Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. N. (N.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania E. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 1 marca 2016 r. Znak (...)- (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn.akt IX U 736/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.03.2016r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

odmówił E. N. ponownego ustalenia wysokości emerytury gdyż najkorzystniej obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru zgodnie z art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynosi 163,52% i nie jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę podnosząc, że od 1971r w trakcie zatrudnienia w kopalni osiągał relatywnie wysokie zarobki, od których były opłacane składki zaś po przejściu na emeryturę pracował jeszcze w firmie ochroniarskiej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji i wskazał, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego ustalono z okresu od I.1984r do XII.1986r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Emeryturę przyznano E. N. od 1.07.1990r zaś do 10.12.1990r pozostawał w zatrudnieniu w KWK (...).

W dniu 9.02.2016r ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury.

Do wniosku dołączył wydane na podstawie dokumentacji płacowej zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1979-1990 oraz za lata 2007-2015 (akta rentowe).

Ubezpieczony przed przejściem na emeryturę pracował w KWK (...)

- od 5.08.1984r do 28.09.1965r – jako elektryk pod ziemią.

- od 29.09.1964r do 30.11.1965r – jako pracownik na powierzchni.

- od 1.12.1965r do 13.02.1971r – jako młodszy górnik i elektryk pod ziemią

(akta osobowe)

oraz w KWK (...)

- od 19.02.1971r do 10.12.1990r – jako elektromechanik pod ziemią

W tym od 1.12.1983r do 15.02.1984r w oddziale rehabilitacji zawodowej (akta osobowe).

Nie zachowała się dokumentacja płacowa ubezpieczonego sprzed 1979r (k. 13,19 akt spr.).

W legitymacji ubezpieczeniowej E.N. i legitymacji Związku Zawodowego (...) w Polsce nie ma adnotacji o wysokości wynagrodzenia i o wysokości opłaconych składek związkowych (k. 14 akt spr.). Nie zachowała się ewidencja czasu pracy.

Ubezpieczony w trakcie zatrudnienia w obu kopalniach był wynagradzany w systemie dniówkowym i w systemie akordowym, jeżeli wykonywał prace w ścianie. Kiedy pracował w systemie dniówkowym otrzymał premie, która miała charakter uznaniowy i jej wysokość była ustalona przez kierownika oddziału gdy zaś był wynagradzany w systemie akordowym, premii nie otrzymał i w tym systemie był wynagradzany przez ¾ roku (zeznania ubezp. k. 78 akt spr.).

W oparciu o opinię biegłego do spraw wysokości emerytur J. C. odtworzono wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1964-1978 w oparciu o stawki dziennego zaszeregowania i nominalny obowiązujący czas pracy a za okresy, które obejmuje karta zasiłkowa uwzględniono miesięczne zarobki przyjęte do podstaw zasiłkowych oraz dodatki w postaci wynagrodzenia z „Karty górnika”, dodatek szkodliwy, deputat węglowy, dodatek za II zmianę i pracę w nocy oraz dodatek techniczny od 1.09.1969r do 13.02.1971r.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 najkorzystniejszych lat tj. za lata 1969-1976 oraz od 1979-1990 wyniósł 224,06% (k. 25-41 i 65-70 akt sprawy).

Sąd uznał opinie biegłego po jej uzupełnieniu za rzeczową i przekonywującą.

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110a ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r, poz. 748 ze zm.) wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15 z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadające w całości lub w części po przyznaniu świadczenia a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5 jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony nie spełnia warunków z cytowanego przepisu.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 najkorzystniejszych lat z całego okresu podlegania ubezpieczeniu przez E. N. jest niższy niż 250%.

Wyliczenie zaś wskaźnika wysokości podstawy wymiaru z 10-ciu kolejnych lat przypadających w okresie ostatnich 20 lat kalendarzowych przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury czyli za lata 1996-2015r jest jeszcze bardziej niekorzystne gdyż ubezpieczony od 1996r nie pracował już w kopalni a jedynie jako ochroniarz od 2007-2015 i jego zarobki w tym okresie były bardzo niskie.

Zdaniem Sądu odtworzenie wynagrodzenia za sporny okres było możliwe tylko i wyłącznie w oparciu o te składniki wynagrodzenia, które wprost wynikają z akt osobowych oraz przepisów płacowych obowiązujących w tym okresie czy Układu Zbiorowego Pracy zawartego pomiędzy Ministrem Górnictwa i Energetyki i Związkiem Zawodowym (...) z 15.04.1957r, z protokołami dodatkowymi z 5.12.1968r oraz 24.01.1974r i 2.10.1974r. Nie było możliwe odtworzenie wynagrodzenia akordowego bo jego wysokość zależała od różnych czynników takich jak postęp ściany czy wielkość wydobycia.

Nie zachowała się ewidencja czasu pracy ubezpieczonego za sporny okres zatem nie jest możliwe ustalenie, w które niedziele pracował ubezpieczony a do sierpnia 1980r obowiązywał 6 dniowy tydzień pracy. Brak jest też jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego, że ubezpieczony otrzymał dodatek techniczny po przeniesieniu się do KWK (...).

W aktach osobowych ubezpieczonego z okresu jego pracy w KWK (...) nie podano stawki zaszeregowania zatem biegły prawidłowo przyjął stawki wynikające z tabeli płac i zaszeregowania dla robotników kopalń węgla kamiennego, która od 1.12.1968r uległa zmianie. Dlatego zastrzeżenia ubezpieczonego do wyliczenia biegłego są niezasadne.

Zwrócić też należy uwagę, że zarobki ubezpieczonego w okresach, za które zachowała się dokumentacja płacowa czyli za lata 1979-1990 kształtowały się różnie i za lata 1979-1981 oraz 1988-1989 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru był niższy niż 250%.

Mając powyższe na względzie Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako pozbawione podstaw.

Sędzia: