Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2016r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Grzybowska

Protokolant: Magdalena Tobiasz

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2016r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa L. I N. z siedzibą w K.

przeciwko T. Ł.

o zapłatę 1.921,41 zł

I. zasądza od pozwanej T. Ł. na rzecz strony powodowej L. I N. w K. kwotę 1.921,41 zł (słownie: jeden tysiąc dziewięćset dwadzieścia jeden złotych czterdzieści jeden groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP od dnia 25 sierpnia 2015 roku do dnia 18 listopada 2016 roku, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku do 18 listopada 2016 roku nie wyższymi niż odsetki maksymalne ustawowe za opóźnienie;

II. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej koszty procesu w kwocie
647,30 zł;

III. należność wymienioną w punkcie I i II rozkłada na miesięczne raty po 500 zł każda, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 roku, płatne do 25-go dnia każdego kolejnego miesiąca, aż do całkowitej spłaty, przy czym niezapłacenie w terminie
2 kolejnych rat spowoduje natychmiastową wymagalność całej niespłaconej kwoty wraz z odsetkami ustawowymi maksymalnymi za opóźnienie od należności, wymienionej w punkcie I.;

IV. wyrokowi w pkt. I. i III. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 207/16

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym droga elektroniczną w dniu 25 sierpnia 2015 r. strona powodowa (...) Finanse I (...) F. z siedzibą K. , obecnie L. I N. z siedzibą K. domagała się zasądzenia od pozwanej T. Ł. kwoty 1921,41 zł zł z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotosci stopy lombardowej NBP od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu - z tytułu umowy bankowej zawartej przez pozwaną w w dniu 20 lipca 2011 roku z Bankiem (...) SA we W. , którą to wierzytelność powód nabył od pierwotnego wierzyciela w drodze przelewu wierzytelności z dnia 09 lipca 2015 roku.

W dniu 14 września 2015 roku został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym . w sprxe4ciwie od tego nakazu pozwana zaskarżyła go całości i zarzuciła, że toczy się już przeciwko niej postępowanie egzekucyjne z tytułu 2 umów zawartych w (...) SA, wobec czego żądanie pozwu jest niezasadne.

Po przekazaniu sprawy do tut Sadu i zweryfikowaniu tytułów egzekucyjnych przywołanych w sprzeciwie na podstawie akt tut. Sądu , z gdy okazało się , że roszczenie w niniejszej sprawie wynika z jeszcze innej umowy niż , ostatecznie pozwana uznała żądanie pozwu w całości .Wniosła jednak o rozłożenie na raty tej należności po 500 zł miesięcznie oraz o nieobciążanie jej kosztami sądowymi i częściowo adwokackimi z uwagi na jej trudną sytuację materialną przedstawioną na poprzedniej rozprawie i w dokumentach dołączonych do sprzeciwu, z których wynika, że spłaca już zadłużenie z tytułu 2 pożyczek, a toczy się przeciwko niej jeszcze jedno postępowanie w tut. Sądzie i po potrąceniach komorniczych na utrzymanie pozwanej i jej córki, która się pozwaną opiekuje niewiele zostaje, ma zaległości czynszowe, czynsz wynosi 450 zł miesięcznie, za energię elektryczna płaci 100 zł miesięcznie, gaz ok.300 zł miesięcznie a na leki ok.300 zł.

Sąd zważył.

Zgodnie z przepisem art.14 Ustawy z dnia 12 września 2002 roku o elektronicznych instrumentach płatniczych ( Dz U nr 169,poz,135 ) przez umowę o kartę płatniczą wydawca karty płatniczej zobowiązuje się wobec posiadacza karty płatniczej do rozliczania operacji dokonanych przy użyciu karty płatniczej, a posiadacz zobowiązuje się do zapłaty kwot operacji wraz z należnymi wydawcy kwotami opłat i prowizji lub do spłaty swoich zobowiązań na rachunek wskazany przez wydawcę.

Pozwana ostatecznie uznała żądanie pozwu ,a ze złożonych przez powoda dokumentów wynika, że roszczenie dochodzone pozwem wynika z umowy bankowej nr (...) z dnia 19 lipca 2011 roku o wydanie karty .

Przepis art. 213 § 2 k.p.c. stanowi, że są jest związany uznaniem powództwa ,chyba ,że uznanie powództwa jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. W ocenie Sądu uznanie powództwa było dopuszczalne w świetle cyt. przepisu art. 213 § 2 k. p. c i na podstawie cyt. wyżej przepisu ar. 14 cyt. wyżej ustawy w związku z art. 481§ 1 i 2 k. p. c i 482 § 1 k. p. c, uwzględnił żądanie pozwu w całości. Stojąc na stanowisku, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w przepisuje art. 320 k.p.c. sąd rozłożył pozwanej zasądzoną należność na miesięczne raty po 500 zł każda , chroniąc jednocześnie interes powoda w ten sposób, że zastrzegł, że niespłacenie 2 kolejnych rat w terminie spowodowuje natychmiastową wymagalność całej niespłaconej kwoty.

Kierując się tezą uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1970 r. w sprawie III CZP 11/70, zgodnie z którą rozkładając z mocy art. 320 k.p.c. zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może - na podstawie tego przepisu - odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie, a rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat - sąd orzekł jak w pkt. III sentencji wyroku

O kosztach procesu, na które składają się : oplata sądowa od pozwu 30 zł, koszty zastępstwa procesowego 600 zł, 0,30 zł oplata manipulacyjna i 17 zł oplata skarbowa od pełnomocnictwa , orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. , nie znajdując podstaw do nieobciążania pozwanej kosztami procesu. Pozwana wnosząc sprzeciw i jeszcze na rozprawie kwestionowała zasadność roszczenia dochodzonego pozwem a dopiero po wykazaniu bezzasadności tych zarzutów ostatecznie uzna la powództwo i dlatego orzeczono jak pkt. II sentencji wyroku.

Z uwagi na uznanie powództwa w pozostałym zakresie , na podstawie przepisu art. 333 § 1 pkt.2) k. p. c nadano wyrokowi w pkt. I i III rygor natychmiastowej wykonalności.