Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: p.o. protokolant sądowy Agnieszka Karpińska

przy udziale prokuratora Jerzego Kopeć

po rozpoznaniu dnia 11 stycznia 2017 r. w Warszawie

sprawy G. P., syna A. i K., ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie

z dnia 19 września 2016 r. sygn. akt IV K 795/15

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; zwalnia oskarżonego G. P. od uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI Ka 1488 /16

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi -Południe w Warszawie wyrokiem z dnia 19 września 2016r. sygn. IV K 795/15 oskarżonego G. P. w ramach zarzuconych mu czynów uznał za winnego tego, że w dniu 6 czerwca 2015 roku w W. znajdując się w stanie nietrzeźwości / wynik I badania 0,61mg/l , wynik II badania -0,52 mg/l, wynik III badania 0,41 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu / prowadził na drodze publicznej, w ruchu lądowym, pojazd mechaniczny marki D. o nr rej. (...) jednocześnie nie stosując się do uprzednio wydanej wobec niego przez Starostwo Powiatowe w P. decyzji nr (...)z dnia 13.04.2011 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Pułtusku w sprawie o sygn. II K 894/10 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i czyn ten kwalifikuje, jako występek z art. 178 a §1 i 4 k.k. w zb. z art. 180 a k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. i za to na mocy art. 178 a §4 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych; na podstawie art. 43 a § 1 i 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu 6.06.2015r. na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 6 czerwca 2015r. do dnia 19 września 2016r. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od uiszczenia opłat i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Od powyższego wyroku w części dotyczącej kary oskarżony G. P. wniósł apelację. Zarzucił rażącą niewspółmierność kary ze względu na to, że: jest młodym człowiekiem, ma rodzinę, w dniu (...) urodził mu się syn, żona nie pracuje, natomiast on zatrudnionym jest dorywczo i jest potrzebny rodzinie. Wniósł o złagodzenie wymiaru kary poprzez warunkowe zawieszenie jej wykonania.

Sąd Okręgowy, zważył co, następuje:

Apelacja wniesiona przez oskarżonego nie jest zasadna a zawarty w niej wniosek o złagodzenie wymierzonej kary poprzez warunkowe zawieszenie jej wykonania nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie. Uznał za wiarygodne zeznania policjantki A. Ż., która w dniu 6 czerwca 2015r. zatrzymała do kontroli drogowej samochód marki D. nr rej. (...), który prowadził oskarżony G. P., po drodze publicznej jadąc Trasą S. w W. od strony M. w kierunku P. będąc w stanie nietrzeźwości. Zeznania świadka znajdują potwierdzenie w badanach zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Pierwsze badanie wykonane o godzinie 4.16 wykazało 0,61 mg/l zaś drugie, wykonane o godzinie 4.34 - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu a trzecie badanie 0,41 mg/l. Stan nietrzeźwości stanowi wartość przekraczającą 0,25 mg w 1 dm 3 wydychanego powietrza. W dniu 13 kwietnia 2011r. Starosta (...) cofnął uprawnienia kategorii B G. P. do prowadzenia pojazdów gdyż do dnia 13 kwietnia 2011r. nie poddał się kontrolnym badaniom lekarskim. Decyzja została doręczona oskarżonemu w dniu 18 kwietnia 2011r. G. P. w dacie kontroli drogowej kierował pojazdem mechanicznym będąc uprzednio skazanym za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Pułtusku z dnia 25 marca 2011r. w sprawie II K 894/10 za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. została mu wymierzona kara grzywny. Tak, więc prawidłowe ustalenia faktyczne stały się podstawą słusznej kwalifikacji prawnej gdyż czyn oskarżonego wyczerpał znamiona określone w dwóch przepisach ustawy karnej. Nie można zgodzić się z zarzutem skarżącego, aby wymierzona kara 4 miesięcy pozbawienia wolności była karą w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. rażąco niewspółmiernie surową. Sąd I instancji prawidłowo określił, zgodnie z art. 53 § 1 i 2 k.k. okoliczności, które mają wpływ na wymiar kary. Na niekorzyść oskarżonego uwzględnił jego uprzednią wielokrotną karalność. Karta karna wykazuje cztery skazania, w tym także za przestępstwa przeciwko mieniu. Już poprzednio stosowano wobec oskarżonego warunkowe zawieszenie wykonania kary. Jednak analizując dane zawarte w karcie karnej należy dojść do wniosku, że środki probacyjne okazały się nieskuteczne i nie zapobiegły ponownemu popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa. Z tych powodów warunkowe zawieszenie wykonania kary w niniejszej sprawie nie zrealizuje celów kary, w tym przede wszystkim celów prewencyjnych. Trudna sytuacja rodzinna oskarżonego, na którą powołuje się w apelacji, nie równoważy niebezpieczeństwa, jakie wywołał prowadząc pojazd w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym. Wymiar kary za przestępstwa skierowane przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym zależy także w tym wypadku, od stopnia naruszenia zasady trzeźwości wynikającej z art. 45 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym. Tymczasem oskarżony w sposób znaczy naruszył tę zasadę. Stwierdzona w wydychanym powietrzu zawartość alkoholu przewyższała wartości wskazane w art. 115 § 16 k.k. ponad dwukrotnie. Przy czym oskarżony prowadził samochód, pomimo, że zostały mu cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B. W tej sytuacji, wymiar kary pozbawienia wolności, który nieznacznie przekracza dolny próg sankcji z art. 178 a § 4 k.k. nie może być uznany za rażącą niewspółmierność kary. Pozostałe rozstrzygnięcia dotyczące kary znajdują swoją podstawę prawną w przepisach obowiązujących w dacie popełnienia przez oskarżonego przypisanego mu czynu. Mając powyższe na uwadze Sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku. Zwolnił oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze z uwagi na treść art. 624 § 1 k.p.k. oraz w oparciu o dane dotyczące dochodów z platformy e-puap. G. P. pracuje dorywczo, na utrzymaniu ma żonę i syna, więc nie będzie w stanie ich uiścić, bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.

Mając powyższe na uwadze Sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku.