Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2016 roku.

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Osiński

Protokolant: st.sekr.sądowy Barbara Dera

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. A. G.

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 roku

sprawy P. W.

s. C. i J. z domu W.

ur. (...) w G.-D.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 29 października 2015 roku w miejscowości G. przy ul. (...) w otwartym lokalu z maszynami do gier o niskich wygranych, po uprzednim rozerwaniu nieustalonym narzędziem kłódki zabezpieczającej panel przedni maszyny do gier o niskich wygranych o nazwie (...), z jej wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 1000 zł oraz urządzenie -monetarkę o wartości 500 zł, tj. mienia o łącznej wartości 1500 zł, działając na szkodę R. K.,

to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

2. w dniu 3 listopada 2015 roku w miejscowości G. przy ul. (...) w otwartym lokalu z maszynami do gier o niskich wygranych, po uprzednim rozerwaniu nieustalonym narzędziem kłódki zabezpieczającej panel przedni maszyny do gier o niskich wygranych o nazwie (...), usiłował z jej wnętrza dokonać kradzieży pieniędzy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na wystraszenie się przechodzących osób, czym działał na szkodę R. K.,

to jest o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

3. w dniu 5 listopada 2015 roku w miejscowości G. przy ul. (...) w otwartym lokalu z maszynami do gier o niskich wygranych, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkim odstępie czasu, po uprzednim rozerwaniu nieustalonym narzędziem kłódek zabezpieczających panele przednie dwóch maszyn do gier o niskich wygranych o nazwie (...), z wnętrza jednej z nich dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 300 złotych oraz urządzenie-monetarkę o wartości 500 złotych, tj. mienia o łącznej wartości 800 złotych, działając na szkodę R. K.,

to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

ORZEKA

I.  uznaje oskarżonego P. W. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia, tj. przestępstw z art. 279 § 1 kk, z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk oraz przestępstwa z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i po przyjęciu, że czyny te zostały popełnione w ramach ciągu przestępstw w myśl art. 91 § 1 kk, po zastosowaniu art. 37b kk w zw. z art. 4 § 1 kk na mocy art. 279 § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 w zw. z art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na mocy art. 45 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartość osiągniętej korzyści majątkowej w kwocie 2.300,00 zł (dwa tysiące trzysta złotych);

III.  na mocy art. 230 § 2 kpk zwraca pokrzywdzonemu R. K. dowody rzeczowe w postaci płaskownika z obciętym skoblem oraz uszkodzonej kłódki G., przechowywanych w Magazynie (...) tut. sądu pod pozycją 11/16;

IV.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty i obciąża go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych.

II K 92/16

UZASADNIENIE

R. K. prowadzi w G.-D. przy ulicy (...) salon gier, w którym znajdują się 3 automaty do gier o nazwie H. (...) i H. S. P.. Salon nie zatrudnia pracownika, w pomieszczeniu znajduje się natomiast system monitoringu całodobowego. Właściciel przyjeżdża do lokalu dwa razy dziennie, sprawdzić stan urządzeń do gier oraz wybrać pieniądze znajdujące się w automatach. Jedna z takich wizyt miała miejsce 30 października 2015 roku około godziny 10.00. Wówczas to właściciel salonu ujawnił przy automacie H. S. obciętą kłódkę zabezpieczającą dostęp do urządzenia. Podczas sprawdzenia wnętrza automatu R. K. ujawnił, iż skradziono z jego wnętrza pieniądze oraz tzw. monetarkę zawierającą bilon. W związku z ujawnionym włamaniem do automatu właściciel salonu dokonał przeglądu monitoringu. Na tej podstawie ustalono, iż 29 października 2015 roku około 21.41 P. W. dokonuje za pomocą nożyc do cięcia drutu przecięcia kłódki zabezpieczającej panel przedni pierwszego automatu stojącego przy drzwiach wejściowych do pomieszczenia. Następnie P. W. otworzył panel przedni i wyjął z jego wnętrza tzw. monetarkę. Po jej wyjęciu zamknął panel przedni urządzenia i opuścił lokal. Wartość monetarni wyniosła 500 złotych. Na podstawie liczników rejestrujących gry na automatach oraz danych pochodzących od właściciela o ilości wrzuconego bilonu ustalono, iż w automacie znajdowało się 1.000 złotych.

Dowód:

- zeznania świadka R. K. – k. 2;

- protokół oględzin monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną – k. 24-32.

3 listopada 2015 roku P. W. usiłował powtórzyć kradzież z włamaniem do jednego z automatów w lokalu R. K.. W tym celu przeciął kłódkę zabezpieczającą panel przedni za pomocą nożyc do cięcia drutu. Wówczas to został spłoszony przez przechodzące nieopodal osoby. W związku z tym natychmiast opuścił lokal, nie zabierając nic z wnętrza maszyny.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego – k. 21.

5 listopada 2015 roku około godziny 18.44 P. W. ponownie pojawił się w lokalu R. K.. Działając w identyczny sposób jak w dniach poprzednich, nożycami do cięcia drutu przeciął kłódkę zabezpieczającą panel przedni automatu do gier stojącego przy drzwiach wejściowych do pomieszczenia. Następnie to samo uczynił z kłódką zabezpieczającą panel przedni drugiego automatu. Z kolei podszedł do panelu pierwszej maszyny i usiłował go otworzyć. O godzinie 18.46.32 opuścił lokal, by powrócić do niego o godzinie 18.48.49. Wtedy to otworzył panel przedni od pierwszej maszyny, z której zabrał monetarkę. Następnie opuścił lokal. Monetarna była warta 500 złotych. W automacie znajdowały się pieniądze w kwocie 300 złotych.

Dowód:

- zeznania świadka R. K. – k. 2;

- protokół oględzin monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną – k. 24-25, k. 33-44.

W okresie późniejszym automaty do gier zostały zabezpieczone przez pracowników (...)w T. w związku z podejrzeniem urządzania na nich gier wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych.

Dowód:

- dokumentacja z kontroli lokalu przez (...)w T. – k. 53-64.

Oskarżony P. W. był dotychczas dwukrotnie karany za czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (V K 406/07 SR w G. (...) D.) oraz przestępstwa przeciwko mieniu (VII K 236/14 SR w Brodnicy), wykształcenie średnie, kawaler, bez osób na utrzymaniu, bez majątku, utrzymuje się z prac dorywczych, dochód około 1.000 złotych miesięcznie, zdrowy, w PZP nie leczył się.

Dowód:

- dane osobopoznawcze – k. 20 i k. 74;

- karta karna – k. 46-47;

- dane o stanie majątkowym – k. 49, 68, 70.

Oskarżony P. W. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Na etapie postępowania przygotowawczego złożył wyjaśnienia, które co do zasady korelowały z zeznaniami pokrzywdzonego R. K. oraz zapisami ujawnionego monitoringu z pomieszczenia przy ulicy (...)w G.-D.. Oskarżony wskazał jedynie, iż w przypadku pierwszego czynu dokonanego 29 października 2015 roku z automatu zabrał monetarkę wraz z zawartością pieniędzy w kwocie 170 złotych. Pieniądze te wydał na bieżące utrzymanie. Jeśli chodzi o zdarzenie z 3 listopada 2015 roku, oskarżony wyjaśnił, że w lokalu zdążył przeciąć kłódkę od panelu zabezpieczającego, lecz kradzieży nie dokonał ze względu na to, że został spłoszony przez osoby chodzące po ulicy. Jeśli zaś chodzi o czyn z 5 listopada 2015 roku to P. W. potwierdził, że przeciął kłódki przy obu maszynach, jednak tylko z jednej zabrał monetarkę, w której było 90 złotych. Również i w tym wypadku pieniądze przeznaczył na bieżące wydatki. Wskazując na powód swoich zachowań, oskarżony oświadczył, iż właściciel salonu nie wypłacił mu wygranych na automatach. Z tego powodu chciał je odebrać sam. Znajduje się bowiem w trudnej sytuacji materialnej, a R. K. nie chciał mu oddać wygranych pieniędzy (k. 21).

Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego, sąd generalnie dał im wiarę. Sam fakt popełnienia kradzieży oraz usiłowania kradzieży w dniu 3 listopada 2015 roku nie budził wątpliwości w sprawie. P. W. nie kwestionował, iż w dniach wskazanych w akcie oskarżenia dokonywał rozcięcia kłódek zabezpieczających automaty i wyjmował z nich tzw. monetarki wraz z zawartością. Wskazał natomiast, iż w pierwszym wypadku było to 170 złotych, w drugim zaś 90 złotych. W tym zakresie sąd nie dał mu wiary. Kwoty, które zostały skradzione zostały ustalone przez właściciela lokalu na podstawie liczników w automatach oraz wartości monet wrzuconych przez niego i grających. R. K. wskazał w swych zeznaniach jak ustalił przedstawione wartości. Podał, że w pierwszym wypadku w automacie znajdowały się między innymi banknoty o wartości 200 złotych. Pokrzywdzony wskazał też na wartość tzw. monetarek. Cena każdej z nich to 500 złotych. Zeznaniom tym sąd dał wiarę. Są one logiczne i obiektywne. Co do faktu dokonania włamania i sposobu działania sprawcy znajdują potwierdzenie w zapisie monitoringu z lokalu pokrzywdzonego. Materiał ten z kolei stanowi podstawowe źródło o fakcie dokonania kradzieży z włamaniem oraz sposobie działania sprawcy. Sam oskarżony nie kwestionował autentyczności zabezpieczonych nagrań. Trzeba dodać, iż w odniesieniu do czynu z 5 listopada 2015 roku nagranie monitoringu nie odnotowało zaboru pieniędzy z drugiego z automatów. W tym stanie rzeczy przyjęto, iż oskarżony dokonał zaboru monetarki oraz pieniędzy w kwocie 300 złotych z jednego tylko urządzenia.

Sąd dał wiarę pozostałym, nieosobowym źródłom dowodowym w sprawie. Dokumenty wskazujące na sytuację materialną oskarżonego nie budzą wątpliwości. Okoliczności stwierdzone na ich podstawie nie były przedmiotem sporu stron.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej materiał dowodowy, sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie budzi wątpliwości, iż 29 października 2015 roku oskarżony przełamał zabezpieczenie w postaci kłódki znajdujące się na panelu przednim automatu. Przełamanie to pozwoliło mu na zabranie z wnętrza maszyny znajdujących się tam pieniędzy oraz monetarki. Tym samym oskarżony wyczerpał znamiona czynu spenalizowanego w art. 279 § 1 kk, czyli występku kradzieży z włamaniem. Identyczny sposób działania zaprezentował oskarżony podczas kolejnej obecności w lokalu w dniu 3 listopada 2015 roku. Wówczas to również przeciął kłódkę, lecz ze względu na obecność osób trzecich w pobliżu lokalu odstąpił od dalszych czynności kradzieży. Jego działanie zakończyło się tym samym na usiłowaniu kradzieży z włamaniem (art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk). Ponowna wizyta oskarżonego w salonie gier 5 listopada 2015 roku została podjęta w związku z zamiarem kradzieży z dwóch automatów do gier tzw. monetarek oraz pieniędzy. W tym celu oskarżony, podobnie jak w czasie poprzednich wizyt, przeciął kłódki zabezpieczające panele przednie automatów. Z jednego z nich wyjął monetarkę z zawartością. W przypadku drugiego usiłował otworzyć panel przedni, lecz bezskutecznie. Jego zachowanie w tym czasie należało zakwalifikować jako czyn z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk. Ujawnione zachowania podlegały ocenie w ramach konstrukcji ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk. To zaś pozwoliło na wymierzenie oskarżonemu jednej kary za wszystkie przypisane mu czyny.

Uznając oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, po myśli art. 91 § 1 kk i zastosowaniu art. 37b kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Zważyć należy, iż w przypadku skazania za kradzież z włamaniem art. 279 § 1 kk przewiduje karę pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Dodać trzeba, iż wniosek prokuratora opiewał na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Pomimo tego sąd zdecydował o potrzebie sięgnięcia do konstrukcji art. 37b, przewidującego możliwość wymierzenia sekwencji dwóch kar, tj. kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. Zabieg ten umożliwia wymierzenie kary pozbawienia wolności poniżej dolnego ustawowego zagrożenia przewidzianego w odniesieniu do czynu z art. 279 § 1 kk. Zastrzec trzeba ponadto, iż okoliczności sprawy nie pozwalają na przyjęcie tzw. wypadku mniejszej wagi, co pierwotnie uczynił sąd wydając wyrok nakazowy. Zważyć wobec tego należy, iż w sprawie oceniano trzy zachowania oskarżonego powtarzające się w krótkich odstępach czasu. Proceder ten był motywowany niskimi pobudkami. W dokonywaniu kradzieży skazany widział źródło łatwego dochodu. Gdyby nie ujawnienie jego zachowań i ustalenie co do osoby sprawcy, z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością należy uznać, iż zachowania te doczekałyby się kontynuacji w dniach kolejnych. P. W. był do tego przygotowany – posiadał odpowiedni sprzęt do przecięcia kłódki. Wiedział też gdzie szukać pieniędzy w automatach. Jego zachowania świadczą o bezwzględności i całkowitym braku poszanowania porządku prawnego. Oskarżony nie liczył się z cudzą własnością, każdorazowo niszcząc kłódki zabezpieczające i pozbawiając właściciela lokalu dochodu z prowadzonej działalności. /Mając przeto na uwadze wartość skradzionych rzeczy oraz pieniędzy, sąd pozostaje w przekonaniu, iż wymierzenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności nawet w najniższym ustawowym wymiarze byłoby sankcją zbyt surową. Dodać trzeba, iż oskarżony nie mógł w tym wypadku liczyć na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby. Zgodnie bowiem z treścią art. 69 § 1 kk możliwość taka istnieje w odniesieniu do kary nieprzekraczającej roku, ale tylko jeśli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności. Warunek ten nie został spełniony, gdyż oskarżony był już wcześniej skazany na karę pozbawienia wolności w sprawie VII K 236/14. Dodać trzeba, iż kara ta została wymierzona za czyny przeciwko mieniu, a więc przestępstwa podobne. Decydując o konsekwencjach popełnionych czynów, sąd miał na uwadze uprzednią karalność oskarżonego. Niniejsza sprawa jest już trzecim postępowaniem w związku z konfliktem oskarżonego z prawem. To zaś świadczy o braku pozytywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków z poprzednich skazań, kontynuując przestępczy proceder. Miał przy tym świadomość, iż czyny zostały popełnione w okresie próby orzeczonym w poprzedniej sprawie. Możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności w tej sprawie nie odwiodła go od ponownego popełnienia kolejnych przestępstw. Dotychczasowe kary o charakterze wolnościowym nie odniosły pożądanego skutku. Oskarżony nie zaprzestał przestępczej działalności, co świadczy o jego głębokiej demoralizacji i całkowitym braku poszanowania obowiązujących norm prawnych i zasad współżycia społecznego. Wymierzone kary – tak co do wymiaru, jak i rodzaju – trafnie oddają stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionych czynów. Wpłyną zarazem dyscyplinująco na oskarżonego, skutecznie odwodząc go od dalszych tego typu zachowań. Sąd zważył, iż oskarżony nie przebywał dotychczas w warunkach izolacji penitencjarnej. Wobec tego dla osiągnięcia prewencyjnych celów kary wystarczy umieszczenie go w zakładzie karnym na stosunkowo krótki okres czasu wskazany w art. 37b kk. Potem zaś oskarżony przystąpi do odbywania kary ograniczenia wolności, co wpłynie na niego mobilizująco, nauczy szacunku do pracy oraz skłoni do systematycznego, ułożonego trybu życia. Wymierzone kary są zarazem czytelnym sygnałem dla społeczeństwa, iż przestępcze zachowania oskarżonego spotkały się ze zdecydowaną i szybką reakcją sądu. Oskarżony musi mieć świadomość, iż atak na cudze dobro nie może się opłacać. Z tego też względu na mocy art. 45 § 1 kk orzeczono wobec niego przepadek osiągniętej korzyści majątkowej w kwocie 2300 złotych. Rozstrzygnięcie to ma na uwadze fakt, iż oskarżony w wyniku popełnienia przypisanych mu czynów odniósł korzyść majątkową. Korzyść ta jednak nie podlega zwrotowi pokrzywdzonemu, a to ze względu na charakter działalności pokrzywdzonego. W związku z podejrzeniem popełnienia przezeń czynu z art. 107 kks wszczęto odrębne postępowanie przygotowawcze. Wobec tego osiągnięta korzyść majątkowa podlega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

O dowodach rzeczowych orzeczono po myśli art. 230 § 2 kpk, zwracając je pokrzywdzonemu. Są one obecnie zbędne dla potrzeb postępowania i wobec tego można je zwrócić właścicielowi.

O kosztach procesu orzeczono po mysi art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego opłatę w kwocie 300 złotych oraz obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 70 złotych. W tym zakresie rozstrzygnięcie uwzględnia wynik procesu, w którym przesądzono o winie oskarżonego. Ponadto sąd miał na uwadze, iż oskarżony pracuje dorywczo, osiągając niewielki, ale stały dochód. Wykonanie obowiązków finansowych wynikających z wyroku – choćby w ratach – nie narazi go na uszczerbek w utrzymaniu.