Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik

Protokolant Justyna Chojecka

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa M. U. (1)

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I C 1128/15

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Teresa Kołeczko-Wacławik

Sygn. akt III Ca 1400/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w (...) Grach oddalił powództwo M. U. (1) przeciwko (...) Sp. z o.o. oparte na rozporządzeniu (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 ( DZ. U. L. 46, s. 1), o zapłatę ustawowych odsetek od kwoty 1.702,32 zł. stanowiącej równowartość odszkodowania w kwocie 400 euro od dnia 3 sierpnia 2013r. oraz zapłatę kwoty 17 zł. tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa uiszczonej w postępowaniu administracyjnym, z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i zasądził od powoda na rzecz pozwanej 617 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd ustalił, że w dniu 17 kwietnia 2014r. Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego wydał decyzję nakazującą pozwanej wypłacenie powodowi kwoty 400 euro tytułem odszkodowania za opóźnienie lotu na trasie K.-A. odbytego w dniu 3 sierpnia 2013r. W piśmie z 6 lutego 2015r. pozwana zwróciła się do ówczesnego pełnomocnika powoda o przedłożenie właściwego pełnomocnictwa i wskazanie numeru rachunku bankowego, na który należy przelać odszkodowanie. W dniu 15 czerwca 2015r. doręczono pozwanej pismo powoda z 2 czerwca 2015r. wzywające ją do zapłaty odszkodowania przyznanego powodowi powyższą decyzją wraz z należnościami ubocznymi. W dniu 16 października 2015r. pozwana przelała na rachunek powoda kwotę 6.767,20 zł stanowiącą odszkodowanie należne powodowi i członkom jego rodziny K. U., M. U. (2) i M. U. (3). Postanowieniem z 17 grudnia 2015r. sąd I instancji odrzucił pozew wniesiony przez powoda w dniu 20 marca 2015r. w zakresie żądania zapłaty kwoty 1.702,32 zł określonej przez powoda jako równowartość odszkodowania w kwocie 400 euro wyliczonego na podstawie kursu NBP z dnia lotu. Strony postępowania nie zaskarżyły powyższego postanowienia i postanowienie to uprawomocniło się, stąd dalsze postępowanie w sprawie toczyło się w przedmiocie żądania zapłaty odsetek ustawowych od kwoty 1.702,32 zł naliczonymi od dnia 3 sierpnia 2013r. oraz o zapłatę kwoty 17 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

Ustalając powyższe uznał Sąd Rejonowy, że wątpliwości budzi możliwość dochodzenia przez powoda od strony pozwanej należności w walucie polskiej, a w konsekwencji odsetek naliczonych od kwoty w walucie polskiej. Z treści stanowiącego podstawę dochodzonego roszczenia rozporządzenia nr 261/2004 wynika bowiem jednoznacznie, że powód może dochodzić od strony pozwanej należności w walucie euro, zaś z treści art. 358 § 1 k.c. wynika, iż to dłużnik może ewentualnie spełnić świadczenie w walucie polskiej. Ponadto wskazał, że powód nie przedłożył w toku procesu wezwania do zapłaty należności wyliczonej w złotówkach, a z pisma pełnomocnika pozwanej z 6 lutego 2015r. wynika, że wzywała ówczesnego pełnomocnika powoda do przedłożenia właściwego pełnomocnictwa i wskazania rachunku bankowego na który należy przelać przyznane odszkodowanie. Podniósł też, że powód nie wskazał sposobu wyliczenia należności określonej w pozwie.

Odnośnie żądania zapłaty kwoty 17 zł. z tytułu kosztów pełnomocnictwa udzielonego w toku postępowania administracyjnego uznał, że ponieważ powód nie przedłożył wydruku potwierdzającego dokonanie przelewu, a jedynie kopię nie poświadczoną za zgodność z oryginałem, a ponadto nie przedłożył pełnomocnictwa które miałoby zostać udzielone w toku postępowania administracyjnego, a z dołączonej kopii nie wynikało, jakiego pełnomocnictwa dotyczy przelew w sytuacji, gdy jeden pełnomocnik reprezentował również członków rodziny powoda co uniemożliwiało jednoznaczną identyfikację przelewu, brak było podstaw do uwzględnienia powództwa w tym zakresie. Z tych względów na podstawie powołanych wyżej przepisów i art. 6 k.c. oddalił powództwo.

Ponieważ pozew w zakresie należności głównej został odrzucony, zaś w pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone, o kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. podnosząc, że mimo, iż w toku procesu pozwana zapłaciła powodowi przyznane odszkodowanie, powód nie ograniczył żądania pozwu, a tym samym winien zwrócić pozwanej koszty niezbędne do celowej obrony.

Apelację od wyroku wniósł powód. Zaskarżył wyrok w całości i zarzucił naruszenie art. 7 rozporządzenia (WE) 261/2004 poprzez błędne uznanie, że wyłącznym sposobem spełnienia określonych w nim roszczeń jest ich spełnienie w walucie euro, naruszenie art. 228 § 1 i 2 k.p.c. poprzez uznanie, że fakt notoryjny znany sądowi z urzędu, to jest kurs euro, jest faktem wymagającym dowodu, naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez wadliwe przyjęcie, iż załączony do pozwu wydruk z systemu bankowości elektronicznej, potwierdzający uiszczenie przez powoda kwoty 17 zł. wymaga poświadczenia zgodności z oryginałem, naruszenie art. 109 § 2 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu strony powodowej za stronę przegrywającą postępowanie, naruszenie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. przez błędne uznanie względnej niedopuszczalności drogi sądowej dla dochodzonego roszczenia.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 415,63 zł. z ustawowymi odsetkami od 16. 10. 2015r. i zasądzenie kwoty 17 zł z ustawowymi odsetkami od 21 listopada 2013r. oraz uchylenie punktu 2 sentencji wyroku, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania i zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu za obie instancje.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja nie mogła odnieść skutku.

W będącym podstawą żądania pozwu rozporządzeniu nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004r. przewidziano w art. 7 ust. 1 lit. a) obowiązek przyznania pasażerom w wypadku między innymi opóźnionego lotu, odszkodowania w wysokości 400 euro. Brzmienie przepisu art. 358 § 1 k.c. w dacie zdarzenia wywołującego obowiązek wypłaty odszkodowania tj. 3 sierpnia 2013r. jak też w chwili wniesienia pozwu i wyrokowania przez sąd I instancji wskazuje, że jeżeli przedmiotem zobowiązania jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w walucie obcej. Paragraf pierwszy artykułu 358 k.c. dotyczy określenia zasad spełnienia świadczenia w wykonaniu zobowiązania, którego przedmiotem jest suma pieniężna określona w walucie obcej. Paragraf drugi zaś reguluje zasady określenia wartości waluty obcej. W związku z powyższą regulacją w judykaturze przyjął się pogląd, iż zwłoka dłużnika nie przyznawała wierzycielowi prawa wyboru waluty, a jedynie dnia według którego miałby zostać przeliczony kurs waluty obcej. Taki pogląd wyrażono w wyroku Sądu Najwyższego z 16 maja 2012 r. (sygn. akt III CSK 273/11, LEX nr 1224683) i powielono w orzeczeniach sądów apelacyjnych ( w Sądzie Apelacyjnym w Szczecinie w wyroku z 7 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 699/12, zob. nadto wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 3 marca 2014 r., I ACa 1142/13, LEX nr 1441383). Fakt, że pozwana popadła w zwłokę spowodował, iż powód mógł jedynie ustalić sposób przeliczenia kursu walutowego (określić dzień przeliczenia), nie miał natomiast prawa wyboru waluty za stronę zobowiązaną. Poszukiwanie ochrony dla realizacji takiego prawa przed sądem, w zakresie żądania odsetek naliczonych od kwoty w walucie polskiej musiało zatem, w świetle powołanego orzecznictwa, zakończyć się dla powoda oddaleniem powództwa.

Bezprzedmiotowy jest przy tym zarzut apelacji naruszenia art. 199 § 1 pkt 2 k.c. Postanowienie z dnia 17 grudnia 2015r. nie zostało zaskarżone przez strony postępowania, a podstawą jego zaskarżenia wbrew twierdzeniom apelacji stanowił przepis art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c. Ponieważ w dniu wniesienia apelacji postanowienie o częściowym odrzuceniu pozwu było prawomocne, brak było podstaw do jego kwestionowania.

Podziela sąd odwoławczy również ocenę sądu I instancji w zakresie braku możliwości jednoznacznej identyfikacji przelewu na kwotę 17 zł. ( kopia przelewu k. 9 akt). Ponieważ w toku postępowania administracyjnego jeden pełnomocnik reprezentował powoda i członków jego rodziny, których imiona zaczynają się tak jak imię powoda na literę (...), nie można jednoznacznie stwierdzić, czy przelew dotyczył powoda czy innego członka jego rodziny. Stąd dokonana przez Sąd Rejonowy ocena w tym względzie zasługuje na podzielenie.

Trafnie też wskazał sąd I instancji, że powód jest stroną przegrywającą proces w całości. Mimo zapłaty przez pozwaną, powód nie ograniczył żądania, stąd pozwana miała prawo domagać się zwrotu kosztów celowej obrony w procesie.

Z tych względów, ponieważ wyrok Sądu Rejonowego jest prawidłowy, apelacja jako bezzasadna została oddalona na podstawie art. 385 k.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w oparciu o § 2 pkt 1 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. 2015.1804. ze zm. w brzmieniu sprzed zmiany dokonanej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. Dz. U. 2016.1667.) i na tej podstawie zasądzono od powoda na rzecz pozwanej zwrot kosztów pełnomocnika w wysokości 120 zł.

SSO Teresa Kołeczko-Wacławik