K. P. w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 26 kwietnia 2016r. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł w pierwszej kolejności zarzut przedawnienia dochodzonej należności, którą powód nabył 30 listopada 2012 roku. Dodał, że powód nie wykazał istnienia wierzytelności, jak i jej wysokości.

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia strona powodowa wywodziła, iż bieg terminu przedawnienia został przerwany kolejno przez:

-

wypowiedzenie umowy pożyczki pozwanemu, które uprawomocniło się w dniu 26 listopada 2009r.,

-

wydanie postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności na BTE w dniu 28 lipca 2010r.,

-

wpłaty wyegzekwowane w toku postępowania egzekucyjnego, z których ostatnia wpłynęła w czerwcu 2013r.,

-

postanowienie Komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z dnia 28 czerwca 2013r.,

-

wniesienie pozwu do Sądu w dniu 11 kwietnia 2016 roku.

Ustosunkowując się do stanowiska powoda, pozwany podtrzymał zarzut przedawnienia roszczenia. Wskazał, że wobec banku doszło do przerwania biegu przedawnienia, jednakże fundusz sekurytyzacyjny nabywający wierzytelność od banku nie ma uprawnienia do kontynuowania wszczętego wcześniej przez inny podmiot postępowania. Podniósł, że przerwanie biegu terminu przedawnienia roszczeń banku na skutek złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie odnosi skutku wobec nabywcy wierzytelności niebędącego bankiem.

Sąd ustalił:

Pozwany zawarł w dniu 10 września 2008 roku z (...) Bankiem S.A. z siedzibą we W. umowę pożyczki nr (...). W umowie wskazano, że wysokość pożyczki wyniosła 58.733,34 złote.

( dowód: umowa pożyczki z dnia 10.09.2008r. - k. 11-15 akt I Co 4405/10 )

(...) Bank S.A. Oddział w Polsce z siedzibą we W. wystawił w dniu 10 kwietnia 2010 roku Bankowy Tytuł Egzekucyjny Nr (...), stwierdzający że pozwany ma zapłacić z tytułu wyżej wymienionej umowy pożyczki nr (...) udzielonej w dniu 10 września 2008r. przez (...) Bank S.A. we W. kwotę 56.011,61 zł, w tym 53 019.85 z tytułem kapitału. W Sądzie Rejonowym w Gliwicach w sprawie o sygnaturze akt II Co 4405/10 postanowieniem z dnia 28 lipca 2010 r. nadano przywołanemu Bankowemu Tytułowi Egzekucyjnemu klauzulę wykonalności na rzecz (...) Bank S.A. z siedzibą we W..

(dowód: BTE Nr (...) - k. 3 akt II Co 4405/10, postanowienie Sądu Rejonowego

w Gliwicach z dnia 28 lipca 201 Or. k. 32 akt II Co 4405/10).

Dnia 30 listopada 2012 roku powód zawarł z (...) Bank S.A. we W. umowę cesji wierzytelności stwierdzonej BTE z dnia 10 kwietnia 2010 roku, z kapitałem wysokości 53 018.85 złotych.

(dowód: umowa z dnia 30.11. 2012r. k. 57 wraz z załącznikiem k. 59)

(...) Bank S.A. z siedzibą we W. prowadził przeciwko pozwanemu K. P. w oparciu o przywołany tytuł wykonawczy z dnia 28 lipca 2010r. postępowanie egzekucyjne. Wobec przelewu wierzytelności dnia 30 listopada 2010r. na przez powoda pierwotny wierzyciel (...) Bank S.A. dnia 4 czerwca 2013r. cofnął wniosek egzekucyjny, a w konsekwencji postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Gliwicach I. R. umorzyła postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanemu.

(dowód: dokumenty z akt o sygn. Km 2691/11)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt niniejszej sprawy, tj. umowę z dnia 30.11. 2012r. (k. 57) wraz z załącznikiem (k. 59), dokumenty z akt Sądu Rejonowego w Gliwicach o sygn. II Co 4405/10: umowę pożyczki z dnia 10.09.2008r. k. 11-15, BTE Nr (...) k. 3, postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 28 lipca 2010r. k. 32 , a także dokumenty z akt o sygn. Km 2691/11. Wymienione dokumenty Sąd uznał za wiarygodne, zwłaszcza że nie niekwestionowana ich żadna ze stron oraz wystarczające do merytorycznego rozpozna sprawy.

Na rozprawie w dniu 30 listopada 2016 roku nie stawiła się żadna ze stron.

Sąd zważył:

Powód wnosił o zasądzenie od pozwanego kwoty 113.038.89 zł, wskazując iż w drodze cesji uzyskał wierzytelność wynikającą z niespłaconego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 10 września 2008 roku, udzielonego przez (...) Bank S.A.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia z umowy pożyczki Nr NP\ (...), udzielonej dnia 10 września 2008 roku.

Bank udzielił pozwanemu w istocie kredytu na zasadach art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe. Zgodnie z przywołanym przepisem przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Skorzystanie przez bank z uprawnienia kształtującego w postaci wypowiedzenia umowy kredytowej prowadzi do tego, iż po upływie terminu wypowiedzenia umowa kredytu ulega rozwiązaniu, a kredytobiorca ma obowiązek niezwłocznego zwrotu niespłaconej części kredytu wraz z należnościami ubocznymi.

Artykuł 509 § 1 i 2 k.c. stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Powód zawarł z bankiem umowę przelewu wierzytelności wobec pozwanego dnia 30 listopada 2012 roku. Pozew został wniesiony w dniu 11 kwietnia 2016 roku.

Powód nie wykazał, aby w okresie od przelewu wierzytelności do złożenia pozwu nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. Powód przedłożył do sprawy niepotwierdzone za zgodność z oryginałem kserokopię pisma (...) Bank S.A. do pozwanego - bez potwierdzenia wysłania ani odbioru - datowane na 31.12.2012r. o przelewie wierzytelności.

W myśl art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Z kolei art. 120 § 1 k.c. łączy początek biegu tego terminu z dniem, w którym wierzyciel mógł, w obiektywnie możliwym najwcześniejszym terminie podjąć niezbędne czynności.

Artykuł 123 § 1 k.c. stanowi, że bieg przedawnienia przerywa się:

1)  przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2)  przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;

3)  przez wszczęcie mediacji.

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia wierzytelności wynikającej z bezspornie zawartej umowy pożyczki Nr NP\ (...) objętej Bankowym Tytułem Egzekucyjnym Nr (...) z dnia 10 kwietnia 2010 r. należy uznać, iż nabywca wierzytelności nie będący bankiem nabywa wierzytelność w swej treści i przedmiocie tożsamą z wierzytelnością zbywającego banku, ale nie wchodzi w sytuację zbywcy wywołaną przerwą biegu przedawnienia i rozpoczęciem biegu na nowo.

Oczywiste jest przy tym, że w przypadku bankowych tytułów egzekucyjnych nadanie klauzuli wykonalności na rzecz nabywcy wierzytelności nie będącego bankiem nie jest dopuszczalne. W tych warunkach nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności i wszczęcie przez wymienionego w tytule wierzyciela (cedenta) egzekucji nie przerywa w myśl art. 123 k.c. biegu przedawnienia z korzyścią dla cesjonariusza.

W przypadku wierzytelności objętej bankowym tytułem wykonawczym sytuacja prawna cesjonariusza kształtuje się bowiem odmiennie od sytuacji prawnej nabywcy wierzytelności objętej innym tytułem wykonawczym. W konsekwencji w sytuacji wystawienia Bankowego Tytułu Egzekucyjnego dnia 10 kwietnia 2010r. wobec cesji wierzytelności objętej bankowym tytułem egzekucyjnym na rzecz powoda jako cesjonariusza nie będącego bankiem, powód jako nabywca wierzytelności nie korzysta z przerwy biegu przedawnienia (podobnie uchwała SN z dnia 29 czerwca 2016r. III CZP 29/16, wyrok SN z dnia 19 listopada 2014r. II CSK 196/14). Ponadto postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu zapadło dnia 28 lipca 2010r., tak więc ewentualna przerwa biegu przedawnienia i rozpoczęcie biegu 3 letniego terminu przedawnienia na nowo i tak spowodowałoby, że roszczenie z umowy kredytu uległoby przedawnieniu w 2013 roku.

Wbrew twierdzeniu strony powodowej na bieg terminu przedawnienia nie wpływa również okoliczność prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez poprzednika prawnego powoda. Należy w tym zakresie przywołać orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 2014r. (II CSK 196/14), z którego wynika, iż do przerwania biegu przedawnienia nie wystarczy identyczność wierzytelności, niezbędna jest identyczność osób. na rzecz których/przeciwko którym dana czynność, obiektywnie zdolna do przerwania przedawnienia, została dokonana. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, iż w postępowaniu egzekucyjnym nie ma zastosowania art. 192 pkt 3 k.p.c., co oznacza, że jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego dojdzie do zawarcia umowy przelewu egzekwowanej wierzytelności to postępowanie nie zmierza już do zaspokojenia wierzyciela, którego osobę wskazuje tytuł wykonawczy. Zachodzi jednocześnie niemożność kontynuacji przez cesjonariusza postępowania egzekucyjnego i konieczność uzyskania przez niego tytułu wykonawczego na swoją rzecz.

Po umorzeniu postępowania egzekucyjnego, przedawnienie rozpoczęłoby bieg na nowo (art. 124 k.c.) jednak w tych samych granicach podmiotowych (wynikających z tytułu wykonawczego), co wynika z istoty przedawnienia. Brak więc podstaw do twierdzenia, że skutek rozpoczęcia biegu przedawnienia na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może odnosić się do sytuacji, gdy uprawnionym do wszczęcia ponownej egzekucji jest już inny niż wymieniony w pierwotnym tytule wykonawczym wierzyciel. W takiej sytuacji należy przyjąć upadek przerwy biegu przedawnienia spowodowanej wnioskiem o wszczęcie egzekucji. Reasumując, nabywając w toku postępowania egzekucyjnego wierzytelność objętą tytułem wykonawczym, powód jako cesjonariusz nie może korzystać z przerwy przedawnienia, jaką spowodował wniosek cedenta o wszczęcie egzekucji.

Nie sposób również uznać, iż kwoty wyegzekwowane przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym, prowadzonym na wniosek poprzednika prawnego, stanowią ,.dokonywanie wpłat’’ - jak twierdzi strona powodowa, a w konwencji stanowi to dorozumiane uznanie długu przez pozwanego. Strona powodowa nie przedstawiła żadnego dokumentu, który wskazywałby na uznanie długu pozwanego wobec powoda jako wierzyciela, zawarcia ugody, porozumienia, a także dokonania jakichkolwiek osobistych wpłat przez pozwanego na rzecz strony powodowej.

Podsumowując, powód nie wykazał przerwy biegu przedawnienia dla wymagalnej wierzytelności stwierdzonej BTE z dnia 10 kwietnia 2000r., którą nabył.

Koszty procesu, na zasadzie art. 98 k.p.c. poniosła strona powodowa.